#تشکیلات
نیروهای انسانی را رها نکنید، نیروی انسانی دائم به تدارک و پشتیبانی معنوی احتیاج دارد. درس و کلاس و غیره در جای خود لازم است، امّا اهمیتش درجه دو است. درجهی اوّل، حرف زدن، نصیحت کردن و روحیه دادن است و اینها با علم حاصل نمیشود که برویم و علم دین به اینها یاد بدهیم. اینها با خود دین، یعنی با ایمان دینی حاصل میشود.
۱۳۷۴/۱/۳۰
@ketabetashkilat
#تشکیلات
انتقادپذیری را در خودتان نهادینه کنید. باید جوری باشید که انتقادپذیری را در نفس خودتان پذیرا باشید. البته این کار، سخت هم هست، امّا باید با سعه ی صدر برخورد کرد. برای شنیدن نقد، سینهی گشاده و روی باز و گوش شنوا داشته باشید، هیچ ضرر نمیکنید از اینکه از شما انتقاد کنند.
۱۳۸۶/۶/۸
@ketabetashkilat
#تشکیلات
صدق و اخلاص شرط اوّل است اگر ما در کسی صدق و اخلاص نبینیم، خیلی احتمال دارد که کار او هم به درد نخورد و یا در مواقعی مشکل درست کند. آدمی که صدق و اخلاص ندارد، ولی کارآیی دارد، مثل ماشینی که اگر مراقبش نبودند و یک پیچ آن اشکال پیدا کرد، گاهی میبینید که ضربهای هم به آدم میزند.
۱۳۶۸/۵/۱۸
@ketabetashkilat
#تشکیلات
باید تلاش خود را بکنیم و کار را بر پایهی منطقی استوار سازیم. وقتی میگوییم پایهی منطقی، معنایش این نیست که حتماً و صد در صد درست است، نه ممکن است منطق ما درست هم نباشد، امّا باید تلاشمان را برای جستجو از یک منطقِ درست آغاز کنیم و کار را بر پایهی درستی استوار سازیم و مشورتهای لازم را هم بکنیم.
۱۳۸۱/۶/۴
@ketabetashkilat
#تشکیلات
انقلابی یعنی چه؟ بعضی خیال میکنند وقتی میگوییم انقلابی، یعنی بینظم؛ نخیر، اتّفاقاً یکی از خطوط اصلی انقلابیگری، نظم است؛ منتها انقلابی، یعنی اینکه خودمان را سرگرم کارهای حاشیهای و تشریفاتی و زرقوبرقی و مانند اینها نکنیم؛ کار انقلابی یعنی برای یک مجوّز راهها را کوتاه کنند.
۱۳۹۶/۲/۱۰
@ketabetashkilat
#تشکیلات
تکلیفگرایی هیچ منافاتی با دنبال نتیجه بودن ندارد.تکلیفگرایی صحیح آن است که انسان در راه رسیدن به نتیجهی مطلوب بر اساس تکلیف عمل و از کارهای ضدّتکلیف و نامشروع پرهیز کند. انسانی که برای رسیدن به نتیجه بر اساس تکلیف عمل میکند، اگر به نتیجهی مطلوب هم نرسد، احساس پشیمانی و خسارت نمیکند.
۱۳۹۲/۵/۶
@ketabetashkilat
#تشکیلات
عمدهی هدف انبیای الهی تبیین بود؛ حقیقت را بیان کنند؛ چون آن چیزی که موجب میشود انسانها گمراه بشوند این است که حقیقت را نمیشناسند؛ عمده این است. از این قبیل هم هستند که حقیقت را میدانند امّا انکار میکنند، لکن عمدهی انحرافها ناشی از ندانستن حقیقت است و انبیای الهی آمدند تا حقیقت را بیان کنند.
۱۳۹۴/۱۰/۱۴
@ketabetashkilat