به کی رای بدیم؟ کسانی که حاضرند با وجود همه هجمه هاو تیر و ترکش دشمنان داخلی و خارجی دمی از خطوط اصلی آرمان‌های انقلاب و شهدا برای مطامع دنیایی کوتاه نیایند . بخاطر شهدا همگی می آییم .🇮🇷🇮🇷 #یادشهداباصلوات🥀 #سلام_بر_شهدا🌱 #با_شهدا_تا_ظهور #صبحتون_شهدایی ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

غارت منابع ملی به سود قاچاقچیان... ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

نگاهی متفاوت، تلخ، نگران کننده و‌ قابل تأمل 📸 این عکس، هر متدینِ صاحب دختری را نگران می کند... 🔸 فارغ از اینکه شُل حجابی و بی حجابی حرام است... ❌ خدا کند دختران ما فکر نکنند که اگر با این ریخت و قیافه بیایند ازشان عکس گرفته می شود و تلوزیون نشانشان می دهد... 👈 خدا کند دخترانِ با #حجاب ما بدانند که مایه افتخارند و آن ها هستند که با حجابشان ظاهر کشور را اسلامی و‌ شیعی می کنند. 👈 ای کاش بتوانیم به آن ها یاد بدهیم که خریدار حجابشان، حضرت زهرا (سلام الله علیها) است نه نگاه های هرزه و نه دوربین های یک مشت آدمی که با هر روشی می خواهند جذب کنند یا نشان بدهند که مملکت و نظام‌ برای همه است... ✅ پناه بر خدا از افرادی که خواسته یا ناخواسته به این مُنکَر واضح و تعلیم عمومی آن در جامعه کمک می کنند... یاعلی🌹 @chanel_komeil ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ #حجاب_حکم_خداست #حرام_شرعی ╭═══════๛- - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth │✨ @Nafaahat │📖 @feqh_ahkam │📚 @ghararemotalee ╰๛- - - - -

حکم اعدام قاتل داریوش مهرجویی صادر شده. وقتشه که شهاب حسینی و رامبد جوان با خانواده مقتول صحبت کنن و برای قاتل رضایت بگیرن و بقیه سلبریتیا هم #نه_به_اعدام بزنن 😐😐 ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

🎥 گرفتاری جدید نجم الدین شریعتی در بین مداحان! 🔹شوخی‌های خنده‌دار داوران حسینیه معلی با مجری سمت خدا ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

🔴 دارم فکر میکنم اگه تو اجتماعات مون به جای ساندیس، شیرموز طبیعی می دادیم، خود چاقزاده هم شرکت می کرد و با صدای رسا «الله اکبر خامنه ای رهبر» سر می داد!😁 #طنز ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

این تصاویر به غایت دلخراش مربوط به شهادت مادر و فرزند فلسطینی توسط تک تیرانداز حرومزاده اسراییلی می‌باشد اسراییل مرز بین انسانیت و حیوانیت گردیده است البته حیوان هم چنین کاری نمیکند که سربازان اسراییلی میکنند آنهم در برابر مردم بی دفاع ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

▪️ یکم دیر فهمیدین ولی بازم خوبه که فهمیدین! ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

🔰 خانم زهرا تهرانی ، نوه شیخ علی اکبر تهرانی از منحرفین مشهور 🌀 شب های جمعه از استان های مختلف اتوبوس اتوبوس آدم می آمدند تهران پای درس این افراد 👈 آقایان پای درس پدربزرگ می رفتند ، خانم ها پای درس این خانم !!! 🌀 تصویر کمی مات است به جهت حفظ آبروی شرکت کنندگان ، اما جمعیت زیاد مشخص است ، ظاهر مذهبی بودن افراد مشخص است ، ‼️‼️ شما فقط توجه به حرفها و محتوای شعری که برای زهرا تهرانی خوانده می شود دقت کنید !!! به او میگوند پرورش دهنده 14 معصوم !!!!!!!!!!!!!!!! ‼️‼️ ⬅️ این پدربزرگ و نوه ، بالای 10 سال مردم را با این حرفها منحرف کردند ، به راستی چرا مردمی ظاهر مذهبی و اهل نماز و قرآن ، پای درس و حرفهای سراسر غلط این افراد نشستند ؟؟؟؟ بله ، دلیلش نداشتن " فهم دینی " است . 👈 دلیلش این است که این افراد مدام حرف از خواب و رویا می زدند ، مباحثی که برای ظاهر دینان ، بسیار جذاب است !!! مراقب باشیم ! 👌 در مباحث تخصصی دین و مهدویت ، تا سواد کسی را از طریق استعلام از چند نفر بزرگ تر به دست نیاوردید ، اعتماد نکنید . 👈 این را بدانیم جذاب حرف زدن ، دلیلی بر درست حرف زدن نیست 👉 #مدعیان_معنویت #مدعیان_دروغی ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

یه خبر خوش ایتا قابلیت تماس صوتی و تصویری رو اضافه کرده البته فعلا در مرحله آزمایشی و محدود از چند‌ وقت دیگه عمومی میشه من الان دارم خیلی راضی ام 😂😂😂

حجت الاسلام راجی با بررسی کشورهای دنیا ثابت میکند به قله نزدیکیم ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

بسم الله الرحمن الرحیم 🔥 #نه 🔥 ✍️نویسنده: محمدرضا حدادپور جهرمی 💥 «قسمت سی‌ و دوم» 🔺اتمام هر چیزی در دنیا، فقط اتمام همان چیز است... نه پایان همۀ دنیا! بعداز دو سه دقیقه که داشت قلبم توی حلقم می‌آمد، ضربه یک دانه‌ای به در سلّول خورد. چشمم گرد شده بود و قلبم تندتند میزد. نفسم داشت حبس میشد، امّا تلاش کردم نفس بکشم که در آن شرایط سکته نکنم. در باز شد. یک نور خیلی کمرنگ و ملایم وارد سلّول شد. باید میرفتیم. ماهدخت دستم را آرام گرفت، مثل وقتی که یک مامان میخواهد با بچّه‌اش از عرض خیابان رد بشوند. حرکت کردیم، یک قدم... دو قدم... سه قدم... در سلّول داشت به ما خیلی نزدیک میشد. داشتم به‌طرف سرنوشتی میرفتم که نمی‌دانستم چه و چطور هست و برایم مبهم بود. در حال جنگ و جدال با احساس ترس، تپش قلب، عصبی بودن و این چیزها بودم که یک صدای آرام آمد و همه افکار و احساسم را شکافت و مثل قایقی که با سرعت هر چه تمامتر از سطح دریای موّاج میگذرد و ردّ سرعت بالایش روی آبها میماند، بر روان پریشانم اثرش را گذاشت. آن صدای لرزان و خواب‌آلود گفت: «کجا؟ بچّه¬ها! کجا دارین میرین؟!» صدای لیلما بود. تا لیلما این حرف را زد، متوجّه بیدار شدن هایده هم شدم. هایده وسط خواب و بیداری پرسید: «چی شده؟ وای خدا! این دو تا رو دارن کجا میبرن؟! کجا بچّه‌ها؟» میخواستم برگردم و برای بار آخر نگاهشان کنم، امّا ماهدخت نگذاشت. همان‌طوری که دسـتم را آرام گـرفـته بـود، یک فشار کوچـک داد و آرام گـفت: «برنـگرد! به مسـیرت ادامه بده!» دلم خیییلی سوخت! خیییلی! برای لیلما، برای هایده، برای سرنوشت دردناکی که برای زنها و دخترهای آنجا و بقیّه مظلومین اتّفاق می‌افتد. دخترها و زنهایی که ناگهان گم یا ربوده میشوند و هیچ اثری از آن‌ها نمی‌ماند. دلم خیلی سوخت و بغض کردم. از اینکه مطمئن بودم کسی حتّی دنبال و پیگیر کار ما نیست و دنبالمان هم نمی¬گردند، خیییلی دردآورتر این است که ندانی چرا این بلاها را سرت می‌آورند، جرم و گناهت چیست و اینکه ندانی چرا تو. وقتی داشتم راه میرفتم، یکی دو متر تا در سلّول بیش‌تر نبود، امّا برای من به اندازه یک دور کامل کره زمین، حرف، خاطره، غم، اندوه، ترس و دلهره داشت و تا همین حالا هم روی قلبم اثر گذاشته است. به‌خاطر حرفهایی که لیلما و هایده زدند، بقیّه هم از خواب بیدار شدند و یک ولوله کوچک راه افتاد. به‌خاطر همین دیگر نمیشد بیش‌تر از این معطّل کرد و نباید کسـی بیدار میشد. ماهدخت دستم را محکم‌تر گرفت و میکشید، مثل مامانی که بچّه‌اش حواسش پشت‌سرش هست و به کندی راه می‌آید، امّا آن مامان، بچّه‌اش را به‌طرف جلو میکشاند تا زود از خیابان رد بشوند. بالاخره بیرون رفتیم. یک مرد هیکلی با صورت پوشیده شده درِ سلّول را بست. همان‌طوری که داشت درِ سلّول را با احتیاط و آرام طوری می‌بست که جلب توجّه نکند، توجّهم به سلّول بغلی جلب شد، سلّول همان دو تا پیرمرد ایرانی. میخواستم چند قدم به‌طرف آن سلّول بروم و نگاهی به داخلش بیندازم، بلکه خیلی چیزها دستگیرم بشود و بعداً بشود خبری به بعضی‌ها داد. دوست داشتم حدّاقل ببینم چه شکلی و چطوری هستند که این همه از آن‌ها میترسند و حتّی اجازه هواخوری، سرکشـی و پرس و جو درباره‌شان را به کسـی نمی‌دهند و بایکوت کامل هستند! تقریباً به سلّولشان نزدیک شده بودم، شاید یکی دو قدم دیگر از آن سه چهار قدم مانده بود که ماهدخت گفت: «نرو سمن! دیوونگی در نیار و خودم و خودتو به دردسر ننداز!» گوش ندادم، کمی خودم را به آن طرف کشاندم. ماهدخت دیگر داشت دستم را میکَند! خیلی محکم فشار میداد و با صدای آرام، امّا با حرص زیاد میگفت: «نرو گفتم! کدوم گوری میخوای بری؟ بیا این طرف.» به در سلّول آن دو ایرانی رسیدم؛ البتّه فقط صورت و گردنم! دست و بدنم که به‌طرف ماهدخت بود و داشت می¬کشید. داشتم نصف میشدم از بس فشار بین من و ماهدخت زیاد بود! باید میدیدمش! باید یک سرک میکشیدم وگرنه تا آخر عمر نمیتونستم آرام و قرار بگیرم. فقط یکی دو سانت مانده بود که بتوانم نگاهی به سلّول ایرانی‌ها بیندازم. تمام زورم را جمع کردم و به زور خودم را به‌طرف دریچه کوچک آن سلّول کشاندم. آن مرد هیکلی هم کارش تمام شده و در ما را قفل و بند کرده بود و دیگر باید میرفتیم. آن مرد متوجّه تلاش من برای دیدن آن سلّول و تلاش ماهدخت برای گرفتن و کنترل من شد، داشت به‌طرفم می‌آمد. آخرین امیدم همان یکی دو سانت بود. زور زدم تا اینکه ناگهان خیلی معجزه‌آسا، مثل اینکه یک نفر دستم را گرفت و به‌طرف آن دریچه کشاند. بالاخره به آن سلّول رسیدم! #نه ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

امّا چیزی در آن تاریکی مشخّص نبود، خیلی دقّت کردم. تنها چیزی که دیدم این بود که یک پیرمرد رنجور و لاغر به سجده افتاده و پیشانی¬اش روی زمین هست؛ کف دو تا دستش را به‌طرف بالا و کنار پیشانی‌اش گذاشته است و چیزهایی میگفت که آن لحظات و آن شبها فقط بعضـی از کلماتش حفظم شد. بعدها خیلی دنبال آن جملات و دعاها گشتم. فهمیدم یکی از آن دعاها، دعای ابوحمزه بوده که در سجده و مناجاتش می‌خوانده است: «وَ أَنَا یَا سَیِّدِی عَائِذٌ بِفَضْلِکَ هَارِبٌ مِنْکَ إِلَیْکَ مُتَنَجِّزٌ مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أَحْسَنَ بِکَ ظَنّاً وَ مَا أَنَا یَا رَبِّ وَ مَا خَطَرِی هَبْنِی بِفَضْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ أَیْ رَبِّ جَلِّلْنِی بِسَتْرِکَ وَ اعْفُ عَنْ تَوْبِیخِی بِکَرَمِ وَجْهِکَ فَلَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَی ذَنْبِی غَیْرُکَ مَا فَعَلْتُهُ وَ لَوْ خِفْتُ تَعْجِیلَ الْعُقُوبَةِ لَاجْتَنَبْتُهُ لا لِأَنَّکَ أَهْوَنُ النَّاظِرِینَ [إِلَیَ] وَ أَخَفُّ الْمُطَّلِعِینَ [عَلَیَ] بَلْ لِأَنَّکَ یَا رَبِّ خَیْرُ السَّاتِرِینَ وَ أَحْکَمُ الْحَاکِمِینَ وَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ...» و من ای آقایم پناهنده به فضل توأم، گریزان از تو به سوی توأم، خواستار تحقّق چیزی هستم که وعده کردی و آن گذشت تو از کسی که گمانش را به تو نیکو کرده، چه هستم من ای پروردگارم و اهمّیّت من چیست؟ به فضلت مرا ببخش و به گذشتت بر من صدقه بخش، پروردگارا مرا به پرده¬پوشی¬ات بپوشان و از توبیخم به کرم ذاتت درگذر، اگر امروز جز تو بر گناهم آگاه می¬شد، آن را انجام نمی¬دادم و اگر از زود رسیدن عقوبت می¬ترسیدم، از آن دوری می¬کردم، گناهم نه به این خاطر بود که تو سبک¬ترین بینندگانی و بی¬مقدارترین آگاهان، بلکه پروردگارا از این جهت بود که تو بهترین پرده¬پوشی و حاکم‌ترین حاکمان و کریم¬ترین کریمانی. «سَتَّارُ الْعُیُوبِ غَفَّارُ الذُّنُوبِ عَلّامُ الْغُیُوبِ تَسْتُرُ الذَّنْبَ بِکَرَمِکَ وَ تُؤَخِّرُ الْعُقُوبَةَ بِحِلْمِکَ فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی حِلْمِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ وَ عَلَی عَفْوِکَ بَعْدَ قُدْرَتِکَ وَ یَحْمِلُنِی وَ یُجَرِّئُنِی عَلَی مَعْصِیَتِکَ حِلْمُکَ عَنِّی وَ یَدْعُونِی إِلَی قِلَّةِ الْحَیَاءِ سَتْرُکَ عَلَیَّ وَ یُسْرِعُنِی إِلَی التَّوَثُّبِ عَلَی مَحَارِمِکَ مَعْرِفَتِی بِسَعَةِ رَحْمَتِکَ وَ عَظِیمِ عَفْوِکَ یَا حَلِیمُ یَا کَرِیمُ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا غَافِرَ الذَّنْبِ یَا قَابِلَ التَّوْبِ...» پوشنده عیب¬ها، آمرزنده گناهان، دانای نهان¬ها، گناه را با کرمت می¬پوشانی و کیفر را با بردباری¬ات به تأخیر می¬افکنی، سپاس تو را سزاست بر بردباری¬ات پس‌از آنکه دانستی و بر گذشتت پس‌از آنکه توانستی، بردباری¬ات مرا به جانب گناه می¬کشد و بر نافرمانی¬ات جرأت می¬دهد، پرده¬پوشی¬ات بر من مرا به کم-حیایی می¬خواند و شناختم از رحمت گسترده و بزرگی عفوت به من در تاختن بر محرّماتت سرعت می¬دهد! ای شکیبا، ای گرامی، ای زنده، ای به خود پاینده، ای آمرزگار، ای توبه¬پذیر... مثل کسی که دو هفته است که تشنه هست و تازه به جوی آب رسیده، نگاهش می¬کردم که نگذاشتند سیراب شوم. آن مرد تا به من رسید، ضربه¬ای به سرم زد و دیگر متوجّه چیزی نشدم! بیهوش بیهوش! رمان #نه ادامه دارد... @Mohamadrezahadadpour ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil

بسم الله الرحمن الرحیم 🔥 #نه 🔥 ✍️نویسنده: محمدرضا حدادپور جهرمی 💥 «قسمت سی‌ و سوم» 🔺لطفاً با دقّت، حوصله و بدون هیجان بخوانید! خیلی یادم نیست بعداز آن شبی که از آن زندان بیرون زدیم و من بیهوش بودم، بلافاصله چه شد، کجا بودم و چه مسائلی اتّفاق افتاد. فقط یادم است که وقتی برای اوّلین بار چشمم را باز کردم، دیدم در یک کشتی مسافرتی هستیم! دیدم که من، ماهدخت و چندین مسافر، شاید حدوداً 200 نفر در حال مسافرت بودیم. چیزی که تعجّب مرا بیش‌تر می¬کرد این بود که من و ماهدخت، لباس-های فاخر و جذّاب پوشیده بودیم و مثل بقیّه مردم جلوه می‌کردیم. حتّی جوراب¬ها با دامنمان سِت بود و وقتی برای دستشویی به طبقه پایین کشتی رفتم، متوجّه شدم که از گیره مو و یک رژ قرمز هم نگذشته بودند. بعداً که خیلی درباره¬اش فکر کردم، فهمیدم که مدّت قابل توجّهی بیهوش بوده-ام و حتّی شاید به دو سه روز هم رسیده باشد. خب دو سه روز برای انتقال ما از آن جزیره به جایی که بشود این‌طور ما را ترگل و ورگل کنند و بعدش هم به کشتی مسافرتی خاصّی برسیم، مدّت منطقی و معقولی به نظر می¬رسید. بگذریم! از اینکه چه شد، کجا رفتیم، مدّتی در انگلستان بودیم، این‌قدر به من و ماهدخت رسیدگی کردند و خوش گذشت، پول خرج کردیم، تپل¬تر شدیم و حسابی رو آمدیم، از این‌ها بگذریم! حتّی از اینکه دو سه بار توانستم با خانواده¬ام تلفنی صحبت کنم و بابام را از نگرانی بیرون بیاورم و روحیه خودم، بابام و بقیّه خیلی بهتر از گذشته شد هم بگذریم! ماهدخت اسم آن روزهایی که انگلستان بودیم را «ایّام بازیافت» گذاشت! یعنی روزهایی که کیف جوانی و روزگار کردیم و تقریباً از همه نعمت¬های خدا بهره‌مند بودیم. فقط یک نکته مهم بود، وقتی من در آن کشتی به هوش آمدم ماهدخت کمی بدنم را ماساژ داد و یک آب پرتقال زدیم. بعدش به من گفت: «سمن! لطفاً برای اینکه نه من و نه خودت تو دردسر نیفتیم و منم مجبور نباشم بهت دروغ بگم و یا تصمیم بدی بگیرم، هیچی نپرس! هیچی! فقط زندگی کن و فکر کن اون روزایی که تو اون جزیره لعنتی بودیم، یه خواب بوده و نه چیزی دیدی و نه چیزی یادته و نه چیزی درباره‌ش شنیدی! فقط لطفاً با من باش و عشق و حال و خوشی و این چیزا! باشه سمن؟ به من اعتماد کن، باشه؟» با اینکه خیلی برایم سنگین و دشوار بود، گفتم: «باشه، هر چی تو بگی!» لبخندی زد و گفت: «تو قابل ستایش¬ترین دختری هستی که دیدم! بیا از حالا کاملاً با زبون محلّی شما صحبت کنیم تا هم احساس نزدیکی بیش‌تری به هم بکنیم و هم زبونم از تو بهتر بشه!» به‌خاطر همین حرفی که زد و قولی که دادم، دیگر چیزی نپرسیدم. همین که احساس امنیّت کامل داشتم، کاملاً تأمین بودم و حتّی صدای خانواده¬ام را می‌شنیدم برایم خیلی ارزش داشت. حدود سه ماه از آن شرایط گذشت و گذشت و گذشت و ما در طول آن سه ماه، در شرایط عالی بودیم تا اینکه وارد اسرائیل شدیم. 🔺اسرائیل، تل¬آویو، منطقه رمت گن! تل‌آویو (به عبری: תל אביב-יפו) و (به عربی: تل أبيب/تلّ الربيع) (تلفّظ: تل‌آویو یافو به معنای «بهارتپّه») دوّمین شهر پر جمعیّت اسرائیل که در ساحل دریای مدیترانه واقع شده است. شهر تل‌آویو، «پایتخت تجاری» کشور اسرائیل و مرکز استان تل‌آویو محسوب می¬شود. تل‌آویو در دهه ۱۸۸۰ میلادی، در مقابل شن‌زارهای خشـک شهر یافا توسّط یهودیان مهاجری ساخته ‌شد که توانایی مالی زنـدگی در شـهر عرب‌نشین یافا را نداشتند. شهر تل‌آویو دارای آب و هوای معتدل مدیترانه‌ای است. جمعیّت شهر تل‌آویو در سال ۲۰۰۹ میلادی حدود ۴۰۳٫۷۰۰ نفر بوده‌ است که این رقم شامل کارگران و دانشجویانی که محلّ اقامت رسمی خود را تغییر نداده‌اند، نمی¬شود. تعداد خانوارهای شهر ۱۸۸ هزار است که ۵۶ درصد از آن‌ها خانواده و 44 درصد مجرّد هستند، امّا با احتساب شهرهای پیوسته به آن که «تل‌آویو بزرگ» نامیده می¬شود، دارای جمعیّتی ۳٫۳ میلیون نفری می¬شود. تل‌آویو بزرگ شامل چندین شهر به هم پیوسته از ‌جمله یافا (יפו)، رمت¬ گن (רמת-גן)، پتح تیکوا (פתח-תקווה)، هد هشارون (הוד-השרון)، رمت هشارون (רמת-השרון)، گیواتائیم (גבעתיים) و چند شهر کوچک دیگر است. فضای شهر تل‌آویو با دیگر شهرهای اسرائیل به‌خصوص شهر اورشلیم تفاوت چشمگیری دارد. تل‌آویو با ساحل طولانی دریای مدیترانه، آزادی‌های اجتماعی فراوان و تبدیل شدن به پایتخت بازرگانی و اقتصادی اسرائیل، یکی از شهرهای جهانی به حساب می‌آید. به‌خاطر جاذبه¬های فراوان اجتماعی و مدنی که دارد، اغلب مؤسّسات تحقیقاتی، مدارس، مراکز علمی، سیاسی و حتّی ابر کتابخانه¬ها در این شهر مستقر هستند. تا آن‌جا که تل‌آویو به شهری معروف است که «هرگز به خواب نمی‌رود!» بدین‌گونه که تا دیرترین ساعات شب نیز برخی خیابان‌ها و به‌خصوص مراکز تفریح شبانه از جمعیّت موج می‌زند. #نه ادامه ...👇 ࿐჻ᭂ⸙🍃🌸🍃⸙჻ᭂ࿐ به کانال کمیل بپیوندید @chanel_komeil