#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #پوران #قسمت_صدوچهلونه منیره خانم ترسیده از جا بلند شد، انقدر درگیر بحث کردن بودیم که هیچکدوم متوجه اومدن آقا مصیب نشده بودیم... آقا مصیب بهت زده دستش رو به دیوار گرفت و با ناباوری گفت:دانیال... چیکار کردی؟ تو... تو باعث و بانی حال و روز امیر بودی؟ منیره خانم جلو دوید و گفت:اتفاق بوده... از عمد نبوده.. آقا مصیب با تندی گفت:تو ساکت شو... تو تمام این سال ها خبر داشتی و هیچی نمیگفتی؟ چطور تونستی به من دروغ بگی؟ ترسيده کنار الهه ایستادم، دانیال انقدر شرمنده بود که حتی سرش رو بالا نمی‌گرفت... دلم واسش سوخت، بعد این همه سال بهتر بود آقا مصیب حقیقت رو نفهمه، چون فهمیدنش دردی رو دوا نمیکرد.‌‌. آقا مصیب با حالی پریشون گفت:تو... تو اون بلا رو سر برادرت آورده بودی؟ اون بچه... امیر فقط یه بچه بود، مظلوم بود... همه ی ما در حقش بد کرده بودیم... حقش نبود اینجوری از دنیا بره... اینو گفت و با صدای بلندی زد زیر گریه، گریه ی بلندش رو حتی سر خاکسپاری امیر هم ندیده بودم... دانیال هول زده جلو دوید، بازوی پدرش رو گرفت و گفت:اشنباه کردم بابا..... به جون بچه هام من نمیخواستم خاری به پای امیر بره... به خدا از اون روز من خواب درست ندارم. زندگی میکنم، اما آرامش ندارم... حلالم کن بابا... آقا مصیب دست دانیال رو پس زد و به کمک دیوار بلند شد و ایستاد... دو قدم به سمت منیره خانم برداشت و گفت:یادته چقدر دوندگی کردم تا باعث و بانی عذاب بچه ام رو پیدا کنم؟ یادته بعد خاکسپاری امیر چی بهت گفتم منیره؟ گفتم اگر یک روز از عمرم مونده باشه باید قاتل بچه ام رو پیدا کنم و به سزای کارش برسونمش...الان من باید چیکار کنم؟ باید بچه ی خودم رو مجازات کنم؟ انقدر حالش بد بود که اشک هممون در اومده بود، آقا مصیب سری به نشونه ی افسوس تکون داد و گفت:بد کردی منیره... هم تو، هم این پسر... تا دنیا دنیاس دلم باهاتون صاف نمیشه... اینو گفت و با قدم های سست به سمت پله ها رفت، چشم دوخته بودم بهش،برای لحظه ای ایستاد، حس کردم حالش بده، چنگی به بازوی الهه زدم و اشاره ای به آقا مصیب کردم، الهه زودتر از من عکس العمل نشون داد و با چند قدم بلند خودش رو به آقا مصیب رسوند و و مانع افتادنش شد، با افتادنش همگی وحشت زده جلو رفتیم، الهه سرش رو روی زمین گذاشت و رو به دانیال گفت؛ماشین رو روشن کن... زود باش... احتمالا سکته کرده... دانیال دوید تا ماشین رو روشن کنه. منم به کمک الهه و اقدس خانم آقا مصیب رو به سختی به سمت در خروجی بردیم، دانیال به کمک اومد و پدرش رو بغل گرفت و به سمت ماشین برد، من و الهه سراسیمه دنبالش دویدیم، منیره خانمم با گریه دنبالمون اومد، الهه جلو نشست و من عقب کنار آقا مصیب... دانیال منتظر نموند و با عجله ماشین رو روشن کرد و به سمت بیمارستان رفت.... سعی کردم خونسردی خودم رو حفظ کنم، دست روی نبضش گذاشتم و با دقت ضربانش رو شمردم... ضربانش ضعیف بود و صورتش به شدت قرمز شده بود‌‌.. الهه مدام برمی‌گشت و نگاهش میکرد و به دانیال میگفت تند تر برو... وقتی رسیدیم بیمارستان خیلی زود آقا مصیب رو بردن اورژانس، الهه هم سریع با دامادشون تماس گرفت تا اگر آشنایی تو اون بیمارستان داره سفارش ما رو بکنه... دانیال با حالی خراب نشست و گفت:اگر بلایی سرش بیاد تا ابد خودم رو نمیبخشم... آهی کشیدم و گفتم :نگران نباش، اگرم خدایی نکرده سکته باشه زود رسوندیمش...این مدت آقا مصیب خیلی فشار روش بود، همش عذاب وجدان مرگ امیر رو داشت، مادرتون با گریه کردن خودش رو خالی میکرد، اما اون همه رو می‌ریخت تو خودش...الانم بعد شنیدن حقیقت شوکه شد... الهه اومد و خیالمون رو راحت کرد که دامادشون سفارش کرده و دکتر هوای آقا مصیب رو داره.... ربع ساعت بعد بالاخره دکترش اومد و خیالمون رو راحت کرد که آقا مصیب حال عمومیش خوبه و یک سکته رو رد کرده... برای راحتی خیالمون هم بهتره تا صبح تحت نظر باشه... دانیال رفت برای کارهای پذیرش و الهه رفت تا اتاق تک تخته ای برای آقا مصیب جور کنه... خسته و پریشون حال روی صندلی نشستم، عجب روز پرماجرایی رو پشت سر گذاشته بودیم... الهه هم بعد پیگیری کارهای آقا مصیب و منتقل شدنش به بخش به سمتم اومد و گفت:دانی امشب پیشش میمونه، بهتره ما بریم خونه. بچه ها بهانه میگیرن... باشه ای گفتم و همراه الهه با ماشین دانیال به سمت خونه رفتیم... تو مسیر با نگرانی رو به الهه گفتم:اگر منیره خانم هنوز رو حرف خودش باشه چی؟ +نترس... باباجون پشت توئه، بعد فاش شدن دروغ منیره جون، بعید میدونم حرفش برش داشته باشه.... کلافه گفتم:نمیدونم کار درست و غلط چیه الهه، اما خودمم دیگه دل موندن تو اون خونه رو ندارم... نمیخوام جایی بمونم که منت رو سرم میذارن...

#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #پوران #قسمت_صدوپنجاه از طرفی اون خونه پایین شهره، همون موقع که سنم کم بود وقتی رفتیم خونه رو نشونم بدن فهمیدم منطقه ی خوبی واسه زندگی نیست... گیجم... نمیدونم کار درست و غلط چیه... الهه کمی فکر کرد و گفت:بذار من خودم با پدرجون صحبت میکنم، از بیمارستان که مرخص شد ازش خواهش میکنم با مستاجر هماهنگ کنه از این به بعد اجاره ی خونه بیاد به حساب خودت، یک مقدار پولم گفتی دست مادرت داری. اون رو هم بتونی ازش بگیری، میتونی یک خونه ی نقلی نزدیک ما اجاره کنی، با پول اجاره ی خونه ی خودت، اجاره ی خونه ای که توش قراره زندگی کنی رو بدی، برای خرج خورد و خوارکت هم میتونی بری سرکار، میدونم سخته... اما به هرحال هر کاری سختی خودش رو داره، و صد البته مستقل شدن سخت تر از هرکاریه...اما باید تلاش کنی پوران. با نشستن و دست و رو دست گذاشتن و چشم داشتن به دست و کمک این و اون، همیشه همونجایی که هستی درجا میزنی... خداروشکر تنت سالمه،جوونی،داری درس میخونی... میتونی راحت گلیمت رو از آب بکشی... منم هستم، تو این مسیر تنهات نمیذارم... زیر لب ازش تشکر کردم و خیره شدم به خیابون... با خودم گفتم بهترین راه همینه، تا کی میتونستم زیر بار منت منیره خانم باشم و تن و بدنم بلرزه که ممکنه هر لحظه از خونه بیرونم کنه... وقتی رسیدیم خونه منیره خانم با گریه جلو اومد و سراغ آقا مصیب رو گرفت، الهه با محبت دست دور شونه اش انداخت و مجبورش کرد بشینه، از اقدس خانم خواست لیوانی آب و گلاب برای منیره خانم بیاره و خودش با اطمینان گفت:پدرجون حالش خوبه، خداروشکر زود رسوندیمش...سکته رو رد کرده، فقط گفتن امشب تو بخش تحت نظر باشه... خودم با دامادمون تماس گرفتم، حسابی سفارشش رو کردم، دانی هم پیشش موند. فردا صبح هم مرخص میشه و میاد خونه.... منیره خانم با گریه تشکر کرد و نگاه پر نفرتش رو به من دوخت، انگار من مقصر اون اتفاقات بودم... سرم رو پایین انداختم و معذب تو خودم جمع شدم‌.. +مقصرش تویی، میفهمی؟ به خدا قسم بلایی سر مصیب بیاد روز خوش برات نمیذارم... الهه دلخور گفت:چیکار این بنده خدا دارید منیره جون... منیره جون به تندی گفت:طرفش رو نگیر، هرچی هست زیر سر توئه، اگر نیاورده بودیش اینجا و این بحث رو پیش نمیکشیدید این اتفاقات نمی‌افتاد... الان من با چه رویی تو صورت مصیب نگاه کنم؟ پنج سال تموم بهش دروغ گفتم... هربار حرص و جوشش رو سر پیدا کردن دزدهای خیالی دیدم و سکوت کردم... چطور دلش با من صاف میشه؟ با بغض گفتم:اینکه شما چند سال به شوهرتون دروغ گفتید مقصرش منم؟ شما انگار عادت کردید سر هر چیزی من رو مقصر بدونید. در حالی که خودتونم میدونید من تو این سال ها نه واسه ‌امیر کم گذاشتم، نه بعد فوتش دست از پا خطا کردم، منتهی شما منتظر بهانه اید تا منو از این خونه بیرون کنید.. منیره خانم با خشم ایستاد و گفت:تو فکر کن اینجوریه، آره... من دنبال بهانه ام... نمیخوام دیگه تو این خونه ببینمت... تو دو سال وقت داشتی بچه دار بشی و بذاری یک یادگار از امیرم برام بمونه ،اما دریغ کردی... چطور دلم باهات صاف بشه وقتی هنوز سال بچه ام نشده واست خواستگار میاد ‌‌‌ نه... منیره خانم تحت هر شرایطی حرف خودش رو میزد، الهه برای آروم کردن جو ازم خواست بچه ها رو ببرم تو حیاط، خودشم رو به منیره خانم گفت:پوران امشب پیش من میمونه، در مورد بعدا هم اجازه بدید پدرجون مرخص بشه، به هرحال در مورد آینده‌ی پوران اونم باید نظر‌ش رو بگه... الهه که حرف آخر رو زد منیره خانمم دیگه ساکت شد و چیزی نگفت‌‌‌‌ اون شب من خونه ی الهه موندم، اما تا خود صبح نتونستم پلک رو هم بذارم، چون وسایل هام رو نیاورده بودم ،فردای اون روز هم نتونستم برم سرکلاس... فردای اون روز قبل ترخیص آقا مصیب، الهه خودش رفت کل کتاب ها و وسایل شخصیم رو جمع کرد و برام آورد، علنا ساکن یکی از اتاق های خونه اشون شده بودم و به شدت بابتش معذب بودم، اما راه دیگه ای نداشتم، خداروشکر دانیال درگیر پدرش بود و شب ها هم نمیومد خونه و من تو خونه راحت بودم، اما بازم احساس سربار بودن داشتم و مدام از الهه خواهش میکردم دنبال خونه باشه برام. مقداری پول دست ننه داشتم که پول مهریه ام بود، همون سال های اول ننه گفته بود با اون پول واست زمین می‌خریم، نمیدونستم بالاخره زمینی خریدن یا پول رو نگه داشتن، برای همین خیلی زود باهاش تماس گرفتم و بهش گفتم مشکلی برام پیش اومده که به اون پول نیاز فوری دارم. ننه عین همیشه غرغرکنان گفت:چه مشکلی واست پیش اومده؟ تو مگه خونه ی پدرشوهرت زندگی نمیکنی؟ اگر پول لازمی از اونا پول بخواه... فکری به سرم زد و گفتم:یکی از اقوام الهه میخواد خونه اش رو بفروشه،پول لازمه... آقا مصیب هم اجاره ی خونه ام رو تو این سال ها ریخته به حساب خودم، یک مقدار پول کم دارم واسه خرید اون خونه... ادامه دارد..... ✾࿐༅🍃🌹🍃༅࿐✾

https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

🏅مِس وجود انسان با این دو چیز در زندگی‌اش، طلا می‌شود... https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

🤲🏻 دعای مهم برای مشکلات‌مان در این آخرالزمان... https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

♊️ آیا برای هدیه کردن فاتحه و خیرات به اموات حتماً باید بر سر قبر آنها رفت یا از همان مسافت دور کفایت می‌کند؟ https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

♨️ چرا نباید از بلاها و امتحانات زندگی‌مان وحشت کنیم؟ https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

❇️ با این دستورالعمل عذاب قبر را از خود دور کنیم! https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

🛐 اگر در هنگام سختی و بلا هم خدا را بندگی کنیم پروردگار عالم چگونه برایمان جبران می‌کند و چه پاسخی می‌دهد؟ https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

❇️ بهترین کارخانه خودسازی! https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

♻️ آرامش و نشاط روح و جسم چگونه به دست می‌آید و چگونه از دست می‌رود؟! https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود