🔸شیخ أبو هلال حسن بن عبد الله بن سهل می گوید:
🔹شاهد بر اینکه اختلاف عبارات و اسماء موجب اختلاف معانی می باشد،این است که:اسم کلمه ای است که دلالت بر معنا می کند به دلالت اشاره و زمانی که به یک معنایی اشاره شود و از ان اسم معنایش دانسته شود،پس اشاره کردن به همان معنا برای بار دوم و سوم فایده ای ندارد در حالی که واضع لغت حکیم است،کلمه ای را نمیگوید که خالی از فایده است پس اگر شخص حکیم دو یا سه کلمه برای دلالت بر معنایی می آورد (حتما دلیلی دارد) و این چند کلمه از لحاظ معنا با هم تفاوت هایی دارند والا استعمال کلمه برای بار دوم و سوم فضله است احتیاجی به آن نیست،
🔸برخی از نحویون گفته اند:
🔹محال است که دولفظ مختلف داشته باشیم در حالی که معنای آنها واحد باشد،همچنان که بسیاری از نحوی ها و لغوی ها گمان کرده اند!!
❇️آنها کلام عرب را شنیده اند که با این الفاظ تکلم کرده اند البته انها طبق معانی مختلفه که در طبعشان و انچه که در نفوسشان بوده و طبق عادت و تعارفاتشان سخن گفته اند، در حالی که سامعان این کلام با این معانی در نفس عرب اشنا نبوده اند و گمان کرده اند که این الفاظ مترادف و به یک معنا هستند،و کلام عرب را تأویل برده اند به گونه ای(ترادف) که این صورت از تکلم با حکمة سازگار نیست!
@kashkoolfn
🔸محققین علوم عربیه گفته اند:
🔹جایز نیست اینکه دو حرکت!در دو کلمه مخالف هم باشد و حال انکه معنای ان دو کلمه واحد باشد!مثال اوره اند:
♦️زمانی که مردی آماده باشد برای کاری گفته می شود:مفعل مثل محرب(اماده حرب)
و زمانی که قوی و قادر بر فعلی باشد گفته می شود:فعول مثل صبور
زمانی که فعلی را پشت سرهم انجام دهد گفته می شود:فعال مثل ضراب
و زمانی که کاری برایش عادت شود گفته می شود:مفعال مثل معطاء،معوان.
🔺کسی که تحقیق نکند این معانی را گمان می کند تمامی این اوزان افاده مبالغه می کند در حالی که چنین نیست زیرا علاوه بر مبالغه این تفاوت معانی هم که ذکر کردیم،دارا هستند و مترادف (محض)نیستند!
📚منبع: الفروق فی اللغه،ص۱۹
@kashkoolfn
💠 فرارسیدن نیمه شعبان و میلاد حجت بن الحسن علیه السلام مبارک باد.
┄┅┅═❅❅❄❅❅═┅┅┄
@kashkoolfn
#زبان_علمی_حوزه؛.mp3
8.04M
#کانون-ادبیات؛
#حوزه_علمیه_امام_حسن_(ع)؛
چهارشنبه ۹۸/۲/۴
استاد سلیمانیان
@alafzal1400
🔺اقسام شاذ🔺
🔸شاذ سه قسم است:
🔹۱) مخالف قیاس ولی موافق با استعمال عرب.
🔹۲) مخالف استعمال عرب ولی موافق با قیاس.
🔹۳) مخالف قیاس و استعمال
🔸مورد اول و دوم فصیح ولی مورد سوم غیر فصیح است.
📚منبع: شرح تصریف
@kashkoolfn
🔺مبادی تصوری و تصدیقی یک علم🔺
🔸توضیح: مبادی و مقدمه هایی که یک علم بر روی ان بنا شده است.
🔸مبادی تصوری: مبادی و مقدمه هایی که باید قبل از ورود به علم ماهیت و تعریفشان مشخص باشد.
🔸مبادی تصدیقی: مقدماتی که باید قبل از ورود به علم تصدیق و اثبات شده باشند.
@kashkoolfn
🔺علم حصولی و حضوری🔺
🔸علم حضوری: حضور شی عند العالم
🔸علم حصولی: حضور ماهیت شی عند العقل
🔹تفاوت: 1) در حضوری وجود خارجی عین وجود ذهنی است به خلاف حصولی2) تقسیم تصوری و تصدیقی مختص حصولی است.
📚منبع: پاورقی المنطق مظفر ص31
@kashkoolfn
🔺اله🔺
🔸اله بر وزن کتاب از اله یاله به معنی عبد یعبد عباده به معنی پرستش کردن و اطاعت کردن است.
🔸اله به معنی مالوه است یعنی معبود و مطاع همانند کتاب که به معنای مکتوب است.
آیات قرآنی:
1 ) لا اله الا الله( هیچ معبودی جز خدا نیست.)
2 ) ارایت من اتخذ الهه هوی(آیا دیدی کسی را که معبودش را هوایش قرار داد )
3 ) قال فرعون یا ایها الملا ما علمت لکم من اله غیری(فرعون گفت: ای مردم جز من برای شما معبودی نیست.)
❇️ نتیجه معنای اله:
معبودی که او را میپرستیم و رضایتش را مورد هدف اعمالمان قرار میدهیم.
@kashkoolfn
❇️تحلیل این معنا در ایات قرآنی:
🔸در آنجایی که هوای خود را اله قرار داده ایم به معنی این است که مطابق میل و رضایت نفس خود عمل کرده ایم به هر نحوی نه مطابق رضای خدا
🔸آنجایی که فرعون به مردم میگوید جز من،برای شما الهی نیست یعنی شما باید مطابق میل و رضایت من کار انجام دهید به هر نحوی که باشد حتی اگر ظلم باشد.
🔸 در مورد خداوند یعنی باید خدا را اطاعت کنیم و مطابق رضای او عمل کنیم.
@kashkoolfn
🔺نتیجه: اله معنی عامی دارد و مصداقش گاهی فرعون گاهی نفس و گاهی خداوند است. ولی خداوند میفرماید: تنها معبود و اله باید فقط الله باشد و باید تمام کارهای انسان مطابق رضای الهی باشد.(لا اله الا الله)
📚منبع:
اقتباس از کتاب نقش ائمه اطهار در احیای دین علامه عسکری جلد اول ص25
@kashkoolfn
🔺ان الله لیس بظلام للعبید🔺
🔸برای ظلام تاویلهایی بیان شده است به عنوان مثال میفرمایند اینجا ظلام به معنای ظالم است و آن را از صیغه مبالغه خارج میکنند.
🔸از لحاظ بلاغت میشود ظلام را به معنای صیغه مبالغه گرفت.
❇️توضیح: چون اندکی ظلم برای خداوند علیم و حکیم،بسیار بسیاراست لذا در آیه صیغه مبالغه آورد تا به این معنای لطیف اشاره نماید.
📚منبع: مطول تفتازانی
@kashkoolfn
🔺((انّاهدیناه السبیل إما شاکراوإماکفورا))🔺
🔹 سوال: چرا برای شکر اسم فاعل بیان شد ولی برای کفر صیغه مبالغه بیان شد؟؟؟
🔸جواب: هر چه انسان شکر گزار باشد در مقابل نعمتهای خداوند باز هم کم است ولی اگر کوچکترین ناسپاسی در مقابل این همه نعمتها کند بسیار ناسپاسی بزرگی است لذا برای شکر اسم فاعل آورد و برای کفر و ناسپاسی صیغه مبالغه آورد. تامل جیدا
@kashkoolfn