- - اذاعهٔ اخبار بالاتر و مضر تر از قتل حضرت سیدالشهداء شمرده‌اند، زیرا که می‌فرماید فرج آل مـحـمّـد -علیـهـم الـسّـلام- در سـال هفتادم بود، چون مردم جدّم حسین -علیه السّلام- را به قتل رسانیدند یکصد و چهلم به تأخير افتاد و چون احـادیث و اخبـار ما را اذاعه و اشاعه نمودنـد آن قـدر به تأخيـر افتـاد کـه مدّت او را مـاهـم نمـی‌دانـیـم! 📚کتاب خطی سرّ الاسرار فی مصائب      الابرار (محمد هاشم مرندی) ص٦٧ @ketabkhaneh_fazael

- - از حضرت سجّاد -علیه السّلام- مروی‌ست: چـه بسیـار جوهـر علم دارم، اگـر آن‌ هـا را آشـکار کنم، مـی‌گویـنـد که از بت پرستانی و مـسـلـمـانـان خـون مـرا مباح مـی‌دانـنـد! 📚کتاب خطی سرّ الاسرار فی مصائب      الابرار (محمد هاشم مرندی) ص٦٦ @ketabkhaneh_fazael

- - تـهِ بـازار نـشـسـتـیــم، کـه مـا را نـپـسـنـدنــد حرفِ سود و ضررش نیست، تو ما را بخر از ما

- - واعـظـی در مسجد دمشق نام علی -علیه السّـلام- بر زبانـش گذشتـه بود، عبدالملک مروان مـلعـون امـر نمود که زبانش بیرون کشیدند و تعجب می نمود که عجب است که این اسم بر زبان مردم میگذرد! و از کمال مکر و حیله و تعلیمات شیطانی اطراف را پـر آوازه کردنـد تا جایـی کـه بـا ابوتراب و فرزندان و با آل رسول الله -علیهم السلام- محاربه نموده حقوق ایشان را غصب نمودند، تا مـردم جـرأت نموده هر جا اسم ابوتراب گـذرد هذیان گوینـد و کلمات کفـرآمیز بر زبان گذرانند و منافع و مداخـل مشروعه ایشان را به نوعی مسـدود ساختنـد کـه ایشان را قدرت بر چیزی نمانده، مهـمـات دنیا بر ایشان تباه گردید تا زمان خلافت عمر چـون اسم آن حضرت و بنی هاشم در اول طومار بیت المال دید که وظایف به اسم ایشان نوشته اند، از وظایف چیزی کم کرد و رفته رفته تمامی را قطع نمود. 📚 تحفة الشاهيه، کرهرودی، ص۳۷۹ @ketabkhaneh_fazael

- - مروی‌ست که بعد از حضرت أميرالمؤمنين ابن عباس نزد معاویه رفت و ده هزار مثقال طلا و دیگر چیزها از اجناس نفیسه به رسم تحفه جهت آن ملعون برد و التماس نمود که لعن آن حضرت را از منابر برطرف کند قبول ننمود و گفت: آن‌مقدار اهتمام در این‌بدعت به‌جای آوردم که چون روزی بر طرف شود، مردم را گمان آن‌باشد که سنتی از سنن‌نبوی برطرف‌شود! و چنین شد که چون عمر بن عبدالعزیز امر فرمود کـه مِن بعد بر منابـر نخوانند و بـه‌ این مضمون احکام اتمام داده و به اطراف و جوانـب فرستـاد، مردم فـریـاد برآورده می‌گفتند: «غیرت السنة و بدّلت. و چون عمر ابن عبدالعزیز از منبر پایین آمده ترک لعن نمود در آن روز مذکور است که او را سنگ می زدند، و شتم و سب می نمودند و می.گفتند که تارک سنت است و وی در خانه گریخته شخصی دیگر را جهت پیش نمازی تعیین نمـوده بود و فدک را نیز بـه اولاد فاطمه -علیها السّلام- رد نمـوده هفتاد خروار زر که از خمس جـمـع رسیـده بـود مـذکور اسـت کـه به‌ خـدمت حضرت باقر -علیه السّلام- فرستاد. 📚 تحفة الشاهيه، کرهرودی، ص۳۸۱ @ketabkhaneh_fazael

-

- - نوشتند بعض‌ مورّخین، اوقاتی که حضرت زینب -علیها‌ السّلام- شیرخواره و در گهواره خوابیده بود، هرگاه حضرت سیّدالشهداء از نظر او غایب می‌شد، گریه و بی‌قراری می‌نمود، و چون دیدۀ او به جمال بی‌مثال برادر می‌افتاد بی‌نهایت مسرور و فرح‌ناک می‌شد، چنان‌چه یک‌وقت حضرت صدّیقه -سـلام الله علـیهـا- شرح‌ِحال محبّت این خواهر به‌ بـرادر را بـه‌ ساحت مقدّس نبوت معروض داشت. و هم چنین در وقت نماز قبل از اقامه، اوّل نظر به صورت آن کعبۀ در مقصود و قبلهٔ حاجات [می‌نمود] آن گاه به راز و نیاز با قاضی الحاجات مشغول می‌شد. و نیز از آن‌جا می‌توان استكشاف نمود چه اندازه مجذوب برادر بوده که از حرم جدّش - آن محلّ امن و امان - بیرون شد و ترک جمیع علایق نموده عالمةً، چه مصایب و رزایا در جلو داشت و محض برادر حرکت نمود. و ابن عبّاس با این که از راه اخلاص ممانعت از حمل نساء نمود، آن مخدّره با او متغیّر [گشت] چنان‌چه شرح آن گذشت. و هم از این دو می‌توان کشف نمود که در راه برادر چه بلا‌ها و چه رزایا متحمل شد که از حیطۀ تصوّر خارج بوده، و نیز از این رو می‌توان فهمید که چه محبّت به حضرت علی اکبر داشته چرا که «من احبَّ شيئاً احبَّ آثاره» چون علی اکبر از آثار جلیلۀ حسینی بوده، چنان او را دوست داشته که به احدی از اهل بیت چنان محبّت نداشته و در مفارقت او چنان اظهار جزع و فزغ نموده که در مفارقت احدی از بنی هاشم چـنـان ننموده [است]. 📚خصائص زینبیه، جزایری، ص۱۲۱ @ketabkhaneh_fazael

- - امام حسین -علیه السلام- در روز عاشورا به حضرت زینب -علیها السلام- فرمودند: أنت بحمـدالله عالمة غیـر معلمة فهمة غیر مفهمة «خواهر جان! شما دارای دانشی خدادادی هستی!» 📚 مجالس عندلیب السادات، موسوی، ص۹۱ @ketabkhaneh_fazael

- - درباره دوران شیرخواری حضرت زینب -سلام الله علیها- نوشته اند: حضرت زینب در آغوش مادرش -علیهما السلام- بود و شیر می نوشید. در این هنگام، امام حسین -علیه السلام- آمد. ناگهان حضرت زینب -سلام الله علیها- شیرخوردن را وا نهاد، و به برادرش نگریست. پس از این، حضرت زهرا -علیها السلام- در این باره با پدرش گفت و گو نمود. پیامبر -صلی الله علیه و آله- فرمود: «دخترم، زینب، به یاد کربلا و رخدادهایی است که برای او و برادرش پیش خواهد آمد؛ از این رو شیرخوردن را رها می کند!» 📚فواکه المتعلمین، قائنی، ص۳۱۶ @ketabkhaneh_fazael

- - چنان‌ چـه نقـل شده کـه حضرت زهرا -علیها السلام- از زمانـی که حامل بـه حضرت زینب -علیها السلام- شد روز به روز مهموم و مغموم بود تا آن‌زمانی کـه آن مخدّره متولّد شد. 📚خصائص زینبیه، جزایری، ص۱۲ @ketabkhaneh_fazael

- - و بعضی گفته اند کـه زینب بـه معنـی بلا کِش باشد! چون معلوم بود که چـه بلا‌ها بینـد و بسـی مشقّـت‌هـا متحمّـل شـود لـذا مـوسـوم بـه زینب شـد. 📚خصائص زینبیه، جزایری، ص۱۵ @ketabkhaneh_fazael

- - مروی‌ست‌که در ایّام طفولیّت زینب‌خاتون، روزی در حجره به خواب قیلوله استراحت نموده بوده، مظلوم‌کربلا به‌اشتیاق خواهر داخـل حجره گردیـد، دیـد از دریچـهٔ آفتاب بـه صورت آن خـورشیـد آسمان حیا تابیـده و عـرق بـر چـهـرهٔ منـوّرش نشـستـه، مظلوم کربلا طاقـت نیـاورد کـه صـورت خـواهـرش زینب‌را در آفتاب ملاحظه نماید، به‌روایتی عبای خود را حجاب نمود و به روایت دیگر بدن خود را در مقابل آفتاب داشت، تا زینب -علیها السّلام- بیدار شد، چون ملاحظه نمود شرمنده گردید! با خود گفت: ای برادر آیا در کجا باشد که من تلافی این احسان نمایم؟! ای‌ شیعه در قتلگاه زینب -علیها السّلام- بـه تلافـی بـه خـاطـرش آمـد، امّـا چـه کـنـد بـا بازوی بـستـه بـه سـر نعش برادرش رسیـد، بدن مبـارک او را در میـان آفتاب دیـد، حـال وقت‌تلافی‌ست! به‌نعش‌برادر‌چنین‌خطاب‌کرد: معذورم ای برادرِ با جان برابرم زیرا کـه دستگیـر لعینـان کافرم مـهلـت نمی‌دهـنـد کـزیـن آفتـاب گـرم صد پاره پیکرت به سوی سایه‌ای برم بر سر نعش برادرش چنان محشری بر پا شد کـه جـنّ و انـس به‌ گریـه در آمدنـد! 📚 انوار المجالس، شهرابی، ج۱، ص٤١ @ketabkhaneh_fazael

- ای کـه مـریـضـی بـیـا، بـر در آل عـبـا دوای هر نوع مرض در مطب زینب است

- - امـام معصـوم تمامـی حـرکات خـود را از روی تکالیفی که در صحیفهٔ آسمانی نـوشـتـه شـده اسـت بـه جـای مـی‌آورد. 📚 سرّالاسرار، مرندی @ketabkhaneh_fazael

-

- - در کتاب‌مناقب آمده به‌سند‌صحیح از سلمان فارسی، روایت‌کرده‌اند که‌روزی فاطمه‌ زهرا -علیها السلام- در خانه هیچ نفقه‌ای موجود نداشـت و حـسـنیــن -علیهما السلام- کودک بودند، یکـی سه سـاله و دیگـری چهار سالـه بود و دو روز  بود که چیزی نخورده بودند! و آن روز بی‌تابی می‌نمودند و از مادر خـود طعام طلب می‌نمودند و فاطمه -علیها السلام- چیزی نداشت که به ایشان دهد، فرمـود کـه بروید و برگردید که پدر شما می‌آید و چیزی می‌آورد، ساعتی می‌رفتند و باز می‌آمدند و بی‌قراری می‌نمودند، پس در آن وقت فاطمه -علیها السلام- با دیده گریـان برخواستنـد و قدری سنگ ریزه از زمین برداشت و در دیگ کرد و آب بر آن ریخت و سر آن را پوشانیـد و آتش در زیـرش برافروخـت و بـه فرزنـدان خـود فرمـود کـه ای نـور دیدگـان، مادر ایـن طعام را بار کرده است، ساعتی دیگر برویـد و باز آیید تـا پخته شـود، و آن شاهـزادگـان رفتند و گردش نموده، بـاز آمدنـد و ایشـان از گرسنگی بی طاقت شده بودند، شروع به گریه نمودند، حضرت امام حسن -علیه السـلام- سرپـوش از سـر دیگ برداشـت و گفت ای مادر اگر پخته‌اند در کاسه‌ ریز تا بخوریم، حضرت فاطمه -علیها السلام- در دل با خدا مناجات کرد و اندکی در کاسه ریخـت، چـون نگریسـت آن را پختـه دیـد، نزد فرزندان نهاد و آنـان خوردنـد و شـکـر خدا به‌جای آوردند و فاطمه به شکرانه این نعمت دو رکعت نماز به‌جای آورد و حمد خدا را به تقدیم رسانید، و از آن زمان تا حالا از آب غساله‌ی دست حسنـیـن درختـی به هـم رسیده که میوه آن‌سنگ است و مردم می‌پزند و می‌خورند، و بعد از آن هرگاه فاطمه -علیها السلام- درماندی سنگ ریزه در دیگ می‌ریخت و آتش در زیر او بر می‌افروخت، طعام‌می‌شد‌. چون این خبر به‌خدمت رسول خدا -صلی الله علیه و آله- رسید، گفت: الحمدلله که در دست دختر من است آن‌چه در دست پسران‌پیغمبران بوده. 📚 مخطوطة حزن الائمه، ربیع بن محمود، ص١٤۲ @ketabkhaneh_fazael

- - مرحوم محسن عسکری: در مجلس و محضـر مرحـوم آیت‌الله بهجت، بیتـی با این مضمـون خوانـدم کـه "پیـامبر بـه فـرمـان خـدا دسـت حضرت‌فاطمه -علیها السلام- را می‌بوسیدند." سپس از ایشان دربارهٔ درستی یا نادرستی آن بیت پرسیـدم؛ فرمـود: هر جـا دیـدی خـریـدار دارد، آن را بـخـوان و از مـن نـقـل کـن کــه "رسول‌ خدا حتی یک‌بار هم برای بوسیـدن دست حضرت فاطمه - علیها السلام - دست ایشان را بالا نیاوردنـد؛ بلکه خودشـان خم مـی‌شـدنـد و دست بانـو را می‌بوسیـدنـد!" @ketabkhaneh_fazael

- چشم تموم عالَـم به روضـه‌های زهـراسـت

- چـادرت را نـتـکـان، عـرش بِــهَـم مـی‌ریـزد ای که روزی دو عالم به ید فضّهٔ توست!

-

- - فـي الروایـة: لـو أنّ فـاطـمـة -علیهـا السـلام- ‏ ولدت ألف ولد ذکر، لکان کل فرد منهم إماما. مروی‌ست که اگر فاطمه -علیها ‏السلام- هـزار فرزنـد پسـر بـه دنـیـا مـی‌آورد، هـر کـدام یـک از آنـان امـام مـی‌شــد! 📚الانوار العلویة، نقدی، ص٤٣٣ @ketabkhaneh_fazael