🌷چند واحد👈 #خمینی_شناسی (۴)
#ناصرکاوه
☀️هنگام بمباران تهران در اواخر جنگ نیز که برای مدتی، تهران مورد تهاجم موشکی دشمن قرار داشت، روزانه گاهی بیش از ده موشک به تهران اصابت می کرد و تعداد زیادی از آنهایک خط منحنی را در شعاعی نزدیک به جماران تشکیل می دادند... اکثر ساکنان تهران و شمیران به شهرهای امن پناه برده بودند، ولی حضرت امام (ره) به هیچ وجه در محل اقامت و در انجام کارها و برنامه های روزانه شان کمترین تغییری ندادند. حتی محل نشستنه شان در اتاق که دراتاق که تقریبا پشت شیشه بود عوض نشد... تنها کاری که در محل اقامت حضرت شان انجام شد، چسباندن نوار چسب به شیشه ها بود. ایشان هرگز به پناهگاهی که ظاهرا به خاطر ممانعت نکردن امام (ره) تحت عنوان دیگری در نزدیک محل اقامت شان ساخته بودند نرفتند. بعدهم با توجه به اینکه با دستگاه مخصوصی به طور مداوم، قلب حضرت امام (ره) تحت کنترل بود و کمترین تغییر در تپش قلب مبارکشان، روی صفحه مانیتور منعکس و ثبت می شد، از یکی از پزشکان مراقب، تحقیق کردم معلوم شد که این حوادث و صداهای مهیب که برای یک لحظه هم که شده، قلب همه را تکان می داد، در مورد حضرت امام(ره) که مصداق بارز «كالجبل الراسخ لاتحركه العواصف بودند»، نه فقط در ظاهر چهره پرصلابتشان کمترین تغییری ایجاد نمی کرد، حتی در دستگاه های عصبی و قلب آکنده از ایمان و توکل شان نیز هیچگونه لرزشی به وجود نمی آورد..
. چرا که او به حقیقت «لن يصيبنا إلا ما كتب الله علينا» واصل شده وضمیر آرام و قلب مطمئن او بار سفر آخرت را بربسته بود و لحظه مرگ خود را آغاز حیات راستین خویش می دانست وچون فقط از خدا می ترسید و تنها اراده او را حاکم بر هستی یافته بود، دیگر در وجودش جایی برای ترس جز از او یافت نمیشد.... راوی: محمد حسین رحیمیان
منبع: کتاب: برداشته هایی از سیره امام خمینی