➖مناظره موضوع 👈اگر در کربلاء بودیم در چه سمتی بودیم؟ یزیدی یا حسینی؟ 👈چه مبناء و تفکری باعث وقوع فاجعه کربلاء‌ شد؟ طرف شیعه: آقای حسینوند طرف اهل سنت: آقای سیدزاده 👈قسمت دوم و اخر

َ ➖یاد کردن از حضرت یحیی علیه السلام 🛑رَوَى سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ زَيْدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ: خَرَجْنَا مَعَ الْحُسَيْنِ ع فَمَا نَزَلَ مَنْزِلًا وَ لَا ارْتَحَلَ مِنْهُ إِلَّا ذَكَرَ يَحْيَى بْنَ زَكَرِيَّا وَ قَتْلَهُ وَ قَالَ يَوْماً وَ مِنْ هَوَانِ الدُّنْيَا عَلَى اللَّهِ أَنَّ رَأْسَ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا ع أُهْدِيَ إِلَى بَغِيٍّ مِنْ بَغَايَا بَنِي إِسْرَائِيل‏ 🔰امام سجاد عليه السّلام فرموده‌اند: با پدرم امام حسين عليه السّلام از مدينه خارج شديم. او در هيچ منزلگاهى فرود نيامد مگر آنكه يحيى بن زكريا را ياد مى‌كرد. پدرم روزى به من فرمود: دنيا چنان پست است كه سر يحيى بن زكريا را به زنى هرزه از زنان ولگرد بنى اسرائيل هديه كردند. 📚:الإرشاد ج‏2، ص: 132

➖شهادت امام حسین علیه السلام و شباهت آن با شهادت حضرت یحیی علیه السلام قسمت اول 1⃣: قاتل هر دو بزرگوار، زنا زاده بودند 🔺 قَالَ: كَانَ الَّذِي قَتَلَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ع وَلَدَ زِناً وَ الَّذِي قَتَلَ يَحْيَى بْنَ زَكَرِيَّا ع وَلَدَ زِنا)1 🔰كسى كه حضرت حسين بن على عليهما السّلام و نيز شخصى كه حضرت يحيى بن زكريا را كشت زنازاده بود. 2⃣: قاتل هر دو بزرگوار، در آخرت، در بدترین جایگاه جهنم هستند 🔺إنَّ فِى النّارِ مَنزِلَةً لَم يَكُن يَستَحِقُّها أحَدٌ مِنَ النّاسِ إلّا بِقَتلِ الحُسَينِ بنِ عَلِىٍّ وَ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا.)2 🔰در جهنّم، جايگاهى است كه بر هيچ كس روا نخواهد بود، جز با كشتن حسين بن علی و يحيى بن زكريا عليهما السلام. 3⃣: راس مبارک هر دو بزرگوار، در تشت طلا، به عنوان هدیه، فرستاد شد 🔺وفي حَديثِ مُقاتِلٍ عَن زَينِ العابِدينَ عليه السلام عَن أبيهِ عليه السلام: إنَّ امرَأَةَ مَلِكِ بَني إسرائيلَ كَبِرَت، وأرادَت أن تُزَوِّجَ بِنتَها مِنهُ لِلمَلِكِ، فَاستَشارَ المَلِكُ يَحيَى بنَ زَكَرِيّا عليه السلام فَنَهاهُ عَن ذلِكَ، فَعَرَفَتِ المَرأَةُ ذلِكَ، وزَيَّنَت بِنتَها وبَعَثَتها إلَى المَلِكِ، فَذَهَبَت ولَعَبَت بَينَ يَدَيهِ. فَقالَ لَهَا المَلِكُ: ما حاجَتُكِ؟ قالَت: رَأسُ يَحيَى بَنِ زَكَرِيّا. فَقالَ المَلِكُ: يا بُنَيَّةُ، حاجَةٌ غَيرُ هذِهِ! قالَت: ما اريدُ غَيرَهُ. وكانَ المَلِكُ إذا كَذَبَ فيهِم عُزِلَ عَن مُلكِهِ، فَخُيِّرَ بَينَ مُلكِهِ وبَينَ قَتلِ يَحيى‏ عليه السلام، فَقَتَلَهُ، ثُمَّ بَعَثَ بِرَأسِهِ إلَيها في طَشتٍ مِن ذَهَبٍ.)3 🔰در حديث مُقاتل، از امام زين العابدين عليه السلام، از پدرش عليه السلام آمده است: «زن پادشاه بنى اسرائيل، پير شد و خواست دخترش را به جاى خود، به ازدواج پادشاه در آورد. پادشاه با يحيى بن زكريّا عليه السلام رايزنى كرد و يحيى، او را از اين كار، باز داشت. زن، اين مطلب را فهميد. دخترش را آرايش كرد و نزد پادشاه فرستاد. او رفت و نزد شاه، بازى كرد. شاه به او گفت: چه نياز دارى؟ گفت: سر يحيى فرزند زكريّا را. شاه گفت: فرزندم! چيزى جز اين بخواه. گفت: جز اين نمى‏خواهم. رسم آنان، چنين بود كه شاه، اگر دروغ مى‏گفت، از شاهى بركنار مى‏شد. پس ميان پادشاهى و كشتن يحيى عليه السلام، مخيّر شد. پس يحيى را كشت و سرش را در تَشتى از طلا براى او فرستاد. 🔺رَوَى شَيْخٌ صَدُوقٌ مِنْ مَشَايِخِ بَنِي هَاشِمٍ وَ غَيْرُهُ مِنَ النَّاسِ: أَنَّهُ لَمَّا دَخَلَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع وَ حَرَمُهُ عَلَى يَزِيدَ وَ جِي‏ءَ بِرَأْسِ الْحُسَيْنِ ع وَ وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ فِي طَسْتٍ)4 🔰 هنگامى كه راس مبارک امام حسين علیه السلام آورده شد، ابن زیاد، فرمان داد كه آن را جلويش در تشتى از طلا گذاشتند 4⃣: راس مبارک هر دو بزرگوار بر دیوار دمشق، آویخته شد 🔺وعُلِّقَ رَأسُ الحُسَينِ عليه السلام [في دِمَشقَ‏] عِندَ قَتلِهِ، فِي المَكانِ الَّذي عُلِّقَ عَلَيهِ رَأسُ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا).5 🔰 پس از كشتن امام حسين عليه السلام، سرش را در دمشق آويختند؛ همان جايى كه سر يحيى بن زكريّا را آويختند. 📚منابع: 1: کامل الزیارات ج 1ص 78 2: ثواب الأعمال، ص 216 3: المناقب، ج 4، ص 85 4: الإحتجاج ج‏2، ص: 307 5: صبح الاعشي في صناعه الانشاء ج 4 ص 100

➖شهادت امام حسین علیه السلام و شباهت آن با شهادت حضرت یحیی علیه السلام قسمت دوم 7⃣- سخن گفتن سر بریده امام حسین و حضرت یحیی ✍حضرت یحیی، بعد از شهادت و جدا شدن سر مبارک ایشان، خطاب به طاغوت زمان خویش چنین سخن می گوید: 🔺 فَأَتَوْا بِرَأْسِ يَحْيَى فِي طَشْتٍ وَ كَانَ الرَّأْسُ يُكَلِّمُهُ وَ يَقُولُ لَهُ يَا هَذَا اتَّقِ اللَّهَ لَا يَحِلُّ لَكَ هَذا )1 ترجمه: سر مبارک حضرت یحیی را در تشتی آوردند درحالیکه سر مبارک ایشان، خطاب به پادشاه، چنین سخن گفت: تقوای خدا پیشه کنید. ✍سر مبارک امام حسین(علیه السلام) نیز بعد از شهادت در بالای نیزه، معجزه گونه، سخن می گفت و قرآن تلاوت می فرمود. 🔺كُنتُ فيمَن حَمَلَ رَأسَ الحُسَينِ عليه السلام، فَسَمِعتُهُ يَقرَأُ سورَةَ الكَهفِ، فَجَعَلتُ أشُكُّ في نَفسي وأنَا أسمَعُ نَغمَةَ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام. فَقالَ لي: يَا بنَ وكيدَةَ، أما عَلِمتَ أنّا مَعشَرَ الأَئِمَّةِ أحياءٌ عِندَ رَبِّنا نُرزَقُ؟! قالَ: فَقُلتُ في نَفسي: أسرِقُ رَأسَهُ، فَنادى‏: يَا بنَ وكيدَةَ، لَيسَ لَكَ إلى‏ ذاكَ سَبيلٌ، سَفكُهُم دَمي أعظَمُ عِندَ اللَّهِ مِن تَسييرِهِم رَأسي، فَذَرهُم «فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ إِذِ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ السَّلاسِلُ يُسْحَبُونَ.)1 ترجمه: به نقل از حارث بن وَكيده: من در ميان كسانى بودم كه سرِ حسين عليه السلام را مى‏بردند و شنيدم كه آن سر، سوره كهف را مى‏خوانَد و من با آن كه صداى ابا عبد اللَّه الحسين عليه السلام را مى‏شنيدم، در درونم [به ايشان‏] شك مى‏كردم. [سر] به من گفت: «اى پسر وَكيده! آيا ندانستى كه ما امامان، زنده هستيم و نزد خدايمان روزى مى‏خوريم؟!». با خود گفتم: سر را مى‏دزدم. ندا داد: «اى پسر وَكيده! تو به اين كار، راهى ندارى (موفّق نمى‏شوى) و گناه ريختن خون من، نزد خدا، از چرخاندن سرم بزرگ‏تر است. آنان را وا بگذار. «به زودى، آن گاه كه غل و زنجير در گردن، به روىْ كشيده شوند، خواهند دانست!» 8⃣-در شهادت هر دو بزرگوار، آسمان گریست ✍از دیگر شباهت‌های فراوان امام حسین و حضرت یحیی، این است که آسمان در شهادت هر دو بزرگوار، گریست و در حالیکه سابقه نداشته است. 🔺إنَّ الحُسَينَ عليه السلام بَكى‏ لِقَتلِهِ السَّماءُ وَالأَرضُ وَاحمَرَّتا، ولَم تَبكِيا عَلى‏ أحَدٍ قَطُّ، إلّا عَلى‏ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا وَالحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليهما السلام)3 ترجمه: به نقل از ابو بصير، از امام صادق عليه السلام: آسمان و زمين، بر شهادت حسين عليه السلام گريستند و سرخ شدند. اين دو، بر كس ديگرى جز يحيى بن زكريّا و حسين بن على عليه السلام، نگريسته‏اند. 🔺احمَرَّتِ السَّماءُ حينَ قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام سَنَةً، و يَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام، وحُمرَتُها بُكاؤُها.)4 ترجمه: به نقل از داوود بن فَرقَد، از امام صادق عليه السلام: هنگامى كه حسين عليه السلام شهيد شد و نيز در شهادت يحيى بن زكريّا عليه السلام، آسمان تا يك سال، سرخ شد. سرخ شدن آسمان، گريستن آن است‏. ✍همچنین در منابع اهل سنت، به این واقعه اشاره شده است. ابن عساکر در کتاب تاریخ دمشق، چنین نقل می کند: 🔺لَم تَبكِ السَّماءُ عَلى‏ أحَدٍ بَعدَ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا إلَّا الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ.)5 ترجمه: آسمان پس از يحيى بن زكريّا عليه السلام، بر كسى جز حسين بن على عليه السلام نَگِريست. 📚منابع: 1:تفسير القمي، ج‏1، ص: 88 2:دلائل الإمامة، ص 188 3:كامل الزيارات، ص 181 4:كامل الزيارات، ص 182 5:تاريخ دمشق، ج 14، ص 225

* #اشک #امام_حسین 🔻خدا رحمت كند علامه طهراني را که از قول مرحوم علامه طباطبائی و مرحوم قاضي – رضوان الله علیهم- نقل مي ‏كند كه دو چيز است كه انسان را در مسير انسانيت سريع به‏ منزل مي ‏رساند؛ يكي قرآن خواندن نيمه شب است و يكي گريه بر حضرت سيدالشهداء عليه السلام که خيلي‏ زود راه را كوتاه مي‏ كند. 🔸 ما سعي و تلاشمان در شاخه ‏ها و فروع است، مثل اعمال و افعال و نهايتاً صفات؛ ولي انسان يك جنسي دارد كه دير كسي پي به جنس خودش مي ‏برد. كسي كه مي ‏خواهد خيرات به سمت او بيايد بايد جنس او عالي باشد. هيچ چيزي جنس را تغيير نمي ‏دهد و عالي نمي‏ كند مگر گريه بر حضرت اباعبداللّه ‏عليه السلام. 🔹 با گریه بر امام حسین علیه السلام كسي كه جنس روحش مثلا از چدن است، طلائي مي‏ شود. يعني گریه مركز را تغيير مي‏ دهد. اعمال و افعال مال بعد از جنس و نتیجه جنس انسان است. کسی که گریه در او تاثیر کند جنسش عوض می شود. بعد از آنهم اعمال و افعالش ديگر اصلاح می شود. ‌ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری

روز تاسوعا السلام علیک یا ذخر الحسین ع اللهم ارزقنا زیارته

قالَ رَسُولُ اللّهِ (ص): «اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً.» پیامبر اکرم (ص) فرمود: «براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمی‌شود.» 📚(جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556) شهادت مظلومانه سالار شهیدان و سرور آزادگان حضرت امام حسین (ع) و یاران باوفایش به مسلمانان، آزادی خواهان و شیفتگان آن حضرت تسلیت باد.

📌عاشورا تجلی حیات اسلام و بنی امیه نماد مرگ اسلام ⬅️بنابر گزارش ابوریحان بیرونی(م440ق): بنی­ امیه- در عصر آل­بویه در بغداد- در روز #عاشورا لباس تازه پوشیدند، #زینت کردند، به چشمان خود #سرمه کشیدند، #ولیمه ­دادند و شیرینی پخش کردند و این سنت در میان اهل­ سنت باقی ماند.[1] ⬅️بنابر گزارش ابن­ کثیر(م774ق) سنی متعصب: #ناصبیان اهل شام نیز در روز عاشورا حبوب که غذای معروفی بود، می­ پختند. آنان ضمن غسل، لباس­های فاخر پوشیده و عطر استفاده می­کردند و #شادی خود را در میان مردم اظهار می­کردند.[2] ⬅️طبق گزارش #مقدسی(م قرن 4): در شهر #مکه نیز عالم و جاهل در روز عاشورا به تجمل روی آوردند.[3] 📚ابوریحان بیرونی، الآثار الباقية عن القرون الخالية، ص420. 📚بن کثیر، البدایه و النهایه، ج8، ص202. 📚مقدسی، احسن التقاسيم فى معرفة الاقاليم، ص183.

📌 #آتش_زدن #خیمه_ها بعد از #غارت_خیمه_ها به دستور #شمر، تصمیم گرفتند خیمه ها را #آتش بزنند. در این هنگام، #زنان- و #کودکان- با پای برهنه، در حالیکه #گریه و شیون می کردند بیرون آمدند و پا به #فرار گذاشند. آنان حتی قصد کشتن امام #سجاد(ع) داشتند، اما #بیماری حضرت مانع اقدام آنان گردید. طبق بررسی اخبار، عمربن‌سعد موافق #حمله به خیام بوده زیرا وی جنایات زیادی را در کربلا مرتکب گردید و طبق برخی اخبار وی دستور آتش زدن خیام را داده است. 📚ابن اعثم، الفتوح، ج5، ص120 📚ابن طاوس، لهوف، ص180، 📚ابن نما حلی، مثیرالاحزان، ص77 📚صدوق، الامالی، ص190.