اگه با این آقا ازدواج کنه ما مراسمش نمی‌آییم... ازدواج فرزندان از جمله مهمترین مراحل زندگی انسان است. مادر و پدر همیشه نگرانند که آیا فرزند آن‌ها خوشبخت می‌شود یا خیر. پس دغدغه اصلی شما باید خوشبخت شدن فرزندتان باشد. ۱. بهترین تصمیم را بگیرید؛ تمام تلاشتان این باشد که آینده دخترتان را در نظر داشته باشید. اگر می‌دانید که دخترتان به آن آقا علاقه‌مند است و هر دو به یکدیگر دل داده‌اند و می‌توانند یکدیگر را خوشبخت کنند برای ازدواج این زوج هر چه زودتر اقدام کنید‌‌. طولانی شدن این شرایط اشتیاق آن‌ها را به یکدیگر بیشتر می‌کند و ممکن است ادامه داشته شرایط موجب اتفاقات ناخوشیندی برای شما و خانواده شود. زیرا دختر و خواستگار ایشان هر دو تحت فشار هستند و برای پایان دادن به این شرایط ممکن است تصمیمات نادرستی اتخاذ نمایند. ۲. به خانواده خود اطلاع دهید؛ ازدواج فرزند شما و انتخاب ایشان برای ازدواج، موضوعی خانوادگی است و باید توسط شما، همسرتان و دخترتان تصمیم گرفته شود. پس نظرخواهی از خواهر و یا مادرتان در حدی که اجازه دست آن‌ها باشد صحیح نیست و جایگاهی نیز ندارد. پس بعد از اینکه زمان برگزاری مراسم عقد را مشخص کردید به خانه آن‌ها رفته و از آن‌ها دعوت می‌کنید تا به مراسم تشریف بیاورند و موجب شادی شما و دخترتان شوند. در این بین صحبت با مادرتان به تنهایی و به دست آوردن رضایت ایشان می‌تواند در شرایط موجود شما را یاری کند. نگران این مسئله نباشید ۳. نظر نهایی را از طرف همسرتان مطرح  نمایید؛ در نهایت برای خانواده خود شرح دهید که نظر نهایی با همسر شماست و شما نقش چندانی در تصمیم‌گیری ندارید.

💑 حساسیت دختر بر خمس دادن خواستگارش کار صحیحی است؟ 🔸خواستگار یعنی کسی که بناست به عنوان شوهر دختر انتخاب گردد. اگر شوهر یک زن نماز نخواند، روزه نگیرد، خمس ندهد، چگونه میتوان با او زندگی کرد؟ حتی اگر قول بدهد بعدا این کارها را انجام بدهد باز هم قابل اعتماد نیست زیرا کسی که بیست و چند سال نماز نخوانده مگر ممکن است به راحتی نماز خوان یا خمس بده شود؟ پس حساسیت یک دختر بر اخلاق و تدین خواستگارش کاملا صحیح است و در غیر این صورت معمولا زندگی با زجر و زحمت است و سرانجام آن طلاق خواهد بود. 🔸اما حساسیت در قد، قامت قیافه، پول، کار و خانه خواستگار در درجه بعد است. اگر شوهر یا زن خوب هستند زیر یک چادر هم با نان و پنیر می‌توانند زندگی خوشی داشته باشند که البته خداوند متعال پس از مدتی صبر عنایت خواهد فرمود و مشکلات مرتفع خواهد شد. •

🌸 امام علی (علیه السلام) : انسان صبور پیروزی را از دست نمی دهد هرچند طولانی شود. 📚 نهج البلاغه، حکمت ۱۵۳ ‌

#صوت_‌زناشویی 🎀 توصیه‌های جالب برای مقابله با عصبانیت آقا یا خانم 🎤 دکتر #شاهین_فرهنگ

💑 یک شریک زندگی خوب باید چه شکلی باشه؟ ۱. با مشکلات به سادگی برخورد خواهد کرد و آن‌را پیچیده نمی‌کند. ۲. اشتباهات گذشته شما را فراموش می‌کند. ۳. رگ خواب شما و یا زبان عشق شما را می‌شناسد. ۴. به تنهایی شما احترام می‌گذارد. ۵. گفتگو با شما در اولویت اوست. ۶. همیشه برای بهبود رابطه تلاش می‌کند. ۷. به رابطه دوطرفه اعتقاد دارد. ۸. شوخ طبع است. ۹. منطقی است. ۱۰. به خودشناسی رسیده است. ۱۱. خوش‌بین است. ۱۲. مسئولیت پذیر است. ۱۳. احساسات خود را کنترل می‌کند. ۱۴. زمانش را با شما تقسیم می‌کند. ۱۵. مستقل است. ۱۶. از شما حمایت می‌کند. ۱۷. معتقد است. ۱۸. قادر به گفتن «ببخشید» است. ۱۹. بهترین دوست شماست. ۲۰. صادق و قابل اعتماد است. ۲۱. مقایسه نمی‌کند.

. 👤 تا روح بزرگ نداشته باشی❗ به تقویت اراده نمیرسی❌ ۲ راه آسان برای بالابردن ظرفیت روح⁦✔️⁩ #آموزشی

هماهنگی بین پدر و مادر؛ عامل تربیّت فرزند شما، هم‌ دست راست دارید و هم ‌دست چپ، اگر این دو به‌صورت مستقل تصمیم میگرفتند، شما دیگر با این دو دست نمیتوانستید کاری را انجام بدهید. اما چون این دو دست خود تصمیم گیرنده نیستند، بلکه مغز و اراده انسان است که بر دست راست و چپ حکومت میکند و اوست که تصمیم میگیرد، لذا دست‌ها باهم همکاری میکنند و هماهنگ‌اند. با یک‌ دست کاغذ میگیرید و با یک‌دست مینویسید. خیّاطها با یک‌دست پارچه را میگیرند، با دست دیگر می‌دوزند. آشپزها با یک‌دست، دیگ را میگیرند، با دست دیگر غذا را به هم میزنند و چون فرمانده یکی است این دودست این‌چنین باهم همکاری میکنند. اگر خدای‌ناکرده در وجود ما دو فرمانده وجود داشت معلوم است که چه اتفاقی میافتاد. حال فرض کنید، اگر پدری نسبت به بچه‌ی خود تندی کند، مثلاً بگوید: چرا این کار را کردی؟ آن‌گاه مادر بگوید: اتفاقاً کار بچه درست بوده و خوب کاری هم کرده است. یا یکی به بچه بگوید: تو خیلی بیادب هستی. دیگری به او بگوید: اتفاقاً تو از همه مؤدبتر هستی. یکی بچه را بزند و دیگری او را نوازش کند. چنین برخوردهایی موجب میشود که بچه بی‌تربیت بار بیاید. وقتی این‌گونه عمل شود، بچه شکایت پدر را به مادر و شکایت مادر را به پدر میبرد و ضمن این‌که بین آن‌ها دعوا راه میاندازد، خود بچه نیز نسبت به پدر و مادر بیاعتقاد و بیاعتنا میشود. [استاد حائری شیرازی]