آیت الله مجتهدی تهرانی می‌فرمود
روضه خوان های قدیم، اول شروع روضه شان می گفتند:
یا لَیتَناٰ کُنّا مَعَک فَاَفُـوزُ فَوْزاً عَظیٖما.
یعنی ای کاش‌ما هم در رکاب تو ای حسین بودیم ، و به رستگاری بزرگ می رسیدیم.
یک نفر روضه خوان مقید بود حتما این جمله را هر بار بگوید . یک شب برای اینکه به این شخص بفهمانند، که تو اهل این ادعا نیستی ،
در خواب دید که ، روز عاشوراست.
لشکر ابن‌سعد یک طرف‌و لشکر امام آن طرف صف آرایی می کردند.
در خواب مراقب بود ، که مبادا امام او را ببیند و بگوید بیا مرا یاری کن.
اتفاقا امام حسین علیه السلام او را دید و گفت: فلانی ، بیا این اسب و زره‌و شمشیر را بگیر و مرا یاری کن
او هـم به ناچار اسب آقا را گرفت ، سوار شد ، زره را پوشیـد و شمشیر را برداشت ، اما با این حـال مراقب بود که به محض اینکه آقا به خیمه گاه میروند فرار کند ، که همین‌طور هم شد.
به محض این که ، امام حسین علیه السلام وارد خیمه شدند، اسب امام را برداشت و فرار کرد.
وقتی که از خـواب بلند شد ، فهمید که یک عمر دروغ می گفته، و به او فهماندند که مرد این حرف نبودی...
همراه ما باشید با جملات ناب
https://eitaa.com/joinchat/1771110412C9af01592f4
