لَقْنَا الإِنْسانَ فی کَبَد). کَبَد به گفته طبرسى در مجمع البیان در اصل، به معنى شدت است، و لذا هنگامى که شیر غلیظ شود تَکَبَّدَ اللَّبَنُ مى گویند. ولى، به گفته راغب در مفردات ، کبد (بر وزن حسد) به معنى دردى است که عارض کبد (جگر سیاه) انسان مى شود و سپس، به هر گونه مشقت و رنج اطلاق شده است. ریشه این لغت هر چه باشد، مفهوم فعلى آن همان رنج و ناراحتى است.آرى، انسان از آغاز زندگى، حتى از آن لحظه اى که نطفه او در قرارگاه رحم واقع مى شود، مراحل زیادى از مشکلات و درد و رنج ها را طى مى کند تا متولد شود، و بعد از تولد در دوران طفولیت، و سپس جوانى، و از همه مشکل تر دوران پیرى، مواجه به انواع مشقت ها و رنج ها است، و این است طبیعت زندگى دنیا، و انتظار غیر آن داشتن اشتباه است، اشتباه، و به گفته شاعر عرب: طُبِعَتْ عَلى کَدِر وَ أَنْتَ تُرِیْدُها *** صَفْواً عَنِ الأَقْذارِ وَ الأَکْدارِ؟ وَ مُکَلِّفُوا الأَیّامِ ضِدَّ طِباعِها *** مُتَطَلِّبٌ فِى الْماءِ حَذْوَةَ نار! طبیعت جهان بر کدورت است و تو مى خواهى * از هر گونه کدورت و ناپاکى پاک باشد؟ هر کس دوران جهان را بر ضد طبیعتش بطلبد * همچون کسى است که در میان امواج آب، شعله آتش جستجو مى کند !(3) نگاهى به زندگى انبیاء و اولیاء اللّه نیز نشان مى دهد، زندگى این گل هاى سرسبد آفرینش نیز، با انواع ناملائمات و درد و رنج ها قرین بود، هنگامى که دنیا براى آنها چنین باشد، وضع براى دیگران روشن است. و اگر افراد یا جوامعى را مى بینیم که، به ظاهر درد و رنجى ندارند یا بر اثر مطالعات سطحى ما است، و لذا وقتى نزدیکتر مى شویم، به عمق درد و رنج هاى همین صاحبان زندگى مرفه آشنا مى گردیم، و یا این که: براى مدتى محدود و زمانى استثنائى است که قانون کلى جهان را بر هم نمى زند. * * * و در آیه بعد مى فرماید: آیا این انسان گمان مى کند هیچ کس قادر نیست بر او دست بیابد ؟ (أَ یَحْسَبُ أَنْ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ).(4) اشاره به این که: آمیختگى زندگى انسان با آن همه درد و رنج، دلیل بر این است که او قدرتى ندارد. ولى، او بر مرکب غرور سوار است، و هر کار خلاف، گناه، جرم و تجاوزى را مرتکب مى شود، گوئى خود را در امن و امان مى بیند، و از قلمرو مجازات الهى بر کنار تصور مى کند، هنگامى که به قدرت مى رسد، تمام احکام الهى را زیر پا مى گذارد، و مطلقاً خدا را بنده نیست، آیا به راستى چنین مى پندارد که از چنگال مجازات پروردگار رهائى مى یابد، چه اشتباه بزرگى! این احتمال نیز داده شده: منظور ثروتمندانى هستند که مى پنداشتند احدى توانائى ندارد ثروت آنها را بگیرد. و نیز گفته شده: منظور کسانى هستند که معتقد بودند: احدى آنها را در برابر اعمالشان بازخواست نمى کند. ولى آیه، مفهوم جامعى دارد که، ممکن است همه این تفسیرها را شامل شود. بعضى گفته اند: آیه فوق، اشاره به مردى است از قبیله جمح که ابو الاسد نامیده مى شد، او به قدرى نیرومند بود که، روى یک قطعه چرم مى نشست، ده نفر مى خواستند آن را از زیر پاى او بکشند، نمى توانستند، چرم پاره پاره مى شد و او از جا تکان نمى خورد!.(5) ولى، نظر داشتن آیه به چنین فرد یا افراد مغرورى، مانع از عمومیت مفهوم آن نیست. * * * سپس، در ادامه همین سخن مى فرماید: او مى گوید من مال زیادى را تباه کردم (یَقُولُ أَهْلَکْتُ مالاً لُبَداً). اشاره به کسانى است که، وقتى به آنها پیشنهاد صرف مال در کار خیرى مى کردند، از روى غرور و نخوت مى گفتند: ما بسیار در این راه ها صرف کرده ایم، در حالى که چیزى براى خدا انفاق نکرده بودند، و اگر اموالى به این و آن داده بودند، براى تظاهر و ریا کارى و اغراض شخصى بوده است. بعضى نیز گفته اند: آیه اشاره است به کسانى که اموال زیادى در دشمنى با اسلام و پیامبر(صلى الله علیه وآله) و توطئه هاى ضد اسلامى صرف کرده بودند، و به آن افتخار مى کردند، همان گونه که در حدیثى آمده است: در روز جنگ خندق هنگامى که على(علیه السلام) اسلام را به عمرو بن عبدود عرضه نمود، او در پاسخ گفت: فَأَیْنَ ما أَنْفَقْتُ فِیکُمْ مَالاً لُبَداً: پس آن همه اموالى که بر ضد شما مصرف کردم چه مى شود ؟!(6) بعضى نیز گفته اند: آیه ناظر به بعضى از سران قریش مانند حارث بن عامر است که مرتکب گناهى شده بود، راه نجات را از پیامبر(صلى الله علیه وآله) سؤال کرد، حضرت دستور کفاره به او داد. او گفت: اموال من از آن روز که وارد دین اسلام شدم، در کفارات و نفقات نابود شد !.(7) جمع میان هر سه تفسیر نیز بى مانع است، هر چند تفسیر اول تناسب بیشترى با آیه بعد دارد. تعبیر به أَهْلَکْتُ اشاره به این است که: اموال او در حقیقت نابود شده و بهره اى عائدش نمى شود. لُبَد (بر وزن لغت) به معنى شىء متراکم و انبوه است، و در اینجا به معنى مال فراوان است. * * * و مى افزاید: آیا گمان مى کند هیچ کس او را ند

یده و نمى بیند ؟! (أَ یَحْسَبُ أَنْ لَمْ یَرَهُ أَحَدٌ). او از این حقیقت غافل است که: خداوند نه فقط ظواهر اعمال او را در خلوت و جمع مى بیند، بلکه، از اعماق قلب و روح او نیز آگاه است، و از نیات او با خبر، مگر ممکن است خدائى که وجود بى انتهایش به همه چیز احاطه دارد، چیزى را نبیند و نداند؟! این غافلان بى خبرند که بر اثر جهل و ناآگاهى، خود را از مراقبت دائمى پروردگار بر کنار مى پندارند. آرى، خدا مى داند این اموال را از کجا به دست آورده؟ و در چه راهى مصرف کرده است؟! در حدیثى از ابن عباس نقل شده است: پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله) فرمود: لاتَزُولُ قَدَمَا الْعَبْدِ حَتّى یُسْأَلَ عَنْ أَرْبَعَة: عَنْ عُمْرِهِ فِیمَا أَفْناهُ؟ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أَیْنَ جَمَعَهُ، وَ فِیمَا ذا أَنْفَقَهُ؟ وَ عَنْ عَمَلِهِ ماذا عَمِلَ بِهِ؟ وَ عَنْ حُبِّنا أَهْلَ الْبَیْت: در قیامت هیچ بنده اى قدم از قدم بر نمى دارد تا از چهار چیز سؤال شود: از عمرش که در چه راهى آن را فانى کرده؟ و از مالش که از کجا جمع آورى نموده؟ و در چه راه مصرف کرده است؟ و از عملش که چه کارى انجام داده؟ و از محبت ما اهل بیت !.(8) کوتاه سخن این که: چگونه انسان مغرور مى شود، و ادعاى قدرت مى کند؟ در حالى که زندگى او با درد و رنج عجین است، اگر مالى دارد به شبى است، و اگر جانى دارد به تبى است ! وانگهى، چگونه ادعا مى کند: من اموال فراوانى در راه خدا انفاق کرده ام، در حالى که او از نیتش آگاه است، هم کیفیت تحصیل آن اموال نامشروع را مى داند، و هم چگونگى صرف کردن ریاکارانه و مغرضانه آن را. * * * 1_ لا در اینجا زائده است و براى تأکید آمده، البته طبق تفسیر دیگرى احتمال دارد لا نافیه باشد (در این زمینه توضیح بیشترى در آغاز سوره قیامت نیز داده شده است). 2 _ مجمع البیان ، جلد 10، صفحه 493. 3 ـ مسکن الفؤاد ، صفحه 14. 4 ـ أَنْ در این جمله مخففه از مثقله است، و در تقدیر أَنَّهُ لَنْ یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ مى باشد. 5 ـ مجمع البیان ، جلد 10، صفحه 493. 6 ـ نور الثقلین ، جلد 5، صفحه 580، حدیث 10. 7 ـ مجمع البیان ، جلد 10، صفحه 493. 8 ـ مجمع البیان ، جلد 10، صفحه 494 ـ شبیه همین معنى در تفسیر روح البیان ، جلد 10، صفحه 435 نیز آمده است.

پیغمبر (ص) هروقت سختی و غم و غصه پیش می‌آمد، می‌فرمودند: الحمدلله علی کل حال! هروقت رفاه و خوشی و مطابق میل نعمتی بود، می‌فرمود: «الحمدلله علی هذه النعمه» یعنی در هر صورت ما باید حمد الهی را به جا بیاوریم. در هر صورت یعنی در رفاه و خوشی و شادی بگوییم: الحمدلله علی هذه النعمه! یا در سختی بگوییم: الحمدلله! امام حسین(ع)در عاشورا و سختی و کربلا فرمودند: الحمدلله! بهترین ثناء برای خداوند «الحمدلله» است. «و احمده‏ على‏ السراء والضراء» چه در سختی‌ها و چه در خوشی‌ها و ناخوشی‌ها؛ چه در غنا و چه در فقر، چه در مریضی و چه در صحت، «و احمده‏ على‏ السراء والضراء»! یعنی در همه وقت الحمدلله بگوییم! الحمدلله فقط برای زمان نعمت و خوشی نیست. چون امام عسکری(ع) فرمود: هر بلایی را هم خدا درونش یک لطف و حکمتی قرار داده است.آقای قرائتی خاطره خوبی دارند. من نمی‌خواستم طلبه شوم. پدرم خیلی دوست داشت طلبه شوم. دبیرستان رفتم، بچه‌ها در کوچه مرا اذیت کردند. من به معلم گفتم و معلم اینها را توبیخ کرد. چون توبیخ کرد، اینها کینه ما را به دل گرفتند، تا بیرون آمدیم مرا زدند. انقدر زدند که از مدرسه و درس بیزار شدم و رفتم طلبه شدم! اگر ایشان یک معلم یا دبیر می‌شد! یعنی برکاتی که ایشان از قرآن و تفسیر دارد، برای همین کتکی است که بچه‌ها به او زدند. در بلا نعمت بزرگی خدا قرار داد. هر زمین خوردنی، زمین خوردن نیست.فطرس ملک یک خطایی کرد و زمین خورد. ولی این خطای ملائکه مثل خطای انسانی نیست. لغزش‌های ریز مثل ترک اولی دارند. ولی این زمین خوردن باعث شد که روز ولادت امام حسین(ع) جبرئیل او را با پر وبال خودش بلند کرد و خدمت پیامبر آورد و شفاعت کرد و پیغمبر فرمود: خودش را به گهواره امام حسین(ع) بمالد. پر و بال پیدا کرد و خادم امام حسین شد. همه زواری که سلام می‌دهند واسطه‌اش فطرس ملک است. هر زمین خوردنی زمین خوردن نیست و هر بالا رفتنی بالا نیست. شیطان معلم ملائکه بود، در آسمان چهارم یک خطایی کرد و زمین خورد، همینطور پایین می‌رود. پس نه از بالا رفتن مفاخره کنیم ؛چون ممکن است پایین بیاییم. چه بسا زمین خوردنی که انسان را بالا ببرد. پس در تمام زمین خوردن‌ها، الحمدلله بگوییم! ما می‌گوییم: الحمدلله علی کل حال! مریض هستیم، زمین گیر هستیم، گرفتار هستیم. الحمدلله! باید با معرفت هم بگوییم. پیغمبر خدا می‌فرماید: یکی از انبیای الهی این حــمد را در خــانه خدا عرضه کرد. «الحمدلله کثیراحمداطیبامبارکا فیه کما ینبغی لکرم وجهک و عز جلالک» یعنی حمد می‌کنم خدا را،حمدی فراوان پاکیزه و طیب که با برکت باشد. حمدی که سزاوار کرم و وجه الهی است و عزت و جلال الهی را شایسته است، من اینطور حــمد مــی‌کنم. روایت داریــم پــیغمبر فرمود: وقـــتی چنین حمدی را آن پیغمبر کرد، خدای متعال وحی فرمود: بنده من شما حمد و ستایش مرا کردی که حافظین، دو فرشته همراه تو و حافظین ملائکه تو همینطور مشغول شدند برای نوشتن ثوابش از سنگینی عملی که انجام دادی! یعنی انقدر این عمل شما سنگین است که حافظین تو و حافظین حافظین تو هم مشغول نوشتن هستند.«الحمدلله کما هو اهله» این را حفظ کنید. در عده‌الداعی صفحه 260 هست که پیامبر عظیم الشان(ص) فرمودند: اگر کسی بگوید: «من قال الحمدلله کما هو اهله» چون حمد در حد ما نیست، در حد خداست. یعنی حمد می‌کنی کسی را که او اهلش است. یعنی در حد او نه در حد خودمان! ما یک قطره در برابر اقیانوس بلکه کمتر هستیم. اگر کسی بگوید: «الحمدلله کما هو اهله» پیغمبر فرمود: تمام نویسنده‌های آسمان مشغول نوشتن می‌شوند که ثواب این جمله را بنویسند، نمی‌توانند بنویسند. ملائکه به خدا می‌گویند: ما دیگر غیب را نمی‌دانیم. هرچه ‌می‌نویسیم باز هم موجودی هست. خدای متعال می‌فرماید: خود این کلمه را در پرونده بنویسید من می‌دانم چه کنم! «فیقول الله اکتبوها کما قالها عبدی و علی ثوابها» شما همان کلمه را بنوسید، ثوابش با من!در دعای افتتاح حمدهای گوناگون آمده که خیلی زیباست. «الحمد للّه الذی هدانا لهذا و ما كنا لنهتدی» جامع اش این جمله است. «الحمد للّه بجمیع محامده کلها علی جمیع نعمه کلها» یعنی تمام حمدها بر جمیع همه نعمت‌ها. «الحمد للهب جمیع محامده» یعنی تمام حمدها بر جمیع همه نعمت‌ها. خیلی جای تاسف است که دعا و آیات قرآن را تند تند می‌خوانیم و تامل نمی‌کنیم. در دعای کمیل می‌خوانیم «الهی و ربی من لی غیرک»، «ارحم‏ من‏ رأس‏ مالهالرجاءو سلاحه البكاء» (مصباح‏المتهجد، ص 360) سرمایه‌ من امید به تو و ناله و گریه در خانه توست. دعا که می‌خوانیم در یک جمله مکث کنیم که باطن و عمقش را بفهمیم. باز یکی از صیغه‌های حمد که در مناجات شعبانیه آمده و کامل و جامع است. «الهی فلک الحمد ابدا ابدا دائماسرمدا یزید و لا یبید کما تحب و ترضی» مناجات شعبانیه را همه امامان می‌خواندند. خدایا من تو را حمد می‌گویم، همیشه، ابدی و حمد من زیاد شود و تمام نشود. آن حمدی

آقا وقتی می خواست از مدینه حرکت کند دستور داد که زن و بچه اش بنشینند و برایش نوحه کنند. فرمود: من دیگر بر نمی گردم. بناست مرا در دیار غربت مسموم کنند.

اباصلت می گویدخدمت اقا بودم به من فرمود اباصلت،منتظرم بمان اگر آمدم و دیدی عبا بر سر افکنده ام دیگر با  من صحبت نکن بدان مرا مسموم کرده اند بدان هدف شان را به نتیجه رسانده اند. اباصلت می گویدآقا رفت من هم چشم به در گشودم. 

خدا کند آقا عبا به سر نیفکنده باشد اما یک وقت دیدم در باز شد امام عبا را به سرافکنده از خانه ی مأمون بیرون آمد نمی دانم چه شده بوداما بعد از هر چند قدمی یک لحظه می نشست یک لحظه بلند می شد اباصلت جگرم پاره پاره شد

این سم چه کرد با بدن آقا؟!  حضرت داخل منزل شد در را بستم. آقا سئوال کرد خدمتکارها غذا خورده اند؟! گفتم نه یابن رسول الله، با این حالی که شما دارید مگر می  شود غذا خورد. فرمود بروید سفره بیندازید همه را خبر کنید.

اباصلت می گوید سفره انداختیم، خدمت کارها و غلام ها سر سفره نشستند،زیر بغل های امام رضا را گرفتند و آوردند. از یک یک آن ها حالشان را پرسید. سفره را برچیدیم و خدمتکارها رفتند لحظه ای بعد دیدم آقا ضعف کرد

فرش ها را کنار زد و شکم را به زمین چسباند یَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلیم مثل مار گزیده به خود می پیچد، دائماً به در نگاه می کرد و انتظار می کشید. یه وقت دیدم سرش روی زانوی جواد الائمه است،از مدینه آمده بود. خودش به آن شخص فرمود: من دارم می روم سر بابام را به دامن بگیرم، و ودایع امامت را تحویل بگیرم.

آقا جواد الائمه علیه السلام از مدینه با طی الارض خودش را کنار بدن بابا رساند.اما دل ها بسوزد برای آقا امام سجاد که نتوانست از خیمه ها بیاید. مگر از خیمه ها چه قدر راه بود که امام سجاد نتوانست سر بابا را به دامن بگیرد؟

فرمود امام رضا علیه السلام: یَا ابْنَ شَبِیبٍ: إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْ‏ءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْنِ. اى پسر شبیب! اگر خواستی براى چیزى گریه کنى براى امام حسین (ع) گریه کن!..  یعنی شب شهادت من ِ امام رضا هم بگو:حسین…

حضرت معصومه خیلی آرزو داشت بیاد بالای بدن برادر، باید بگیم:بی بی خوشبحالت نرسیدی،حداقل یه قدم از زینب عقب تری، هر چند اگه می رسیدی خراسان کجا،کربلا کجا،آخه اینجا که دیگه سر داداشت رو نیزه نمی دیدی.

امام رضا این آرزوهایی که ما داریم، همه از خواسته های شما نشئت میگیره، آرزویه تک تک ماست، واسه ارباب بی کفنمون جون بدیم، شما هم همین کارو کردید، اون لحظات آخر، دیدند، فرشای حجره رو جمع کردید، فرمود می خوام رو خاک جون بدم مثل جد غریبم حسین، نمی دونم اون لحظات آخر لب تشنه بودید، یا نه

عرضم تمام همین یک جمله، اما خدار و صد هزار مرتبه شکر، وقتی می خواستی جون بدید، دیگه زن و بچه کنارت نبود، دخترت نبود، لحظه جون دادن تو رو ندید، اما بمیرم برای اون آقایی که، وقتی که می خواست جون بده، زینب آمد بالای تل زینبیه، از اون بالای بلندی نگاه کنه، ببینه دور حسین حلقه زدند، نیزه دار با نیزه می زنه، شمشیر دار با شمشیر می زنه ، حسین….

‏عکس از خادم کُلناٰجنودُکَ‌خاٰمنئ

عاقبت خیانت این است. خون شهید سلیمانی ترامپ ملعون قمار باز را رسوا کرد.و با اوردنگی بیرونش کردند

💠 بسيج در واقع مظهر عشق و ايمان و آگاهي و مجاهدت و آمادگي كامل، براي سربلند كردن كشور و ملت است. مقام معظم رهبري 76/9/5 🔹-🔸🌹🔹-🔸 🎥#موشن_گرافی 🔻#بسیج پیرو مکتب عاشوراست 🔹#بسیج لشکر #مخلص خداست 🔸تناسب میان هویت #بسیج و هویت #عاشورا 🔺#بسیج مظهر عشق و #ايمان و #آگاهی #روشنگری #بسیج ✨🇮🇷✨@kademavaj

🌀 مجموعه‌اي كه دشمن را بيمناك و دوستان را اميدوار و خاطرجمع مي كند. مقام معظم رهبري 76/9/5 🔹-🔸🌹🔹-🔸 🎥#موشن_گرافی ❌منهای هفته بسیج ✅مسؤلیت #رهبری از زبان رهبری 🔻#رهبری یک شخص نیست... 🔹#رهبری یک عنوانه، یک شخصیته 🔸مسؤلیت #رهبری حفظ #نظام و #انقلاب است 🔺شغل اصلی #رهبری مقابله با بخش های ناساز با انقلاب است #روشنگری #بسیج #رهبری ✨🇮🇷✨@kademavaj

💢- بسيجي يعني دل باايمان، مغز متفكّر - داراي آمادگي براي همه ميدانهايي كه وظيفه اين انسان را به آن ميدانها فرا مي خواند، اين معناي بسيجي است. مقام معظم رهبري 78/9/3 🔹-🔸🌹🔹-🔸 🎥#موشن_گرافی 🔻نقش#بسیج در صحنه #امنیتی دفاعی داخلی و خارجی 🔹#بسیج یک #رسانه #متعهد و #امین برای #مردم است. 🔸نقش الهام بخش#بسیج در حوزه منطقه ای و بین المللی 🔺#فرهنگ و #تفکر #بسیج و حضور آن در کشور به تنهایی ایجاد #قدرت می کند #روشنگری #بسیج ✨🇮🇷✨@kademavaj

چه کسانی عوامل ترور هستند. آیدی کوهن روزنامه‌نگار اسرائیلی در واکنش به ترور شهید فخری‌زاده نوشت : «این آخریش نیست، بعدی بزرگ‌تر خواهد بود» @kademavaj

آیا صدای درد مردم کم درآمد جامعه به گوش مسئولین از خدا بیخبر میرسه اینقدر انتشار بدید تا برسه @kademavaj

✅بسيج يعني كل نيروهاي مؤمن و حزب اللهي كشور ما اين كه امام گفتند "بسيج بيست ميليوني" يعني اين. مقام معظم رهبري 69/9/5 🔹-🔸🌹🔹-🔸 💠#عکس_نوشت 💯 ماموریت های #فرمانده به #بسیجیان #روشنگری #بسیج ✨🇮🇷✨@kademavaj

💢 آغاز هفته بسیج بر بسیجیان سلحشور و دریادل مبارکباد 🔹-🔸🌹🔹-🔸 💠#عکس_نوشت 💯#بسیج #تمام_نشدنی است #روشنگری #بسیج ✨🇮🇷✨@kademavaj

🌀نسخه word 🔰 یادداشت ثامن (4) ❌ موضوع: " بیست تحول سیاسی- تشکیلاتی برای ارتقای منزلت اجتماعی بسیج" #روشنگری #بسیج ✨🇮🇷✨@kademavaj