«غسل و نماز توبه یکشنبه‌های ماه ذی‌القعده» براى روز یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت بسیار از رسول خدا صلى‌الله‌علیه‌وآله‏ روایت شده است که هر که این نماز را به‌جا آورد، توبه‌هایش پذیرفته و گناهش آمرزیده می‌شود، طلبکاران او در قیامت از وى راضى می‌گردند، باایمان از دنیا خواهد رفت ، ایمانش از او گرفته نشود، قبرش وسیع و نورانى می‌گردد و والدینش از او راضى می‌شوند ... نماز به این گونه اقامه می‌شود : 🔻 غسل کنید (نیت توبه)، 🔻 وضو بگیرید، 🔻 ۲ تا دو رکعت نماز مانند نماز صبح به جا آورید که در هر نماز، در هر رکعت سوره «حمد» را یک مرتبه، سوره «توحید» را سه مرتبه، سوره «فلق» را یک مرتبه و سوره‏ «ناس» را یک مرتبه بخوانید. 🔻 پس از نماز هفتاد مرتبه استغفار کنید:«استغفرالله ربی و اتوب الیه». 🔻بعد از ۷۰ بار استغفار یکبار بگویید : «لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ». 🔻 سپس یکبار بگویید: «یا عَزِیزُ یا غَفَّارُ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی وَ ذُنُوبَ جَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَات فَإِنَّهُ لایَغْفِرُ الذُّنُوبَ الا انت». #ماه_ذی_القعده

🌷 امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) : 🖋 اندازه بگير ، سپس بِبُر ؛ و بينديش ، آنگاه سخن بگو. 📒 غررالحكم ، ج4 ، ص506 https://eitaa.com/k00313

🔖سجده بر مهرهایی که اسماء متبرکه دارد ❓پرسش: سجده بر مهرهای منقوش به اسم معصومین چه حکمی دارد؟ ❓آیا تفاوت بین سجده بر نقش یا پشت مهر که صاف است وجود دارد؟ ❓سجده بر سایر نقوش چطور مثل نقش با این عنوان که تربت الحسین؟ 🔹مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (حفظه‌الله تعالی): مانع ندارد. 🔹آیت‌الله سیستانی (حفظه‌الله تعالی): جایز است؛ اما بهتر است مهری برای سجود انتخاب گردد که خالی از هرگونه نوشته یا عکس باشد که برای دفع شبهه بهتر است. 🔹آیت‌الله شبیری زنجانی (حفظه‌الله تعالی): سجده بر قسمت برجسته مهرهای متعارف که برجستگی آنها مانع از تماس پیشانی به مقدار لازم نمی‌کند اشکالی ندارد  هرچند اسماء متبرکه بر آن نوشته شده باشد. 🔹خواندن  احترام اسماء ائمه بر روی اشخاص ـ پخش اسماء متبرکه بر روی اعلامیه‌ها با علم یا شک در هتک 🔹آیت‌الله وحید خراسانی (حفظه‌الله تعالی): بنا بر احتیاطِ واجب جایز نیست و نماز باطل است و فرقی بین سمت ساده و سمتی که اسماء متبرکه دارد نمی‌باشد #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #پاسخ_به_سوالات_شرعی #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸

. 🔖جويا شدن حال كسى در غيابش ✨ مُفضَّل بن عمر جُعفى : نزد امام صادق عليه السلام[در مدينه] رفتم . ايشان پرسيد : «در راه ، چه كسى مصاحب تو بود ؟». 🔹گفتم : مردى از برادرانم . ❓پرسيد : «اينك چه مى كند ؟» . 🔹گفتم : از زمانى كه داخل [مدينه] شده ام ، از جاى او خبرى ندارم . ✨حضرت به من فرمود : «مگر نمى دانى كه هركس با مؤمنى چهل گام همراهى كند ، خداوند ، روز قيامت ، از او درباره آن مؤمن ، پرسش خواهد كرد ؟» متن حدیث 🔻 الأمالي للطوسي عن المفضّل بن عمر الجعفي : دَخَلتُ عَلى أبي عَبدِاللّه ِ عليه السلام ، فَقالَ لي : مَن صَحِبَكَ ؟ فَقُلتُ لَهُ : رَجُلٌ مِن إخواني . قالَ : فَما فَعَلَ ؟ فَقُلتُ : مُنذُ دَخَلتُ لَم أعرِف مَكانَهُ . فَقالَ لي : أما عَلِمتَ أنَّ مَن صَحِبَ مُؤمِنا أربَعينَ خُطوَةً سَأَلَهُ اللّه ُ عَنهُ يَومَ القِيامَةِ ؟! 📚 [ الأمالي للطوسي : 413 / 927 . ] #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃🌸

همراهان گرامی وقتتون بخیر 😍❤️ این غذای روح نوش جونتون🥰 پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: ای سلمان بر تو باد تلاوت قرآن، به درستی که تلاوت قرآن کفاره است برای گناهان و حجاب از آتش و امان از عذاب است و برای کسی که قرآن می خواند به ازای هر آیه ثواب صد شهید نوشته می شود. «بحار الأنوار، ج ۹۲، ص ۱۷» امام علی – علیه السّلام – فرمود: برای قاری قرآن به ازای هر حرفی که در نماز در حالت ایستاده می خواند صد حسنه و در حالت نشسته خواندن ۵۰ حسنه و در حالت طهارت در غیر نماز خواندن ۲۵ حسنه و بدون طهارت خواندن ۱۰ حسنه داده می شود.«عده الداعی، ص ۲۱۲» مثبت زندگی https://eitaa.com/Ge1402

🌷 پيامبر اکرم (صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله) : ✍ مَنِ انْقَطَعَ اِلَى اللّه‏ِ كَفاهُ اللّه‏ُ كُلِّ مَؤُنَةٍ وَ رَزَقَهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنِ انْقَطَعَ اِلَى الدُّنْيا و َكَلَهُ اللّه‏ُ اِلَيْها ☘ هر كس از غير خدا بِبُرد، خداوند، هزينه زندگى او را تأمين مى‏ كند و از جايى كه انتظار ندارد، روزى ‏اش را مى‏ دهد؛ امّا هر كس چشم اميدش به دنيا یعنی دیگران باشد، خداوند، او را به دنيا وا مى‏ گذارد. 📚 نهج الفصاحه ، ص731

🔖 نا توانی در انجام سجده 1️⃣. کسی که نمی تواند پیشانی را به زمین برساند باید به قدری که می تواند خم شود و مهر یا چیز دیگری را که سجده بر آن صحیح است، روی چیز بلندی گذاشته و طوری پیشانی را بر آن بگذارد که بگویند سجده کرده است. 2️⃣. کف دست ها، زانوها و سر انگشتان بزرگ پاها را اگر ممکن است باید به طور معمول بر زمین بگذارد. 3️⃣. اگر چیزی که مهر را روی آن بگذارد وجود ندارد، باید آن را با دست بلند کند و پیشانی را بر آن بگذارد. 4️⃣. اگر اصلاً نمی تواند خم شود، باید به جای سجده کردن، با سر اشاره کند و اگر به این صورت هم نمی تواند، با چشم اشاره کند. 📚 پی نوشت: رساله نماز و روزه آیت الله خامنه ای، مسأله ۲۵۸ #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #احکام_شرعی #مسجد_ولیعصر_عج_قم @k00313

. 🔖 آيا خداوند شيطان را برای امتحان انسان خلق کرده ؟ 🎤حجت الاسلام والمسلمین استاد محمدی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸

موضوع امامت امامت در قرآن امام زمان درروایات امام زمان در آیات سیطره نفوذ امام زمان روضه حضرت زهرا س

. 🔖معاشرت نیکو با مردم 🔹خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً إن مُتُّم مَعَها بَکَوا عَلَیکُم، وَ إن عِشتُم حَنُّوا إلَیکُم؛ ✨ حضرت امام علی علیه السلام فرمودند : 🍃با مردم آن‌چنان معاشرت کنید که 🔹اگر مردید برای شما اشک بریزند، 🔹و اگر زنده ماندید با اشتیاق به سوی شما آیند. 📚 نهج البلاغه، حکمت 10 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸

🔖احکام حج تمتع ❓پرسش: شخصی که به وسیله قرض به راحتی می‌تواند حج برود آیا مستطیع می‌شود و کفایت از حَجة‌الاسلام می‌کند؟ 🔹آیت الله خامنه‌ای: کسی که مخارج حج را ندارد ولی می‌تواند به آسانی آن مبلغ را از دیگری‌ وام بگیرد و بعداً‌ ادا کند، واجب نیست که با گرفتن وام، خود را مستطیع کند؛ ولی اگر وام گرفت، حج بر او واجب می‌شود. 🔹آیت الله مکارم شیرازی: شخصی که مستطیع نیست، اگر هزینه‌های حج را با قرض گرفتن از دیگران فراهم کند، مستطیع نمی‌شود، هر چند بتواند در آینده بدهی خود را به راحتی بپردازد، و اگر با چنین پولی حج به جای آورد کفایت از حجةالأسلام نمی‌کند. هر چند حجش صحیح است. آری اگر معادل وام اموالی داشته باشد که از محل آن بتواند بدهی خود را به آسانی بپردازد مستطیع است. 🔹آیت الله نوری همدانی: اگر غیر مستطیع، مصارف حج را قرض کند، مستطیع نمی‌شود هر چند بتواند بعداً‌ به سهولت قرض را ادا کند و اگر با آن حج بجا آورد از حَجةالأسلام کفایت نمی‌کند. مگر این که به مقدار قرض فعلاً مالی داشته باشد که بعداً قادر باشد قرضش را از آن مال یا مال دیگر ادا کند. 🔹آیت الله وحید خراسانی: قرض کردن برای انجام حج (در صورتی که حج بر او مستقر نبوده) واجب نیست، اگر چه به آسانی بتواند آن را پرداخت کند. ولی اگر مبلغی را قرض کند که کافی برای مصارف حج باشد و بتواند آن را بعد بدون سختی پرداخت نماید، حج بر او واجب می‌شود. 🔹آیت الله سیستانی: هر گاه کسی مالی را قرض کند که وافی به مخارج حج باشد، حج بر او واجب نخواهد شد، اگر چه قدرت پرداخت آن را بعداً داشته باشد، مگر این که وقت پرداخت قرض آن قدر دور باشد که اصلاً عقلاء به آن توجه نکنند، در این صورت حج بر او واجب خواهد شد #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #پاسخ_به_سوالات_شرعی #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸

. 🔖 خدا از چند گناه خیلی بدش میاد 🎙️حجت الاسلام والمسلمین دكتر ناصر رفیعی #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸

دعای توسل روضه ام البنین سلام الله علیها مسجد ولیعصر ع توسط؛ نوراللهی

. 🔖پاداش قرائت سوره قدر در نماز واجب 🔹 مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ فِی فَرِیضَهًٍْ مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ نَادَی مُنَادٍ یَا عَبْدَ اللَّهِ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ مَا مَضَی فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ. ✨امام صادق (علیه السلام) فرمود: 🍃هر که سوره قدر را در یکی از نماز‌های واجب قرائت کند، 🔹 منادی ندا می‌دهد: ای بنده خدا گناهان گذشته تو را آمرزیده است، پس اعمالت را از سر بگیر. 📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۴۲ بحارالأنوار، ج۸۹، ص۳۲۷/ نورالثقلین/ البرهان #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸

🔖 احکام نماز بیماران ❓ سوال: کسانی که نمی توانند به طور معمول رکوع به جا آورند ✍🏻 پاسخ: ✅ الف: کسی که نشسته رکوع می کند: واجب است به قدری خم شود که صورتش مقابل زانو برسد. ✅ ب: کسی که ایستاده نماز می خواند: 🔸- هرگاه نتواند به اندازه ی رکوع خم شود باید به چیزی تکیه کند و رکوع کند. 🔹 - اگر نتواند تکیه کند به هر اندازه می تواند خم شود. 🔹- اگر هیچ نتواند خم شود (نظر آیات عظام خامنه ای و مکارم) باید بنشیند و نشسته رکوع کند، و (به نظرآیات عظام سیستانی و زنجانی) در حال ایستاده با سر اشاره نماید. 🔹- اگر نتواند برای رکوع با سر اشاره کند باید به نیت رکوع چشم ها را روی هم بگذارد و ذکر آن را بگوید و به نیت برخاستن از رکوع، چشم ها را باز کند. و اگر از این هم عاجز است، در قلب نیت رکوع کند و ذکر را بگوید. 📚توضیح المسائل مراجع، مسائل 106 و 1037 رساله رهبری مسئله 217 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #پاسخ_به_سوالات_شرعی #مسجد_ولیعصر_عج_قم @k00313

. 🔖 حکایت حضرت داوود علیه السلام با مورچه عاشق ✅تلاش در مسیر معشوق #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸

معرفت به امام زمان وظایف منتظران یکی از ملاقات کنندگان ماجرای حاج محمدعلی فشندی حضور امام زمان در مجالس روضه روضه حضرت ابالفضل ع

 اين تشرّف از مهم‏ترين و روح‏ افزاترين رويدادهاى زندگانى مرحوم فشندى (ره) است. تشرّف حاضر، به‏ سبب بعضى از جنبه ‏هاى منحصر به فرد كه به برخى از آنها اشاره خواهد شد مورد توجه تعداد زيادى از شيفتگان امام عصر (علیه السلام) مى ‏باشد. آيت الله ناصرى دولت‏ آبادى ماجراى اين تشرّف را خود، مستقيما از زبان حاجى شنيده و در كتاب «آب حيات» آورده است. همچنين جناب قاضى زاهدى نيز آن را از زبان خود آن مرحوم شنيده و در كتاب خود نقل كرده است. ما اينك تلفيق دو روايت را جهت تتميم آن، براى خوانندگان محترم مى ‏آوريم. حاج محمد على فشندى تهرانى مى ‏گويد: سال اولى كه به «مكه مكرمه» مشرّف شدم، از خداى مهربان در آنجا خواستم كه توفيق دهد تا در سال‏ هاى بعد نيز، تا بيست سفر به مكّه بيايم تا شايد اميرالحاج و امام زمان (علیه السلام) را هم زيارت كنم. خداوند هم توفيقى بخشيد و منّتى نهاد كه من علاوه بر آن بيست سفر، چند بار ديگر نيز موفّق به زيارت خانه خدا شدم. ساليانى بود كه به همراه كاروانى به عنوان خدمه و كمكى كاروان مشرّف مى‏ شدم تا اينكه در سالى [ظاهرا 1353 ش.] مدير كاروان به من اطّلاع داد كه امسال از بردن من معذور است. شايد تصوّر و پندار او اين بود كه سنّ من رو به پيرى رفته و نگران بود كه نتوانم در كارهاى خدماتى كاروان به او يارى برسانم. از شنيدن اين خبر خيلى افسرده و پژمرده شدم. بنابراين به سوى «مشهد مقدّس» حركت كردم تا دست توسّلى به دامان سلطان طوس، حضرت رضا (علیه السلام) بزنم و از ايشان بخواهم كه سفر معنوى حج را امسال نيز نصيب من كند. در حرم، خيلى منقلب و مضطرب بودم و به سختى مى ‏گريستم و از آن حضرت، برآورده شدن حاجت خود را مى ‏خواستم. پس از زيارت جانانه، به قصد بازگشت به «تهران» با آن حضرت وداع كرده، از حرم خارج‏ شدم. در اين حين، سيّدى مرا صدا زد و فرمود: آقا! سفر شما را حضرت حجّت (علیه السلام) امضا كردند و فرمودند: «به حاج محمّد على بگو برو! منتظر تو هستند!» من از سيّد پرسيدم: خود حضرت اين سخن را فرمودند؟ سيّد گفت: «بله». من نيز بدون درنگ به منزل خود در «تهران» بازگشتم. به محض آنكه به خانه رسيدم، همسرم با عجله گفت: «اين چند روز را كجا بودى؟ مرتّب از كاروان زنگ مى‏ زنند و مى ‏خواهند شما را همراه خود ببرند». من هم بلافاصله به مدير كاروان مراجعه كردم و پرسيدم: شما كه نيّت بردن مرا نداشتيد، حالا چه‏ شده كه مى‏ خواهيد مرا هم در اين سفر همراه كنيد؟! مدير كاروان سربسته اشاره كرد كه از تصميم قبلى خود پشيمان شده و مى ‏خواهد من نيز در اين سفر طبق معمول سال ‏هاى گذشته به عنوان خدمه با او همراهى كنم. به هر ترتيب، به عنوان كمكى كاروان، به «مكّه» مشرّف شديم. شب هشتم ماه كه فرداى آن روز حاجيان مى ‏بايد در «عرفات» باشند، مدير كاروان مرا خواست و گفت: «وسايل كاروان را زودتر از ديگر كاروان‏ها به «منا» منتقل كن و در عرفات در كنار «جبل الرّحمة» خيمه ‏ها را برپا ساز تا كاروان ما در بهترين جاى ممكن سكنا گزيند.» من نيز فورا لوازم و خيمه ‏ها را با اتومبيلى به آنجا منتقل كردم؛ چادرها را برافراشتم و فرش‏ ها را گستردم. در اين حال يكى از شُرطه ‏هاى سعودى (پليس‏ هاى عربستان) نزد من آمد و به زبان عربى گفت: «چرا حالا آمدى؟ اينجا كه كسى نيست!» من هم با زبان عربى شكسته بسته كه تقريبا در اين سفرها آموخته بودم بدو گفتم: براى انجام مقدّمات كار، زودتر آمدم. گفت: پس امشب نبايد بخوابى!» پرسيدم: چرا؟ گفت: «به خاطر اينكه ممكن است دزدانى پيدا شوند و به وسايل حجّاج دستبرد بزنند يا اينكه شما را بكشند. بايد خيلى مراقب باشى!» با شنيدن اين سخنان، ترس عميقى وجود مرا فرا گرفت. در اين حال به ياد حضرت ولىّ عصر (علیه السلام) افتادم. به آن حضرت التجا و پناه بردم و پيوسته و پياپى نام مقدّس آن قبله عالم را بر زبان مى‏ آوردم. مى ‏گفتم: يا حجّة بن الحسن ادركنى! يا خليفة اللّه الاعظم أغثنى! تصميم گرفتم شب را نخوابم. به همين جهت براى نماز و نافله شب وضويى ساختم و به نماز ايستادم. آن شب در آن بيابان تنهايى، به ياد امام زمان (علیه السلام) حال خوشى پيدا كردم. در همين حال صداى پايى شنيدم و به دنبال آن، پرده چادر كنار رفت. آقايى در آستانه خيمه بعد از سلام فرمود: «حاج محمّد على تنها هستى؟» عرض كردم: بله آقا، تنهايم! و ناخودآگاه از جا برخاستم و پتويى را چند لا كرده، زير پاى آقا افكندم. آقا نشست و فرمود: «حاج محمّد على! خوب جايى را براى سكونت كاروان انتخاب كرده ‏اى! اينجا همان جايى است كه جدّم حسين بن على (علیه السلام) در روز عرفه خيمه زده بودند!» بعد فرمودند: «حاج محمّد على! يك چايى درست كن!» عرض كردم: «اتّفاقا همه وسايل چاى فراهم است جز چاى خشك كه آن را از «مكّه» نياورده‏ ام».

فرمود: «شما آب جوش تهيّه كنيد، چاى خشك آن بر عهده من!».آب كه جوش آمد، مقدارى چاى (كه در حدود صد گرم بود) به من مرحمت‏ كردند. چاى كه دم كشيد و آماده شد، فنجانى به ايشان تعارف كردم. نوشيدند و فرمودند: «شما هم بفرماييد!» من هم با اجازه آقا، فنجانى از آن چاى نوشيدم كه لذّت خوبى براى من داشت. در اين ‏وقت، دو جوان زيباروى نورانى (در روايت‏ هاى قاضى زاهدى چهار جوان) جلوى چادر آمدند و همان جا با احترام ايستادند و به آقا سلامى عرض كردند. آقا از من خواستند كه به ايشان چاى تعارف كنم. من نيز اطاعت كردم و برايشان چاى بردم. آنان چاى را نوشيدند. آقا از من خواستند كه چاى ديگرى نزد ايشان ببرم كه من نيز دوباره چاى براى آن دو جوان بردم. در اين ‏وقت آقا به آنان فرمود: «شما برويد!» آنان نيز خداحافظى كرده و رفتند. در اين هنگام، آقا نگاهى به من كردند و سه‏ بار فرمودند: «خوشا به حالت حاج محمّد على!» گريه راه گلويم را بست. عرض كردم: از چه جهت؟ فرمود: چون امشب كسى براى بيتوته در اين بيابان نمى ‏آيد. امشب شبى است كه جدّم امام حسين (علیه السلام) در اين بيابان آمده است.» بعد فرمود: «دلت مى ‏خواهد نماز و دعاى مخصوصى را كه از جدّم رسيده، بخوانى؟» عرضه داشتم: بله آقا جان! فرمود: «برخيز و غسلى به‏ جا آور و وضو بگير!» عرض كردم: هوا طورى است كه نمى ‏توانم با آب سرد غسل كنم. فرمود: «من بيرون مى‏ روم، تو آب را گرم كن و غسل نما!» من هم بدون اينكه متوجّه قضايا باشم و اينكه اين آقا كيست، مقدارى آب را گرم كردم و غسل و وضويى ساختم. چون از غسل فارغ شدم، آقا به خيمه برگشتند و فرمودند: «حالا دو ركعت نماز با اين كيفيّت كه مى‏ گويم بخوان: بعد از حمد [در هر ركعت‏] يازده مرتبه سوره توحيد را بخوان كه اين نماز جدّم امام حسين (علیه السلام) در اين مكان است». و بعد از نماز فرمودند: «جدّم، امام حسين (علیه السلام) در اين بيابان، دعايى خوانده است كه من آن را مى ‏خوانم. تو هم با من بخوان!» اطاعت كردم. دعاى آقا نزديك به بيست دقيقه به درازا كشيد و در حال دعا، اشك از چشمان مباركش مانند ناودان فرو مى ‏ريخت. هر جمله‏ اى را كه مى ‏خواند، در ذهن من مى ‏ماند و من فورا آن را حفظ مى ‏كردم. ديدم عجب دعاى خوبى بود و چه مضامين عالى و بالايى دارد. من با اينكه با كتاب ‏هاى دعا آشنا بودم، امّا تاكنون به چنين دعايى برنخورده بودم. در همين وقت به ذهنم رسيد كه فردا براى روحانى كاروان مضامين اين دعا را بخوانم تا او آنها را يادداشت كند. به محض خطور اين فكر در خاطر من، آقا فرمودند: «اين دعا مخصوص امام (علیه السلام) است و در هيچ كتابى نوشته نشده و كسى غير از امام نمى ‏تواند آن را بخواند و از ياد تو نيز مى‏ رود!» با گفتن اين سخن، ناگهان تمامى عبارات دعا از ذهن، زبان، خيال و خاطر من محو شد و حتّى كلمه‏ اى از آن در ذهن من باقى نماند. پس از پايان دعا به آقا عرضه داشتم: آقا اين توحيد من، به نظر شما خوب است؟ من مى ‏گويم كه همه هستى را از درخت و گياه و زمين و… خداوند آفريده است. فرمودند: «خوب است! و بيش از اين از شما انتظار نمى‏ رود!». عرض كردم: آيا من حقيقتاً دوستدار اهل بيت هستم؟ فرمودند: «آرى! و تا آخر هم خواهيد بود. اگر آخر كار شياطين بخواهند فريب دهند، آل‏ محمّد (علیهم السلام) به فرياد مى ‏رسند». پرسيدم: آيا امام زمان (علیه السلام) در اين بيابان تشريف مى ‏آورند؟ فرمودند: «امام الان در چادر نشسته است!». من با همه اين نشانه ‏ها و قرينه‏ ها باز متوجّه نشدم. به نظرم رسيد منظور اين است كه امام (علیه السلام)، اكنون در چادر مخصوص خود نشسته‏ اند. دوباره پرسيدم: آيا فردا امام (علیه السلام) با حاجيان به عرفات مى ‏آيند؟ فرمودند:«آرى!» عرض كردم: كجا مى ‏روند؟ فرمودند: «جبل الرّحمة». دوباره عرضه داشتم: اگر رفقاى كاروان بروند، امام (علیه السلام) را مى ‏بينند؟ فرمود:«مى‏ بينند امّا نمى ‏شناسند!» عرض كردم: فردا شب امام زمان (علیه السلام) به چادر حاجيان هم سر مى‏ زنند و عنايتى مى‏ كنند؟ فرمود: «در چادر شما، آنگاه كه روضه‏ عمويم‏ عبّاس (علیه السلام) خوانده مى ‏شود، مى‏ آيد.» بعد از اين سخنان و پاسخ به اين سؤال‏ ها، آقا برخاستند تا از خيمه خارج شوند. در اين حال رو به من نموده، فرمودند: «حاج محمّد على! شما امسال به نيابت از كسى حج مى ‏گزاريد؟» عرض كردم: خير آقا جان! فرمودند: «مى ‏شود از طرف پدر من امسال نيابت كنيد.» عرضه داشتم: بله آقا جان! در اين حال دو اسكناس صد ريالى سعودى به من مرحمت كردند و فرمودند: «اين پول را بگير و حجّ امسالت را به نيابت پدر من انجام بده!» پرسيدم: آقا نام پدر شما چيست؟ فرمودند: «حسن»

عرض كردم: نام خودتان چيست؟ فرمود: «سيّد مهدى!»آقا را تا دم چادر بدرقه كردم. در اين‏ وقت، آقا براى معانقه و روبوسى‏ جهت خداحافظى برگشتند و با هم معانقه ‏اى كرديم. خوب به ياد دارم كه خال طرف راست صورتش را بوسيدم. آقا دوباره مقدارى پول خرد ديگر به من مرحمت كردند و فرمودند: «اين پول ‏ها را نيز به همراه داشته باش و برگرد!» عرض كردم: «آقا جان من شما را كى و كجا ملاقات خواهم كرد؟» فرمود: «وقتى كه حاجيان، نماز مغرب و عشاى خود را خواندند و مدّاح كاروان شروع به ذكر مصيبت عمويم قمر بنى هاشم (علیه السلام) كرد، من به چادر شما مى ‏آيم.» در اين ‏وقت آقا از خيمه خارج شد و من ديگر او را نديدم. هرچه به اين ‏طرف و آن‏ طرف نظر كردم، ديگر كسى را نيافتم. داخل چادر شدم و به فكر فرو رفتم. راستى او كه بود؟ سيّد مهدى فرزند حسن! از كجا نام مرا مى ‏دانست؟ چند بار فرمود: «جدّم حسين، عمويم عبّاس…» قرينه‏ ها و نشانه‏ ها را يكى پس از ديگرى كنار هم نهادم. خيلى منقلب و بى ‏تاب شده بودم. فهميدم كه با امام زمان (علیه السلام) هم ‏سخن بوده‏ ام. از صداى گريه و ناله من، شرطه سعودى (پليس عربستان) سراسيمه آمد و گفت: «چه شده؟ دزدها آمده ‏اند و اثاثيه ‏ات را غارت كرده‏ اند؟». گفتم: نه! مشغول مناجات با خدايم. او با تعجّب به من نگاه مى‏ كرد و سرانجام رهايم كرد و رفت. تا صبح به ياد حضرت (علیه السلام) گريستم. فرداى آن روز، قصّه را براى روحانى كاروان تعريف كردم و او هم براى حاجيان نقل كرد و گفت: «اى حجّاج! متوجّه باشيد كه اين كاروان مورد توجّه و عنايت امام زمان (علیه السلام) است». همه مطالب را به روحانى كاروان گفتم، جز آنكه فراموش كردم بگويم آقا وعده كرده است كه شب، به هنگام ذكر مصيبت عمويش قمر بنى هاشم (علیه السلام) به چادر ما مى‏ آيد. شب ‏هنگام، حاجيان پس از نماز، روضه‏ اى گرفتند و مدّاح كاروان هم، گريزى به روضه علمدار كربلا، حضرت قمر بنى هاشم (علیه السلام) زد و حالى در چادر بر پا شد. در آن ‏وقت، به ياد سخن آقا افتادم. هرچه نگاه كردم، آن حضرت را درون چادر نديدم. ناراحت شدم و با خود گفتم: خدايا! وعده امام (علیه السلام) حق است! در اين‏ وقت، امام (علیه السلام) به خيمه تشريف‏ فرما شدند و در ميان حاجيان نشستند و در مصيبت عموى خود گريستند. من كه آقا را ديدم، خواستم تا عرض ادبى كنم و بوسه ‏اى برپاى حضرتش بزنم و به مردم بگويم كه: بياييد و امام زمانتان را ببينيد! كه امام اشارتى كردند و من بى‏ اراده و بى ‏اختيار بر جاى خود ايستادم. روضه كه تمام شد، آقا نيز برخاستند و خيمه را ترك كردند و من ديگر حضرت را نديدم.[1] [1]. آب حيات، صص 389- 393 به نقل از مشتاقى و مهجورى، ص 337

. 🔖شیاطین دو گروه‌اند ✨پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: 🔹إنَّ الشَّیطانَ اثنانِ: شَیطانُ الجِنِّ وَ یُبَعَّدُ بـ لاحُولَ وَلاقُوَّۀَ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ، وَشِیطانُ الإنْسِ وَیُبَعَّدُ بِالصَّلاۀِ عَلیَ النَّبیِّ وَآلِهِ؛ 👌شیاطین دو گروه‌اند؛ 🔹 شیاطین جنّی که با ذکر لاحُولَ وَلاقُوَّۀ إلاّ بِاللهِ العَلِّی العَظِیمِ رانده می شوند، 🔹 و شیاطین انسی که با صلوات بر محمّد و آل محمّد [شر و آزارشان] از شخص دور می شود. 📚 بحار الأنوار92: 136 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #مسجد_ولیعصر_عج_قم ╭ 🌸🍃 @k00313 ╰─┅─•🍃 🌸