❇️ شرح حدیثی از امام باقر علیه السلام توسط #مقام_معظم_رهبری (حفظه الله) : بهترین بندگان خدا بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین عَن أَبِی جَعفَرٍ مُحَمَّدِ بنِ عَلِیٍّ بَاقِرِ عَلَیه‌ِالسَّلَام قَال سُئِلَ رَسُولُ الله صَلَّی الله عَلَیهِ وَ آلِه عَن خِیارِ العِباد؛ (الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۶۰) بهترین بندگان چه کسانی هستند؟ این را از پیغمبر اکرم کسی سؤال کرد؛ فَقَال أَلَّذِینَ [حضرت در پاسخ فرمودند: بهترین بندگان کسانی هستند که:] إِذَا أَحسَنُوا إِستَبشَرُوا وقتی کار نیک می‌کنند خوشحالند که کار خوب کرده‌اند. این خوشحالی ارتباطی ندارد به اینکه انسان غرور پیدا کند و عُجب به کار خیر پیدا کند. این دو چیز است. اینها را از هم تفکیک کنیم. یک‌وقت انسان دو رکعت نماز که می‌خواند خیال می‌کند در یک مرتبه‌ی عالی [قرار دارد]. عُجب یعنی خودشیفتگی، خودفریفتگی، خودشگفتی به انسان دست می‌دهد؛ این مذموم است. وَ إِذَا أَسَاءُوا إِستَغفَرُوا در مورد اسائه -کار بد انجام دادن- به این اکتفا نشده است که بگوییم وقتی [کسی] کار بد انجام داد ناراحت باشد، نه، ناراحتی کافی نیست؛ عملی هم دنبالش لازم است و آن عمل عبارت است از استغفار؛ از خدای متعال عذرخواهی کند، وقتی کار بدی کرد -استغفار یعنی عذرخواهی کردن- از خدا عذرخواهی کند، معذرت‌خواهی کند. وَ إِذَا أُعطُوا شَکَرُوا وقتی خدای متعال به او چیزی می‌دهد، او سپاسگزار باشد؛ یعنی وقتی نعمت‌های الهی را متذکر می‌شود، نعمت‌های الهی را می‌بیند یا نعمت جدیدی به او داده می‌شود، او شکرگزار باشد، غافل نباشد از اینکه خدای متعال این نعمت را به او داده است. وَ إِذَا ابتلوا صَبرُوا وقتی هم که یک ابتلایی در زندگی اینها پیش آمد، مشکلی برایشان پیش آمد، در آن هم صبر کنند. وَ إِذَا غَضِبُوا غَفَرُوا وقتی از کسی خشمگین شدند، از او بگذرند، او را بیامرزند؛ البته طبیعی است که این غضب لله نیست، این غضب لِشخص است. واِلّا غضب لله را ما حق نداریم به خاطر اهواءِ خودمان یا به خاطر چیزی، وقتی یک جایی لله غضب کردیم، اینجا آن غضب را باید ادامه بدهیم، باید حفظ کنیم 💠 #درس_اخلاق 💠 بهترین بندگان خدا 💠 شرح حدیث از امام باقر علیه‌السلام 💽 @kotahshenidanie 💽

📙حرف ح ❌ موضوع : حسد 📛حسد، از رذایل اخلاقی ، گناهان کبیره و به معناى آرزوىِ نابودی نعمت‌ها و داشته‌هاى دیگران و خواستن نعمت فقط برای خود است. وجود این خصلت در شخص گاه با تلاش براى نابودى داشته‌های دیگران همراه می‌شود.حسادت در بالاترین مراتب خود، باعث رنج بردن شخص از نیک‌بختى دیگران می‌شود. 🔶تفاوت غبطه با حسد امام صادق علیه السلام : إنَّ الْمُؤْمِنَ يَغْبِطُ وَ لا يَحْسُدُ، وَ الْمُنافِقُ يَحْسُدُ وَ لا يَغْبِطُ. (ترجمه: مؤمن غِبطه می‌خورد ولى حسد نمی‌ورزد و منافق حسد می‌ورزد و غبطه ندارد.) کافی ، ج‏۲، ص: ۳۰۷ مفهوم غبطه با وجود تفاوت، با حسد در ارتباط است. غبطه زمانی رخ می‌دهد که آدمى آرزوى زوال نعمت دیگران را ندارد، بلکه فقط می‌خواهد او نیز از آن نعمت بهره‌مند شود.غبطه، به عکس حسد، صفتى پسندیده است، به‌ ویژه آنکه در روایتى، به صراحت غبطه از صفات مومن و حسد از خصلت هاى منافق دانسته شده است. 🔷حسد در مثل‌های فارسی و عربی در پاره‌اى از مَثَل‌هاى فارسى و عربى، آموزه‌هایى درباره حسد یافت می‌شود، مانند «اگر حسود نباشد، جهان گلستان است»، «حسود هرگز نیاسود» و «الاحْسانُ الَى الْعَبیدِ مَکْبَتَةٌ لِلْحَسُود»(نیکى به بندگان مایه خوارى حسود است). ✴️نشانه‌ها برای شناخت حسد در وجود آدمی نشانه‌های زیر بیان شده است: ▪️ناراحتی از رسیدن نعمت به دیگری، بدون نشان دادن عکس العمل. ▪️غیبت و عیب جویی پشت سر مورد حسادت. ▪️دشمنی و کارشکنی. ▪️بی مهری یا قطع رابطه با افراد، و پنهان کردن صفات برجسته دیگران. ▪️تملق و چاپلوسی در حضور مورد حسادت. ✅دلایل امام خمینی در کتاب شرح چهل حدیث دلایل زیر را برای بروز حسد در وجود شخص ذکر کرده است: عدم رضایت از قضاء الهی. خباثت و زشتی باطنی. احساس تهی و خواری کردن. داشتن روحیه خودخواهی، خودستایی و تکبر. اظهار شگفتى از داشته‌هاى دیگران. ترس ازدست دادن داشته‌هاى خود. عشق به ریاست و شهرت. داشتن روحیه ستیزه‌‌جویی. ❇️مطابق آنچه در کتاب جواهر آمده، حسد در صورتی که در گفتار یا کردار بروز کند، گناه کبیره به شمار رفته و حرام است و صرف خطور آن در قلب، بدون ترتب اثری بر آن، حرام نمی‌باشد.ملا محسن فیض کاشانی حسد را از موانع قبولی نماز شمرده و تظاهر به آن را موجب ازبین رفتن عدالت می‌داند و معتقد است شهادت شخص حسود پذیرفته نیست. ❌آثار و پیامدها طبق آیات و روایات برخی از پیامدهای حسد چنین است: نا آرامی روانی. بیماری جسمی. حسرت دائمی. از دست دادن دوستان. ضرر زدن به خود. از بین برنده ایمان ازدیاد گناه شقاوت ابدی نابودی اعمال 🔻درمان دانشمندان علم اخلاق براى درمان بیمارى حسد روش‌های علمى و عملى ذکر کرده‌اند؛ از جمله: تفکر درباره آسیب‌هایی که حسد بر روح و روان دارد. تفکر درباره ضررهای اخلاقی و دینی حسد. تقویت ایمان و توجه به حکمت خداوند. یادآوری نعمت‌هایی که به او عطا شده. یادآوری افرادى که مشکلات ظاهرى بیشترى دارند. تقویت نیروی عقل تقویت رفتارهای خلاف حسادت. ارتباط معنوی با خداوند و توجه به توسل و توکل 🟢 آیت الله احمد مجتهدی تهرانى (ره) 🌱يكى از ريشه هاى غيبت ، حسد است. ☠️ حسد يكى از امراض روحى است كه منشاء خيلى از گناهان است. خيلى ها غيبت مى كنند ،يكى از ريشه هاى آن حسد است. 👂🏻🗣 غيبت ديگرى را مى كند و مى گويد : ( خيلى حيله گر است ، كلاهبردارى كرده تا ثروت جمع كند ) 👥 اين شخص حسد دارد كه غيبت مى كند. خدا خواسته به ديگرى بدهد و به من ندهد. اگر كسى مى خواهد خودش را معالجه كند و غيبت نكند ، يكى از راههايش اين است كه ريشه ى حسد را از بين ببرد. ✅ 💽 @kotahshenidanie 💽

✨﷽✨ ⛔️ هیچ وقت کسی را شماتت نکنید... 🔺لا تخافوا از خدا نشنیده ای؟ 🔻پس چه خود را ایمن و خوش دیده ای!!! ✍️بعضی ها، باجناقشان که ضرر می خورد، شب پیش عیالشان می نشینند و می گویند : « چون این کار را کرد ، این طور شد.» به تو چه؟! شاید برای زیادی اجر است که داغ اولاد دیده ، همه کسانی که گرفتار می شوند دلیل بر بدیشان نیست... هیچ وقت کسی را شماتت نکنید! هر کس گرفتاری پیدا کرد، حق ندارید قضاوت کنید. نگویید که «فلانی که این پشامد برایش اتفاق افتاد به خاطر این است که فلان کار را کرده است.» ما چه می دانیم؟ ما حق نداریم چیزی بگوییم. در قیامت از ما سوال می کنند و می گویند: «چنین چیزی نبوده و شما اشتباه کردی، و ما او را به خاطر اینکه بنده ی خوبی بود گرفتار کردیم، شما چه حقی داشتی که چنین حرفی زدی؟» باید جواب بدهی. حتی به دلمان هم نباید خطور بدهیم که فلانی چون آن کار را کرد این پیشامد برایش شد. برخی خطورات قلبی هم نوشته می شود ولو به کسی هم چیزی نگفتی، اما همین که در قلبت خطور دادی ، آن را می نویسند. چرا شماتت می کنیم. که فلانی چون بد بود ،این پیشامد برای او اتفاق افتاد. داغ اولاد دید،آتش سوزی برایش شد، مالش از بین رفت ، ما نمی توانیم بگوییم ،باید لال بشویم، حدیث داریم شیعیان ما لال هستند . (یعنی کم حرفند.) 📚برگرفته از بیانات آیت الله مجتهدی تهرانی ، ‌‌‌‌💽 @kotahshenidanie 💽

📙حرف الف ☀️ موضوع : آبرو 💠 اهمیت آبروی مومن خداوند در قرآن می فرماید: «لا یحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ اِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ کانَ اللَّهُ سَمیعاً عَلیماً؛ خدا افشای بدی‌های دیگران را دوست ندارد، جز برای کسی که مورد ستم قرار گرفته است (که بر ستم‌دیده برای دفع ستم، افشای بدی‌های ستم‌کار جایز است) و خدا شنوا و داناست.» 🔶آیه شریفه هر سخنی که موجب ناراحتی و هتک حرمت مومن شود، مانند: دشنام دادن، تهمت زدن و غیبت کردن را ممنوع و موجب خشم خدا دانسته است. شخصیّت مؤمن همانند جان و مال او در امان است؛ از این‌رو، خداوند اجازه نمی‌دهد کسی درباره مؤمن بدگویی کند. هر انسانی معمولاً نقاط ضعف پنهانی دارد که اگر بنا شود این عیوب اظهار گردد، روح بدبینی بر سراسر جامعه سایه می‌افکند، و همکاری افراد جامعه را با یک‌دیگر مشکل می‌سازد؛ از این رو، خداوند که خود «ستار العیوب» است، دوست ندارد افراد بشر پرده‌دری کنند و عیوب مردم را فاش سازند و آبروی آنها را ببرند. 🔷در ادامه آیه خداوند ستم‌دیده را استثنا کرده، می‌فرماید: «مگر کسی که مظلوم واقع شده» (اِلَّا مَنْ ظُلِمَ). چنین افرادی برای دفاع از خویشتن در برابر ظلمِ ظالم حق دارند اقدام به شکایت کنند و یا از مظالم و ستم‌گری‌ها آشکارا مذمّت و انتقاد و غیبت نمایند و تا حقّ خود را نگیرند و دفع ستم ننمایند از پای ننشینند. در حقیقت ذکر این استثنا برای آن است که حکم اخلاقی فوق مورد سوء استفاده ظالمان و ستم‌گران واقع نشود. 🔺 افشای عیوب مردم، به هر شکل باشد حرام است (با شعر، طنز، تصریح، تلویح، حکایت، شکایت و...). تنها مظلوم، اجازه غیبت از ظالم را دارد، آن هم در مورد ظلم او، نه عیوب دیگرش. 🔻اصولاً گناه همانند آتش است، هنگامی که در نقطه‌ای از جامعه این آتش روشن شود، باید سعی و تلاش کرد که آتش خاموش شود و یا دست کم محاصره گردد؛ امّا اگر به آتش دامن زنیم و آن را از نقطه‌ای به نقطه دیگر ببریم، حریق همه جا را فرا خواهد گرفت و کسی قادر به کنترل آن نخواهد بود. افزون بر آن، عظمت گناه در نظر عموم مردم و حفظ ظاهر جامعه از آلودگی‌ها، خود سدّ بزرگی در برابر فساد است. اشاعه فحشاء و نشر گناه و تجاهر به فسق این سد را می‌شکند، گناه را کوچک می‌کند، و آلودگی به آن را ساده می‌نماید. وقتی مدام از گناه دیگران گفته شود ، از عیوب دیگران گفته شود این امور به صورت یک امر عادی در بین جامعه مرسوم میشود . هم آبروی اشخاص بی مقدار میشود و هم قبح گناه میریزد. ✳️در روایتی از امام رضا علیه السلام می‌خوانیم: «المذیع بالسیئه مخذول و المستتر بالسیئه مغفور له؛ کافی ، جلد ۲ ، ص۴۲۸ کسی که گناه را نشر دهد، مخذول مطرود است و کسی که گناه را پنهان می‌کند، مشمول آمرزش الهی است.» ✴️معمولا بیماردلان و اشخاص بی‌مقدار که توان رویارویی با افراد را ندارند، و فاقد منطق قوی هستند، لغزش‌های دیگران را پی‌گیری می‌کنند و دست به افشاگری می‌زنند و تلاش می‌کنند با ریختن آبروی دیگران، برای خود آبرو و اعتبار کسب نمایند؛ غافل از آن‌که خود را رسوا می‌کنند. در حدیث دیگری نقل شده است که مردی خدمت امام کاظم علیه السلام آمد و عرض کرد: فدایت شوم از یکی از برادران دینی کاری نقل کردند که من آن را ناخوش داشتم، از خودش پرسیدم انکار کرد در حالی که جمعی از افراد موثّق این مطلب را از او نقل کرده‌اند! امام (علیه‌السّلام) فرمود: گوش و چشم خود را در مقابل برادر مسلمانت تکذیب کن، حتّی اگر پنجاه نفر سوگند یاد کنند که او کاری کرده و او بگوید نکرده‌ام از او بپذیر و از آنها نپذیر، هرگز چیزی که مایه عیب و ننگ اوست و شخصیتش را از میان می‌برد در جامعه پخش مکن که از کسانی خواهی بود که خداوند درباره آنها فرموده: «کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردمِ با ایمان شیوع یابد، در دنیا و آخرت عذابی دردناک خواهند داشت». ❇️ استاد فاطمی نیا خدا چند گناه را به سختي مي بخشد كه يكي از آنها آبرو بردن است. حدیثی از امام باقر(علیه السلام) است که حضرت می‌فرمایند : کسی که از ریختن آبرو و حیثیت مردم چشم‌پوشی کرده و آبروی آن‌ها را نریزد، خداوند در روز قیامت از گناهان او صرف‌نظر خواهد كرد. روایت داریم که می‌فرماید اغلب جهنمی‌ها، جهنمی زبان هستند! فکر نکنید همه شراب می‌خورند و از دیوار مردم بالا می‌روند. یک مشت مؤمن مقدس را می‌آورند جهنم به سبب اينكه آبرو مي برده اند! اسلام می‌خواهد آبروی فرد حفظ شود. اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا 🤲 💽 @kotahshenidanie 💽

.

🔵 با آن كسى كه بيش از همه او را دوست می‏دارى ، دشمنى مكن ! روايت شده يك نامه بدست ابوذر رسيد كه اين نامه از راه دور آمده، شخصى تقاضاى موعظه كرده چون ابوذر را كاملا می‏شناخت كه مورد علاقه رسول الله است، ابوذر يك جمله نوشت و آن اين است: با آن كسى كه بيش از همه ی مردم او را دوست می‏دارى با او بدى و دشمنى مكن، و جواب نامه را فرستاد. ⚠️ آن شخص نامه را خواند سر در نياورد كه مقصود ايشان از اين جمله چيست؟ اين معلوم و روشن است كه انسان با دوست خود دشمنى نمی‏كند، اين چطور جمله ای است، از طرفى فكر كرد كه گوينده اين كلام ابوذر است چاره ای نيست بايد توضيح خواست. ابوذر نوشت مقصودم از محبوب‏ترين افراد همان خودت هستى، يعنى: با خودت دشمنى مكن چون هر گناه كه انسان می كند ، صدمه‏اش بر خودِ او وارد می‏شود . [ارشاد ديلمى، نامه ابوذر] 🍃🍃🍃✨✨✨🍃🍃🍃 💽 @kotahshenidanie 💽

💠 هر چه مصیبت را بپوشانی، گنجت بزرگ‌تر می‎شود. 🔻عارف بالله مرحوم حاج اسماعیل دولابی🔻 🌟امیرالمؤمنین علیه السّلام فرمودند: 💎ثلاثَةٌ مِن کُنُوزِ الجَنَّةِ کِتمَانُ الصَّدَقَةِ وَ کِتمانُ المُصیبَةِ وَ کِتمَانُ المَرَضِ: سه چیز از گنج‎های ایمان است؛ اوّل صدقه دادن پنهانی در راه خدا، دوم مصیبتی که رو کند و به کسی نگویی (الاّ به انیس)، سوم پوشاندن مرض و بیماری. هر چه مصیبت را بپوشانی، گنجت بزرگ‌تر می‎شود. بزرگ‌ترین عبادات صوم است و صمت. 💎افضل عبادات صوم و صمت است: 💎اوَّلُ العِبادَةِ الصَّمتُ وَ الصَّومُ. اَفضَلُ العِبادَةِ الصَّبرُ وَ الصَّمتُ وَ الاِنتِظارُ الفَرَجِ. یعنی هیچ چیز نخور، دم هم نزن. مؤمن یک عمر روزه است و دم هم بر نمی‎آورد. 🔸در روایت نبوی وارد شده است که: 💎بهترین عبادت دو چیز است؛ صوم و صمت. یعنی خواسته و نظریه‎ای از خود نداشته باشی و هر تقدیری خداوند برای تو پیش آورده و بریده، راضی باشی و گله و شکایتی هم اصلاً نداشته باشی و سکوت نمایی. 🔺مصباح الهدی - تألیف استاد مهدی طیّب🔺 #کاستی‌ها_و_ابتلائات_غم‌ها_و_نگرانی‌ها 💽 @kotahshenidanie 💽

.

❤️🍃 داشته های مؤمن حقیقی🌸🍃 ✍️امام صادق (ع) فرموده اند ،مؤمن واقعى لازم است که چهار چیز داشته باشد: 1_خانه وسیع. 2_سواری خوب. 3_لباس زیبا. 4_چراغ پر نور 👈یکی از افراد حاضر از ایشان پرسید ما که توانایی فراهم کردن این امکانات را نداریم چه کار کنیم؟ حضرت (ع) فرمودند، این حدیث علاوه بر معنای ظاهری،دارای معنای باطنی و پنهان نیز میباشد: 1_منظور از خانه وسیع، صبر است که بیان گر ‌ روح بزرگ است. 2_ منظور از مرکب خوب، عقل است. 3_منظور از لباس زیبا، حیا است. 4_و چراغ پر نور، همان علم و دانش است که ثمره آن بندگی است. 📚اصول کافی، جلد6. @ahadis_aemmeh ‌🍃🌺🍃

🌹🌷✨🌹🌷✨🌹🌷✨🌹🌷✨ در روایات ائمه هدی (ع) بالاترین زینت و نهایت سعادت برای مرد، برخورداری از همسری شایسته، معرفی شده است. کلینی در فروع کافی این حدیث را از امام رضا(ع) نقل می کند: 👇 بهترین فایده برای مرد آن است که همسری داشته باشد که نگاه کردن به او و مصاحبت با او موجب شادمانی اش باشد و در غیاب شوهر، امانت دار و حافظ حریم خویش و خانواده و اموال شوهر باشد. 📚وسایل الشیعه، ج 14، ص 22 💐 @ahadis_aemmeh 🌹🌷✨🌹🌷✨🌹🌷✨🌹🌷✨

🦋🍃🌼🍂🌸 🦋🍃🌼🍂🌸 شرح حدیث☝️👌 اَلتَّوبَةُ عَلی اَربَعِ دَعائِمٍ: نَدَمٌ بِالقَلبِ، ‌وَ استِغفارٌ بِاللِّسانِ، ‌وَ عَمَلٌ بِالجَوارِحِ، ‌وَ عَزمٌ اَن لا یَعُودَ» توبه بر چهار پایه استوار است: پشیمانی به دل، استغفار به زبان، کار (و جبران) با اعضاء، و تصمیم بر اینکه به گناه باز نگردد. دریچه ای که به نام «توبه» به روی گنهکاران باز است، ‌موهبتی الهی و لطفی خاص است. تا بندگان خطاکار، باز هم از رحمت خدا برخوردار باشند. آنچه توبه را تشکیل می دهد، عناصر چهارگانه ای است که در این حدیث آمده است: اول: «پشیمانی قلبی»، تا گنهکار، ‌از عمل زشت خود در درون پشیمان نشود، ‌توبه مفهومی ندارد. دوم:«آمرزش خوهی به زبان» و به تعبیر دیگر«استغفار»، ‌که نشان دهنده ی تواضعِ خطاکار در برابر خدا و درخواست مغفرت و بخشایش از اوست. سوم:«جبران عملی»، چه در تکالیفی که مربوط به رابطه ی ما با خداست، چه در حقوقی که مردم بر گردن ما دارند؛ یعنی اگر کسی مال مردم را خورده، ‌یا به کسی تهمت زده است، ‌توبه اش پرداختِ حق النّاس و رفع تهمت از متّهم است. چهارم: تصمیم جدّی بر تکرار نکردن گناه. فرض کنید کسی سرقت کرده و به زندان افتاده است و می گوید توبه کرده ام. وقتی توبه اش واقعی است که عزم جدّی داشته باشد که اگر آزاد شد، هرگز سراغ دزدی نرود. و الّا اگر به فکر سرقتهای بعدی باشد، توبه اش جدی و واقعی نیست. قرآن کریم به صورت مکرر پس از بیان توبه، اصلاح را آورده است «تابو و اصلحوا» (بقره 160؛ نساء:146؛ آل عمران : 89؛ و موارد دیگر.) و این اشاره دارد به اینکه توبه تنها استغفار به زبان نیست. بلکه باید در عمل نیز جبران کند. به هر حال، گناه نکردن، آسان تر از توبه کردن است. @ahadis_aemmeh 🦋🍃🌼🍂🌸 🦋🍃🌼🍂🌸

🍃🌸✨🍂🌼🍀🌷🌿🌹 💐امام صادق (ع) فرمودند :👇 دل حرم خداست ، پس غیر خدا را در حرم الهی جای مده. 📚جامع الاخبار صفحه 518 حدیث 1468 🥀 @ahadis_aemmeh 🍃🌸✨🍂🌼🍀🌷🌿🌹