#یک‌تکه‌کتاب خیلی دلم می‌خواست خودم بیایم پابوس و حرف هایم را همان‌جا برای‌تان بگویم. پیش نماز مسجدمان، حاجی لطفی را می‌گویم، می‌گوید هرجا باشی امام رضا می‌بیندت و صدایت را می‌شنود. حتماً همین طور است. اما من دلم فقط وقتی راضی می‌شود که بیایم و جلوی ضریح‌تان بایستم و حرف هایم را بزنم :) [ هزار و چند شب لیالی؛سیدعلی شجاعی ]

یه مدل شخصیتی همیشه آرزو داشتم داشته باشم و تو ذهنم تصویرش میکردم . دیشب یهویی متوجه شدم کسبش کردم :)

ولی هنوز خیلی جای کار داره...

فهمیدن دلیل اینکه چرا خوب نیستی آسون نیست.

'سکوت' تقریباً همیشه جوابه. خیلی خوبه.

الان از یه واقعه ای احساس بدی دارم که اگر حرف نمیزدم خیلی بهتر بود. و باید بپذیرم که اتفاقات اونقدر هم که من فکر میکنم مهم و بد نیستند. و اینکه فلانی تو آدمی آدم آهنی برنامه ریزی شده که نیستی بعضی وقت ها اشتباه میکنی.

آقای من اباعبدالله عزیزِ عزیزم تو خیلی دوست داشتنی هستی

آقا من خیلی وقت ها به خاطر شما خوب بودم

همه فکر کردن "من" خوب بودم. ولی خوبی از شما بود.

من خیلی وقت ها بعضی کار ها رو نکردم به خاطر اینکه از اون حضوری که از خودم تو هیئت یافتم ، خجالت کشیدم.

فردا این موقع تو اتوبوسم دارم میرم مشهد :)

خورشید ،گرمِ دلبری از روی نیزه ها