بیدارشو، تا تمام استعدادها و توانمندیهایی که توی وجودت به خواب فرو رفتهاند، بیدار شوند!
بدان که تا به خود اعتماد نکنی و خودت را عاشقانه دوست نداشته باشی هیچ تغییری در زندگی تو ایجاد نخواهد شد🪴
#تیکه_کتاب
@ketab_khun
دوستای جدیدم به دنیای کتاب خیلی خوش اومدید😃💖
قراره کلی کتاب جدید براتون در کانال قرار بگیره😉
برای آشنا شدن با من و کانالم به پیام پین شده مراجعه کنید قشنگا😌🌷
📚|دنیای کتاب|📚
توی این کانال قراره وارد دنیای جدیدی بشیم و کلی چیز جدید کنار هم یاد بگیریم🫂 وارد دنیای کتابا که بشی
باز هم پیام رو براتون ریپ میزنم که راحتتر پیدامون کنید🥰💛
اگه سوالی داشتید یا کتابی میخواستید هم ادمینمون اینجا در خدمته😚👇
@bookdealer
لازم نیست حتما کار خاصی کنی تا به خودت افتخار کنی.
تو همینجوری که هستی خوب و با ارزش و کافی هستی✨
بـرای بهتر شدن تلاش کن اما یادت باشه که تو با تمام نقاط قوت و ضعفی که داری جذاب و دوست داشتنی و لایق شادی و آرامش هستی💛
پس عاشقانه خودت را دوست بدار و به خودت افتخار کن🌱
@ketab_khun
میدونید چقد ناراحت میشم وقتی پیاماتون رو میخونم که درباره حال بدتون بهم میگید و این که هیچ امید و انگیزه ای ندارید
تعریف میکرد که حالش اصلا خوب نیست و نمیتونه کنترل زندگیشو دستش بگیره
هر روز حالش بدتر میشه و حس افسردگی میکنه، این که وقتی خونس چقد گوشه گیر و غمگینه و وقتشو بیهوده میگذرونه
میدونی رفیق؟
یاد خودم افتادم، دقیقا وقتی که مدرسه میرفتم و نوجوون بودم
حس و حالی که به زندگی و خانوادم داشتم
اینقد حس افسردگی میکردم که انگار توی باتلاقی افتادم که حتی نمیتونم تکون بخورم و تلاش کنم، فکر میکردم معنای زندگی چی میتونه باشه؟
چرا وقتی زندگی اینقد ناامید کنندس آدم باید زندگی کنه؟
چرا نمیتونم حس خوبی به زندگی داشته باشم؟
همش با خودم میگفتم اگه کسی عاشقم بود قطعا خوشحال بودم
اگه دوست صمیمی و خوبی داشتم حتما حالم خوب بود
اگه پولدار بودم حس خوبی داشتم
اگه خانوادم باهام خوب بودن خوشبخت بودم
و...
چون من کسی رو پیدا کرده بودم که عاشقم بود
دوست صمیمی داشتم
پول داشتم و خانوادم دیگه باهام خوب رفتار میکردن