eitaa logo
برگ و بار ...✒️
699 دنبال‌کننده
702 عکس
1 ویدیو
1 فایل
مروری بر زندگی و آثار استاد جواد محدثی صفحه ی اینستاگرام: Javad.Mohaddesi@ کانال ایتا: javadmohadesi@
مشاهده در ایتا
دانلود
📄برگی از کتاب درباره رسول خدا نقل شده که آن حضرت «دائم الذکر» بود. امامان معصوم برنامه ی روزانه ذکر داشتند و ذکرهای فراوان و مختلفی که در کتابهای دعا آمده است همه آموزه های ائمه به شیعیانشان بوده است. وقتی اولیاء خدا ذاکر بوده اند وقتی خدا ذاکرین را دوست دارد و توصیه میفرماید که خدا را صبح و شام یاد کنید و «ذکرکثیر» داشته باشید، وقتی از کسانی ستایش میکند که ایستاده و خوابیده، خدا را یاد می‌کنند ، وقتی تسبیحات حضرت زهرا -که از ارزشمندترین یادگارهای حضرت زهرا برای ماست- ذکر خدا را به ما می آموزد و وقتی نماز ، یاد خداست؛پس در زندگی یک مومن و شیعه و منتظر ، باید یاد خدا ، جایگاه والایی داشته باشد. همچنان که اشاره شد ، هم ذکر زبانی هم ذکر عملی. ذکر عملی ، یعنی اینکه در همه ی صحنه ها و موقعیت هایی که ممکن است شیطان ما را وسوسه کند و به گناه بکشاند (چه گناهان مالی ، چه زبانی ، چه نگاه ...) یاد خدا باشیم و‌گناه نکنیم. حتی در مصیبت ها و سختی ها و گرفتاری‌ها هم،یاد خدا آرامش می‌دهد. امام علی (ع) فرمود: «ذکر ، دوگونه است:یکی یاد خدا در مصیبت که نیکو و زیباست ، برتر از آن ، یاد خدا هنگام حرام است که این یاد، تو را از حرام و‌ گناه باز میدارد.» برگرفته از کتاب«زندگی مهدوی» ؛ فصل اول:اخلاق فردی 🖋اثر حجت الاسلام و المسلمین جواد محدثی 🔹 🔹 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار استاد جواد محدثی @javadmohadesi
📄«برگی از کتاب» [ پیوند دو نسل ] پیش داوری های نادرست و توّهمی ، گاهی دو نسل را از هم جدا می سازد. نسلی متعلق به پدران و مادران است ، نسلی وابسته به فرزندان و جوانان این مرز و بوم. تفاوتهای سنی ، شخصیتی ، زمانی ، فرهنگی و تربیتی بین این دو نسل طبیعی است ، اما نه به این معنا که آنان را دچار فاصله و گریز سازد. نه چنین است که هرچه را «قدیمی» و متعلق به گذشته بود باید دور انداخت و کنار نهاد و نه چنان است که هر چه «نو» باشد ، پذیرفتنی است. آنچه در این میان داوری میکند معیارها و ملاک هاست ، نه نو بودن یا کهنه بودن. اگر ملاکی در میان نباشد، بسیاری از ارزشهای دیرین و بنیادین با برچسب «کهنگی» از دست می‌رود و بسیاری از ابداعات و‌ خلاقیت ها با اَنگ «بدعت» ، زمینه ی رشد نمی یابد. مگر خورشید قدیمی نیست؟ ولی از آن بی نیاز نیستیم! و مگر بسیاری از فرهنگ های مبتذل و رفتارهای غیر معقول و آداب بی ارزش ، «نو» نیستند؟ در حالیکه آفت جان و اخلاق زندگی های بشر امروز شده اند. انسانها نیز چنین اند. نه سن و سال بالا می‌تواند عاملی برای طرد و نفی و کنار گذاشتن باشد ، نه عنوان «نسل جوان» ، به تنهایی معیار رویکرد مثبت به همه ی خواسته ها رفتارها و روشهای آنان است. مرزهای فکری ، ارزشی و اعتقادی را باید شناخت و با پر رنگ تر ساختن آنها ، به ایجاد همگرایی روحی و درونی بین دو نسل رسید. 📎برگرفته از کتاب «رابطه ها» اثر استاد جواد محدثی بوستان کتاب قم 〰〰〰〰〰〰〰 〰〰〰〰〰〰〰 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار استاد جواد محدثی @javadmohadesi
📄 «برگی از کتاب» 📌برای «که» بنویسیم؟ 🔹نوشتن، «ارتباط کتبی» با خوانندۀ اثر است و کلام تو، وسیلۀ ارتباط. اگر مقصودت به خواننده منتقل نشود، چه فایده؟ اگر با مخاطب، نتوانی رابطه برقرار کنی، از نوشتن چه سود؟ پس، شناخت مخاطب ضروری است. این‌که بدانی با چه کس رویارویی ؟ خوانندگان سخن و شعر و مقاله و داستانت چه کسانی‌اند؟ بُرد و تأثیر نوشته‌ات تا چه حد است؟ اصلاً می‌خوانند یا فقط تو می‌نویسی؟ می‌خرند، یا فقط تو چاپ می‌کنی؟ می‌فهمند، یا تو فقط صفحه پر می‌کنی؟ 🔸ادبیات کودکان هم از همین مقوله است. بسیارند کسانی که برای «کودک» مطلب می‌نویسند، اما دنیای کودک را نشناخته‌اند. و بسیارند کسانی که شاعر شعر کودکانند، اما فضای کودکانه در شعرشان نیست، هر چند الفاظ بچگانه به کار برند. یعنی: مهم، شناخت حوزه واژه‌های کودکانه و دنیای خاص کودکان است و به زبان آنان و متناسب با فهم و درک و زمینۀ آنان سخن گفتن. کتابی هم که برای کودکان نوشته می‌شود، کافی نیست که فقط نامش کودکانه باشد یا تصاویر رنگی‌اش برای این قشر و «گروه سنی» گیرا و جاذب باشد. مفاهیم و محتوا را هم باید لحاظ کرد. 🔹باری... وقتی می‌نویسید، تصور کنید خوانندگان خویش را (از قشر‌ها و گروه‌های مختلف) که روبروی شما نشسته‌اند و با آنان حرف می‌زنی. «ارتباط مستقیم»!... مردم، امروز به چه چیزهایی نیاز دارند؟ خواستار چه مطالبی هستند؟ کدام مطالب و پیام‌ها و نوشته‌ها و تحقیق‌ها، برای امروز زندگیشان و زندگی امروزشان، کارساز و راهگشا و مفید است و از خواندن، بهره می‌برند؟... 🔸به راستی اگر این جهات در نظر نباشد، در «خلأ» نوشتن، و برای توده‌های انبوهی از «خوانندگان نامشخص» و نمی‌دانم در کجا و در چه سن و با چه شرایط نوشتن، چه دردی را دوا می‌کند؟ ناگفته نماند که: کار ادبی و هنری و شعر، ‌قدری باید ایهام‌ها و ابهام‌ها و رمز و راز و کنایه و تشبیه و توصیف و استعاره و زبان چند بعدی و قالب فوق عادی و سطح فوق معمولی و... داشته باشد. ولی تا چه حد؟... آیا حتی به قیمت تبدیل ادب و شعر و هنر، به ابزاری بی‌استفاده برای مردم؟ و به بهای بی‌مشتری و بی‌مستمع ماندن دستاوردهای ادبی و شعری؟ 🔹اگر بنا باشد «ادبیات» به صحنۀ زندگی هم بیاید و در متن حیات مردم جاری و ساری باشد، به معنای از دست دادن وجهه و صبغۀ ظریف و جالب و جاذب «صناعات» لفظی و معنوی نیست. اما... نباید فراموش کرد که کار قلمی، برای مردم و در خدمت حق و در ارتباط با خلق است. فاصله‌ها را باید پر کرد، ‌تا «ارتباط متقابل» میسور گردد. 📖برگرفته از کتاب «با اهل قلم» اثر استاد جواد محدثی 🖋 🖋 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار استاد جواد محدثی @javadmohadesi
📄 برگی از کتاب 🚩انتظار سرخ... «انتظار سرخ» ، تعبیری ادبی در مورد انتظار متعهدانه و راستین است که همراه با آمادگی برای جهاد و شهادت است. در روایات و دعاهای انتظار هم ، سخن از آمادگی ، زمینه سازی ، شوق جهاد در رکاب امام زمان ، آرزوی شهادت و فداکردن مال و جان است. برخلاف انتظارِ کسانی که نشسته اند و هیچ کاری برای تمهید ظهور نمی کنند و از صحنه های جان‌فشانی برای برپایی نظام عدالت و مقابله با مستکبران جهانی گریزان اند! عافیت طلبان کجا و شهادت طلبان ، کجا؟ برای آمدنت انتظار کافی نیست برای سبز شدن ، یک بهار کافی نیست نشسته چشم به راه تو ذوالفقار ، ارچند برای دست تو یک ذوالفقار کافی نیست ▪️برگرفته از کتاب زیر چاپ «فرهنگ انتظار» ✍🏼اثر جواد محدثی 🚩 🚩 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄«برگی از کتاب» ✍🏼«صفات نوشتۀ خوب » می‌توان ویژگی‌ها و اوصافی را برای هر نوشتۀ خوب برشمرد، که وجود آن‌ها برای هر نوشته، امتیاز محسوب می‌شود. این ویژگی‌ها عبارت است از: 1️⃣ سادگی و کوتاهی جملات جملات طولانی، خسته‌کننده است و گاهی مطلب و پیام نوشته را نامفهوم می‌سازد. تعبیرات دشوار و جملات سنگین و اصطلاحات نامأنوس و دور از ذهن هم همان اشکال را دارد و «نقض غرض» می‌شود. با این حساب، روشن است که کوتاهی و سادگی جملات، بر جاذبه و لطف نوشته می‌افزاید. در برخی از آثار جلال آل احمد (مثلاً خسی در میقات) این ویژگی دیده می‌شود. 2️⃣ درستی و صحت دستور زبان، عهده‌دار درست‌نویسی است. شناخت قواعد جمله‌سازی و ترکیب کلمات و به کار بردن آن‌ها، آبروی هر نوشته است. پس نویسنده باید با قواعد دستوری هم آشنا باشد و درست بنویسد؛ مثلاً مباحثی همچون: نهاد و گزاره، حروف ربط، تناسب فعل و فاعل، ضمایر و اشارات، جملات شرطی و استفهامی و خبری، پسوندها و پیشوندها، ترکیب‌ها و اضافات، زمان و ... . آنچه در اصلاح یک متن به اسم «ویرایش» یا تصحیح انجام می‌گیرد ناظر به ضعف‌های عبارتی، غلط‌های املایی، کاربرد علایم نگارشی، غلط‌های دستوری یا رسم‌الخطی و کاربردی در واژه‌هاست. در کتاب‌های تفصیلی به بیان انواع این غلط‌ها پرداخته‌اند و در اینجا مجالی برای بسط سخن نیست. 3️⃣مشخص بودن پیام و موضوع هدف و مقصود نویسنده باید واضح باشد تا خواننده به نوایی برسد، سردرگمی و ابهام و پیچیدگی مفاهیم مطرح شده، ضعف نوشته است و میان خواننده و نویسنده، ارتباط متفاهم را برقرار نمی‌سازد. همچنان که بیان ثقیل و پیچیده، در «گفتار» هم عیب به شمار می‌آید. 4️⃣محتوای زیاد و حجم کم از صفات خوب هر نوشته، پرهیز از پرگویی و اضافه‌گویی است. نوشته باید پربار و غنی باشد؛ در حداقل عبارات و صفحات ممکن. حالت اسفنجی داشتن، ضعف یک نوشته است که هر چه آن را بفشاری، از حجم زیاد آن چیزی به دست نمی‌آید و عصاره‌اش اندک است. البته نه به حدّی خلاصه‌گویی و رمزنویسی که اصل مطلب، هدر رود و تباه شود. به تعبیر ادبی باید از «اِطْنابِ مُمِلّ» و «ایجار مُخِلّ» پرهیز کرد. آثار شهید مطهری، در پرباری و پرمحتوایی و پرهیز از لفاظی‌های بیهوده، الگوی خوبی است. ▫️ بر گرفته از کتاب «با اهل قلم» اثر : جواد محدثی ▪️▪️▪️ ▪️▪️▪️ از کانال «کانون نویسندگان قم» https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom ▪️▪️▪️ 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄 برگی از کتاب... امام علی (ع) فرمود: مهمان خود را اکرام کن هرچند «حقیر» باشد و در مقابل پدر و معلم خود ، به ادب برخیز ، هرچند «امیر» باشی! [غررالحکم ج ۲ص۱۹۱] ▫️ رعایت «ادب» ، در مقابل مهمان و معلم و پدر ، هرچند هرکدام جلوه ای خاص دارد ، اما در هر سه مورد ، نشانه «انسانیت» است. نه «مهمان داری» باید سبب کبر و عجب و غرور گردد و میزبان را به تفاخر و مباهات بکشد نه «فرمانروایی» باید انسان را از مراعات وظیفه تواضع و خاکسپاری نسبت به «پدر» و «معلم» غافل سازد. اکرام و احترام نسبت به مهمان ، یه وظیفه و ادب است ، هرچند از نظر مال ، مقام ، موقعیت ، سن و سال ، کوچک و حقیر باشد و مهمانِ بزرگتر و با جلال تر. به پای پدر و معلم از جا برخاستن نیز ، نشانه ی دیگری از «تواضع» و حق شناسی است. هرچند که این فرزند یا شاگرد ، به مقام امارت و زمامداری رسیده باشد. اهمیت کار نیز در همین است ، تا موقعیت و ریاست ، مانع انجام وظیفه و رعایت ادب نسبت به صاحبان حق نگردد و مقام و منصب ، آدمی را کور و کر نسازد. وقتی «امیر» باشی و پدر و معلم را از یاد نبری و آنگاه که مهمانت «حقیر» باشد و بازهم ادای حق کنی و احترام و اکرام را ترک نکنی ، به کمال رسیده ای. اینها ، دلیل عظمت روح ، خود ساختگی معنوی ، رهایی از غرور دنیا ، شناختن حق و ادای حق است. 🔻 برگرفته از کتاب «حکمتهای علوی» ترجمه و شرح ۱۱۰ حدیث از سخنان حضرت علی(ع) اثر:جواد محدثی🔻 ▫️ ▫️ 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄 برگی از کتاب... 📎(به مناسبت ۸ ذیحجه ، سالروز حرکت امام حسین از مکه به سوی عراق در سال ۶۰ ه‍.ق ) کوفه ، شهر ملیت‌های مختلف و گرایشهای گوناگون فکری-سیاسی است. کوفه پایگاه حکومت علی است. کوفه ، شهر علویّون است...و شهر خوارج:هردو... نامه های زیادی به امام حسین فرستاده و اعلام آمادگی برای جانبازی کرده اند و در انتظار پاسخ مساعد از سوی امام و ورود حضرتش به کوفه و استقبال از وی ، لحظه شماری می‌کنند. خبر رسیده است که حسین به سوی عراق حرکت کرده است... با کاروانی از زن و فرزندان و خویشان و یاران... و... خبر ، راست است. هشتم ذیحجه و در موسم حج ، امام مکه را به مقصد عراق ، ترک کرده است تا در کربلا «حج اکبر» به جای آرد. هواداران در عراق ، خرسند و چشم به راهند. از سوی دیگر ، یزید هم به هر وسیله ای متوسل می‌شود تا مانع رسیدن امام به کوفه گردد. اما امام... رایت بلند و خونین انقلاب را بر ضد امویان برافراشته است و هم اکنون ، در حالیکه از کعبه و قبله ی مسلمین و خانه ی امن «اللّه» ، حرم خدا در راه حق دل کنده است، در راه عراق به سوی کوفه پیش می‌رود. گفت: ای گروه! هرکه ندارد هوای ما ، سر گیرد و برون رود از کربلای ما. همراز بزم ما نبوَد طالبان جاه بیگانه باید از دو جهان ، آشنای ما *** 📕برگرفته از کتاب «سفرِ خون» 🖋اثر:جواد محدثی انتشارات اهل قلم 🔘 🔘 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄 برگی از کتاب 📕 کتاب درسهایی از زیارت عاشورا بخش نهم / صفحه ۴۳ ▫️«آل محمد و خط زندگی و شهادت » اللّهم اجعَل مَحیایَ محیا مُحمد و آل محمَد و مَماتی مَمات مُحمد و آلِ محمّد آنچه در زیارت ، بها دارد ، عامل معرفت و شناخت است. آنچه به زیارت قیمت و جهت می‌بخشد ، آگاهی به جایگاه حساس آن و بصیرت به منافع و فواید آن است. آنچه زائر امام حسین(ع) را به مقام قرب خدا می‌رساند و زائر را مشمول درود و رحمت و بخشایش الهی قرار می‌دهد ، ثمربخش بودن «زیارت» در متن زندگی و جهت گیری اجتماعی و حمایت از حق و مقابله با باطل است . در غیر اینصورت ، زیارت، آن اثر مطلوب را نخواهد داشت و زائر ، تحیت الهی و مغفرت او را درک نخواهد کرد. در زیارت حسین (ع) از خدا میخواهیم که زندگی و مرگ ما را ، همچون زندگی و مرگ پیامبر و آل او قرار دهد. مگر نوع زندگی پیامبر و آل او چیست؟ شیوه ی حیاتشان کدام است؟ این خاندان ، الگو و سرمشق ما هستند ، در همه جا و در هر چیز و برای همه. حیاتشان ، عصاره ی دین و جلوه ای است از : تلاش در راه خدا فدا شدن در راه هدف قربانی شدن برای اسلام اسوه و الگو بودن برای اخلاق و فضیلت و راستی با مردم بودن و برای مردم بودن در رنجشان شریک و شادی شان مسرور بودن محور حق طلبان و ظلم ستیزان بودن. حیات «محمد و آل محمد» ، سراسر طهارت و پاکی است ، عفت است و نجابت ، خلوص است و ایثار. مهر است و کرم ، تواضع است و فروتنی با مؤمنان ، سازش نکردن با باطل و کنار نیامدن با مخالفان دین و در یک کلمه: «اشِداءُ عَلی الکُفّار وَ رُحماءُ بینَهم » پس اگر قابلیم و‌ شایسته ، خدایا حیات و ممات ما را در خط آل محمد قرار بده. آنگونه زیستن که تو میخواهی آنگونه مُردنی که تو بپسندی آنگونه که محمد و آلش زیستند آنگونه که محمد و آلش مُردند در بستری ز خون و شهادت مرگی شکوهمند و خدایی بالی به بال جعفر طیار یا رب ، حیاتمان ، یا رب، مماتمان آنگونه ساز ، که تو‌ میخواهی. و... رهرو راه محمد و آل محمد ، در زندگی باید پاپوشی از توکل و تن پوشی از تقوا و چراغی از بصیرت و یقین داشته باشد و‌ در راه عقیده به مبدأ و معاد ، لباس زیبای شهادت را هم بر اندام خود زیبنده ببیند. 📌درسهایی از زیارت عاشورا/جواد محدثی ♦️ ♦️ 🍃برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄 برگی از کتاب 👓 نگاه عرفانی زاویه ی دید انسان به هستی و زندگی و نظام عالم، تأثیر مهمی در چگونگی اخلاق و رفتار او دارد. هرکس به گونه ای زندگی می‌کند که جهان را می‌شناسد و باور دارد. از این رو داشتن «نگاه عرفانی» به هستی ، به خودسازی انسان و اصلاح رفتار و تهذیب روح کمک می‌کند. امیرمؤمنان (ع)،نگاه اولیای الهی را چنین تصویر می‌کند: ▫️اولیای الهی آنان اند که وقتی مردم به ظاهر دنیا می‌نگرند ، آنان به باطن دنیا می‌نگرند و چون مردم به اکنونِ دنیا مشغولند ، آنان به فرجام و عاقبت دنیا می‌پردازند.▫️(نهج البلاغه -حکمت ۴۳۲) بی شک ، عارفان نگاه و دیدی گسترده تر ، ژرف تر ، دقیق تر و درست تر به هستی و جهان دارند ، از این رو کار و رفتارشان هم با مردمِ سطحی بین و ساده نگر و کم عمق ، متفاوت است و نگاهشان در زندگی شان اثر می‌گذارد. جهان در ورای این ظاهر محسوس و پوسته ی آشکار ، باطن و مغزی دارد که جاهلان از آن بی خبرند و عارفان آن را میشناسند و هم «جهان غیب» را باور دارند و هم «غیبِ جهان» را. آن نادیدنی ها را نه با چشم سر ، که با چشم دل باید دید. به گفته ی هاتف اصفهانی : چشم دل باز کن که جان بینی آنچه نادیدنی است ، آن بینی وقتی کسی با عینک آخرت بینی به جهان بنگرد، دل به این دنیا نمی‌بندد و افق فکر و عمل خود را با آن آینده ی حتمی و آخرتِ ابدی هماهنگ میکند، چون دنیا را نه خانۀ ابدی ، بلکه یک مسافرخانه ی موقت می‌بیند و همت خود را برای آن خانه ی جاوید که در آخرت است ، صرف می‌کند. ✍🏼جواد محدثی 🔺 برگرفته از کتاب درس‌هایی از نهج البلاغه ، [جلد : خودسازی] /ص ۱۷ 🔷 🔷 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄 برگی از کتاب پیامهای عاشورا (نویسنده : جواد محدثی) چون عاشورا «الگو» بود، هم کسانی که به هر دلیلی در آن شرکت نکردند ، بعدها حسرت و افسوس میخوردند، و هم کوتاهی کنندگان نسبت به یاری امام ، جزو توّابین شدند و در فکر جبران گذشته برآمدند . این حاکی از شاخص بودن حرکت امام است. در تاریخ اسلام نیز ، بسیاری از قیام های ضدّ ستم و نهضت های آزادی بخش ، با الهام از حرکت عزت آفرین عاشورا شکل گرفت و به ثمر رسید. حتی مبارزات استقلال طلبانه ی هند به رهبری ماهاتما گاندی ، ثمره ی این الگو گیری بود. همچنان که خود گاندی گفته است: «من زندگی امام حسین (ع) ، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک‌ کشور پیروز گردد،بایستی از امام حسین سرمشق بگیرد ، از امام حسین پیروی کند.» قائد اعظم پاکستان ، محمد‌علی جناح نیز گفته است: « هیچ نمونه ای از شجاعت ، بهتر از آنکه امام حسین (ع) از لحاظ فداکاری و تهور نشان داد ، در عالم پیدا نمی‌شود. به عقیده من تمام مسلمین باید از سرمشق این شهیدی که خود را در سرزمین عراق قربان کرد ، پیروی نمایند.» عاشورا این پیام را می‌دهد که باید از این «الگو» که در زمینه هایی همچون : شجاعت ، ایثار ، اخلاص ، مقاومت ، بصیرت ،ظلم ستیزی ، دشمن شناسی ، فداکاری ، اطاعت از پیشوا ، عشق به شهادت و زندگی ابدی ، سرمشق است ، پیروی کرد‌. برگرفته از کتاب «پیامهای عاشورا» فصل ششم ، صفحه ۱۹۹ اثر : جواد محدثی 🔲 🔲 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄 «برگی از کتاب...» وقتی مفهوم «آغاز سال» را در پرتو فرهنگ اسلامی بررسی می‌کنیم، چنین می یابیم که این پدیده به اعتبارهای گوناگونی وابسته است. برخی از متون دینی تأکید دارند که ماه رمضان ، آغاز سال است؛برخی از آنها «شب قدر» را آغاز سال دانسته اند؛و برخی نیز «عید فطر»‌را اول سال ،تعیین کرده اند. همچنان که آغاز فروردین، شروع سال طبیعی است (چون در این هنگام ،زمین جامه نو می‌پوشد و درختان سبز می‌شوند)،ماه رمضان هم آغاز سال انسانیت از نگاه اسلام است؛ چرا که در این ماه عزیز، حیات معنوی اهل سیر و سلوک ، تجدید می‌شود و آنان که در مسیر حرکت به سوی کمال مطلق اند، جانشان شکوفا شده،آماده ی دیدار خداوند می‌شوند. از این رو می‌توان گفت که «فروردین» آغاز تجدید حیات مادی برای گیاهان در دنیای طبیعت و «ماه رمضان»، آغاز تجدید حیات معنویِ انسان در عالم انسانیت است. اما روایتی که شب قدر را آغاز سال میداند، به این اعتبار است که آن شب،آغاز سال تقدیر است و همه ی مقدرات یک سال در آن رقم می‌خورد. روایتی هم که عید فطر را آغاز سال می‌شمارد ،به این اعتبار است که آن روز، اولین روز سالی است که خوردن و نوشیدن در آن حلال می‌شود _طبق متن روایت_ و یا برای این است که عید فطر، آغاز دور تازه ای از زندگی انسان و از سر گیری اعمال است، پس از اینکه گناهانش در کوره ی گداخته ی روزه ، ذوب گردیده و از پرونده ی اعمالش کاملا زدوده و ریشه کن شده اند. ... ▫️ برگرفته از کتاب مراقبات ماه رمضان اثر : مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری ترجمه: استاد جواد محدثی ☘پس، چه نیکوست تقارن آغاز سال نو و ماه رمضان ،حیات دوباره ی مادی و معنوی «این بهاران بر شما فرخنده باد» التماس دعا🤲🏼 🔻 🔻 🍃کانال برگ و بار... مروری بر آثار و زندگی جواد محدثی @javadmohadesi
📄 «برگی از کتاب» اینکه گاهی دنیا را به سان یک زندان می‌بینی و خود را در غریب آباد این جهان گرفتار وحشت و تنهایی می یابی ، جرقه ای از روح عطشناک توست که به جهانی برتر و والاتر ، ابدی و جاودانه ، نامحدود و بی پایان وابسته است. در این «جا» ، حس میکنی به تمام خواسته هایت نمی‌رسی ، دل و جانت ، اشباع نمی‌شود ، مست عشقی هستی که دنیا پاسخگوی آن نیست. «احساس غربت»، در جهان بازتابی از آن بعد ابدیت خواهی و خس خلود و جاودانگی طلبی روح توست. «از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می روم آخر؟...ننمایی وطنم؟...» مسأله بزرگی است که اندیشه ی انسانها را در طول قرن های بیشمار به خود مشغول داشته است. آنکه فلسفه ای برای زیستن خویش نمی‌بیند می‌گوید: زندگی کردن من، مردن تدریجی بود آنچه جان کَند تنم، عمر حسابش کردم و... راست می‌گوید اگر... خدا در زندگی اش نباشد! زندگی بدون اعتقاد به خدا و معاد و معنویت ، جهنمی است که انسان در آن می‌سوزد و زندانی است که همواره رنج می دهد و مرگی است بنام زندگی... بیماریهای جدید روانی و افسردگی های روحی ، زاییده ی غربت روح انسان در تبعیدگاه زمین است. باور آخرت ، زندگی را سرشار از امید می‌سازد. اگر حیات جاودانه ی پس از مرگ نباشد، چه فلسفه ای برای زیستن می‌توان یافت؟ آری ... تنها در آخرت گرایی است که می‌توان به غریزه ی نیرومند «حس خلود» و علاقمندی به جاودانگی و از بین نرفتن ، پاسخی قانع کننده داد و به راز بقا دست یافت. . . . 📎برگرفته از کتاب «خط سبز سلوک» اثر:جواد محدثی 🔷 🔷 🍃کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi
📄 برگی از کتاب «مُضطرّ حقیقی » مضطر به معنای درمانده ،بیچاره، زیان دیده و گرفتار است و به معنای خاصی در مورد امام عصر (عج)به کار می‌رود. قرآن کریم خدا را با این وصف ستوده که: «اجابت کننده مضطر است وقتی که او را بخواند و بدی و گرفتاری را برطرف می‌کند» امَن یُجیب المُضطرَ اذا دعاه وَ یکشِف السوء. خداوند پناه و دادرس درماندگان و گرفتاران است .رسم است که این آیه را در مجالس هنگام دعا و توسل می‌خوانند و به «ختم امن یجیب» معروف است .بعضی هم هنگام دعا خدا را به مضطر حقیقی (یعنی امام زمان) قسم می‌دهند، از آنجا که امام عصر بنده خاص و مستجاب الدعوه و موعود امت‌ها برای اصلاح جهان است ولی به امر و اراده الهی در غیبت به سر می‌برد و منتظر امر خدا برای ظهور و عدالت گستری است او را «مضطر» گفته‌اند در روایات چنین اشاراتی دیده می‌شود؛ امام علی فرمود:« هو المضطر فی کتاب الله فی قوله امن یجیب المضطر... » اینکه خداوند در قرآن ، خود را اجابت کننده دعای مضطر معرفی کرده، مضطر در کتاب خدا امام زمان است. البته ادامه آیه هم بر همین دلالت دارد چون می‌فرماید:« اوست که شما را خلفای زمین قرار می‌دهد...» که اشاره به اصل ظهور و دولت کریمه آخرالزمان است. امام صادق علیه السلام درباره آیه «امن یجیب» با بیان اینکه درباره قائم آل محمد نازل شده است فرمود:«به خدا سوگند اوست مضطری که وقتی در مقام ابراهیم نماز بخواند و دعا کند خداوند دعایش را اجابت می‌کند و بدی را برطرف می‌سازد و او را خلیفه در زمین قرار می‌دهد.» در روایات، این آیه، از آیات تفسیر شده بر وجود مقدس آن حضرت است. در دعای ندبه هم می‌خوانیم کجاست آن مضطری که وقتی دعا کند اجابت می‌شود؟ که منظور امام زمان(عج) است. استغاثه و دعا برای فرج ، زمینه ساز گشایش در امور است و توصیه شده برای فرج امام زمان دعا کنید که فرج شما نیز در همین است. پی غم خواری دل ، باز کسی می‌آید ز پی دادگری، دادرسی می‌آید ای که فریاد ز بیداد کنی، دل، خوش دار که به فریاد تو ،فریادرسی می‌آید 📎 برگرفته از کتاب «فرهنگ انتظار» اثر جواد محدثی ٫ صفحه ٫۳۶۸مدخل مضطر 📘 📘 🍃 کانال برگ و بار... مروری بر زندگی و آثار جواد محدثی @javadmohadesi