نشستهام جلوی در به میخ میگویم ،
گمان نداشت دلم انقدر خطر داری .
- لَعَن الله ظالمیك ِ یا زهراء -
برای ِ شادی دل ِ مادر ساداتمون ؛
بر ِاون کسی ك ِنامه نوشت لعنت ..
بر ِاون قلم و کاغذ لعنت ..
بر ِاون کسی ك ِهیزم آورد لعنت ..
بر ِاون کسی ك ِآتش را روشن کرد لعنت ..
بر ِاون کس ك ِلگد زد لعنت ..
بر ِقاتل ِحضرت ِزهرا از ازل تا ابد بر ِعمر لعنت ..
ولی این اشرف ِ مخلوقات چیه ؟!
وقتی سیاهی ِ شب میریزه ،
یاد چیزایی میفته که قرار نبود
دیگه اونا رو مرور کنه و به یادش بیاره ،
یاد کسایی میفته که قرار بود دیگه بهشون فکر نکه .
شَب چیزه عجیبیهها ،
دقیقا میزنیم زیر تموم ِ قولایی که به خودمون داده بودیم ..
دنبال ِ جای خلوت میگردیم ،
جایی که وقتی میخوایم گریه کنیم و
کسی صدای هقهق ِ مونو نَشنوه .
ولی بیایید قبول کنیم که شبا دلمون همرنگ ِ سیاهی شب میشه .
ما حبس در ایام گره خورده به دردیم ،
انگار کسی نیست بفهمد غم ِ شب های مارا : )
جاندرد .
-
پسر فاطمه خودت را برسان حرم در خطر است .
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج .
در خلوت ِ خویش ..
با قلم ِ پریشان ِ خیالم ..
در قاب ِ لحظههای دلتنگی نقش ِ صبر میکشم !
دیدی چیشد ؟
پاییز داره تموم میشه ُ دوزاریمون افتاد که ِ نه بابا مثل ِ اینکه قرار نیست
نارنگیای ِ خوش عطر و نارنجیای ِ خوش رنگ سهم ِ ما بشه .
نمیدونم اینا رو کِی و کجا میبرن که ِ ما یهو به خودمون میایم ُ میبینیم ،
ایدل غافل ِ غصههای ته ِ انبار مونده که ِ .
آخه میدونی ؟ هر کسی غصه ِ پسند نیست ، غصه نمیبره .
البته اینم بگما ، اینکه ِ غصه کلا زیادی باشه ِ هم بیتاثیر نیست ولی خب ،
اینجوریام که ِ بیانصافیه ما هر پاییز غصه به خورد ِ دلمون بدیم که ِ مبادا قاروقور کنه از خساست ِ زندگی .
میگما ،
حالا ما غصهی ته ِ انباری خوردیم ،
تو چرا خزون ِ مژههات پژمردهتر شده ؟
نیگاه کن ؛
قربون اون چشات برم ، قشنگوم ..
غم ُ غصه ِ مثل قهوه میمونه .
شما نهایتاً بتونی یه ِ قلپشو بخوری ،
یه فنجونشو بخوری ..
تلخه عامو ،
تو نمیتونی هر روز هر روز بخوریش که ِ
پس نتیجه
اینقدر غصه نخور عزیز دلوم .
برو به ِ جاش بستنی بخور ، فالوده بخور .
برو با دوستات خوشبگذرون ،
برو بگیر بخواب ، عشق ُ حال کن .
کمتر غصه بخور عامو ،
این دنیا به ِ خدا انقدرا سخت نیست ، که ما سخت گرفتیمش .
شُل کن لذت ببر .
والا که تهش هیچی نیست .
تهش قراره پیر بشیم عصا بزاریم بمیریم ..
همین ؛
پس این دنیا رو سخت نگیر ، ولش کن ! اصلاً محلش نذار .
پرو میشه ، تو کار خودتو بکن ، هر کیام
هر چی بهت گفت بُگو چشم !
ولی بازم کار ِ خودتو بکن .
برو بگیر بخواب .