. #مناجات_مهدوی #ماه_رمضان #امام_زمان گریز: حضرت زینب علیهاالسلام ای التماس ِلحظه ی افطار، العجل وقت سحر؛ امید گنهکار، العجل ما غرق ظلمتیم و نیازمند نور تو خورشید روز و ماه شب تار، العجل در حال روزه با لب تشنه قسم دهیم شیعه شده ست تشنه ی دیدار، العجل ای مجری عدالت حیدر ظهور کن بردار تیغ حیدر کرّار، العجل از چه نشسته است به جایت نماد ظلم بر منبری فقط تو سزاوار، العجل عمری برای قلب تو عیدی نمانده است تا کی تویی همیشه عزادار، العجل آقا قسم به زخم دل عمّه زینبت بنما تو بر ظهور خود اصرار، العجل آقا قسم به پیکر مجروح او بخواه اذن فرج ز حضرت دادار، العجل در بین رقص و هلهله زینب چه می کند پیش دو چشم خیس علمدار العجل در لحظه های رد شدن از بین مست ها خیلی کشیده محنت و آزار، العجل از بعد دیدن لب زخمی ز خیزران از این حیات خود شده بیزار، العجل مویش سفید کرده و سرو ِقدش کمان بزم شراب و کوچه و بازار، العجل ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .

#مناجات_مهدوی اَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلا ---------- ای روحِ کربلا یا وارِثَ الْحُسَیْن فریاد نینوا یا وارِثَ الْحُسَیْن دستِ تو دستِ حق تیغِ تو ذُوالْفَفار فرزند مرتضی یا وارِثَ الْحُسَیْن فرزند خیبر و ، فرزند حیدری از نسل مصطفی یا وارِثَ الْحُسَیْن فرزند فاطمه حَبْلُ الْمَتینِ عشق گلواژه ی صفا یا وارِثَ الْحُسَیْن یا فارِسَ الْحِجاز آقای ما بیا ای مُنْتَقِم بیا ، یا وارِثَ الْحُسَیْن در کوی مِهر تو تا روز وصل تو داریم اِلْتِجا یا وارِثَ الْحُسَیْن یَاابْنَ الصِّراطِ عشق آئينه دار نور معنای هَلْ اَتی یا وارِثَ الْحُسَیْن اَلْغَوْث و اَلْاَمان یا صاحِبَ الزَّمان یا سامِعَ الدُّعا یا وارِثَ الْحُسَیْن هَلْ مِنْ مُعینِ من بشنو طنین من در حُزْن و در بُکا یا وارِثَ الْحُسَیْن اَوْ غَیْرِها شنو ، اَمْ ذیِ طُوی شنو هستی کجا ، کجا یا وارِثَ الْحُسَیْن وَالشَّمْس ِ وَالْقَمَر در صبح و در سحر ای نورِ اِنَّما یا وارِثَ الْحُسَیْن ماه مُحرّم و ماه طلوع غم ای غرقِ در عزا یا وارِثَ الْحُسَیْن ما دل شکسته و دل خسته زین عزا دل خسته تر شما یا وارِثَ الْحُسَیْن خونین جگرترین آشفته دل ترین صاحِب عزای ما یا وارِثَ الْحُسَیْن خون گریه می کنی از بهرِ جدِّ خود در صبح و در مَسا یا وارِثَ الْحُسَیْن از داغِ کربلا ، از داغِ نینوا از داغِ خیمه ها یا وارِثَ الْحُسَیْن از داغِ اکبر و از داغِ اصغر و از داغِ عمِّه ها یا وارِثَ الْحُسَیْن از داغِ قاسم و ، سقّای تشنه لب از آن همه نوا یا وارِثَ الْحُسَیْن از داغِ کودکان ، از داغِ مادران از عمقِ این بلا یا وارِثَ الْحُسَیْن خونگریه های تو باشد ز قتلگاه بهر سری جدا یا وارِثَ الْحُسَیْن با اشکِ لاله گون دریاب ای عزیز کنج خرابه را یا وارِثَ الْحُسَیْن «یاسر» ازین عزا دارد به دل شرر می سوزد از جفا یا وارِثَ الْحُسَیْن محمود تاری «یاسر»