eitaa logo
کاری کن خدا عاشقت بشه
775 دنبال‌کننده
39.6هزار عکس
31.5هزار ویدیو
60 فایل
کانال مذهبی و مطالب مفید و متنوع ارسال هر شب ارتباط با ادمین @Basirat_ekh
مشاهده در ایتا
دانلود
💢چرا در روز عاشورا، شمر حضرت عباس(ع) را خواهر زاده خطاب کرد؟ او حضرت بود؟ راوى می‌گوید: شمر روز عاشورا در برابر سپاه ایستاد و صدا زد: خواهرزادگانم کجایند؟ عباس و برادرانش کجا هستند؟ کسى بدو پاسخ نداد. امام حسین(ع) بدان‌ها فرمود: «هر چند وى فردى فاسق است ولى به او پاسخ دهید». از این‌رو، عباس به سمت او رفت و فرمود: چه می‌خواهى؟ شمر گفت: خواهرزادگان! شما در امان هستید. عباس(ع) به او فرمود: لعنت خدا بر تو و امان تو! اگر تو دایى ما هستى، پس چرا به ما امان می‌دهى؟ ولى فرزند رسول خدا را امان نمی‌دهى؟ برادران عباس نیز نظیر سخنان آن‌حضرت را تکرار کردند و بازگشتند. از آن جهت که مادر حضرت عباس(ع) با شمر بن ذی الجوشن هر دو از یک قبیله بودند و رسم عرب این است که به افرادی که از یک قبیله هستند و به نوعی وابستگی با هم دارند به فرزندان آنان با نگاه فامیلی نظر می‌کنند، به فرزندان ام البنین خطاب به خواهر زادگان نمود 📚عمدة الطالب فی أنساب آل أبى طالب، ص 327.
معجزه ، ادعایی کاذب! احمدالحسن بصری طی بیانیه‌ای ادعای کرده و گفته است: «از تعدادی از علمائی که ریاست و زعامت را برعهده گرفته‌اند خواستم معجزه‌ای را بنابر اینکه انصار امام مهدی(علیه‌السلام) باید از خود داشته باشند اظهار کنم، و آن این است که من موضع (علیها‌سلام) را می‌دانم و این درحالی است که تمام مسلمانان اجماع دارند که قبر حضرت است و موضع آن در قبرستان و در کنار قبر امام حسن‌مجتبی(علیه‌السلام) می‌باشد.» : 1. معجزه باید ، خواص پذیر، آشکار و رسا باشد. لذا مشاهده می‌کنیم ادعای وی شفافیت ندارد و عوام مردم نمی‌تواند آن را بپذیرند، زیرا در حد یک ادعای ثابت نبوده و اثبات آن مستلزم ارتکاب به و است!(نعوذ بالله) 2. به همان ضرورتی که در زمان دفن حضرت زهرا(علیها‌سلام) موضع قبر مخفی شد، الان نیز همان به قوت خود باقی است. پس دلیلی ندارد که موضع شریف، شده درحالی که حاکمیت بر عربستان سعودی حاکم است، لذا همان خطر نیز امروز به قوت خود باقی است. 🔴آشنایی با عرفان های نو ظهور
💢تمامی در ماه رمضان برگزار می‌شود، آیا می‌توانم روزه و بعدا آنها را قضا کنم؟ اموری مانند تحصیل و امتحان نمی‌تواند عذر شرعی برای ترک روزه باشد. و یا برای روزه نگرفتن می‌توانید حکم مسافر را پیدا کنید. به این صورت که اول صبح به فاصله مسافت شرعی (حدود 23 کیلومتر) از منطقه سکونت، فاصله گرفته و روزه را افطار کنید و برگردید، البته این کار نباید پی در پی باشد تا حکم کثیر السفر (که روزه گرفتن بر او واجب است) پیدا شود اگر به جهت داشتن روزه و اشتغال به تحصیل یا آمادگی برای امتحان دچار ضعف زیاد شدید، می‌توانید صرفا به مقدار رفع ضعف، غذا یا نوشیدنی مصرف نمایید، ولی قضای روزه آن روز، بعد از ماه رمضان واجب است.
❔با توجه به آغاز ماه رمضان این سوال برام مطرح است که بسیاری از افراد را می بینم که به سبب بیماری ، او را از گرفتن روزه منع می کنند اما آنها نمی توانند دل از روزه ماه رمضان بکنند و روزه می گیرند ❗️تکلیف این افراد چگونه است ❕آیا اگر روزه نگیرند از ماه رمضان نمی برند ❕ 💠💠 👌اساس اسلام بر نیست و اگر در جایی حکمی تولید مشقت شدید کند ، موقتا آن حکم برای افراد برداشته می شود چنان که می فرماید : « او شما را برگزید و در دین خود تکلیف باری برای شما قرار نداد » 🔷 78 👌 لذا می فرماید : « آن کس که یا در باشد روز های دیگری را ( به جای ماه رمضان روزه بگیرند ) و بر کسانی که انجام آن را ندارند ( روزه واجب نیست )» 🔷 185 🔷پیامبر فرمود : « من مبعوث به آئین و شده ام » 📚 الانوار ج30 ص548 👌امام علیه السلام فرمود : « هر زمانی که روزه سبب و شود ، افطار واجب است» 📚 ج2 ص133 🔶و : « اگر روزه دار در خود و احساس کند ، باید کند و اگر و توان روزه داری را داشته باشد ، باید بگیرد » 📚 ج4 ص118 _ التهذیب ج4 ص256 🔷امام علیه السلام فرمود : « هر که روزه داری سبب تشدید آن شود ، مجوز ترک است » 📚 الشیعه ج10 ص222 ❕بر این اساس کسانی که بیمار هستند و روزه داری سبب تشدید بیماری آنها و وارد آمدن به جسم و جانشان می شود باید افطار کنند و روزه نگیرند ، اگر آنان به این دستور عمل نکنند و روزه بگیرند ، روزه حرام گرفته اند که مستوجب عقوبت هستند و پس از علاج بیماری باید روزهایی را که در هنگام بیماری روزه گرفته اند دو مرتبه قضاء کنند . ❕امام سجاد علیه السلام فرمود ؛ « اگر در حال سفر یا مرض روزه بگیرد ( عصیان کرده ) و باید دو مرتبه آن روزها را کند » 📚وسائل الشیعه ج 10 ص 224 👌امام رضا علیه السلام فرمود ؛ « برای مریض و مسافر جایز نیست که روزه بگیرند ، اگر روزه بگیرند گناه کرده اند و قضاء نیز بر آنها واجب است » 📚مستدرک الوسائل ج 7 ص 390 ❕بیمارانی که نمی توانند روزه بگیرند نباید نا امید باشند که از برکات ماه رمضان بی بهره ماندند ، زیرا در ما آمده است که خداوند پاداش روزه داری را به آنها می دهد و در کنار آن گناهانشان را می آمرزد و اگر گرفتار معصیت ناخواسته ای هم شوند ، خداوند برای آنها سخت نمی گیرد چنان که پیامبر گرامی فرمود ؛ «هيچ مسلمانى نيست كه به گرفتارى اى جسمى مبتلا شود، مگر آن كه خداوند ، به فرشتگان خويش مى فرمايد: «براى او پاداش بهترين كارهايى را كه در دوران تندرستى انجام مى داده است، بنويسيد». 📚امالی طوسی ص 384_ بحار الانوار ج 81 ص 183 👌و فرمود ؛ « براى بيمار، چهار ويژگى است ، قلمِ تكليف از او برداشته مى شود؛ خداوند به فرشته فرمان مى دهد همه پاداش آنچه را در دوران تندرستى خويش انجام مى داده است، بنويسيد؛ بيمارى وى بر همه اندامهايش گذر مى كند و گناهانش را از آن بيرون مى برد. پس اگر بميرد، آمرزيده شده مى ميرد و اگر زنده بماند، آمرزيده شده زندگى مى كند. » 📚ثواب الاعمال ص 230_ وسائل الشیعه ج 2 ص 401 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « هر كس از مؤمنان به بلايى گرفتار شود (و) شكيبايى را از دست ندهد، پاداش شهيد دارد » 📚الکافی ج 2 ص 92
❔سوالی ذهن بنده را به خود مشغول کرده بود؛ و آن اینکه آیا توریه در دین اسلام جایز است ❕❗️ 💠💠 👌توريه (بر وزن توصيه) به سخنى گفته مى شود كه شنونده از آن چيزى مى فهمد و گوينده از آن چيز ديگرى را اراده مى كند، يا به تعبير ديگر سخنى است دو پهلو، كه عبارت تاب هر دو معنى را دارد، و افرادى كه به پرهيز از دروغ هستند گاه به آن متوسل مى شوند، تا هم دروغ نگفته باشند و هم شنونده از اسرار آنها آگاه نشود ، مثالهاى زير مى تواند اين معنى را كاملًا روشن كند ؛ 1⃣ كسى از ديگرى سؤال مى كند آيا اين كار خلاف را تو كرده اى؟ او در جواب مى گويد استغفراللّه پناه به خدا مى برم . ❕شنونده از اين سخن نفى آن كار را مى فهمد در حالى كه گوينده استغفار از عمل خلافى بوده است كه انجام داده است. 2⃣از يكى از دانشمندان سؤال كردند، جانشين بلافصل پيامبر صلى الله عليه و آله كه بود؟ او كه در شرائطى بود كه نمى بايست عقيده خود را صريحاً بيان كند در جواب گفت: «مَنْ بِنْتُهُ فِى بَيْتِهِ؛ آن كس كه دخترش در خانه او بود» (شنونده چنين فكر مى كرد كه منظورش اين است كسى كه در خانه پيامبر بود يعنى ابوبكر) ولى منظور گوينده اين بود آن كسى كه دختر پيامبر فاطمه زهرا عليها السلام در خانه او بود، يعنى على عليه السلام. 3⃣در داستان سعيد بن جبير و حجاج مى خوانيم هنگامى كه حجاج از او سؤالاتى كرد، مى خواست بهانه ای براى قتل او بتراشد، پرسيد تو مرا چگونه آدمى مىدانى؟ گفت: انت عادل (عادل در لغت عرب دو معنى دارد يكى به معنى عدالت پيشه و ديگر به معنى شخص كافر است كه عديل و شريك براى خدا قائل است، همان گونه كه قرآن مى گويد: «ثُمَ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ؛ كافران براى پروردگار خود، شريك و قرار مىدهند». ( انعام 1) 🔹از آنچه در بالا آمد روشن شد كه توريه هرگز دروغ نيست، چرا كه نيّت گوينده سخن راستى بوده و عبارات او نيز تاب آن معنى را داشته است هر چند شنونده به خاطر ذهنيت خودش چيز ديگرى را از آن فهميده و معلوم است اشتباه شنونده در فهم معنى كلام ارتباطى به ندارد. 📚اخلاق در قرآن ، مکارم شیرازی ج 3 ص 240 ❕در پاره اى از روايات عنوان رسما از توریه نفى شده است. 👌در حديثى از امام صادق علیه السلام مى خوانيم که راوی سوال کرد ؛ « كسى دم در مى آيد و اجازه ورود به خانه مى طلبد ، صاحب خانه (كه مانعى از پذيرش او دارد) به مى گويد بگو او اينجا نيست (و منظور از آن مثلا همان پشت در خانه است) امام علیه السلام فرمود اين دروغ نيست » 📚وسائل الشیعه ج 12 ص 254 👌مواردى از سخنان انبياء در قرآن ديده مى شود كه در روايات اسلامى آنها را به عنوان توريه معرفى كرده اند نه دروغ. ❕مانند گفتگوى ابراهيم عليه السلام با بت پرستان بابل كه وقتى از او سؤال كردند تو اين بلا را بر سر خدايان ما آورده اى، او در پاسخ گفت: «بَلْ فَعَلَهُ كَبيرُهُمُ هَذا فَاسْئَلُوهُمْ انْ كانُوا يَنْطِقُونَ؛ (ابراهيم) گفت بلكه اين كار را بزرگشان كرده است از آنها بپرسيد اگر سخن مى گويند». ( انبیاء 63) 👌گرچه شنونده از اين عبارت ممكن است چنين بفهمد كه ابراهيم بت شكنى را به بت بزرگ داده است، ولى جمله «انْ كانُوا يَنْطِقُونَ» (اگر آنها سخن مى گويند) به عنوان شرط براى اين نسبت قرار داده شده، يعنى اگر آنها مى توانند حرف بزنند كار كارِ آن بت بزرگ است. همچنين جمله «انَّكُمْ لَسارِقُونَ؛ شما سارق هستيد» ( یوسف 70) كه كارگزاران يوسف عليه السلام به برادران گفتند با توجه به آيات قبل از آن چنين در ذهن منعكس مى كند كه آنها پيمانه شاه را دزديده بودند، در حالى كه منظورشان يوسف عليه السلام از پدر در كنعان بود. 📚بحار الانوار ج 69 ص 240 _ 241 ❕كوتاه سخن اين كه توريه و گفتن سخنان دو پهلو هرگز مصداق كذب نيست هر چند مخاطب به خاطر ذهنيتش چيزى از آن مى فهمد كه با واقعيت مطابقت ندارد، اما متكلم منظورش مفهوم صحيح و درستى است و آنها كه صدق و كذب را ظاهر كلام مى دانند، نه مراد و مقصود گوينده ممكن است توريه را نوعى دروغ خفيف بدانند در حالى كه چنين نيست، معيار صدق و كذب، مراد و مقصود گوينده است كه قابل تطبيق بر محتواى عبارت باشد. 👌مثلًا كسى از ديگرى مى پرسد اين لباس را فلان كس به شما اهداكرده است؟ مخاطب كه مايل نيست اين مطلب را صريحاً نفى كند در جواب به صورت توريه مى گويد خدا او را عمر دهد. اى بسا شنونده از اين سخن چنين استنباط كند كه آرى او به من داده است در حالى كه گوينده چنين را نداشته است، تنها دعايى در حق او كرده است. 📚تفسیر نمونه ج 19 ص 95
💢 حرفهای خصوصی مانند امانت است ✅مردی نزد امام سجاد(ع)آمد و گفت: «الان از مجلس "فلان" شخص می آیم. او درباره شما می گفت که (علی بن الحسین) شخصی و بدعت گذار است!» امام سجاد(ع) در فرمودند: «حرف هایی که در خصوصی زده می شوند، هستند و تو رعایت (حقّ مجلس) آن مرد را نکردی. و حقّ مرا نیز نکردی زیرا از (برادرم) مطلبی را به من رساندی که از آن خبر نداشتم!» 📚الاحتجاج طبرسی، ج ۲، ص۱۳۸