💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ مَن كانَت هِمَّتُهُ ما يَدخُلُ بَطنَهُ، كانَت قِيمَتُهُ ما يَخرُجُ مِنهُ. ⬅️ هر كه همّتش چيزى باشد كه وارد شكمش مى‌شود، ارزش او به اندازه همان چيزى است كه از شكمش خارج مى‌شود. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۴۱ @justhadis110

✳️ دوست داشت در رکاب حضرت حجت ارواحنا فداه شهید شود... 💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام: ✅ مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ بَنِی إِسْرَائِیلَ فِی کُلِ لَیْلَهًِْ الْجُمُعَهًِْ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُدْرِکَ الْقَائِمَ فَیَکُونَ مِنْ أَصْحَابِهِ. ⬅️ هر کس در هر شب جمعه سوره‌ی اسراء را بخواند، آنقدر زنده می‌ماند تا ظهور قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ببیند و یکی از اصحاب او باشد. و ✅ مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ الْکَهْفِ فِی کُلِ لَیْلَهًِْ جُمُعَهًٍْ لَمْ یَمُتْ إِلَّا شَهِیداً وَ بَعَثَهُ اللَّهُ مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ وَقَفَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ مَعَ الشُّهَدَاءِ. ⬅️ هر کس سوره‌ی کهف را در هر شب جمعه بخواند، فقط با شهادت از دنیا می‌رود و خداوند او را از جمله شهدا محشور می‌گرداند و روز قیامت با شهیدان [در یک صف] می‌ایستد. 📚 ثواب الاعمال (شیخ صدوق): ج۱، ص۱۰۷ ✳️ قرائت این دو سوره شریف در شب‌های جمعه، از توصیه‌های مؤکد عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه بود که کتاب انیس الصادقین ایشان نیز در بخش اعمال شب جمعه نقل شده است. @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ ما اُعجِبَ برأيِهِ إلاّ جاهِلٌ. ⬅️ تنها جاهل است كه شيفته‌ی رأى خويش است. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۸۴ @justhadis110

💠 حضرت عیسی علیه السلام: ✅ إِنَّ كَثرَةَ العِلمِ لا تَزِيدُ إلّاكِبراً إِذَا لَم تَعمَل بِهِ. ⬅ دانش بسيار، هر گاه به آن عمل نشود، جز تكبّر نمى‌افزايد. 📚 الدرّ المنثور (جلال الدین سیوطی): ج۲، ص۲۰۴ @justhadis110

💠 حضرت عیسی علیه السلام: ✅ إِنَّ كَثرَةَ العِلمِ لا تَزِيدُ إلّاكِبراً إِذَا لَم تَعمَل بِهِ. ⬅ دانش بسيار، هر گاه به آن عمل نشود، جز تكبّر نمى‌افزايد. 📚 الدرّ المنثور (جلال الدین سیوطی): ج۲، ص۲۰۴ 💠 حضرت عیسی بن مریم علیه السلام: ✅ كَيفَ يَكُونُ مِن أَهلِ العِلمِ مَن يَطلُبُ الكَلامَ لِيُخبِرَ بِهِ، ولا يَطلُبُهُ لِيَعمَلَ بِهِ؟ ⬅چگونه از اهل دانش به شمار آيد كسى كه سخن را مى‌جويَد تا آن را بازگو كند، و نمى‌جويدَش تا آن را به كار ببندد؟! 📚 تاريخ دمشق (ابن عساکر): ج۴۷، ص‌۴۶۴ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَنْ طَلَبَ اَلْعِلْمَ لِيُبَاهِيَ بِهِ اَلْعُلَمَاءَ أَوْ يُمَارِيَ بِهِ اَلسُّفَهَاءَ أَوْ يَصْرِفَ بِهِ وُجُوهَ اَلنَّاسِ إِلَيْهِ فَلْيَتَبَوَّأْ مَقْعَدَهُ مِنَ اَلنَّارِ. ⬅️ کسی که طلب علم کند تا در نزد علما به آن علم ببالد یا به جدال با بی‌خردان برخیزد یا بخواهد به واسطه‌ی علمش مردم را متوجّه خود سازد، جایگاه خود را در آتش مهیّا ببیند. 📚 الکافي (ثقة الاسلام کلینی): ج۱، ص۴۷ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ الْخَشْیَهًُْ مِیرَاثُ الْعِلْمِ وَ الْعِلْمُ شُعَاعُ الْمَعْرِفَهًِْ وَ قَلْبُ الْإِیمَانِ وَ مَنْ حُرِمَ الْخَشْیَهًَْ لَا یَکُونُ عَالِماً وَ إِنْ شَقَّ الشَّعْرَ فِی مُتَشَابِهَاتِ الْعِلْمِ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: «إِنَّما یَخْشَی اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ» (فاطر:۲۸) ⬅️ ترس از خدا میراث علم است، و علم پرتو معرفت و قلب ایمان است. و آن‌که از ترس از خدا محروم باشد عالم نیست، حتّی اگر بتواند در مسائل علمی موی بشکافد. چرا که خدای عزّوجلّ فرموده است: إِنَّما یَخْشَی اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ (فاطر:۲۸) هر آینه از میان بندگان خدا، فقط علما از او خشیت دارند. 📚 عدة الداعی (ابن فهد حلّی): ص۷۸ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ خَيرُ إخْوانِك مَن كثُرَ إغْضابُهُ لكَ في الحقِّ. ⬅️ بهترين برادر تو آن است كه در راه حق، تو را زياد به خشم آورد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۵۷ @justahdis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ رَفَعَهُ إِلَى‌ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ‌: قُلْتُ لَهُ: مَا الْعَقْلُ؟ قَالَ: «مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمنُ، وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَانُ». ⬅️ شخصى از امام صادق عليه السلام پرسيد عقل چيست؟ حضرت فرمود: چيزيست كه بوسيله آن خدا پرستش شود و بهشت بدست آيد. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۱، ص۲۵ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إذا تَمَّ العَقلُ نَقَصَ الكلامُ. ⬅️ هر گاه عقل كامل شود، سخن گفتن كاستى گيرد (و شخص بیش از قدر ضرورت از توانایی سخن‌گفتنش استفاده نمی‌کند). 📚 نهج البلاغه (سید رضی): حکمت۷۱ پ.ن: گویا هر قدر انسان به آخرتش حریص‌تر شود، به حرف‌زدنش بخیل‌تر می‌شود‌‌‌... @justhadis110

✳️ فاطمیه، به نقل از منابع اهل سنت... ❇️ «إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا (احزاب:۵۷) بی‌گمان آنها كه خدا و پيامبرش را آزار می‌كنند، خدا آنها را در دنیا و آخرت لعن کرده (و از رحمت خود دور گرداند)، و برای آنان عذابی خوار كننده‏‌ آماده كرده است.» ❇️ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ إنّما فاطمة بضعة منّی یؤذینی ما آذاها. ⬅️ به راستی که فاطمه پاره‌ی تن من است، هر کس او را بیازارد مرا آزرده. 📚 صحیح مسلم: ج۴، ص۱۹۰۳ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ فاطمة بضعة منّی، فمن أغضبها أغضبنی. ⬅️ فاطمه پاره تن من است، پس هر کس او را به خشم آوَرَد، مرا به غضب آورده. 📚 صحیح بخاری: ج۵، ص۲۱ ✳️ بعد از ماجراهای غصب خلافت، غصب فدک، خطبه‌ی فدکیه‌ی، احراق درب، مقتول شدن حضرت محسن و کشان‌کشان بردن امیرالمؤمنین علیه السلام به مسجد برای بیعت و... ابن قتیبه دینوری عالم بزرگ اهل سنت (قرن ۳ هجری) نقل می‌کند: روزی خلیفه دوم به خلیفه اول گفت: بیا به نزد فاطمه برویم كه ما او را به خشم آورديم، پس با هم رفتند و اجازه‌ی ملاقات خواستند، ولی فاطمه (س) به آن‌ها اجازه‌ی ملاقات نداد، پس آمدند و به علی (ع) متوسل شدند، پس به واسطه‌ی علی توانستند به عیادت فاطمه (س)‌ بروند. چون در برابر او نشستند، فاطمه (س) روی خود را به دیوار برگرداند، 👈👈👈 پس سلام کردند، ولی او پاسخی نداد!!!! [حال آن‌که ایشان (صدیقه‌ی کبرا سلام الله علیها) طبق منابع قطعی الصدور شیعه و سنی، سید‌ه‌ی زنان بهشت است!!! با این حال جواب سلامی که اگر مسلمان بدهد، پاسخش واجب می‌شود را نداد!!!!!! یا سیده‌ی زنان بهشت که طبق آیه‌ی تطهیر به اذعان شیعه و اقرار سنی، از هر گناه و خطایی پاک و مبرّاست مرتکب معصیت شده و جواب سلامی که واجب بوده را نداده، یا طرف‌های مقابل مسلمان نبودند!!!!!!] سپس خلیفه اول گفت: ای حبیبه‌ی رسول خدا! به خدا سوگند خويشاوندان رسول خدا نزد من از خويشاوندان خودم محبوبتر است و تو نزد من از دخترم عايشه محبوبتر هستی و ای كاش روزی كه پدرت از دنيا رفت من می‌مُردم و بعد از او نمی‌ماندم. آیا گمان می‌کنی من که تو را می‌شناسم و فضل و کرامتت را می‌شناسم، حق و ارثت را از رسول خدا انکار می‌کنم؟! این‌گونه نیست، جز این‌که از پدرت رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم، می‌گوید: ما چیزی را به ارث نمی‌گذاریم، هر چه از خود بر جای گذاریم صدقه است. فاطمه (س) [که در خطبه‌ای که در مسجد بیان فرموده بود (خطبه فدکیه) مفصل با استناد به آیات قرآن بطلان این تهمت خلیفه اول را به ساحت نبی اکرم صلی الله علیه و آله اثبات کرده بود، در این خصوص بحثی نکرد، به جای آن] در پاسخ گفت: آيا هر دوی شما عقيده داريد كه اگر روايتی از رسول خدا برايتان نقل كنم، آن را می‌شناسيد و به آن عمل می‌کنید؟ گفتند: بله. فاطمه (س) گفت: خدا را گواه می‌گیرم! آیا نشنیده‌اید که رسول خدا فرمود: رضایت فاطمه از رضایت من است و ناراحتی فاطمه از نارضایتی من، پس هر که فاطمه دخترم را دوست بدارد مرا دوست داشته است، هر که فاطمه را راضی کند، مرا راضی کرده است و هر کس فاطمه را به خشم آوَرَد مرا به خشم آورده؟ آن‌دو گفتند: بلی، از رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین حدیثی را شنیدیم، 💠 فاطمه (س)‌ فرمود: ✅ ...فإني أشهد الله و ملائكته أنكما أسخطتماني و ما أرضيتماني، و لئن لقيت النبي لأشكونكما إليه... خدا و فرشتگانش را گواه می‌گیرم که شما دو نفر مرا به خشم آوردید و مرا ناراضی کردید و اگر پیامبر را ملاقات کنم،‌ قطعاً از شما دو نفر نزد ایشان شکایت می‌کنم! خلیفه اول گفت: از خشم رسول خدا و غضب تو ای فاطمه، به خدای تعالی پناه می‌برم، سپس گریه کرد و گریه کرد تا اینکه نزدیک بود بمیرد. آنگاه فاطمه (س) گفت: به خدا سوگند در هر نمازی که بجا می‌آورم تو را نفرین خواهم کرد! سپس این دو با گریه از منزل فاطمه‌ (س) خارج شدند... 📚 الإمامة و السياسة (ابن قتيبه دینوری): ج۱، ص۳۱ پ.ن: جالب اینجاست که بسیاری از به اصطلاح علمای اهل سنت که بعد از ابن قتیبه (قرن ٣ هجری) آمدند و به این حدیث برخورد کردند، نتوانستند آن را انکارش کنند، لذا ابن قتیبه را سرزنش کردند و او را احمق خطاب کردند در آثارشان و به او اعتراض کرده و گفتند که چرا این حدیث را نقل کرده‌ای! فی المثل: ابن حزم (از علمای قرن ۴ و ۵ هجری)، به ابن قتیبه فحش می‌دهد که تو ابلهی که این را نقل کرده‌ای! یا ابن حجر مکی (یا همان ابن هجر هیتمی (از علمای قرن ۱۰ هجری) به ابن قتیبه اعتراض می‌کند که یا نباید نقل می‌کردی که خلیفه دوم با آتش به در خانه حضرت زهرا(س) رفت و یا اگر نقل کردی باید طوری نقل می‌کردی که به نفع ما باشد! @justhadis110

💠 حضرت لقمان عليه السلام: ✅ عَلَيْكَ بِقَبُولِ الْمَوْعِظَةِ وَالْعَمَلِ بِها فَإِنَّها عِندَ الْمُؤْمِنِ أَحْلى مِنَالْعَسَلِ الشَّهْدِ وعَلَى الْمُنافِقِ أَثْقَلُ مِنْ صُعُودِ الدَّرَجَةِ عَلَى الشَّيْخِ الْكَبيرِ. ⬅️ موعظه را بپذير و به آن عمل كن، زيرا، موعظه نزد مؤمن از عسل ناب شيرين‌تر است و براى منافق از بالا رفتن از پله بر پيرمرد كهنسال دشوارتر. 📚 اعلام الدين (دیلمی): ص۷۹ https://eitaa.com/kashkolseyed @justhadis110

‍ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام در مقام مقایسه بین مصیبت کربلا و مصیبت فاطمه زهرا سلام الله علیها: ✅ لاکَیَوم مِحنَتِنا بِکَربلاءِ و إن کَانَ یَومَ السَّقِیفَة، و إحراقِ النّارِ عَلی بَابِ أمِیرِالمُؤمِنین و الحَسَن و الحُسَین و فَاطِمة و زینَب و أمّ کُلثُوم و فِضّة و قتلَ مُحسن بِالرَّفسَةِ أعظَمُ و أدهَی و أمَرّ لأنّه أصلَ یَومِ العَذابِ. ⬅️ هر چند هیچ روزی مثل روز مصیبت ما در کربلا نیست. اما روز سقیفه و آتش زدن درب خانه امیرمؤمنان (علیه السّلام) و حسن و حسین و فاطمه و زینب و امّ کلثوم و فضّه و قتل محسن (علیهم السّلام)، در اثر لگدی که [به مادر ما] زدند بزرگتر و ناگوارتر و تلخ‌تر است چرا که آن روز، اصل روز عذاب است. 📚 الهدایة الکبری (ابن حمدان خطیبی): ص۴۱۷ ⚫️ فرا رسیدن ایام مصیبت عظمای آل الله بر صاحب عزای حقیقی حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه و همه شیعیان و محبین و ارادتمندانشان تسلیت باد... ⚫️ یا امیر المؤمنين، یا غیرت الله، یا مظلوم... پ.ن: اکر صحبت‌های حجت الاسلام عالی را گوش دادید و اگر چشمانتان بارانی و دل‌تان شکست، این شما و این توصیه‌یِ 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه: ⬅️ اگر دل شکسته‌ای داشتید فرج حضرت را از خدا بخواهید. @justhadis110

حضرت امام محمد باقر علیه السلام: إِنَّ لِلَّهِ جَنَّةً لاَ يَدْخُلُهَا إِلاَّ ثَلاَثَةٌ رَجُلٌ حَكَمَ عَلَى نَفْسِهِ بِالْحَقِّ وَ رَجُلٌ زَارَ أَخَاهُ اَلْمُؤْمِنَ فِي اَللَّهِ وَ رَجُلٌ آثَرَ أَخَاهُ اَلْمُؤْمِنَ فِي اَللَّهِ. به راستی که برای خداى عز و جل بهشتى است كه جز سه كس واردش نشوند: کسی كه بر زيان خود، به حق حكم كند، و کسی كه برادر مؤمنش را تنها براى خدا زيارت كند، و کسی که براى خدا برادر مؤمنش را بر خود ترجيح دهد. الکافي (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۱۷۸ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ إنَّ اللّهَ تَعَالى‏ وَسَّعَ فِي أرزَاقِ الْحَمْقى لِيَعتَبِرَ الْعُقَلَاءُ وَ يَعلَموا أنَّ الدُّنْيَا لَيسَ يُنَالُ مَا فيها بِعَمَلٍ و لَا حِيل. ⬅️ همانا خداوند بدین خاطر (گاه) در روزى افراد احمق و نادان وسعت فراوان بخشيده است تا عاقلان خردمند عبرت بگيرند؛ و بدانند كه دنيا و نعمت‌هایش چيزى نيست كه بتوان با عمل و زرنگى و حیله به دستش آورد. 📚 الكافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۵، ص۸۲ @justhadis110

✳️ خداوند با ما (علاوه بر آخرت) در همین دنیا نقدِ نقد حساب می‌کند، اگر...! 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ لا يَقْدِرُ رَجُلٌ على حَرامٍ ثُمَّ يَدَعُهُ، لَيس بهِ إلاّ مَخافَةُ اللّهِ، إلاّ أبْدَلَهُ اللّهُ في عاجِلِ الدُّنيا قَبْلَ الآخِرَةِ ما هُو خَيرٌ لَهُ مِن ذلك. ⬅️ هر کسى بتواند كار حرامى انجام دهد ولی آن را فقط به خاطر ترس از خدا فرو گذارد، خداوند قبل از آخرت، در همين دنيا بهتر از آن را به وى عوض دهد. 📚 كنز العمّال (متقی هندی): ج۱۵، ص۷۸۷ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ قَالَ سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: أُوتِينَا مَا أُوتِيَ اَلنَّاسُ وَ مَا لَمْ يُؤْتَوْا وَ عُلِّمْنَا مَا عُلِّمَ اَلنَّاسُ وَ مَا لَمْ يُعَلَّمُوا؛ فَلَمْ نَجِدْ شَيْئاً أَفْضَلَ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ فِي اَلْغَيْبِ وَ اَلْمَشْهَدِ وَ اَلْقَصْدِ فِي اَلْغِنَى وَ اَلْفَقْرِ وَ كَلِمَةِ اَلْحَقِّ فِي اَلرِّضَا وَ اَلْغَضَبِ وَ اَلتَّضَرُّعِ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي كُلِّ حَالٍ. ⬅️ سلیمان بن داوود علیه السلام گفت: آنچه به مردم داده شده و نشده به ما داده شد و آنچه به مردم آموخته شده و نشده به ما آموخته شد؛ و ما چیزی برتر از این چهار چیز نیافتیم: ۱) خشیت (یعنی خوف ناشی از ادراک عظمت) از خداوند، در نهان و آشکار ۲) میانه‌روی در حال ثروت و فقر ۳)‌ حق‌گویی در حال خشنودی و خشم ۴) و تضرّع به درگاه الهی در همه‌ حال (یعنی چه در سختی و چه در آسایش انسان خود را در حال اضطرار به خداوند در نظر گیرد و فقر ذاتی محضش و ضعف ذاتی‌اش را در نظر داشته باشد). 📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۲۴۱ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ⬅️ [از] صفات مؤمن اين است که:... ايمانش به سر حد يقين است و در فهميدن صحیح و عمیق دین حريص است... به هنگام شهوت [حرام] چشم‌پوشى می‌كند... نسبت به حق خودش سخاوتمند [در جایی که حق شخصی‌اش است راحت گذشت می‌کند] در حال ثروتمندى ميانه‌رو و در حال تنگدستى ظاهرى آراسته دارد و در حال قدرت بر تنبیه کردن، مى‏‌بخشد... در حالى كه مشغول كار است از نماز غفلت نمى‌‏كند و در زمان شدت و سختی بردبار و در مقابل پيش آمدهاى سخت با وقار است و در ناملايمات صبر فراوان دارد و در فراخى و آسایش شكرگزار است نه غيبت می‌كند و نه تكبر می‌ورزد... قطع رحم نمی‌كند بدخلق و خشن و سنگدل نيست چشمش را در اختيار خود دارد و شكمش او را رسوا نمى‏‌كند و مغلوب شهوت نمی‌شود [ارضای شهواتش از دایره‌ی عقل و شرع خارج نمی‌شود.] به مردم حسد نمی‌ورزد و آن‌ها را سرزنش نمی‌کند بيهوده خرج نمى‏‌كند و اسراف نمى‏‌كند، بلكه ميانه‏‌رو است ستمديده را يارى مى‏‌كند... به‌خاطر راحتی مردم، خود را به زحمت مى‏‌اندازد... از دردها و گرفتاری‌های دنیا بى‏‌تابى نمى‏‌كند مردم را هوائى در سر است كه دنبال آن هواها هستند و او را هوائى در سر است كه بدان مشغول است دينش را (برای دنیایش) ضايع نمى‏‌كند... از دشنام دادن و نادانى و جهل گريزان است اين‌ها [از] صفات مؤمن است. 💠 اَلْمُؤْمِنُ لَهُ ...وَ إِيمَانٌ فِي يَقِينٍ وَ حِرْصٌ فِي فِقْهٍ ...وَ سَخَاءٌ فِي حَقٍّ وَ قَصْدٌ فِي غِنًى وَ تَجَمُّلٌ فِي فَاقَةٍ وَ عَفْوٌ فِي قُدْرَةٍ ...وَ اِنْتِهَاءٌ فِي شَهْوَةٍ ...وَ صَلاَةٌ فِي شُغُلٍ وَ صَبْرٌ فِي شِدَّةٍ وَ فِي اَلْهَزَاهِزِ وَقُورٌ وَ فِي اَلْمَكَارِهِ صَبُورٌ وَ فِي اَلرَّخَاءِ شَكُورٌ وَ لاَ يَغْتَابُ وَ لاَ يَتَكَبَّرُ وَ لاَ يَقْطَعُ اَلرَّحِمَ‏ ...وَ لاَ فَظٍّ وَ لاَ غَلِيظٍ وَ لاَ يَسْبِقُهُ بَصَرُهُ وَ لاَ يَفْضَحُهُ بَطْنُهُ وَ لاَ يَغْلِبُهُ فَرْجُهُ وَ لاَ يَحْسُدُ اَلنَّاسَ يُعَيَّرُ وَ لاَ يُعِيِّرُ وَ لاَ يُسْرِفُ يَنْصُرُ اَلْمَظْلُومَ ...نَفْسُهُ مِنْهُ فِي عَنَاءٍ وَ اَلنَّاسُ مِنْهُ فِي رَاحَةٍ ...وَ لاَ يَجْزَعُ مِنْ ذُلِّهَا لِلنَّاسِ هَمٌّ قَدْ أَقْبَلُوا عَلَيْهِ وَ لَهُ هَمٌّ قَدْ شَغَلَهُ ...وَ لاَ فِي دِينِهِ ضَيَاعٌ... وَ يَكِيعُ عَنِ اَلْخَنَا وَ اَلْجَهْلِ‏. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۲۳۱ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ لا أقام اللَّه عیسی بن مریم آیة للعالمین إلّا بالخضوع لعلیّ علیه السلام. ⬅️ ای مفضّل!... خداوند عیسی علیه السلام را نشانه‌ی قدرت خود برای جهانیان قرار نداد مگر به‌خاطر (شدّت) تواضع و فروتنی او برای امیرالمؤمنین علیه السلام. 📚 اختصاص (شیخ مفید): ص۲۴۴ 🔆 کریسمس روز واقعی ولادت حضرت مسیح نیست! اما بهانه‌ای است تا یاد سردار سپاه حضرت ولی‌عصر ارواحنا فداه را گرامی بداریم... @justhadis110

ضمیمه: #حق_با_علی_است(6) (بخش ششم) آیا در تورات و انجیل کنونی (با وجود این همه تحریف) اثر مشهود و مشخصی از پیامبر و امیرالمؤمنین باقی‌مانده است؟! ایلیای انجیل من هستم! اما بازگردیم به بحث اصلی؛ اینکه نام امیرالمؤمنین علیه‌السلام در کتب آسمانی گذشته بوده و خواستیم ببینیم، آیا در کتاب مقدّس فعلی پس از این همه تحریف اثری از این حقیقت باقی مانده یا خیر؟! در انجیل یوحنا، فصل اول، آیات ۱۹ تا ۲۲ درباره حضرت یحیی علیه‌السلام آمده است: ترجمه فارسی: ۱۹ این است شهادت یحیی در وقتی که یهودیانِ از اورشلیم، کاهنان و لاویان را فرستادند تا از او سؤال کنند که تو کیستی؛ ۲۰ که معترف شد و انکار ننمود، بلکه اقرار کرد که من مسیح نیستم. ۲۱ آن‌گاه از او سؤال کردند، پس چه؟ آیا تو الیاس هستی؟ گفت، نیستم. آیا تو آن نبی هستی؟ جواب داد که نه! ترجمه آیه ۲۱ به انگلیسی: And they asked him, What then? Art thou Elias? And he saith, I am not. Art thou that prophet? And he answered, No. ترجمه آیه ۲۱ به عبری: וישאלו אתו מי אפוא אתה האתה אליהו ויאמר אינני האתה הנביא ויען לא׃ همان‌طور که مشاهده می‌کنید، در ترجمه‌های انگلیسی و فارسی ما شاهد کلمه الیاس هستیم و علمای یهودی اورشلیم از یحیی علیه‌السلام طبق این ترجمه‌ها می‌پرسند آیا تو الیاس هستی؟ حال بازگردیم به متن اصلی به زبان عبری! دقت کنید، در این آیه، به زبان عبری، عبارت אליהו به کار رفته که می‌شود ایلیا! نه الیاس! چرا که رسم الخط الیاس در عِبری معادل: אליאס است، ولی مشاهده می‌شود که در متن این آیه، حرف سین که معادلش در عبری می‌شود ( ס )، اصلاً در کلمه אליהו که در آیه به کار رفته، وجود ندارد! و جالب است که ترجمه عربی از این آیه‌ی انجیل ایلیا را درست ذکر کرده است: فَسَأَلُوهُ: «إِذاً مَاذَا؟ إِيلِيَّا أَنْتَ؟» فَقَالَ: «لَسْتُ أَنَا». «أَلنَّبِيُّ أَنْتَ؟» فَأَجَابَ: «لاَ» ما در اینجا علمایی از یهود را می‌بینیم که گمان می‌کنند این شخصیتی که با آن مواجه شدند اگر عیسی علیه‌السلام نباشد، یا باید ایلیا باشد، یا آن پیامبری که منتظر مبعوث شدنش هستند! یعنی طبق اطلاعات علمای یهود، اگر این شخص که وجناتی الهی دارد، مسیح نباشد، احتمال دارد که یا ایلیا باشد یا پیامبری که از قبل انتظارش را می‌کشیدند! (یعنی میان ایلیای و آن پیامبر موعود ارتباط خاصی هست) در اینجا دو حدیث جالب توجّه از منابع شیعه و سنی در این خصوص تقدیم می‌شود: ابتدا حدیثی شور انگیز منقول در منابع اهل سنت: مولی امیرالمومنین علی علیه‌السلام در کوفه، بر فراز منبر رفتند و خطبه مفصلی برای مردم قرائت نمود، بعد از حمد و ثنای الهی و بيان مطالب ديگر در معرفی خود و فضايلشان، جملاتی بيان کرد، از جمله فرمود: أنا إيليا الإنجيل[1]. ایلیای در انجیل من هست! به عنوان حسن ختامِ سلسله مباحث اخیر، حدیث ارزشمند ذیل تقدیم می‌گردد: شیخ طبرسي نقل می‌کند: در دوره‌ی خلافت ابوبکر، بزرگی از علمای مسيحی از روم با همراهانی به مدينه آمد و وارد مسجد شد. سؤالاتی از ابوبکر و عمر و حاضرين نمود که هيچ کس نتوانست جواب دهد. در اين زمان سلمان که عجز مسلمین را مشاهده کرد به سراغ امیرالمؤمنین علیه‌السلام شتافت و ایشان را با خود به مسجد آورد، آن راهب از حضرت پرسید: ای جوان اسمت چیست؟! حضرت فرمود: اسم من نزد قوم يهود اِليا، نزد مسيحيان ايليا، نزد پدرم علی و نزد مادرم حيدر است! راهب پرسید: مقام و نسبت تو از پيامبر اسلام چيست‌؟ حضرت فرمود: من پسر عمو و داماد و همچون برادر پيغمبر هستم. راهب گفت: به خداى عيسى قسم كه تو مطلوب من هستى، به من خبر بده از آنچه خدا ندارد و آنچه از خدا نيست و آنچه خدا آن را نداند؟ حضرت فرمود: ...اينكه گفتى «آنچه خدا ندارد» همان زوج و فرزند است كه خدا را عيال و فرزندى نیست. و اينكه گفتى «آنچه از خدا نيست» عبارت است از ظلم كه خداوند در حقّ‌ هيچ كس ظلم روا ندارد. و اينكه گفتى «آنچه خدا آن را نداند»، خداوند براى خود هيچ شريكى را نمى‌شناسد. راهب برخاسته و كمربند (نشان مذهبى) خود را باز كرد، و پيشانى آن حضرت را بوسيده و گفت: من شهادت مى‌دهم كه خداوند شريكى نداشته و تنها است و شهادت مى‌دهم كه محمّد از جانب خدا به مقام نبوّت مبعوث گشته است و شهادت مى‌دهم كه تو خليفه و وصىّ‌ پيغمبر و امين امّت اسلامى و معدن دين و حكمت و سرچشمۀ علم و برهان هستى! من نام تو را در تورات به عنوان «اليا» و در انجيل به عنوان «ايليا» و در قرآن به عنوان «علىّ‌» و در كتاب‌هاى گذشته به عنوان «حيدر» خوانده‌ام و من روى علم و یقین معتقدم كه تو وصىّ‌ پيغمبرى، و امير اين حكومت، و از همه به اين جایگاه سزاوارترى...[2] [1] ينابيع المودة، قندوزي حنفی، ج۳، ص۲۰۷ [2] احتجاج، طبرسی،‌ ج۱، ص۲۰۵ ✅ کانال رسمی کتاب جمکران: @ketabejamkaran @justhadis110

💠 حضرت امام رضا علیه السلام: عیسی بن مریم علیه السلام خطاب به یارانش فرمود: ✅ لَاتَأسَوا عَلى‌ ما فَاتَكُم مِن دُنياكُم إِذا سَلِمَ دِينُكُم، كَما لا يَأسى‌ أَهلُ الدُّنيا عَلى‌ ما فاتَهُم مِن دِينِهِم إِذا سَلِمَت دُنياهُم. ⬅️ هرگاه دينتان سالم بود، براى آنچه از دنيايتان از دست مى‌دهيد، افسوس مخوريد، آن‌چنان كه دنياپرستان، هرگاه دنيايشان سالم [و رو به راه‌] باشد، براى از دست دادن دينشان افسوس نمى‌خورند. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۳۷ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اِحْتَمِلْ زَلَّةَ وَلِيِّكَ لِوَقْتِ وَثْبَةِ عَدُوِّكَ. ⬅️ لغزش دوست خود را براى زمان يورش دشمنت تحمّل كن. 📚 ارشاد (شیخ مفید): ج۱، ص۲۹۹ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ مَنِ استَقصى عَلى صَديقِهِ انقَطَعَت مَوَدَّتُهُ. ⬅️ هر كه بر دوستش خرده‌گيرى كند [و بخواهد مو را از ماست بكشد]، دوستى‌اش گسسته مى‌شود. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۲۴ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ لا تَطلُب مِنَ الدُّنيا أربَعَةً؛ فَإِنَّكَ لا تَجِدُها و أنتَ لابُدَّ لَكَ مِنها: ...و صَديقا بِلا عَيبٍ؛ فَتَبقى بِلا صَديقٍ. در دنيا جوياى چهار چيز مباش كه آنها را نخواهى يافت، حال آن كه به آنها نيازمندى: ...و [چهارم] دوستى بى‌عيب، كه بى‌دوست مى‌مانى. 📚 جامع الأخبار (شعیری): ج۱، ص۱۸۰ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَن لَم يَرضَ مِن صَديقِهِ إلاَّ الإِيثارَ عَلى نَفسِهِ دامَ سَخَطُهُ. ⬅️ هر كس همواره انتظار داشته باشد كه دوستش او را بر خود مقدّم بدارد، هميشه خشمگين خواهد بود (و هرگز از او راضی نمی‌شود). 📚 أعلام الدین (دیلمی): ج۱، ص۳۰۴ پ.ن: دو حدیث ذیل را با هم باید در نظر گرفت، هنگام انتظار از دوستان اولی و هنگام انجام وظیفه به عنوان دوست دومی، یعنی از برادر ایمانی‌‌ات که قبلا برادر‌ی‌اش را در سختی برایت ثابت کرده توقع انصاف نداشته باش تا رابطه‌ات با او حفظ شود و از قصورهای احتمالی‌اش رنجیده نشوی، اما خود در قبال او به ایثار رفتار کن. او هم نسبت به تو باید چنین در نظر داشته باشد تا رابطه هر چه قوی‌تر و پایدارتر باشد. 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ لَيسَ مِنَ الإِنصافِ مُطالَبَةُ الإِخوانِ بِالإِنصافِ. ⬅️ انصاف خواهى از برادران، از انصافْ به دور است. 📚 امالی (شیخ طوسی): ج۱، ص۲۷۹ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ عَامِلْ سَائِرَ اَلنَّاسِ بِالْإِنْصَافِ وَ عَامِلِ اَلْمُؤْمِنِينَ بِالْإِيثَارِ. ⬅️ با مؤمنان به ايثار رفتار كن (آنان را بر خود، مقدّم بدار) و با ديگر مردمان، به انصاف. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۴۶۷ @justhadis110

✳️ نزدیک انتخابات است، قابل توجه مسئولین و کاندیداهای محترم... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ ...وَ كَانَ يَقُولُ مَا يَفْعَلُ وَ لَا يَقُولُ مَا لَا يَفْعَلُ... ⬅️ همواره آنچه را می‌گفت که قبلاً انجام داده 👈👈👈 و در مورد کاری که انجام نداده چیزی نمی‌گفت!!! 📚 نهج البلاغه (سید رضی): فرازی از حکمت ۲۸۹ که وصف یکی از دوستان مولی علی از زبان ایشان است که به فرموده‌ی خودشان در چشم مولی بزرگ بود... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ لاَ تَعِدَنَّ عِدَّةً لاَ تَثِقُ مِنْ نَفْسِكَ إِنْجَازَهَا. ⬅️ هرگز وعده‌اى نده كه نسبت به انجام آن از خود مطمئن نيستى. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۵۱ 💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام: ✅ إنّ العاقِلَ... لا يَعِدُ ما لا يَقدِرُعَلَيهِ. ⬅️ شخص عاقل،... به چیزی قادر به انجامش نیست وعده نمی‌دهد. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۱، ص۲۰ پ.ن: البته برای غیر مسئول و کاندید، یعنی خود من و شما هم هست... @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ لِلْحَاسِدِ ثَلاَثُ عَلاَمَاتٍ يَغْتَابُ إِذَا غَابَ وَ يَتَمَلَّقُ إِذَا شَهِدَ وَ يَشْمَتُ بِالْمُصِيبَةِ. ⬅️ حسود سه نشانه دارد، هنگامی‌که در نزدت نباشد غیبت می‌کند، و هنگامی‌که به نزد تو بیاید تملّق می‌گوید، و هنگامی‌که گرفتار مصیبت شوی شماتت می‌نماید. 📚 الخصال (شیخ صدوق): ج۱، ص۱۲۱ @justhadis110

💠 حضرت امام حسین علیه السلام: ✅ ثُمَّ فَسَّرَهُ فَقَالَ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ... لَمْ یَلِدْ لَمْ یَخْرُجْ مِنْهُ شَیْءٌ کَثِیفٌ کَالْوَلَدِ وَ سَائِرِ الْأَشْیَاءِ الْکَثِیفَهًِْ الَّتِی تَخْرُجُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ وَ لَا شَیْءٌ لَطِیفٌ کَالنَّفْسِ وَ لَا یَتَشَعَّبُ مِنْهُ الْبَدَاوَاتُ کَالسِّنَهًِْ وَ النَّوْمِ وَ الْخَطْرَهًِْ وَ الْهَمِّ وَ الْحَزَنِ وَ الْبَهْجَهًِْ وَ الضَّحِکِ وَ الْبُکَاءِ وَ الْخَوْفِ وَ الرَّجَاءِ وَ الرَّغْبَهًِْ وَ السَّأْمَهًِْ وَ الْجُوعِ وَ الشِّبَعِ تَعَالَی أَنْ یَخْرُجَ مِنْهُ شَیْءٌ وَ أَنْ یَتَوَلَّدَ مِنْهُ شَیْءٌ کَثِیفٌ أَوْ لَطِیفٌ وَ لَمْ یُولَدْ لَمْ یَتَوَلَّدْ مِنْ شَیْءٍ وَ لَمْ یَخْرُجْ مِنْ شَیْءٍ کَمَا تَخْرُجُ الْأَشْیَاءُ الْکَثِیفَهًُْ مِنْ عَنَاصِرِهَا کَالشَّیْءِ مِنَ الشَّیْءِ وَ الدَّابَّهًِْ مِنَ الدَّابَّهًِْ وَ النَّبَاتِ مِنَ الْأَرْضِ وَ الْمَاءِ مِنَ الْیَنَابِیعِ وَ الثِّمَارِ مِنَ الْأَشْجَارِ وَ لَا کَمَا تَخْرُجُ الْأَشْیَاءُ اللَّطِیفَهًُْ مِنْ مَرَاکِزِهَا کَالْبَصَرِ مِنَ الْعَیْنِ وَ السَّمْعِ مِنَ الْأُذُنِ وَ الشَّمِّ مِنَ الْأَنْفِ وَ الذَّوْقِ مِنَ الْفَمِ وَ الْکَلَامِ مِنَ اللِّسَانِ وَ الْمَعْرِفَهًِْ وَ التَّمْیِیزِ مِنَ الْقَلْبِ وَ کَالنَّارِ مِنَ الْحَجَرِ لَا بَلْ هُوَ اللهُ الصَّمَدُ الَّذِی لَا مِنْ شَیْءٍ وَ لَا فِی شَیْءٍ وَ لَا عَلَی شَیْءٍ مُبْدِعُ الْأَشْیَاءِ وَ خَالِقُهَا وَ مُنْشِئُ الْأَشْیَاءِ بِقُدْرَتِهِ یَتَلَاشَی مَا خَلَقَ لِلْفَنَاءِ بِمَشِیئَتِهِ وَ یَبْقَی مَا خَلَقَ لِلْبَقَاءِ بِعِلْمِهِ فَذَلِکُمُ اللهُ الصَّمَدُ الَّذِی لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَهًِْ الْکَبِیرُ الْمُتَعالِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ. ⬅️ امام صادق (علیه السلام) از پدرش امام باقر (علیه السلام) از پدرش امام سجّاد (علیه السلام) روایت کرده که: اهل بصره عریضه‌ای به امام حسین (علیه السلام) نوشتند و در خصوص تفسیر آیات سوره‌ی توحید از ایشان پرسیدند... حضرت درباره‌ی: «لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ» فرمود: لَمْ یَلِدْ (به معنای تحت اللفظی نزاده) یعنی چیز غلیظی از او بیرون نیامده چون فرزند و سایر چیزهای غلیظی که از آفریدگان بیرون می‌آید و نه چیز لطیفی چون نفس و عوارضات مختلف از او منشعب نمی‌شوند، چون چُرت و خواب و اندیشه و غم و اندوه و خوشحالی و خنده و گریه و ترس و امید و رغبت و دلتنگی و گرسنگی و سیری. و خدا از آن برتر است که چیزی از او بیرون آید و آن‌که چیز غلیظ یا لطیفی از او متولد شود. وَ لَمْ یُولَدْ یعنی از چیزی متولّد نشده و از چیزی بیرون نیامده، چنان‌که چیزهای غلیظ از اصل‌های خود بیرون می‌آیند، چون چیزی از چیزی و حیوان از حیوان و گیاه از زمین و آب از چشمه‌ها و میوه‌ها از درخت‌ها و نه چنان‌که چیزهای لطیف از مرکزهای خود بیرون می‌آیند، همانند دیدن از چشم و شنیدن از گوش و بوئیدن از بینی و چشیدن از دهان و سخن از زبان و شناختن و تمیز از دل و نه چون آتش از سنگ. بلکه او، خدای صمدی است که نه از چیزی است و نه در چیزی و بر چیزی (متکی به چیزی) است. سازنده‌ی، خالق و پدید‌آورنده‌ی چیزها است؛ آنچه از برای فنا آفریده به قدرتش از هم متلاشی می‌شود و آنچه برای بقا خلق کرده به علمش باقی می‌ماند. پس این‌چنین است خدای صمدی که نزاده و زاده نشده و دانای نهان و آشکار و بزرگی است، صاحب برتری و برای او هیچ‌گاه شبیه و مانندی نبوده است. 📚 التوحید (شیخ صدوق): ص۹۰ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ قدم وفد من ( أهل) فلسطين على الباقر عليه السّلام فسألوه عن مسائل فأجابهم، ثم سألوه عن الصّمد، فقال: تفسيره فيه، الصّمد خمسة أحرف: فالألف دليل على إنّيّته و هو قوله عزّ و جلّ: (شَهِدَ اَللّٰهُ أَنَّهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ) و ذلك تنبيه و إشارة إلى الغائب عن درك الحواسّ، و اللاّم دليل على إلهيّته بأنه هو اللّه، و الألف و اللاّم مدغمان لا يظهران على اللّسان و لا يقعان في السمع و يظهران في. الكتابة دليلان على أنّ إلهيّته لطيفة خافية لا تدرك بالحواسّ و لا تقع في لسان واصف، و لا اذن سامع، لانّ تفسير الإله هو الّذي أله الخلق عن درك ماهيّته و كيفيّته بحسّ أو بوهم. لا بل هو مبدع الأوهام و خالق الحواس، و إنّما يظهر ذلك عند الكتابة فهو دليل على أنّ اللّه تعالى أظهر ربوبيّته في إبداع الخلق و تركيب أرواحهم اللّطيفة في أجسادهم الكثيفة، فإذا نظر عبد إلى نفسه لم ير روحه كما أنّ لام الصمد لا يتبيّن و لا يدخل في حاسة من حواسّه الخمس، فإذا نظر إلى الكتابة ظهر له ما خفي و لطف، فمتى تفكّر العبد في ماهيّة البارئ و كيفيّته أله فيه و تحيّر و لم تحط فكرته بشيء يتصوّر له لأنّه عزّ و جلّ خالق الصور، فإذا نظر إلى خلقه ثبت له أنّه عزّ و جلّ خالقهم و مركّب أرواحهم في أجسادهم. و أمّا الصّاد: فدليل على أنّه عزّ و جلّ صادق و قوله صدق و كلامه صدق و دعا عباده إلى اتّباع الصدق بالصدق و وعد بالصدق دار الصدق. و أمّا الميم: فدليل على ملكه و أنّه الملك الحقّ لم يزل و لا يزال و لا يزول ملكه. و أمّا الدّال: فدليل على دوام ملكه و أنّه عزّ و جلّ دائم تعالى عن الكون و الزّوال بل هو اللّه عزّ و جلّ مكوّن الكائنات الّذي كان بتكوينه كلّ كائن. ثمّ قال عليه السّلام: لو وجدت لعلمي الّذي آتاني اللّه عزّ و جلّ حملة لنشرت التوحيد و الإسلام و الإيمان و الدّين و الشرائع من الصّمد. ⬅️ گروهی از اهالی فلسطین خدمت (پدرم) امام باقر (علیه السلام) رسیدند و از ایشان درباره‌ی مسائلی پرسیدند و از جمله درباره تفسیر «الصمد» سؤال کردند؛ ایشان در پاسخ فرمود: تفسیر الصَّمَدُ در خود آن است. الصَّمَدُ پنج حرف دارد، الفِ آن دلیلی است بر إنّیّت و ذات پایدار او و این کلام خداوند عزّوجلّ است که فرمود: خداوند، [با ایجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستی]، گواهی می‌دهد که معبودی جز او نیست. (آل عمران:۱۸) و این تذکّر و اشاره‌ای به غایب بودن او از درک حواسّ است. لام دلیلی است بر الهیّت و خداوندی او که اوست خداوند یگانه. الف و لام در هم ادغام شدهاند و بر زبان جاری نمیشوند و به گوش نمیرسند (یعنی می‌خوانیم اَصَّمد و نمی‌خوانیم اَلصَمَد)، حال آن‌که در نوشتن آشکار میشوند، که این دلیلی است بر این‌که الهیّت او به لطفش پنهان است و با حواس درک نمی‌شود و بر زبان هیچ توصیف‌گری نمینشیند و به گوش هیچ شنوندهای نمیرسد. چرا که تفسیر إله چنین است: او کسی است که آفریدگان از دریافتن چیستی و چگونگیاش، چه با حس و چه با پندار، واله و سرگردانند، بلکه او پدیدآورنده‌ی پندارها و آفریننده‌ی حواس است. امّا به هنگام نوشتن لام در الصّمد آشکار میشوند و این دلیلی است بر اینکه خداوند سبحانه، ربوبیّت خود را در پدیدآوردن آفریدگان و در آمیختن روحهای لطیف آنان در بدنهای زمخت آنان نمایان ساخته، پس چون بندهای به خود بنگرد، روح خود را نمیبیند، همچنان که لام در الصمد بیان نمیشود و به هیچ‌یک از حواسّ پنجگانه راه نمییابد و چون شخص بر نوشته بنگرد، آنچه که پنهان و لطیف شده است برایش آشکار می‌شود. پس وقتی بنده در چیستی و چگونگی آفریننده بیاندیشد، در آن سرگردان و حیرتزده میشود و اندیشهاش به چیزی نمیرسد که برایش قابل تصوّر باشد؛ چرا که خداوند عزّوجلّ خود آفریننده‌ی تصورات و تصاویر است، امّا وقتی بنده به آفریدگان او بنگرد، برایش ثابت میشود که او عزّوجلّ آفریننده‌ی آنهاست و روحهایشان را در بدنهایشان در آمیخته است. و امّا صاد، آن دلیلی است بر اینکه خداوند عزّوجلّ صادق و راستگوست و سخنش راست و کلامش راست است و بندگانش را به پیروی راستین از راستی فراخوانده است. و به‌راستی وعده‌ی سرای صدق را داده است. و امّا میم، آن دلیلی است بر مُلک و فرمانروایی او و اینکه او فرمانروای حقیقی است که همیشه بوده و هست و خواهد بود. و امّا دال، آن دلیلی است بر دوام و پایداری فرمانروایی او و اینکه او عزّوجلّ دائم و همیشگی است و از بودن و نبودن والاترست؛ بلکه او عزّوجلّ خود به وجود آورنده‌ی کائنات است که هر موجودی به ایجادکردن او وجود دارد. سپس آن حضرت (علیه السلام) فرمود: اگر برای علمی که خداوند عزّوجلّ به من داده است، حاملانی می‌یافتم، هرآینه توحید و اسلام و ایمان و دین و قوانین شرع را از دل کلمه الصمد بیرون می‌کشیدم. 📚 التوحيد (شیخ صدوق): ج۱، ص۹۲ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَوْماً لِأَصْحَابِهِ: أَيُّكُمْ يَصُومُ اَلدَّهْرَ؟ فَقَالَ سَلْمَانُ رَحْمَةُ اَللَّهِ عَلَيْهِ: أَنَا يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: فَأَيُّكُمْ يُحْيِي اَللَّيْلَ؟ قَالَ سَلْمَانُ: أَنَا يَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ: فَأَيُّكُمْ يَخْتِمُ اَلْقُرْآنَ فِي كُلِّ يَوْمٍ؟ فَقَالَ سَلْمَانُ: أَنَا يَا رَسُولَ اَللَّهِ فَغَضِبَ بَعْضُ أَصْحَابِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّ سَلْمَانَ رَجُلٌ مِنَ اَلْفُرْسِ يُرِيدُ أَنْ يَفْتَخِرَ عَلَيْنَا قُلْتَ أَيُّكُمْ يَصُومُ اَلدَّهْرَ قَالَ أَنَا وَ هُوَ أَكْثَرُ أَيَّامِهِ يَأْكُلُ وَ قُلْتَ أَيُّكُمْ يُحْيِي اَللَّيْلَ فَقَالَ أَنَا وَ هُوَ أَكْثَرُ لَيْلِهِ نَائِمٌ وَ قُلْتَ أَيُّكُمْ يَخْتِمُ اَلْقُرْآنَ فِي كُلِّ يَوْمٍ فَقَالَ أَنَا وَ هُوَ أَكْثَرُ أَيَّامِهِ صَامِتٌ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: مَهْ يَا فُلاَنُ! أَنَّى لَكَ بِمِثْلِ لُقْمَانَ اَلْحَكِيمِ سَلْهُ فَإِنَّهُ يُنَبِّئُكَ... ⬅️ روزی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به یارانش فرمود: کدام یک از شما تمام عمر روزه می‌گیرد؟ سلمان (رحمة الله علیه) عرض کرد: من ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: کدام‌یک از شما تمام شبها بیدار می‌ماند؟ سلمان (رحمة الله علیه) عرض کرد: من ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! حضرت فرمود: کدام‌یک از شما هر روز قرآن را ختم می‌کند؟ سلمان (رحمة الله علیه) عرض کرد: من ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! در آن دم یکی از یاران حضرت (صلی الله علیه و آله) برآشفت و عرض کرد: ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، سلمان مردی از پارسیان است و می‌خواهد بر ما جماعت قریش فخر بفروشد. فرمودی: کدام‌یک از شما تمام عمر روزه می‌گیرد، گفت: من؛ حال آنکه او بیشتر روزها غذا میخورد. فرمودی: کدام یک از شما تمام شب‌ها را بیدار می‌ماند، گفت: من؛ حال آنکه او بیشتر شب‌ها می‌خوابد. فرمودی: کدام‌یک از شما هر روز قرآن را ختم می‌کند. گفت: من؛ حال آنکه او بیشتر روزها ساکت است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «صبر کن ای فلانی! سلمان، لقمانِ حکیم این امّت است، از خودش بپرس تا آگاهت کند. آن مرد به سلمان (رحمة الله علیه) گفت: ای اباعبدالله! آیا ادّعا نکردی که تمام عمر روزه میگیری؟ سلمان (رحمة الله علیه) گفت: آری. گفت: ولی من بیشتر روزها تو را دیدهام که غذا میخوری! سلمان (رحمة الله علیه) گفت: چنین نیست که تو می‌پنداری. من سه روز در ماه را روزه میگیرم و خداوند عزّوجلّ فرموده است: «هرکس کار نیکی بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد. (انعام:۱۶۰)» خواهد داشت و ماه شعبان را به ماه رمضان می‌افزایم و این‌گونه تمام عمر روزه میگیرم. آن مرد گفت: آیا ادّعا نکردی که تمام شب‌ها را بیدار می‌مانی؟ سلمان (رحمة الله علیه) گفت: آری. گفت: ولی تو بیشتر شبها می‌خوابی! سلمان (رحمة الله علیه) گفت: چنین نیست که تو میپنداری. من از حبیب خودم، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که میفرمود: هرکه شب را با طهارت بگذراند، گویی تمام شب را بیدار بوده است و من شب را با طهارت می‌گذرانم. آن مرد گفت: آیا ادّعا نکردی که هر روز قرآن را ختم می‌کنی؟ سلمان (رحمة الله علیه) گفت: آری. گفت: ولی تو بیشتر روزها ساکتی! سلمان (رحمة الله علیه) گفت: چنین نیست که تو میپنداری. من از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که به حضرت علی (علیه السلام) میفرمود: ای اباالحسن (علیه السلام)! مَثَل تو در امّت من مَثَلِ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ است، هر کس آن را یک‌مرتبه بخواند، یک‌سوّم قرآن را خوانده و هرکه آن را دو مرتبه بخواند، دو سوّم قرآن را خوانده و هرکه آن را سه مرتبه بخواند، قرآن را ختم کرده است. پس هرکه تو را با زبان دوست بدارد، یک‌سوّم ایمانش کامل شده و هرکه تو را با زبان و دل دوست بدارد، دو سوّم ایمانش کامل شده و هرکه تو را با زبان و دل دوست بدارد و با دست یاری کند، ایمانش کامل شده است. ای علی (علیه السلام)! سوگند به او که مرا بر حق برانگیخت، اگر همچنان که آسمانیان تو را دوست می‌دارند، زمینیان دوستت بدارند، خداوند هیچ‌کس را با آتش دوزخ عذاب نمی‌کند. من هر روز قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ را سه مرتبه میخوانم. در آن هنگام سلمان (رحمة الله علیه) برخاست و گویی دهان آن قوم را بسته بود. 📚 امالی (شیخ صدوق): ص۳۳ @justhadis110

✳️ چند حدیث تأمل‌برانگیز در باب آثار سوره‌ی توحید: 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ جَاءَ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ إِلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَشَکَا إِلَیْهِ الْفَقْرَ وَ ضِیقَ الْمَعَاشِ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِذَا دَخَلْتَ بَیْتَکَ فَسَلِّمْ إِنْ کَانَ فِیهِ أَحَدٌ وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ فِیهِ أَحَدٌ فَصَلِّ عَلَیَّ وَ اقْرَأْ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ مَرَّهًًْ وَاحِدَهًًْ فَفَعَلَ الرَّجُلُ فَأَفَاضَ اللَّهُ عَلَیْهِ رِزْقاً وَ وَسَّعَ عَلَیْهِ حَتَّی أَفَاضَ عَلَی جِیرَانِه. ⬅️ سهل‌بن‌سعد ساعدی گوید: مردی به‌سوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد و از فقر و تنگ‌بودن زندگی به او شکایت کرد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به او فرمود: وقتی وارد خانه‌ات شدی، اگر در آن کسی بود سلام کن و اگر در آن کسی نبود، [به خودت] سلام کن و یک‌بار قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ را بخوان. آن مرد این کار را انجام داد و خداوند روزی فراوانی به او ارزانی داشت تا جایی که او به همسایه‌هایش احسان نمود. 📚 مستدرک الوسائل (میرزا حسین نوری): ج۴، ص۲۸۹ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ مَنْ مَرَّ عَلَی الْمَقَابِرِ وَ قَرَأَ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ إِحْدَی عَشْرَهًَْ مَرَّهًًْ ثُمَ وَهَبَ أَجْرَهُ لِلْأَمْوَاتِ أُعْطِیَ أَجْرَهُ بِعَدَدِ الْأَمْوَات. ⬅️ هرکس بر گورستان گذر کند و قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ را یازده مرتبه بخواند و پاداش آن را به مردگان ببخشد، به شمار مردگان، به او پاداش عطا شود. 📚 جامع الاخبار (شعیری): ج۱، ص۱۶۸ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَلَا یَدَعْ أَنْ یَقْرَأَ فِی دُبُرِ الْفَرِیضَهًِْ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ فَإِنَّهُ مَنْ قَرَأَهَا جَمَعَ اللَّهُ لَهُ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهًِْ وَ غَفَرَ لَهُ وَ لِوَالِدَیْه. ⬅️ کسی که ایمان به خدا و روز قیامت دارد خواندن سوره قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ را در تعقیب نماز واجب ترک نمی‌نماید، پس کسی که آن را در تعقیب نمازهای واجبش بخواند خداوند خیر و نیکی دنیا و آخرت را برای او جمع فرماید و او و پدر و مادر او و فرزندانش را بیامرزد. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۶۲۲ ✳️ حدیث شریف ذیل از دستورالعمل‌های مورد توجه و عنایت عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه بود: مَنْ أَحَبَ أَنْ یَخْرُجَ مِنَ الدُّنْیَا وَ قَدْ تَخَلَّصَ مِنَ الذُّنُوبِ کَمَا یَتَخَلَّصُ الذَّهَبُ الَّذِی لَا کَدَرَ فِیهِ وَ لَا یَطْلُبُهُ أَحَدٌ بِمَظْلِمَهًٍْ فَلْیَقُلْ فِی دُبُرِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ نِسْبَهًَْ الرَّبِّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی اثْنَتَیْ عَشْرَهًَْ مَرَّهًْ. ⬅️ هرکس بخواهد در دنیا از گناهان پاک و مانند زرِ ناب از دنیا بیرون رود و هیچ‌کس از او مظلمه‌ای نخواهد، پس از هر نماز واجب دوازده بار سوره قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ بخواند. 📚 من لا یحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۱، ص۳۲۴ @justhadis110