به خداحافظی تلخ تو سوگند نشد که تو رفتی و دلم ثانیه‌ای بند نشد

شده گاهی ز خودت سیر شوی؟شده آهی بکشی،بغض کنی، پیر شوی؟:))

شب غم تو نیز بگذرد، اما در این میان، دلی ز دست میرود...!

عشق آن بغض عجیبی ست که از دوری یار، نیمه شب بین گلو مانده و جان میگیرد(:"

یک تو رنجاندی مرا، یک جهان شادم نکرد

شده که عاشق او باشی و او عاشق او؟با دل و عقل خودت یک تنه درگیر شوی؟

شده بنویسی دو خط نامه و بسپاری به آب، نامه را پس بزند آب،دلگیر شوی؟

روی قبرم بنویسید کبوتر شد و رفت زیر باران غزلی خواند دلش تر شد و رفت آنقدر قدر جنون بود که پرپر شد و رفت...!

شده هی شعر بنویسی همه را پاره کند؟ شده از عشق کسی آه زمین گیر شوی؟

از جهان طرد شدم،کنج قفس سرد شدم دختری گوشه ی زندان دلم میرقصید کشتمش تا بفهمد من دگر مرد شدم!'

یاد آن روزی که یاری داشتیم؛ این چنین خوار نبودیم ، اعتباری داشتیم؛ ای که ما را در زمستان دیده ای با پشت خم؛ این زمستان را نبین ، ما هم بهاری داشتیم؛!

به خودم آمدم انگار تویی در من بود، این کمی بیشتر از دل به کسی بستن بود:)♥️