#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #پوران #قسمت_صدوپنجاهوپنج وسایلت رو جمع کن برگرد خونه، یک ماجرایی بود تموم شد و رفت... چرا افتادی رو دور لج؟ لبخند محوی زدم و گفتم:چشم... تو اولین فرصت وسایلم رو جمع میکنم و از اونجا میرم، اما ازم نخوایید برگردم اینجا، چون واقعا نمیتونم... اتفاقاتی که تو گذشته افتاده یک سری حریم ها رو بین ما از بین برده... نه من اون پوران سابقم، نه شما اون منیره خانم... من دارم میرم دانشگاه، وارد جامعه شدم، قطعا نگاه و دیدگاهم به زندگی تغییر میکنه، من نمیتونم و نمیخوام خودم رو محدود و مدیون کنم... در مورد این ماجرا هم با آقا مصیب مفصل حرف زدم، یک سری تصمیمات هم گرفتیم...انشالله حالشون بهتر بشه، کمکم کنن مستقل بشم‌..‌ منیره خانم خواست حرفی بزنه که زنگ در به صدا دراومد، سریع کیفم رو برداشتم و گفتم:حتما آژانسه... من دیگه برم.. باز بهتون سر میزنم... مهلت مخالفت بهش ندادم، با عجله از خونه بیرون زدم... هرچند موندن خونه ی دانیال و گذروندن بیشتر وقتم تو دانشگاه و سلف و کتابخونه واسم سخت بود، اما هیچ سختی باعث نمیشد قدمی به عقب بردارم... انگار تازه شوق و انگیزه ی زندگی پیدا کرده بودم، تلاش کردن برای ساختن آینده ام رو یاد گرفته بودم... درس میخوندم، تو دانشگاه غذام رو میخوردم تا هزینه ی کمتری برای خورد و خوراکم بدم و همزمان سر کار میرفتم... دکتر ذاکری بسیار انسان شریف و با محبتی بود. حسابی هوام رو داشت و محیط کار رو برام تبدیل به خونه ی دومم کرده بود... منم تلاش میکردم حسابی به مطبش رسیدگی کنم، گلدون های کوچک خریده بودم تا حال و هوای اون محیط سرد و گرفته عوض بشه، هر روز مطب رو جارو میکردم و به بهترین شکل ممکن همه جا رو مرتب میکردم، تو نوبت دهی به بیمارها حسابی حواسم رو جمع میکردم تا کوچک‌ترین تنشی به وجود نیاد...در نهایت آخر شب خسته و کوفته از روز شلوغ و سختی که پشت سر گذاشته بودم برمیگشتم خونه ی دانیال و الهه... به بهانه ی رژیم و کاهش وزن بدون خوردن شام به اتاق بچه ها میرفتم و هنوز سرم به بالش نرسیده خوابم می‌برد.. این شرایط شاید برای هر کسی سخت و طاقت فرسا بود، اما برای من لذت بخش بود، همینکه میدونستم دارم برای رفاه خودم تلاش می‌کنم، انگیزه ام رو بیشتر میکرد... حدودا بیست روزی گذشته بود و با وجود اینکه تلاش های منیره خانم برای برگشتم به خونه، من هنوز خونه ی دانیال بودم، واقعا هم مزاحمتی برای اون ها نداشتم، صبح قبل بیدار شدن اون ها از خواب بیدار میشدم، نون تازه میخریدم و میز صبحانه رو حاضر میکردم و خودم صبحانه خورده نخورده با عجله راهی دانشگاه میشدم، گاهی که وقت داشتم هم کمی خونه رو جمع و جور میکردم، سرویس بهداشتی رو میشستم، مقدمات ناهاری که الهه از شب قبل بیرون گذاشته بود رو آماده میکردم تا الهه وقتی بیدار شد کارهاش سبک‌تر شده باشه، با دو بچه ی کوچیک معمولا وقت برای سر خاروندن هم نداشت و من تلاش میکردم با کارهای کوچک کمی کمک حالش باشم... از خونه که بیرون میزدم اگر کلاس داشتم یک راست میرفتم سرکلاس و اگر نه راهی کتابخونه میشدم تا درس هام رو مرور کنم، نه قاطی دخترهای دانشگاه و تفریحاتی که آرزوم بود میشدم، سرم تو کار خودم بود و تمام تلاشم رو میکردم تا از کوچکترين فرصت ها بهترین استفاده رو بکنم. هفته ای سه روز ،تا بعد از ظهر دانشگاه میموندم، بعد خوردن ناهار هم وسایلم رو جمع میکردم و راهی مطب دکتر میشدم. سه روز دیگه هم تا غروب کلاس داشتم و بعد اتمام کلاسم باز سری به مطب میزدم و تو جمع و جور کردن کارها به همکارم کمک میکردم و نزدیک ده شب خسته و کوفته می‌رسیدم خونه... اون ساعت معمولا دانیال خونه مشغول تماشای تلویزیون بود، منم یک سلام کوتاه میکردم و راهی اتاق میشدم. الهه هم چون میدونست من جلوی دانیال خجالت میکشم، زیاد اصراری نداشت که شب ها پایه ی شب نشینی هاشون باشم... جمعه ها هم که جایی برای رفتن نداشتم، کل وقتم رو تو آشپزخونه میگذروندم. غذا درست میکردم، همه جا رو مرتب میکردم، یخچال رو خالی و پر میکردم و در نهایت وقتی الهه و دانیال و بچه ها برای رفتن به خونه ی پدری الهه از خونه بیرون میزدن، من نفس راحتی میکشیدم و میتونستم با خیال راحت کمی استراحت کنم...هرچند روزها به سختی می‌گذشت ،اما برای من پر بود از امید و انگیزه... یک ماهی به هر شکلی بود تو خونه ی دانیال موندم، بعد یک ماه بالاخره آقا مصیب خبر فرستاد که چند تا واحد نقلی اطراف خودشون دیده و برای انتخاب نهایی بهتره خودم حضور داشته باشم... الهه بچه ها رو به مادرش سپرد و همراهم اومد، خونه ی اول تو یک ساختمون دو طبقه بود، طبقه اول صاحب خونه ی شلوغ و پر رفت و آمد، طبقه ی دوم یک واحد هشتاد متری، ده سال ساخت که زیادم تر و تمیز نبود...

✳️ روزی از اینها جدا می‌شویم...پس دل نبندیم... https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

💟 محبت بی حد و اندازه مادرمان در روز قیامت... https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

مردم فوج فوج در حال کافر شدن هستند https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

🔰 تمناےغریبانہ #کلیپ_مهدوی معرفت‌امام‌حاضر ــــ💐 اللَّهُمَّ عَرِّفْنِےحُجَّتَڪ 💐ـ #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

📌 #عصر_تفکر - کارشناسی بحث مهدویت 📝 وظایف منتظران 🎙 استاد رفیعی 🌕 فصل یازدهم - قسمت نهم https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

🔹طوری رفتار کن امام زمان(عج) راضی باشه 🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین رفیعی #امام_زمان (عج) https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

🎬 #کلیپ | بهره بردن از اموال #دکتر_رفیعی #رفیعی #تصویری #ریلز https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

🔹واجبات را فدای مستحبات نکنیم 🎙 حجت الاسلام والمسلمین رفیعی #امام_زمان (عج) https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

‌https://eitaa.com/joinma کانال آوای انتظار نشرحداکثری جهت یاری امام عصرکانال مارابه دیگران معرفی کنید لینک کانال حذف نشود

‌عکس از ساجدی