📝ما بی رسانهایم؛ حوصلهی شرح قصه نیست!
🔻ساعت یک ظهر روز پنجشنبهای است که مردم ایران طلوع آفتاب را با خبر انهدام پهپاد آمریکایی توسط نیروهای نظامی کشورشان آغاز کردهاند. ۹ ساعت از زمان شلیک و ۷ ساعت از انتشار خبر میگذرد. حالا ساعت ۱۳ و بخش خبری مشروح صداوسیمای ایران است در حالی که ایران و اقدامش علیه پهپاد جاسوسی آمریکا در صدر اخبار رسانههای مهم جهان هستند؛ فضای مجازی از حواشی خبر به انفجار رسیده و جلسات فوقالعادهی مقامات آمریکایی در حال برگزاری است. در ایران همه هیجان زدهاند. و حالا منتظر هستیم ببینیم برای مدیریت این هیجان و افکار عمومی چه سیاستی اتخاذ شده است.
🔻در شبکه خبری رسانهی ملی به عنوان مهمترین رسانهی نظام، ۹ ساعت پس از اتفاقی در این سطح اهمیت، مجری خبر نام پهپاد سرنگون شده را نمیتواند درست بخواند و حتی توجیه نشده آن را به عنوان چندمین خبر باید بخواند. او در حالی که تصویر پشت سرش خبر افتتاح پروژهای دست چندم توسط فلان وزیر است که از نظر سیاستگذاران خبری صداوسیما مهمتر از خبر هدف قرار داده شدن پهپاد آمریکایی توسط ایران است، برگه را بلند میکند، نام پهپاد آمریکایی را غلط و با تامل میخواند، بعد متوجه میشود خبر دیگری را باید میخوانده، برگه را کنار میگذارد و میگوید در دقایق آتی این خبر را خواهم خواند! مصاحبه با کارشناسان سیاسی و نظامی؟ تبیین دلایل حمله به پهپاد و ناگزیری آن؟ پیش بینی و تبیین واکنشهای احتمالی دولت آمریکا؟ ارتباط با کارشناسان خارجیِ همسو با ایران؟ هیچ؛ در روخوانی خبری که دیگر بعد از ۹ ساعت فوری هم نیست، ماندهاند؛ حتی تشخیص نمیدهند دفاع نیروهای مسلح از امنیت مردم، باید اولین خبر باشد، باقی موارد که بماند! یک فکر رسانهای بروز هم در نهادهای نظامی و شورای عالی امنیت ملی وجود ندارد که خود درخواست کند وقت بدهید بیاییم با مردم صحبت کنیم.
🔻خبرهای جدید در مورد واکنشها به سرنگونی آرکیو4ای آمریکا لحظهای میآید؛ سیاست رسانهای ایران اما گزارهای اضافه بر خواندن بیانیههای رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مواضع رسمی وزارت خارجه ندارد. پیوست رسانهای؟ مدیریت افکار عمومی؟ هیچ!
🔻همه منتظر واکنش رئیس جمهور و دولت آمریکا هستند. ترامپ توییتی یک جملهای میزند که یکی از پر بینندهترین توییتهای او میشود: «ایران مرتکب اشتباه بزرگی شد.» آیا بوی تهدید میدهد یا صرفاً وصفی برای خالی نبودن عریضه است؟ چه کسی باید این را برای مردم ایران تبیین کند؟ چه کسی باید شرح دهد که همین جمله، نه تهدید که مقدمهی عقب نشینی اوست؟ مردم از کجا باید تحلیل این اخبار لحظه به لحظه را دریافت کنند؟ عقب نشینی ترامپ بیشتر هم میشود وقتی میگوید نمیتواند باور کند این اتفاق عمدی بوده و آن را اشتباه فردی یک ژنرال ایرانی میداند! جمله به جملهی سخنان او برای ایران یک پیروزی است. میخواست ایران را عقب براند و در اتهامِ دروغ حمله به نفتکشها بدمد؛ حالا پهپاد پیشرفته و گران قیمتش سرنگون شده و ایران رسماً اعلام کرده که ما زدهایم، به سازمان ملل هم شکایت تجاوزش را میکنیم، دوباره هم بیاید، میزنیم؛ اما ترامپ میگوید باور نمیکنم! آیا مقامات ایرانی برای شرح و بسط این پیروزی و تزریق امید و اعتماد به نفس ملی برنامهای تدارک دیدند؟ آیا از رسانهی ملی جز خواندن اخبار رسمی و تکراری، استفادهی دیگری هم در این اتفاق مهم شده است؟
🔻دولت آمریکا پس از عقب نشینی و سرخوردگی حاصل از آن، بازی رسانهای دیگری را شروع میکند. نیویورک تایمز میگوید ترامپ دستور حمله به برخی مراکز نظامی ایران را صادر و بعد آن را لغو کرده است. خود رییسجمهور آمریکا هم با توییتها و اعلام مواضعش رسماً وسط میدان است. دولت ایران برای خنثی کردن این بازی رسانهای چه میکند؟ هیچ! باور نکردهایم که هدفگیری پهپاد یک بخش ماجراست، بخش دیگر هدفگیری افکار عمومی است.
🔻دیروز ایرانیها هیجان زده بودند؛ اکثریتی از شادی شلیک به متجاوز و اقلیتی از ترس شروع یک جنگ. نظام برای مدیریت این هیجان و تبیین آنچه میان تجاوز آمریکا و دفاع ایران روی داد، چه استفادهای از رسانهی ملیاش کرد جز خواندن یک خبر معمولی آن هم در ردیف خبرهای دست چندم؟ با کلی هیجان تلویزیون را روشن میکنیم، هیچ حرفی برای تحلیل شرایط سیاسی و نظامی پس از زدن پهپاد آمریکا ندارد. در چنین اوضاعی رفتن سراغ الجزیره و بیبیسی و باقی رسانههای خارجی طبیعی نیست؟
💢 روز پنجشنبه یکی از بهترین فرصتها برای تبیین گزارهی «جنگ نمیشود و مذاکره نمیکنیم» با بی اعتنایی همیشه به مدیریت افکار عمومی از دست رفت. سیاستگذاری رسانهایمان قرار نیست تغییر کند؟
۳۱ خرداد ۹۸
📝 #کبری_آسوپار
➖➖➖➖➖➖
📡 رصد بهترین تحلیلهای روز در خیابان انقلاب 👇
http://eitaa.com/joinchat/825098246C346759229f
💠هنگام آشوب، آذری جهرمی عوام فریبانه تاکید میکرد قطعی نت تصمیم او نبوده؛ انگار او مسئول این مملکت نیست! بعد عوام فریبانه فخر تحریم شدن توسط آمریکا بخاطر همین قطعی نت را فروخت. حالا عارف میگوید نه فقط قطع سراسری نت، بلکه طولانی شدن فرایند وصل آن هم به دلیل ضعف وزارت ارتباطات بود.
#کبری_اسوپار
🌴کانال روشنگری و بصیرت
🆔 @uphjnv
🔴سه گانهی شکست رسانهای ۹۸
🔻در ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی آنچه بیش از اشتباه پدافندی نیروهای مسلح باعث رنجش شد، تاکید سه روزه مسئولین بر دخیل نبودن هیچ عملیات نظامی در سقوط بود. این تاکید میتوانست نباشد و در صورت نیاز به بررسی بیشتر، این تردید باید به افکارعمومی منتقل میشد.
نابلدیهای رسانهای در ایران اول بار نیست که فاجعه میآفریند. چه فاجعهای؟ فاجعهی آسیب به اعتماد عمومی و بهانه دادن دست دشمنان. به سه فاجعه رسانهای که در سال جاری موجب آسیب اعتماد عمومی شده، نگاهی میاندازیم.
🔻مرداد ۹۸ پخش یک مصاحبه از بیبیسی فارسی، جنجالی در شبکههای اجتماعی فارسی زبان ایجاد کرد. این برنامه گفتگویی با شخصی به نام مازیار ابراهیمی بود که سال ۹۱ به اتهام نقش آفرینی در ترور دانشمندان هستهای ایران دستگیر شده بود. او در فیلمی که همان زمان از او در تلویزیون پخش شد، اعتراف کرده بود که مسئول تیم ترور مجید شهریاری بوده و در ترور مسعود علیمحمدی نیز نقش داشته است. روشن بود که این اعترافات سرانجامی جز اعدام برای او رقم نخواهد زد. با این حال ۷ سال بعد، او در سلامت کامل در حال مصاحبه با بیبیسی بود! آیا او به عنوان یک زندانی امنیتی و تروریستی از ایران گریخته بود؟ نه، بی گناهی او ثابت شده، غرامت گرفته و بعد قانونی از ایران خارج شده بود. آیا این موضوع به اطلاع مردم ایران رسیده بود؟ خیر. و حالا طبیعی بود که افکار عمومی با شوک مواجه شوند.
🔹مازیار ابراهیمی ادعاهای زیادی مطرح کرده بود. راست و دروغ ادعاهای او در مورد شکنجه یا دریافت غرامت دیگر مهم نیست؛ چه آنکه با پنهان کردن اصل موضوع از مردم، این فرصت به وجود آمد که او هر دروغی را راست جلوه دهد و هر راستی هم از سوی ایران، دروغ القا شود. از این منظر، دیگر هیچ توضیحی از سوی ایران هم کمکی به حل بحران اعتماد عمومی نمیکرد. زیرا مخاطب فقط میپرسد چرا همان زمان نگفتید که او تبرئه و آزاد شده و اعترافات تلویزیونی او نادرست بوده است. در حالی که مردم گرچه کمی سخت، اما اشتباه در یک پرونده امنیتی حساس را خواهند پذیرفت.
🔻بامداد ۲۳ آبان، مردمی که برای پر کردن باک ماشینهای خود به پمپهای بنزین مراجعه کردند، تازه مطلع شدند که قیمت بنزین افزایش یافته، کارت سوخت الزامی و بنزین دو نرخی و سهمیه بندی شده است. در ماههای قبل، بارها دولتمردان تاکید کرده بودند که برنامهای برای افزایش قیمت بنزین ندارند. نطقهای انتخاباتی حسن روحانی هم موکد این موضوع بود که او از اساس طرح سهمیهبندی بنزین در دولت محمود احمدینژاد را نادرست میداند. یعنی ذهنیت جامعه علیه سهمیه بندی بنزین شکل گرفته بود. لذا مردم با یک شوک خبری مواجه شدند.
🔹طبیعیست که اعلام زمان دقیق، میتوانست به سبب صف بندی مردم برای ذخیره بنزین ارزان، مشکلاتی ایجاد کند؛ اما میشد که این حد از اطمینان هم جامعه تزریق نشود و به شکل تدریجی مردم را برای آنکه قرار است اتفاقی بیفتد، آماده کرد. آنچه در روزهای بعد و در قالب اعتراض و آشوب رخ نمود، همه به دلیل یا بهانهی اصل ماجرای بنزین نبود؛ بلکه مردم ناراحت بودند که چرا چنین تصمیم مهمی بدون اطلاع رسانی عمومی اجرایی شد. مردم احساس کردند به حساب نیامدهاند که احساس بیراهی هم نبود.
🔻در سقوط هواپیمای اوکراینی ما با یک هجمه وسیع رسانهای از سوی غربیها و علیه ایران مواجه شدیم. در چنین شرایطی طبیعی بود که صداوسیما و اهالی رسانه و فعالان مجازی، به دفاع از کشور خود بپردازند. چه چیز آنها را در این دفاع مصمم کرد؟ اطمینان مسئولان امر به عدم دخالت عامل نظامی در سقوط هواپیما. این اطمینان بخشی سه روز به طول انجامید و در نهایت صبح شنبه شوک خبری، همه اهل رسانه را فلج و مردم را شوکه کرد. در لحظه، آنچه سقوط کرد، اعتبار رسانههای حامی نظام و فعالان آنها و خصوصاً صداوسیما بود. اشتباه نظامی قابل پذیرش بود، اما اطمینان بخشی به گزارهای کذب مورد پذیرش قرار نگرفت.
💢آسیب اتفاقات فوق، صرفاً آسیب به اعتماد عمومی در یک برهه و یک موضوع و نسبت به یک نهاد نیست؛ بلکه اولاً مردم خود را در مجموعه حاکمیت و مسئولین غریبه و نامحرم میبینند. ثانیاً و مهمتر آن است که اعتبار رسانه و اهالی رسانه از دست میرود و برای موضوعات بعدی قدرت تاثیرگذاری در جامعه را نخواهند داشت. رسانه ابزار مسئولین است، اما بی اعتنایی آنان به رسانه و نابلدی در مدیریت افکار عمومی باعث میشود علیه خود عمل کنند. مسئولین فقط متولی نان و آب ملت نیستند، مسئول خوراک فکری آنان هم هستند و اینطور خالی الذهن رها کردن مردم، یعنی آنان را در حملات رسانهای دشمنان بی سلاح و تنها گذاشتهاند.
#کبری_آسوپار
🌴کانال روشنگری و بصیرت
🆔 @uphjnv
🔴 ابهام ناگزیر یا آشفتگی خودساخته اصلاحطلبان!
✍️ #کبری_آسوپار
🔹 مبهم، آشفته و سردرگم؛ این وضعیت کنونی و آینده جمعی است که در سالهای اخیر دور هم جمع شدند و خود را «شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان» نامیدند؛
🔸 شورایی که با انتقادات گوناگون از سوی اصلاحطلبان مواجه شد و فراز و نشیبها پشت سر گذاشت تا سرانجام حتی برخی اصلاحطلبان اصل «شورا» بودن آن را هم منکر شدند و تصریح کردند که خاتمی و عارف آرای داخل شورا را «مهندسی» و برای این کار، بعضیها را که «حزب نبودند» وارد شورا میکردند.
✅ حالا شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان چند ماهی میشود که رئیس ندارد.
🔹 محمدرضا عارف پس از انتخابات دوم اسفند ۹۸ استعفا کرد، نایب رئیس شورا هم عبدالواحد موسوی لاری بود که از اوایل اردیبهشت ۹۸ از سمت خود در این شورا کنارهگیری کرده است.
🔸 حالا برخی اصلاحطلبان برای شورای سیاستگذاری رؤسای جدید پیشنهاد میدهند؛
💢 برخی دیگر تغییر شورا را در تعطیلی آن میدانند و برخی دیگر همچنان پی بازگرداندن محمدرضا عارف به شورایی هستند که بخشی دیگر از اصلاحطلبان معتقدند به خاطر مدیریت غلط عارف زمین خورد و معلوم هم نیست کدام سو حق دارند.
#سیاسی
➖➖➖➖➖➖➖
📡 رصد بهترین تحلیلهای روز 👇
https://t.me/joinchat/AfthPTwgMHGpwWiF7qdfKA
▪️آقای روحانی، به زندگی عادی برگردید!
🔻لغو جلسه سران سه قوه از سوی رئیسجمهور سبب یک جنجال خبری در رسانهها و شبکههای اجتماعی مجازی شد. موج اعتراضات به روحانی پس از آن شروع شد که دلیل لغو جلسه را حضور محمدباقر قالیباف، رئیس قوه مقننه در بیمارستان امام خمینی و دیدار و گفتگو با کادر درمان و بیماران بخش کرونای این مرکز درمانی اعلام کردند. مسئولان دولت اعلام کردند که برگزاری جلسه با فردی که در مواجهه با بیماران کرونایی بوده، خلاف پروتکلهاست.
🔻هشتم تیرماه سال جاری بود که حسن روحانی در سخنانی تأکید کرد که «بنده از هفته اولیه شیوع کرونا گفتم باید با این ویروس مدت مدیدی زندگی کرده و سازگاری داشته باشیم؛ بعضیها آن زمان فکر کرده بودند اگر ۱۰، ۱۵ روز برویم خانه و از خانه خارج نشویم تمام میشود؛ معلوم بود که با ۱۰، ۱۵ روز در خانه ماندن تمام نمیشود.» یک ماه پیش از آن هم، در هشتم خرداد ماه روحانی گفته بود که «باید تلاش کنیم با پروتکلهای بهداشتی تعریف شده نه تنها محدودیتها به تدریج برداشته شود، بلکه گشایشها به گونهای باشد که به مسیر طبیعی زندگی برگردیم. ما باید در آینده مردم را برای زندگی عادی همراه و همزمان با مقابله با کرونا آماده کنیم.»
🔻بر مبنای چنین سیاستی بود که امور مربوط به کسب و کار مردم به روال قبل کرونا بازگشت. تفریحات مردم از سر گرفته شد. مسافرتها هم که از ابتدا لغو نشده بود و با شدت ادامه داشت. حتی رستورانها، هتلها، استخرها، اماکن ورزشی و آرایشگاهها فعالیت خود را از سر گرفتند. روحانی حتی در مقام رئیس جمهور تصمیم بازگشایی و از سرگیری فعالیتهای حضوری مراکز آموزشی اعم از دانشگاه و مدرسه را هم اعلام کرد. با این حال، حسن روحانی که خود برای بازگشت مردم و حتی کودکان دبستانی به زندگی عادی تصمیم گرفته بود، هیچ گاه به زندگی عادی یک رئیس جمهور برنگشت. او در هشت ماه گذشته، جز در نهاد ریاست جمهوری و منزلش، حاضر نشد. بازدیدها و سفرهای او لغو شده و برخلاف برخی رؤسای جمهور خارجی هیچ بازدید حضوری از مراکز درمانی کشور که درگیر مهار کرونا هستند، نداشته است.
🔻او در روز معرفی وزیر پیشنهادی برای وزارت صمت نیز به دلیل شیوع کرونا در صحن علنی مجلس حضور نیافت و این پرسش را در اذهان عمومی به وجود آورد که آیا پروتکلهای در نظر گرفته شده برای روحانی با پروتکلهای همه ملت ایران و حتی پروتکلهای مسئولان و سران قوای دیگر متفاوت است؟ چه آنکه محمدباقر قالیباف و سید ابراهیم رئیسی، سران دو قوه دیگر در این ایام، برنامههای عادی خود را ضمن رعایت پروتکلهای بهداشتی انجام میدهند و حتی سفرهای استانی و بازدیدهای حضوری آنان برقرار است. روحانی پیش از این هم، به دلیل رفتارهایی همچون دیدار با کارگران در روز کارگر از داخل ماشین و یا پیاده نشدن از خودروی خود در اولین دیدار خود از مناطق زلزله زده کرمانشاه، مورد انتقاد بود.
🔻برخی معتقد هستند که لغو جلسه سران سه قوه، نه از روی مصلحت که در چارچوب یک لجبازی سیاسی با کسی است که زمانی رقیب انتخاباتی روحانی بوده و برخی اطرافیان و مشاوران روحانی همچنان او را رقیب میبینند. این گمانه به دو دلیل قوت گرفت؛ اول آنکه حسن روحانی طی ماههای اخیر بارها در جلساتی با حضور مسئولان بهداشت و درمان کشور حضور داشته و آنان در مراکز درمانی کرونایی حضور داشتهاند و چطور این سختگیری دیدار با قالیباف، در دیدار با آنان لحاظ نشده است و یا همان پروتکلها در دیدار با قالیباف برقرار نشد؛ و دلیل دوم که این گمانه را قوت بخشید، این بود که اطرافیان روحانی حتی قبل از حضور قالیباف در یکی از بخشهای کرونایی بیمارستان امام خمینی نیز علیه فعالیتهای میدانی رئیس مجلس و سفرهای استانی او موضع گرفته بودند. از جمله، حسام الدین آشنا، مشاور روحانی هفته گذشته در توئیتی پر کنایه نوشته بود که «سفرها را چند ماه زود شروع نکردهاید؟! این سفرها برای دیدن است یا دیده شدن؟ این سفرها نظارتی است، زیارتی است، نمایشی است یا انتخاباتی؟»
🔻مسئولیت رئیس جمهور به عنوان رئیس قوه مجریه و مسئول اجرایی کشور، قابل قیاس با مردم عادی که هیچ، قابل قیاس با هیچ مسئولی نیست و حضور فعالتر میدانی او را – البته با رعایت پروتکلهای بهداشتی - میطلبد. مسئولیت بزرگ، تعهد و فداکاری بزرگ هم میطلبد. خانهنشینی و قرنطینه کردن خود (آن هم نه ۱۰ یا ۱۵ روز، بلکه هشت ماه) و لغو جلسات مهمی که امکان رعایت صد در صدی پروتکلها در آن وجود دارد، در شأن مقام ریاست جمهوری نیست و با سخنان خود روحانی هم در تضاد است. به گفته خود رئیس جمهور، ممکن است کرونا سالها طول بکشد، آیا قرار است روحانی تا آخر دولت پا از محل کار بیرون نگذارد؟! درخواست زیادی نیست؛ رئیس جمهور هم به زندگی عادی و طبیعی یک رئیس جمهور همراه و همزمان با مقابله با کرونا برگردد.
💬 #کبری_آسوپار
📝قاتل شیک بجای قاتل لمپن
🔻رییسجمهوری که دستورِ اجرایی شدنِ فرمان ترور سردار سلیمانی را داد، از کاخ سفید رفت و اویی که ترور حاج قاسم را "اجرای عدالت" نامید، رییسجمهور شد. تفاوت جمهوریخواه و دموکرات همینقدر است؛ یکی میکُشد، آن دیگری تحسین میکند! در هر دو دولتِ دموکرات و جمهوریخواه، سردار ایرانی در لیست ترور آمریکا بود.
🔻دوست داشتم ترامپ ببازد که خواری ببیند، اما ذوقی از جایگزینی قاتل لمپن با قاتل شیک ندارم. اشتباه نکنید؛ شکست انتخاباتی ترامپ که هیچ، حتی ترور او تاوان خون سردار ما نیست که سید مقاومت به درستی گفت که: "ارزش کفش قاسم سلیمانی از سر ترامپ بیشتر است".
۱۷ آبان ۹۹
#کبری_آسوپار
@tahlile_siasi
@tahlile_siasi
🔺تصویر سازی یک روزنامهی ایرانی از میرحسین موسوی و دونالد ترامپ؛ هر دو قبل از اعلام نتیجه انتخابات (موسوی که قبل از پایان انتخابات حتی؛ و قبل از شمارش یک برگه رای حتیتر!) اعلام پیروزی کردند و هر دو شکست را نپذیرفتند و مدعی تقلب و فساد در انتخابات شدند...
🔻شاید این شبیه سازی مخالف داخلی به یک رییس جمهور جنایتکار آمریکایی را تندروی بدانید؛ اما این سبک خود اصلاحطلبان است....
🔹اصلاحطلبان بارها مخالفان داخلی برجام را همنوا با نتانیاهو و ترامپ دانستند؛ همین هفتهها بارها به دروغ و بی سند مدعی ناراحتی مخالفان داخلی خود از باخت ترامپ شدند؛ حتی واژه ترامپیسم داخلی را ساختند و نوشتند، بدون هیچ وجه شبهی...
🔸اما این تصویرسازی بی وجه شبه نیست؛ اینکه رفتار انتخاباتی ترامپ الگو گرفته از رفتار مجریان کودتاهای مخملیِ آمریکا در کشورهای دیگر است، اینکه اقدامات و مواضع او خاطرات ۸۸ را جلوی چشم آورده و اینکه اصلاحطلبان استانداردهای دوگانه دارند، تقصیر ما نیست!
💬 #کبری_آسوپار
@tahlile_siasi
@tahlile_siasi
🔴 انتقام، یک "عمل" است!
✍️ #کبری_آسوپار
🔹 ساعاتی پس از حملهی ایران به عینالاسد، در اوج هیجان هموطنانم و همهی دوستداران غیر ایرانیِ حاج قاسم سلیمانی برای انتقام از آمریکا، نوشتم که انتقام خون سردار ایرانی انجام نشد؛ صرفاً شروع شد...
🔸 از این انتقامهای نگرفته شده، کم نداریم؛ انتقام کدام دانشمند هستهای ترور شدهمان را گرفتیم؟ انتقام کدام یک را گرفتیم که حالا ساعتی پس از ترور دکتر محسن فخریزاده، باز رجز انتقام میخوانیم و بیانیهی تکراری میدهیم؟
✅ ما عصبانی هستیم؟ بله؛ هستیم. دانشمند کشورمان ترور شده؛ نه ترور کوری بوده و نه عملیات ناموفقی، نقطهزنیِ دقیق، و یک کار اطلاعاتی و عملیاتی حرفهای؛ و فراتر از هر فقدانی، حس ناامنی را با خود آورده است.
🔹 نتانیاهو، نخستوزیر صهیونیستها گفته بود نام محسن فخریزاده را بخاطر بسپاریم و حالا همان چیزی که او میخواسته، شده؛ تحقیر شدهایم. زیر و بم تردد دانشمند ایرانی را که میدانستیم در لیست ترور است و نتانیاهو از او نام برده، داشتهاند، یک نیسان انتحاری و یک تیم ترور وسط سرزمین ما... چطور عصبانی نباشیم؟
🔸 ما عصبانی هستیم؛ اما از عصبانیت نیست که میگوییم اینقدر سریع رجز انتقام نخوانید؛ عقلمان میگوید وعدهی داده نشده، رجزِ خوانده نشده، اگر عمل شود که تقدیر دارد و آفرینِ کاری که منتظرش نبودهایم؛ اگر هم عمل نشود، چون بیان نشده، ناامیدی ندارد؛ اما حرفهای زده شده و عمل نشده، یاس دردناکی به همراه دارد؛ تکرار که بشود، بی اعتمادی هم دارد. عصبانی و تحقیرشده که هستیم، لازم است ناامید و خسته هم بشویم؟
💢 حرف نزنید؛ بروید انتقام بگیرید؛ هر وقت انجام شد، اعلام کنید؛ ما دست و بازوی شما را هم میبوسیم. شما ستون اعتماد و احساس امنیت و اقتدار ما هستید؛ اینکه گلایه میکنیم، از این روست که از کوچکترین ترکی بر این ستون بیم داریم. شما هم این بیم را داشته باشید!
#سیاسی
#امنیتی
@tahlile_siasi
@tahlile_siasi
هدایت شده از جهاد تبیین
🔴 ولایتمداری یا خرج از رهبری؟
👤 #کبری_آسوپار
🔹 او امین رهبر است... رهبری او را تایید کرده است... لیست وزرا را پیش رهبری بردهاند... اگر رهبری تایید کند، مجلس تایید خواهد کرد...
🔸 اینها نامش ولایتمداری نیست. چارچوب ولایتمداری، چارچوب روشنی است، گرچه موضوعات آن نامحدود باشد. این چارچوب روشن وقتی در قالب عملکرد رسمی و قانونی مقامات سیاسی قرار میگیرد، وضوح بیشتر مییابد و کسی انتظار ندارد افراد در جایی که حکم ولیفقیه -کتبی یا شفاهی- وجود ندارد یا دلیلی دیده نشده که اعلام شود، مطیع ولایت باشند.
✅ از قضا حضرت آیتالله خامنهای نشان دادهاند انسان صریحی هستند. اهل قربانی کردن مصالح کشور نیستند و دچار رودربایستی نمیشوند. جایی که مخالف معاون اولی یک فرد حاشیهساز در دولت محمود احمدینژاد بودند یا زمانی که نظرشان بر عدم تغییر وزیر اطلاعات بود یا مخالفتی با وزارت شخصی دیگر داشتند، بیان کردند و پای حرفشان هم ایستادند. اما چند نکته در حواشی معرفی وزرای دولت سیزدهم و جلسات جاری رای اعتماد در مجلس وجود دارد:
1️⃣ آنکه رهبری در مورد وزرایی خرج شدند که نه نظر روشنی از ایشان وجود داشت و نه جزو این وزرای مربوطه بودند؛ همچون خرج رئیس جمهور از رهبری برای گزینه وزارت تعاون که گفته شد امین رهبری است.
2️⃣ آنکه روشن نیست که ایشان در مورد گزینه پیشنهادی وزیر اطلاعات نظری داشتهاند، تاییدی کردهاند یا خیر؛ و دو نقل متفاوت وجود دارد. محمدباقر قالیباف میگوید که: «رئیسجمهور گفت من وزرای امنیتی و سیاست خارجی را خدمت حضرت آقا معرفی کردم و ایشان موافقت کردند. در همه دولتهای گذشته هم اینگونه بوده است.» اما نمایندگان مخالف وزیر اطلاعات نظر دیگری داشتند و حسین میرزایی، نماینده اصفهان گفته: «از رئیس جمهور سوال شد، اعلام کرد رهبری در مورد وزیر پیشنهادی اطلاعات نظر خاصی نداشته است.»
3️⃣ آنکه نظر موافق رهبری نسبت به یک وزیر پیشنهادی نافی اختیار نماینده مجلس برای دادن رای مخالف به آن وزیر نیست. قالیباف میگوید در همه دولتها رهبری وزیر اطلاعات را تایید میکردهاند، با توجه به آنکه در همه این دورهها، وزیر اطلاعاتهای مختلف مخالفانی جدی در مجلس داشتهاند، روشن است که کسی انتظار ندارد نمایندگان با گزینه مورد موافقت رهبری مخالفت نکنند. وگرنه چه نیازی بود وزیر اطلاعات به مجلس معرفی شود؟
4️⃣ آنکه «من با وزارت فلانی موافقم» با «فلانی باید وزیر شود» با «من با وزارت فلانی مخالفتی ندارم» هر کدام معانی متفاوتی دارد. در گذشته گفته میشد رهبری صرفاً اگر مخالف باشند، در مورد وزیر اطلاعات نظر میدهند.
✅ صاحب این قلم چندان حجت الاسلام خطیب را نمیشناسد که تعصبی در حمایت یا کینهای در مخالفت با او داشته باشد؛ اما معتقدم تجربه 4 دهه کار اطلاعاتی و امنیتی و نیز بررسی برنامهها و مواضع او بر محور عقل و تخصصی که لازمه نمایندگی مجلس است، برای ارائه نظر مثبت و منفی در مورد او کفایت میکند و نیازی نیست رئیس جمهور یا نمایندگان مجلس، پای ولی فقیه را به حیطه انجام وظایف و اختیارات قانونی خود باز کنند. آن سو مظلوم نمایی نمایندگان مخالف هم وجهی ندارد. فرصت کافی برای ابراز مخالفت داشتند و این همه مانور روی اینکه رهبری نظری ندادهاند، جز بحثی جدلی نبود. طبعاً اگر کسی از نظر رهبری در موضوعی مطلع شد و نظر ایشان برایش حجت بود، نباید مخالفت کند، اما مجلسی که رهبری میخواهند، بعید است این باشد که فلان نماینده مخالف گزینه وزارت اطلاعات میگوید که «اگر رهبری فردی را تأیید کند مجلس یکپارچه تأیید خواهد کرد...» اگر قرار بود وزرا صرفاً با تایید رهبری انتخاب شوند و بعد از تایید ایشان، کسی مخالفت نکند، اصلاً چرا لیست وزرا به مجلس ارائه میشود؟
💢 گاه رهبری نظری میدهند و ما خود را ملزم میدانیم که عمل و نظرمان بر آن منطبق باشد و یا حداقل مخالف برنامه و نظر ولی فقیه اقدام و اعلام موضع علنی نکنیم؛ گاه هم ما نظری و عملی داریم و برای اثبات آن دنبال تطبیق نظر رهبری –بأی نحو کان- با نظر و عمل خودمان میگردیم. اولی ولایتمداری است، دومی خرج از رهبری. گاه ما در جایی که قانون و شرع هم میگوید میتوانیم نظری مخالف رهبری داشته باشیم، خود را ملزم به اطاعت از ایشان میکنیم، هزینهاش را هم میدهیم و وقتی مخالفتی با ما شد، نمیگوییم چون رهبری گفته، انجام دادم؛ گاه هم برای آنکه خودمان هزینه ندهیم، سریع میگوییم رهبر گفته و موج مخالفتها را سمت ایشان میبریم. اولی ولایتمداری است، دومی خرج از رهبری. این دوگانهها را جای همدیگر جا نزنیم.
#سیاسی
➖➖➖➖➖➖➖
https://eitaa.com/joinchat/1903165495C56be1717e3