انسان دارای دو جنبه‌ی انسانی و حیوانی است که این جنبه حیوانی همچون خوردن و آشامیدن، جزو انسان است. انسان علاوه بر قوای جسمانی و ظاهری– سامعه و شامّه و ذائقه و لامسه و باصره - دارای قوای روحی، غضبیه و شهویه و قوای عقلانی می‌باشد. هرچه از قوای انسانی در اختیار انسان است، همه و همه وسایلی جهت وصول به صراط مستقیم هستند تا انسان راحت‌تر بتواند صراط مستقیم را طی کند.
@ketab_ensan
نفس اماره، سرکش، فراموش‌کار و زیاده‌خواه بوده، انسان را به پستی‌ها و زشتی‌ها دعوت می‌کند و از عروج و تکامل بازمی‌دارد به همین خاطر باید به عقال عقل و جنبه‌ی انسانیت انسان درآید، چه اینکه در غیر این‌صورت، به مثابه‌ی حیوان وحشی‌ای خواهد شد که سرگردان بوده و مشکلاتی را برای فرد و جامعه‌ی انسانی به وجود خواهد آورد.
@ketab_ensan
اسلام به ما آموخته است که انسان‌ها با وجود ناهمگونی‌های نژادی و زبانی و فرهنگی، فطرت همسانی دارند که آن‌ها را به پاکی و عدالت و نیکوکاری و همدردی و همکاری فرا می‌خواند و همین سرشت همگانی است که اگر از انگیزه‌های گمراه‌کننده به سلامت عبور کند، انسان‌ها را به توحید و معرفت ذات متعالی خداوند رهنمون می‌گردد.
@ketab_ensan
فطرت انسان، گرایش به خدای متعال و توحید دارد و روح پرستش و خضوع در برابر حضرت باری‌تعالی، محبوب حقیقی و فطری هر انسانی است. خاک دل آن روز که می‌ریختند شبنمی از عشق در او ریختند
این عشق، عشق مادی نیست، عشق هوس‌آلود نیست؛ این، عشق به خدا و ذات احدیت است، عشق به اصل وجود است که در همه‌ی انسان‌ها نهادینه شد.
@ketab_ensan
حریّت و آزادگی جزو فطرت انسانی و امری فطری است که در انسان نهاده شده است؛ «و قد خلقک الله حراً»، البته این حریّت و آزادگی، بدین معنا نیست که انسان از هر چیز، حتی از محدوده‌ای که خداوند برای انسان ترسیم کرده است، رها باشد، بلکه بدین معنا است که انسان از اسارت و بندگی غرایز نفسانی خود و از بندگی دیگر مخلوقات رها باشد.
@ketab_ensan