پوست اندازی لشکران سایبری حامی قالیباف با کلید واژه وفاق ملی... فکرش را می‌کردید روزی برسد که طرفداران جناب قالیباف از بغض دکتر جلیلی برای رای آوردن عراقچی و شکست ثابتی از خوشحالی کف و خون قاطی کنند؟ پاسخ:بله😊 #وفاق_میلی #وفاق_قالیباف 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

✍🏻به هر قیمتی شده ماله را پایین نمی‌آورند... ➖فرامین صریح امام خامنه ای خطاب به مؤمنین و مجلس، و معیار های اعلام شده را نمی‌بینند... ➖خط قرمز بودن فتنه و انس فتنه گران با جناب خلبان را نمی‌بینند... ➖پایمال کردن و هدر دادن خون عجمیان ها و آرمان ها را نمی‌بینند... ➖نهی امام از ملاک دانستن نقل قول ها، حتی از نزدیکان و دفتر رهبری را نمی‌بینند... ➖سوء استفاده ضد انقلاب از صحبت های جناب پزشکیان در مجلس و همراهی جناب قالیباف و پزشکیان را نمی‌بینند... آنوقت ما انتظار داریم به خاطر توهین های دم انتخابات عذر خواهی هم بکنند! امان از شخص پرستی... #وفاق_احزاب 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

امین میمندیان (فعال رسانه‌ای) رهبری در دیدار عمومی به پزشکیان گفته کسی رو بذار وزیر که از بن دندان معتقد به جمهوری اسلامی باشه بعد در دیدار خصوصی به پزشکیان گفته از فعالین فتنه های ضد جمهوری اسلامی استفاده کن. اینجوری شناختین آقا رو دیگه؟ 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

⭕️ وقتی سیاسی بودنت از قسم پزشکیت ارزشمندتره 🔻مالک شریعتی: آقای ظفرقندی همچنان از سران فتنه تمجید می‌کنند/در ماجرای اغتشاشات ظفرقندی توئیت زد و گفت نیروهای نظامی را در آمبولانس‌ها پر کردند!می‌دانید به‌ خاطر این توئیت چند آمبولانس به آتش کشیده شد؟ آیا این خدمت به نظام پزشکیِ کشور است؟ ‎ 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

این بیشرمان، هتاکان و فحاشان به رییس جمهور شهید هستند حالا دارند از وفاق ملی می گویند و از ذوالنور و قالیباف تقدیر می کنند! 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

‌‌ - ایّام انتخابات مجلس قم، به دوستان عرض میکردم که: «شاید آقای ذوالنوری برای مقابله با غرب‌گرایان و روشنگری علیه اصلاح‌طلب‌ها خوب باشد( به استناد جلسات روشنگرانه ایشان در دهه هفتاد و هشتاد) ولی او مرد مبارزه با باندهای قدرت‌طلب و تمامیت‌خواه اصول‌گرا نیست، فلذا امروز به درد مجلس نمی‌خورد...» - ولی امروز حرفم را پس میگیرم، و عرض میکنم: «جناب ذوالنوری به عنوان یک نماینده، نه تنها اصولگرایان بلکه مردِ ایستادن در مقابل اصلاح طلب‌ها هم نبوده‌ و صرفاً در یک‌ برهه‌ای سابقه‌ی سخنرانی در "جلسات بصیرتی حزبی" علیه اصلاحات را داشته‌اند» ✍ امیر حسین امامیاری 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

‌‌ 🔴چـه کـسـی بـیـراهـه رفـت؟ ۱. هر کس نسبت به وزیر شدن فتنه‌گران و نامحرمان، اعتراض نکرد. ۲. هر نماینده‌ای که به #همه وزرای پیشنهادی رای موافق داد. ۳. هر کس به رییس‌جمهور یا مجلس تبریک گفت بدون اشاره و اعتراض به وزیر شدن فتنه‌گر و متهم اقتصادی و نامحرمان. ۴. هر کس به رییس‌جمهور یا مجلس تبریک گفت بدون اعتراض نسبت به سوءاستفاده از جایگاه ولی فقیه در روند رای اعتماد. 🌀امـا عـلـت رفتارهای عجیب مسئولان در این چند روز👇👇 این رفتارها یا به علت داشتن نگاه حزبی و عضو بودن در باندهای سیاسی بوده و یا از سر ترس و انفعال و سوءظن به وعده پروردگار است. #اغوای_محاسباتی ▪️نـتـیـجـه👇 اگر در دام #شخصیت‌ستایی و #نهادسالاری نغلطید، متوجه می‌شوید حضرت آقا با بخشی از وزیران دولت، صددرصد مخالف هستند، همچنین با تبریک گفتن کسانی که باید به سوءاستفاده از جایگاه رهبر، اعتراض می‌کردند، صددرصد مخالفند(بنابر مبانی فکری معظم‌له). حجت الاسلام رحمت الله معظمی @r_moazzami 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

قرائت زیارت اربعین حسینی در حسینیه امام خمینی با حضور رهبر انقلاب 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

🔻 تصاویری از پیاده‌روی جاماندگان اربعین در سراسر کشور بزرگترین پرچم فلسطین امروز بر دستان مردم پایتخت حمل می‌شود. 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

🎥 امام خامنه ای: جنگ و مبارزه همیشه ادامه دارد؛ در زمان تیغ و شمشیر یک جور است، در زمان اتم و فضای مجازی و هوش مصنوعی جور دیگر 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

🏴 رهبر انقلاب در جمع دانشجویان عزادار اربعین: در زیارت عاشورا به امام حسین علیه‌السلام عرض میکنید: انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم؛ کارزار بین جبهه حسینی و جبهه یزیدی تمام نشدنی است. ۱۴۰۳/۶/۴ 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

🔴 رهبر انقلاب در جمع دانشجویان: زمانی که اقدام لازم است اقدام کنید اقدام یک زمانی در کلاس درس است و یک زمانی در محیط سیاسی و اجتماعی است و یک زمانی راه کربلاست و یک زمانی راه فلسطین است 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

☝ فیلم کامل بیانات امروز رهبر انقلاب در جمع دانشجویان عزادار اربعین. ۱۴۰۳/۶/۴ 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

🔻شهید لاجوردی و خطر منافقان انقلاب -۱ انقلاب‌زدایی از سیاست‌ورزیِ رسمی 🖊 دکتر مهدی جمشیدی ۱. یکم شهریور، سالگرد شهادت سیّداسدالله لاجوردی – رحمه‌الله‌علیه- در سال هفتاد و هفت است. به‌جز خاطرات مهمی که از دوستان و همکاران ایشان به جا مانده، یک وصیّت‌نامه از ایشان نیز در دست است که اشارات روشنگری دربارۀ حقایق ناگفتۀ انقلاب دارد. به تحلیل بخش‌هایی از این متن، می‌پردازیم. در ابتدا، ایشان می‌نویسد: «با نام اسلام و در ذی اسلاميّت، شعارهای مردم‌فريبِ خالی از محتوا، رواج پيدا می‌کند و آنها که مسئوليّت جلوگيری از انحراف افکار را دارند ساکت می‌نشينند و گاه تأييد هم می‌کنند.» این سخن، ناظر به «نیروهای سیاسی» است که در پی جذب بدنۀ اجتماعی برای خویش هستند و به این واسطه، به عوام‌فریبی و سطحی‌نگری روی آورده‌اند و جامعه را استحمار و تحمیق می‌کنند. این یک سوی ماجراست، سوی دیگر این است که باید «نیروهای فکری»، میدان‌دارِ مقابله با این سیاست‌ورزیِ قدرت‌طلبانه و ماکیاولیستی باشند و مجال ندهند که اصالت‌های فکر و فرهنگ انقلاب در جامعه، رقیق شوند، اما به‌جای واکنش و کنشگری، سکوت و خاموشی اختیار می‌کنند. دراین‌حال، روشن است که جامعه، بیشتر و بیشتر به درّۀ «قشری‌گری» و «فقر فکری» و «هیجان‌زدگی» سقوط می‌کند و امکان عقلانیّت و منطق را می‌بازد. این روندی است که در طول دهه‌های پیش، در جریان بوده و الگوی مردم‌سالاریِ دینی را به‌شدّت، تخریب کرده و آن را در عمل، به الگوی دموکراسیِ سکولار، نزدیک کرده است. واقعیّت انتخابات در جامعۀ ما، از بسیاری از معیارهای اصیل اسلامی و انقلابی، فاصله گرفته و اکنون از الگوی مردم‌سالاریِ دینی، یک نامِ بی‌مصداق باقی مانده است. این سیر نزولی و انحطاطی، همچنان در جریان است و آخرین نمونۀ آن، انتخابات ریاست‌جمهوری در سال جاری بود که مَثَل اعلای عوام‌زدگی است. همچنان که لاجوردی می‌نویسد، این تکلیف نیروهای فکری و معرفتی بود که به پالایش و تصفیۀ امر سیاسی بپردازند و در برابر التقاط‌ها و انحراف‌ها و کج‌اندیشی‌های اصحاب قدرت و سیاست، موضع‌گیری کنند، اما چنین نکردند و حاصل نیز این شده که امروز، در سخیف‌ترین موقعیّت سیاسی به سر می‌بریم. به‌جز آیت‌الله مصباح – رضوان‌الله‌علیه- هیچ نیروی فکریِ دیگری را نمی‌شناسم که در برابر التقاط سیاسی، موضع‌گیریِ جدّی و جانانه داشته باشد؛ او یکه‌تازه و تنها در معرکه حاضر شد و بر «لیبرالیسمِ اصلاح‌طلبان» و «عمل‌گراییِ اصول‌گرایان» تاخت و آنها نیز از دهۀ هفتاد به این‌سو، ایشان را با تمام توان، ترور شخصیّت کردند. ۲. در بند دیگری، لاجوردی می‌نویسد: «هر کس به خيال واهی و بی‌اساسِ رضايت به‌اصطلاح مردم و به خيال خام و پوچِ پايگاه به‌اصطلاح ملّی پيدا کردن، موضع‌گيری کند، مصداق فرمودۀ گران‌قدر معصوم - علیه‌السلام - است که من طلب رضی الناس بسخط الله فجعل الله حامده من الناس ذامّا.» این سخن لاجوردی، بخش عمدۀ واقعیّت سیاسی را در دهه‌های گذشته توصیف می‌کند؛ نیروهای سیاسی در اغلب مواقع، به «جامعه» ارجاع داده‌اند تا «ارزش‌های انقلابی» را به حاشیه سوق بدهند و به این ترتیب، امکان رأی‌آوری بیشتر را برای خویش فراهم کنند. آنها برای این‌که لایه‌های متجدّد و خاکستری جامعه را به سوی خود سوق بدهند، انقلاب و هدف‌های انقلابی را تخریب کردند و یک سنّت انتخاباتی و سیاسی به راه انداخته‌اند که بر اساس آن، هر کسی بیشتر از انقلاب و ارزش‌ها فاصله بگیرد، امکان رأی‌آوری بیشتری دارد. مردم در تلقّی آنها، همین لایه‌های بینابینی و سست‌عنصر هستند که عقاید مستحکم و باورهای متقن ندارند و گاه برای نان و بی‌بندوباری، ایمان‌فروشی می‌کنند؛ کسانی‌که به تعبیر حضرت حسین - علیه‌السلام – در زمانۀ ابتلاء و دشواری، «دنیادار» هستند و نه «دین‌دار»، و دین‌شان از «زبان» و «ادّعا» و «سخن‌»شان، فراتر نمی‌رود. بااین‌حال، عاقبت کار آنان، همان است که در روایت آمده است؛ در نهایت، مذموم و مطرود همان مردمی شده‌اند که در آغاز، جانب‌شان را گرفتند و به آنها رأی دادند. غایت اینان، کسب بدنۀ اجتماعی از طریق وانهادن معیارهای اسلامی و انقلابی بود، و چنین نیز کردند؛ اما پس از چندی که از قدرت، کام گرفتند و زمانه‌شان به سر آمد، جامعه از آنها گریزان شد. این است سرانجام سیاست‌مدارِ دنیاطلبی که «رضایت مردم» را بر «رضایت خدا» ترجیح می‌دهند و برای وصول به کرسی قدرت، دینش را می‌فرساید تا شاید رأی‌های بیشتری را نصیب خویش کند. امروز در سیاست رسمیِ کارگزارانِ جمهوری اسلامی، به عیان مشاهده می‌کنیم که اصل و اساس، رضایت اجتماعی است و کمتر کسی می‌کوشد که به تعبیر آیت‌الله خامنه‌ای، «حرف خدا» بر روی زمین نماند. ازاین‌رو، از استقرار احکام الهی در جامعه می‌گریزند تا مبادا بخش‌هایی از مردم به آنها پشت کنند. 🗳 جهش ایران | @jahesheiran

🔻شهید لاجوردی و خطر منافقان انقلاب -۲ بازطراحیِ مشروطۀ سکولار در متن انقلاب 🖊دکتر مهدی جمشیدی ۳. لاجوردی در وصیّت‌نامۀ خویش می‌نویسد: «به همان اندازه، بلکه صدچندان که به امام قاطع و سازش‌ناپذيرم عشق می‌ورزم، نسبت به سازش‌کاران و مدافعانِ عملیِ ضدانقلاب - اگر در لفظ و اعتقاد هم مخالف باشند - نفرت دارم. بيم آن دارم حوادث مشروطه، مجدداً تکرار شود.» شاید برجسته‌ترین خصوصیّت انسان انقلابی این باشد که «قاطع» و «سازش‌ناپذیر» است؛ یعنی در برابر اقتضاها و تحمیل‌های زمانه، تسلیم نمی‌شود و برای «ماندن»، از «هویّتِ» خویش نمی‌کاهد. به تعبیر آیت‌الله خامنه‌ای، برای ما مهم است که «چرا بمانیم و چگونه بمانیم»؛ در این سخن، اصالت با ماندن نیست و نباید به هر قیمتی، ماندن را برگزید و نباید ارزش‌ها را به حاشیه سوق داد. نظام منهای انقلاب، یعنی صورت منهای سیرت، یعنی ساخت حقوقی منهای ساخت حقیقی، یعنی سکولاریسم پنهان، یعنی پوچ و پوک و تهی شدن. نظام جمهوری اسلامی بدون منطق و مبنای انقلابی، یعنی انقلاب، یک لحظۀ تاریخی بوده و سپری شده و اکنون باید محافظه‌کارانه، در پی حفظ قدرت بود و بس. آنان که منفعل و واداده‌اند - و به تعبیر آیت‌الله خامنه‌ای، حاکمانی که همچون «شاه‌سلطان‌حسین» هستند – انقلاب را یک‌شبه می‌فروشند و جام زهر تعارف می‌کنند تا کمی بیشتر در قدرت بمانند. در تجربه‌های متعدّد دهۀ شصت، مشاهده کردیم که بسیاری از کارگزاران نظام، عقب‌نشینی و انفعال را توصیه کردند و این امام خمینی بود که مصمّم و جزمی ایستاد و استقامت ورزید. آنان که با «استقامت» بیگانه‌اند، به‌زودی پا پس می‌کِشند و به رنگ غیرانقلابیِ زمانه درمی‌آیند و اسیر فشارها و فضاها می‌شوند. چنین است که باید از تکرار تجربۀ مشروطه در انقلاب هراسید؛ روزی که انقلاب به دست «روشنفکران» بیفتد، مشروطۀ سکولار به راه خواهد افتاد. و مگر چنین نشد و در دهۀ هفتاد، روشنفکرانِ سکولار در مسندِ قدرت ننشستند و از انقلاب به اصلاح و از سرمایۀ انقلابی به سرمایۀ اجتماعی و از اسلام به دموکراسی عبور نکردند؟! تعبیر آیت‌الله خامنه‌ای از تحوّلات دهۀ هفتاد به عنوان «واگرایی‌های دهۀ هفتاد»، پرده‌ای از وقایع مشروطه را نشان می‌دهد که به شکلی دیگر در اکنونِ ما تکرار شد. خطر مشروطۀ سکولار، همچنان در میان است و جریان روشنفکریِ سکولار، جانِ تازه گرفته و در لایه‌های مختلف قدرت، حضور و حیات دارد و گاه با فتنه‌انگیزی خیابانی و گاه با فریب‌کاری انتخاباتی و گاه با روایت‌پردازی رسانه‌ای، نفس‌های انقلاب را به شماره می‌افکند. ۴. لاجوردی ادامه می‌دهد: «چون عاشق نظام بوده‌ام، از آن ترس داشتم که افشای چهرۀ سازش‌کاران، لطمه‌ای ناچيز به نظام وارد آورد.» مسأله این است که اصحاب استحاله و نفاق و سازش، در قدرت رسمی به سر می‌برند و خود را به نظام، گره زده‌اند. دراین‌حال، هزینه‌های روشنگری، متوجّه نظام نیز خواهد شد و بر این اساس لاجوردی از سخن صریح و بی‌پرده می‌گریزد و استخوان در گلو و خار در چشم، با کنایه و اشاره می‌نویسد و می‌گوید. این شرایط، اکنون حادتر و شدیدتر شده است؛ چراکه بسیاری از نیروهای سیاسیِ سکولار، سالیان سال در قدرت بوده‌اند و حیثیّت و اعتبار نظام را به خود پیوند داده‌اند و به این دلیل، واکنش صریح را دشوار کرده‌اند. نظام، هزینۀ اینان را می‌دهد و در، همچنان بر همان پاشنه‌ای می‌چرخد که لاجوردی احساس کرده بود. بنا بود که لیبرال‌ها به درون قدرت راه نیابند و عرصۀ رسمی، ملاک‌ها و معیارهای جدّی داشته باشد، اما ساده‌نگری‌های و تساهل‌ها، وضع را دچار قفل‌شدگی و انسداد کرده است. البته همیشه، مصلحت در نگفتن یا صریح نگفتن نیست و اگر جبهه و جریانِ منسجم و هم‌افزایی در میان باشد، می‌توان با کمترین هزینه، روشنگری کرد، اما افسوس که چنین نیست. ۵. لاجوردی با دوراندیشی می‌نویسد: «مبادا سختی‌های حرکت و فشارهای بين‌المللی موجب شود تعادلی را که شعار نه شرقی و نه غربی، تا حدودی ايجاد کرده، به هم بزنند.» از جمله واگرایی‌هایی دهۀ هفتاد، یکی همین بود که به عنوان تنش‌زدایی و گفتگوی تمدّن‌ها و آشتی با جهان، سیاست انقلابی از دستورکار خارج شد و از سیاست خارجی، انقلاب‌زدایی صورت گرفت. معیشت مردم در این برهه، به سیاست خارجی گره زده شد و این‌طور القا شد که دشواری معیشت، ناشی از آرمان‌گراییِ انقلابی است و اگر به خصومت و معارضه با جهان ادامه بدهیم، چالش‌ها ادامه خواهند داشت. هر دولتی که از راه رسید، به صد زبان و بیان این تحلیل غلط را به افکار عمومی خوراند و در ذهن‌ها جاگیر کرد. ازاین‌رو، جامعۀ کنونی، تحریم‌اندیش است و گمان می‌کند انقلاب، بی‌منطق و لجباز و ماجراجو است. 🗳 جهش ایران | @jahesheiran