نقد نظریّه فوق: 😍در نقد نظریّه دسته اوّل گفته می شود: 🔸 اگر فعلی از جنس { #استثنیت} به عنوان عامل لحاظ شود، آن گاه باید عوارض جایگاه مربوطه یعنی مفعول به هم حاصل گردد در حالی که به حکم فهم اهل محاوره هرگز از همانند { #جَائَنِی_القومُ_الَّا_زیداً}، جایگاه وقوعی و در نتیجه عنوان مفعول به از تعبیر {زید} برداشت نمی شود. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

⚫️) بیان وجهِ مدّنظر دسته دوّم: 👥این عدّه با این نگاه وارد مساله شده اند که عنوان #مستثنی از جمله ملابسات فعل به شمار می رود. ☺️ #توضیح اینکه هر فعلی بنا به اقتضای خود، جایگاه هایی رو می طلبد مثلاً از جهت صدور، فاعل می طلبد؛ از جهت وقوع بر ذات، مفعول به؛ از جهت زمان و مکان وقوع، مفعول فیه؛ از جهت هیئت صدور، حال و هکذا. 👈یکی از اموری که نسبت به وقوع آن لحاظ می شود، نسبت آن به جمیع افرادی است که ذیل آن واقعه تصوُّر می شود یعنی آیا این فعلی که صدور آن بیان شده نسبت به جمیع افراد بوده یا برخی از تحت آن خارج شده اند؟ فلذا این، ملابسی از ملابسات و متعلّقی از متعلّقات فعل است به همین جهت قائلسن به این نظریّه گفته اند: فعل است که اقتضای استثناء دارد پس عامل در { #جَائَنِی_القومُ_الَّا_زیداً}، فعل می باشد. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

نقد نظریّه فوق: 😍در نقد نظریّه دسته دوّم گفته می شود: 🔸 با تفحُّص میان اسلوب هایی که در قالب استثناء ذکر شده است، مشاهده می شود که در خیلی از موارد، فعل در کلام وجود ندارد مثلاً در جمله {القومُ کلُّهم اخوک الَّا زیداً} فلذا این نظریّه در این امثله قابل تطبیق نیست. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

⚫️) بیان وجهِ مدّ نظر دسته سوّم: 👥این عدّه معتقدند #عنوان_استثناء، اساساً توسُّط خود الَّا ایجاد می شود. به عبارتی ما تا وقتی ادات الَّا را در کلام نیاریم اصلا #عنوان_استثناء، مستثنی منه و مستثنی ایجاد نمی شود فلذا آنچه که این وسط، نقش رکن و اساس کار در ایجاد عنوان و جایگاه استثناء را ایفا میکند، همان ادات الَّا می باشد. به بیان دیگر عامل در نگاه این عدّه یعنی هر آنچه که علقه و ارتباط و اتّصال مدّ نظر را در کلام ایجاد کند و در مثل { #جَائَنِی_القومُ_الَّا_زیداً}، خود الَّا این اتصال و ارتباط را به وجود می آورد پس عامل است. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

نقد نظریّه فوق: 😍در نقد نظریّه دسته سوّم گفته می شود: 🔸 رفقایی که توانایی نقدِ این نظریّه را دارند، لطفا بعد از تقریر به آیدی زیر بفرستند: @Lakhair 🎁یه شارژ پنج هزار تومنی هم برا #کسی که نقد عرفی وارد کنه و اوّلین نفر هم باشه، داریم.

بیان #ثمره_بحث: 📝یکی از مواردی که اسلوب استثناء در آن به کار رفته است، به این صورت است که چند تا جمله بیان‌می گردد و بعدِ آن ها نیز یک استثناء آورده می شود همانند: {جائنی القوم و اکلت معهم و ضربتهم الا زیدا}؛ 😍اکنون سوال این است که این الَّا، استثنای از کدام جمله است. 👥کسانی که عامل را خودِ الَّا می دانند، معتقدند مرجع استثناء مجموع جملات گذشته است مادامی که قرینه ای برخلاف اقامه نگردیده باشد. 👥کسانی که عامل را فعل گذشته می دانند، نمی توانند مرجع استثناء را مجموع جملات گذشته به حساب بیاورند چون در این صورت توالی عوامل متعدّده بر معمول واحد صورت میگیرد مگر این که آن عوامل همگی از ناحیه اقتضای مستثنی وحدت داشته باشند. 👥کسانی که عامل را {استثنیت} میدانند در حقیقت {الَّا زیداً} را یک جمله مستانفه و مقطوع از ما قبل به حساب میارند و ظاهراً آن را به مجموع جملات برمی گردانند. 🙏والله العالم. 👌لکن توجّه بفرمایید که بحث عاملیّت استثناء، قابل پیگیری می باشد لذا این که 😳برخی از نحویّون به عدم ثمره داشتنِ بحثِ عاملیّت مستثنی حکم‌ نمودند😳، جای تامّل دارد #مثلاً صاحب نحو الوافی در بیان عدم‌ثمره داشتن این اختلاف نظر فرموده است: {لا اثر لهذا الخلاف النظری فی احکام المستثنی و ضبطه؛ فالخیر فی اغفاله}. 👇👇👇✅👇👇👇 💢💯 #کپی با ذکر منبع #گروه: 🍃بـَـحث جَنجالے طَلبگے🍃 لینک گروه: 🔻 ✅ 🔻 http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f 🔺 ✅ 🔺

👏توجّه 👏توجّه 👥دوستان همان طور که مستحضر هستید، #گروه_بحث_جنجالی، در تاریخ: ۳۱/مرداد/۹۸ تشکیل گردید و هدف اصلی آن نیز ایجاد فضایی مناسب و بدون دغدغه برای دوستانی که درصدد تحصیل علم هستند، بوده است؛ 🔺در حال حاضر فعالیت گروه، در زمینه #علم_نحو می باشد؛ ⚫️به همین جهت از آن جایی که رفقایی که عضو این گروه هستند از ابتدای تشکیل گروه تا به امروز، سوالاتی را مطرح کردند که متضمّن نکاتی است لذا تصمیم بر آن گرفتیم که میان آن سوالاتی که رفقا مطرح نمودند و البته پاسخ داده شدند، نیز گلچین نماییم و در طول این مدّت در قالبِ دو هشتکِ #پرسش و #جواب، در کانال #کانون_ادبیات_عرب بارگذاری کنیم. 🤲امید است آن چه که انجام می شود، مفید فایده واقع گردد. 👥 #مجموعه بحث #جنجالی_طلبگی و کانون #ادبیات_عرب.

*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* ─━━━━⊱❤️⊰━━━━─ #پرسش شماره: ۰۱ ─━━━━⊱💛⊰━━━━─ ❓❔👈 تعبیر {#أَزْكَىٰ} و {#طَعَامًا} در آیه شریفه ۱۹ سوره مبارکه #کهف یعنی {... فَابْعَثُوٓا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هَٰذِهِٓ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّهَآ أَزْكَىٰ طَعَامًا ...}، از لحاظ نحوی، برخوردار از چه عنوانی از عناوین ثابت شده در این علم می باشند؟ 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک گروه #بـَـحث_جَنجالے_طَلبگے 🔺http://eitaa.com/joinchat/670302231C6c7e21cb4f

*┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄┄* ─━━━━⊱💚⊰━━━━─ #جوابِ پرسشِ شماره: ۰۱ ─━━━━⊱💙⊰━━━━─ 📝در سوال شماره: ۰۴ و سوال شماره: ۰۸ که در گذشته در این کانال بارگذاری شده اند، مفاد عنوان {افعل تفضیل} و مفاد عنوان {تمییز} مورد نقد و بررسی قرار گرفت: 🔍برای بحث افعل تفضیل رجوع بفرمایید: 👉 https://eitaa.com/kanon_adabi/333 🔍برای بحث تمییز رجوع بفرمایید: 👉 https://eitaa.com/kanon_adabi/301 🙌با رجوع به پاسخ دو سوال فوق و مدّ نظر داشتن تعریف هر کدام، به سمت آیه شریفه ۱۹ سوره مبارکه کهف: 《... فَابْعَثُوٓا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هَٰذِهِٓ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّهَآ أَزْكَىٰ طَعَامًا ...》 خواهیم رفت و نسبت به کلمه 《أَزْكَىٰ》و《طَعَامًا》 نیز تامّل می ‌نماییم؛ 🤔بعد از تامّل در خواهیم یافت که مفاد عنوان {افعل تفضیل} در کلمه مذکور یعنی《أَزْكَىٰ》 قابل صدق است و در ترجمه فارسی آن گفته می شود: 《پاکیزه تر》. 💢از طرفی این کلمه یعنی 《أَزْكَىٰ》از جهت حیثیّت تفضیل (برای شناخت حیثیّت تفضیل رجوع کنید به بحث افعل تفضیل که در ابتدای پیام ذکر گردید) مبهم می باشد یعنی بعد از این که متکلّم حکیم فرمودند: {پاکیزه تر} لذا این سوال در ذهن مخاطب تشکیل می شود که از چه حیثی پاکیزه تر می باشد؟ 👈لذا متکلّم با صلاح دید خویش و مدّ نظر داشتن شرایط حاکم بر مقتضای حال، تصمیم می گیرد که آیا به بیان این حیثیّت و پاسخ از آن سوال مخاطب بر آید یا خیر؛ ⚫️در آیه شریفه، متکلّم حکیم با توجّه به مقتضای حال، تصمیم بر این گرفته است که این حیثیّت را بیان کند و به تعبیری درصدد پاسخ از سوال مخاطب به این که {پاکیزه تر از چه حیثی می باشد؟} برآمده است 👈لذا می فرماید: 《طَعَامًا》. به تعبیری نسبتِ بر قرار شده در《أَزْكَىٰ》در آن جا که فرموده است:《فَلْيَنْظُرْ أَيُّهَآ أَزْكَىٰ طَعَامًا》، مبهم بوده است به این بیان که《أَزْكَىٰ》زمانی که نسبت داده می شود به مدینه که مراد از آن، مردمانی است که مشغول کسب و کار هستند، این ابهام ‌حاصل می شود که پاکیزه تر بودنِ مردمان اهل مدینه، از چه حیث است؟ به همین جهت متکلّم با بیان #تمییز_نسبت، درصدد رفع ابهام این نسبت برآمده است. 🔵بنابراین تعبیر 《طَعَامًا》، تمییز نسبت می باشد به بیانی که گفته شد. 📝با این وجود معنا تحت اللفظی این قسمت از آیه چنین می شود: 👈پس تامّل نماید به این که کدامیک از مردمانی که در شهر مدینه مشغول به کسب و کار هستند، پاکیزه تر می باشند از حیث طعام. 📚کما این که ابن عاشور در تفسیر خویش یعنی {التحریر و التنویر} ج۱۵، ص۳۹ می فرماید: 👏{و انتَصَبَ طَعَامًا علی التَّمییز لنسبه 《ازکی》 الی 《ای》 ...}. 💯❌💯 #کپی با ذکر منبع، مجاز است. ✅لینک کانال #کانال_ادبیات_عرب: 🔺 http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28