لرزدازبیم‌جدایی‌استخوانم‌بندبند هرکجابینم‌فلك‌سازددویارازهم‌جدا .

دل‌‌پیشِ‌‌کسی‌باشی‌و‌وصلش‌نتوانی‌ لعنت‌به‌من‌و‌زندگی‌و‌عشق‌و‌جوانی‌ .

ازپی‌بهبوددردِمادواسودی‌نداشت هرکه‌شدبیماردردِعشق‌بهبودی‌نداشت .

زندگی‌گرهزارباره‌بودبارِدیگرتو،باردیگرتو .

باخنده‌گفتمش‌به‌سلامت‌سفربخیر وقتی‌که‌رفت‌ازتوچه‌پنهان‌دلم‌گرفت .

ای‌برای‌توبمیرم‌که‌توتب‌کرده‌ی‌عشقی ای‌بلای‌توبجانم‌که‌توجانی‌وجهانی .

الایاایهاارباب‌جنونم‌راتماشاکن .

نبینم وقتی خوب‌نیستی یا غمگینی چیزی هستی از من پنهون کنی ؛ نمیزارم غماتو با خودت تنهایی اینور و اونور ببری ؛ تو تا همیشه منو داری 🤍 :) .

مادردکشیدیم‌وکسی‌دردنفهمید چون‌سفره‌ی‌دل ، هیچ‌کجابازنکردیم .

من‌زمین‌خوردمُ‌قنفذبه‌علی‌می‌خندید خنده‌بربی‌کسیِ‌فاتحِ‌خیبرسخت‌است .

گفتم‌ای‌دل ، نروی‌خارشوی ، زارشوی برسرِآن‌دارشوی ، بی‌بروبی‌بارشوی ؛ نکُنددام‌نهد ، خام‌شوی ، رام‌شوی . . نپری‌جلدشوی ، بی‌پروبی‌بال‌شوی ؛ نکُندجام‌‌دهد ؟ کام‌‌دهدازلب‌‌خودوام‌دهد ؟ دربرت‌‌ساززندرقص‌‌رندکافروبی‌عارشوی ؟ نکُندمست‌شوی ؟ فارغ‌ازاین‌هست‌‌شوی ؟ بعدآن‌کورشوی‌کرشوی‌شاعروبیمارشوی ؟ نکُنددل‌نکَنی‌دل‌بکَندبهرِتودل‌دل‌نکُند ؟ بروددربریاردگری ، صبح‌‌ك‌بیدارشوی ؟ .

گاهی‌سراغم‌را‌بگیر ؛ من‌که‌ازرورفته‌ام‌از‌بس‌سراغت‌آمدم .