کودکان سوال‌های جالبی می‌کنند. «چرا انسان وجود دارد؟» «چرا گربه این‌گونه رفتار می‌کند؟» «اولین اسم دنیا چیست؟» «آیا خداوند برای خلق دنیا دلیل دارد؟» اینها سوالاتی است که بچه‌ها می‌پرسند. هرچند این پرسش‌ها ممکن است کاملا خردمندانه نباشد ولی

به قول ارسطو سرمنشأ فلسفه تعجب است.

بدون اینکه در مورد فردی که به او تبدیل شده بود قضاوتش کنند، و او را همانطور که بود پذیرفتند.

گفت مردم می‌گویند من آدمی کم‌حرف و گوشه‌گیر هستم. جواب دادم: راستش هیچ‌ وقت

که بزنم برای همین ساکت می‌مانم.

اين‌جور آدما صبح که از خواب پا میشن توی آينه به خودشون نمی‌گن: عجب لجنی‌ام من!
اين‌جور آدما هيچ احساس گناه و عذاب وجدانی ندارن. 
احساس گناه برای احمق‌هایی مثل ماست..!

«حافظه‌ی آدم، در ندارد که آدم‌ها برای رفت و آمدشان اجازه بگیرند. در زندگی هر کس، چند نفری هستند که

و خواسته و ناخواسته، همه جا با او هستند، تا پای گور هم.»