السلام علیکم یا أهل بیت النّبوة سلام بر علَم‌های نور و هدایت درها که بسته شد، دل‌ها شکست؛ اما در که شکست، حُرمت شکست. #حرمت_حرم، حرمت امام؛ #حرمت_حق شکست. حرم اگر می‌آمدیم، به شوق شما بود تا بیشتر در هوایتان باشیم. ادب بود بر آستان شما تا یادتان را آشکارا پاس بداریم و عشقتان را فاش نشان دهیم. آری، ادب بود؛ وگرنه شما بودید و هستید در همه جای این کرهٔ خاکی، در تک‌تک خانه‌ها. شما #قلب عالمید که قلب تک‌تک آدمیان به شما می‌تپد، حتی اگر حواسشان نباشد. پس چه باک اگر روزی دستمان به حرم نرسید؛ که زیارتگاه شما حریمی دارد به وسعت هستی و تمام دل‌ها. چه کوردلی است اگر نور خدا را در چارچوب زمان و مکان، محدود ببینیم و آنجا که اهل فن، مصلحتی برتر اندیشیده‌اند، به حُکمشان تن ندهیم! و کجا شیعه‌ایم اگر نتوانیم شما را جز در در و دیوار حرم بیابیم؟! چیست جز #هوای_نفس دنی، اگر به ولایتی که عین #عقل و بصیرت است، پشت پا بزنیم و درِ حرم‌ها را با بی‌بصیرتی بشکنیم؟ پناه بر خدا؛ که عجب قصهٔ تلخ و دیرینه‌ای دارد این در شکستن برای #شیعه! دنیاست؛ می‌گذرد. امروز اگر نشد، فردا هست. به حکم همان #عشق و #ادب، دست بر سینه می‌نهیم و از همین جا که هستیم، سلام می‌دهیم به شما. با #صبر و #بصیرت، عهد می‌بندیم که بیش از آنچه حَرمتان زائر داشت، در حریم ولایتتان مقیم شویم و هرلحظه و هرجا با شما باشیم. چشم‌انتظار روزی که با قدوم آخرین امام، زمین و زمان، آرام گیرد و عقل‌ها و قلب‌ها بیدار گردد. ألیس الصّبح بقریب... @Lotfiiazar