هو النور عفافا!! بدان که جریان اُنس من باتو، جاودانه خواهد ماند. چرا که با تو أحسن الحال را دارا خواهم بود. آری اهتمام خواهم داشت تاباتو امیر نفسم باشم ودلِ پارسایم را رونق بخشم. الهاااا! مدّ و قبضِ دلم را سامان ده و خضر راهم را برسان ومرا بر صراطت، ثابت قدم بدار. 🌻🌼🌻🌼 حجابا‌‌!! تو فیاض منی ولحظه به لحظه پر فروغ تر و شعله ورتری در سلول‌های وجودم وتا قیامت شیرین و پُر جذبه ایی. آری! تو در تمام مراتب هستی ام حضوری تام وجدّی داری ومن به عنوان یک بانو، متنعّم ومتلذّذ باتو خواهم بود تا ساهره ی قیامت. الهااا! به شکوهِ بی بدیلِ لحظات استجابتت سوگند، حجاب وعفافم را پُرتوان تر از پیش کرده ومرا تا مقام «عند ملیک مقتدر» بالا بَر. #عفاف_و_حجاب 🦋 📚 @ketabkhanehmodafean

📖 #معرفی : #یک_عاشقانه_آرام 🖊 اثر: #نادر_ابراهیمی ✨ روایتی زیبا از عشقِ گیله‌مرد به همسرش، عسل...🌹 ❤️کتاب در ۳فصل نوشته شده است، و بازه‌ی زمانی قبل تا بعد از انقلاب را روایت می‌کند. گیله‌مرد معلم ادبیات است که به دنبال یافتن عسل اصل به آذربایجان می‌رود و در آن‌جا عاشق عسل خانم می‌شود. 🐝 وضعیت این زوج، قبل از انقلاب و شکنجه‌ی ۲۳روزه‌ی گیله‌مرد، همچنین بیکاری و روی آوردن به کتاب فروشی و... روایت داستان برعهده‌ی گیله‌مرد است اما بیشتر حجم کتاب مکالمه‌ی بین این دو عاشق است که گاهی با هم موافق و گاهی مخالفند. حرف‌هایشان از سیاست و هنر و شعر و کتاب و ورزش و نقد بر سینما و... گرفته تا فلسفه را شامل می‌شود. 👫 🍃نویسنده، مَردی را برای مخاطب توصیف می‌کند که پر از شعار و اعتقادِ عاشقانه است و به تمام این شعارها و اعتقادهایش پایبند است؛ او از نسل‌های جدید بخاطر عشق‌های تقلبی ناراحت و گله‌مند است. همچنین کسانی را که به امید زندگی بهتر، وطن را ترک می‌کنند شدیدا نقد می‌کند. 🔸نثر کتاب به همان شیوه‌ی همیشگی نادر ابراهیمی نوشته شده، که خواندنش برای بعضی‌ها سخت است.🌱 📥فایل #pdf این کتاب صوتی؛ در انتها بارگذاری خواهد شد🙂 📚 @ketabkhanehmodafean

📖 #دانلود کتاب #صوتی : #یک_عاشقانه_آرام 🖊 اثر: #نادر_ابراهیمی قسمت1⃣ 📚🎧 @ketabkhanehmodafean

📖 #دانلود کتاب #صوتی : #یک_عاشقانه_آرام 🖊 اثر: #نادر_ابراهیمی قسمت 2⃣ 📚🎧 @ketabkhanehmodafean

📖 #دانلود کتاب #صوتی : #یک_عاشقانه_آرام 🖊 اثر: #نادر_ابراهیمی قسمت 3⃣ 📚🎧 @ketabkhanehmodafean

📖 #دانلود کتاب #صوتی : #یک_عاشقانه_آرام 🖊 اثر: #نادر_ابراهیمی قسمت 4⃣ 📚🎧 @ketabkhanehmodafean

📖 #دانلود کتاب #صوتی : #یک_عاشقانه_آرام 🖊 اثر: #نادر_ابراهیمی قسمت 5⃣ 📚🎧 @ketabkhanehmodafean

ادامه دارد...

🔺 میزان مطالعه ی خود را با دیدن این کلیپ با استاندارد جهانی مقایسه کنید🔺 #کتاب_و_کتابخوانی 📚 @ketabkhanehmodafean

✍️ #شهرِ_عشق #قسمت_چهل_و_ششم 💠 گوشی را روی زمین پرت کرد و فقط #دعا می‌کردم خاموش کرده باشد تا دیگر مصطفی ناله‌هایم را نشنود. نمی‌دانستم باز صورتم را شناختند یا همین صدای مصطفی برای مدرک جرم‌مان کافی بود که بی‌امان سرم عربده می‌کشید و بین هر عربده با لگد یا دسته اسلحه به سر و شانه من و این پیرزن می‌کوبید. 💠 دندان‌هایم را روی هم فشار می‌دادم، لب‌هایم را قفل هم کرده بودم تا دیگر ناله‌ام از گلو بالا نیاید و #عشقم بیش از این عذاب نکشد، ولی لگد آخر را طوری به قفسه سینه‌ام کوبید که دلم از حال رفت، از ضرب لگدش کمرم در دیوار خرد شد و ناله‌ام در همان سینه شکست. با نگاه بی‌حالم دنبال مادر مصطفی می‌گشتم و دیدم یکی بازویش را گرفته و دنبال خودش می‌کشد. پیرزن دیگر ناله‌ای هم برایش نمانده بود که با نفس ضعیفی فقط #خدا را صدا می‌زد. 💠 کنج این خانه در گردابی از درد دست و پا می‌زدم که با دستان کثیفش ساعدم را کشید و بی‌رحمانه از جا بلندم کرد. بدنم طوری سِر شده بود که فقط دنبالش کشیده می‌شدم و خدا را به همه #ائمه (علیهم-السلام) قسم می‌دادم پای مصطفی و ابوالفضل را به این مسلخ نکشاند. 💠 از فشار انگشتان درشتش دستم بی‌حس شده بود، دعا می‌کردم زودتر خلاصم کند و پیش از آنکه ابوالفضل به خانه برسد، از اینجا بروند تا دیگر حنجر برادرم زیر خنجرشان نیفتد. خیال می‌کردم می‌خواهند ما را از خانه بیرون ببرند و نمی‌دانستم برای زجرکش کردن زنان #زینبیه وحشی‌گری را به نهایت رسانده‌اند که از راه‌پله باریک خانه ما را مثل جنازه‌ای بالا می‌کشیدند. 💠 مادر مصطفی مقابلم روی پله زمین خورد و همچنان او را می‌کشیدند که با صورت و تمام بدنش روی هر پله کوبیده می‌شد و به گمانم دیگر جانی به تنش نبود که نفسی هم نمی‌زد. ردّ #خون از گوشه دهانم تا روی شال سپیدم جاری بود، هنوز عطر دستان مصطفی روی صورتم مانده بود و نمی‌توانستم تصور کنم از دیدن جنازه‌ام چه زجری می‌کشد که این قطره اشک نه از درد و ترس که به #عشق همسرم از گوشه چشمم چکید. 💠 به بام خانه رسیده بودیم و تازه از آنجا دیدم #زینبیه محشر شده است. دود انفجار انتحاریِ دقایقی پیش هنوز در آسمان بالا می‌رفت و صدای تیراندازی و جیغ زنان از خانه‌های اطراف شنیده می‌شد. چشمم روی آشوب کوچه‌های اطراف می‌چرخید و می‌دیدم حرم #حضرت_زینب (علیهاالسلام) بین دود و آتش گرفتار شده که فریاد حیوان #تکفیری گوشم را کر کرد. 💠 مادر مصطفی را تا لب بام برده بود، پیرزن تمام تنش می‌لرزید و او نعره می‌کشید تا بگوید مردان این خانه کجا هستند و می‌شنیدم او به جای جواب، #اشهدش را می‌خواند که قلبم از هم پاره شد. می‌دانستم نباید لب از لب باز کنم تا نفهمند #ایرانی‌ام و تنها با ضجه‌هایم التماس می‌کردم او را رها کنند. 💠 مقابل پایشان به زمین افتاده بودم، با هر دو دستم به تن سنگ زمین چنگ انداخته و طوری جیغ می‌زدم که گلویم خراش افتاد و طعم #خون را در دهانم حس می‌کردم. از شدت گریه پلک‌هایم در هم فرو رفته بود و با همین چشمان کورم دیدم دو نفرشان شانه‌های مادر مصطفی را گرفتند و از لبه بام پرتش کردند که دیگر اختیار زبانم از دستم رفت و با همان نایی که به گلویم نمانده بوده، رو به گنبد ضجه زدم :«#یا_زینب!» 💠 با دستانم خودم را روی زمین تا لب بام کشاندم، به دیوار چنگ انداختم تا کف کوچه را ببینم و پیش از آنکه پیکر غرق به خون مادر مصطفی را ببینم چند نفری طوری از پشت شانه‌ام را کشیدند که حس کردم کتفم از جا کنده شد. با همین یک کلمه، ایرانی و #شیعه بودنم را با هم فهمیده بودند و نمی‌دانستند با این غنیمت قیمتی چه کنند که دورم له له می‌زدند. 💠 بین پاها و پوتین‌هایشان در خودم مچاله شده و همچنان #حضرت_زینب (علیهاالسلام) را با ناله صدا می‌زدم، دلم می‌خواست زودتر جانم را بگیرند و آن‌ها تازه طعمه ابوجعده را پیدا کرده بودند که دوباره عکسی را در موبایل به هم نشان می‌دادند و یکی خرناس کشید :«ابوجعده چقدر براش میده؟» و دیگری اعتراض کرد :«برا چی بدیمش دست ابوجعده؟ می‌دونی میشه باهاش چندتا #اسیر مبادله کرد؟» و او برای تحویل من به ابوجعده کیسه دوخته بود که اعتراض رفیقش را به تمسخر گرفت :«بابام اسیره یا برادرم که فکر مبادله باشم؟ #ارتش_آزاد خودش می‌دونه با اون ۴۸ تا ایرانی چجوری آدماشو مبادله کنه!» 💠 به سمت صورتم خم شد، چانه‌ام خیسِ اشک و خون شده بود و از ترس و غصه می‌لرزید که نیشخندی نشانم داد و تحقیرم کرد :«فکر نمی‌کردم #سپاه_پاسداران جاسوس زن داشته باشه!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 📚 @ketabkhanehmodafean

🕊 «‏الذكريات التي ‏لا تموت، تميت...⁩» ‏خاطراتی كه ‏نمی‌ميرند، می‌كشند... #سردار_دلها 🥀 #صبحتون معطر به عطر شهیدان🕊🍃 #کتابخانه_مدافعان_حریم_ولایت @ketabkhanehmodafean

#یازهرا کتاب شهیـد #محمدرضـاتورجےزاده فرمــانده گردان یـازهرا 📚🌷 @ketabkhanehmodafean

📚کتاب: #سفر_سرخ زندگینامه شهید #سیدحسین_علم_الهدی ✍نویسنده: نصرت الله محمودزاده 📚 @ketabkhanehmodafean

✍دانلود کتاب #خاطرات یکی از پاکترین بندگان خدا، #شهید_ابراهیم_هادی به شدت موثر در توبه و ترک گناهان پیشنهاد جهت انتخاب به عنوان #رفیق_شهید 🔷 @ketabkhanehmodafean

💢 بزرگترین کتابفروشی دنیا در #ایران قرار داره! باغ کتاب تهران با وسعت 110 هزار متر مربع، که شامل 65 هزار متر مربع فضای داخلی و مابقی فضای سبز و دریاچه مصنوعیه و بیش از 400 هزار جلد کتاب هم واسه فروش داره! بزرگترین کتابفروشی ثبت شده در گینس کتابفروشی بارنز و نوبل در #نیویورک است که یک چهارم باغ کتاب #تهران مساحت داره! #همه_چیز_دون #کتاب_و_کتابخوانی 📚 @ketabkhanehmodafean

✍️ #شهرِ_عشق #قسمت_چهل_و_هفتم 💠 از چشمان‌شان به پای حال خرابم خنده می‌بارید و تنها حضور حرم #حضرت_زینب (علیهاالسلام) دست دلم را گرفته بود تا از وحشت اینهمه نامحرمِ تشنه به خونم جان ندهم که در حلقه تنگ محاصره‌شان سرم پایین بود و بی‌صدا گریه می‌کردم. ای‌کاش به مبادله‌ام راضی شده بودند و هوس تحویلم به ابوجعده بی‌تاب‌شان کرده بود که همان لحظه با کسی تماس گرفتند و مژده به دام افتادنم را دادند. 💠 احساس می‌کردم از زمین به سمت آسمان آتش می‌پاشد که رگبار گلوله لحظه‌ای قطع نمی‌شد و ترس رسیدن نیروهای #مقاومت به جان‌شان افتاده بود که پشت موبایل به کسی اصرار می‌کردند :«ما می‌خوایم بریم سمت بیمارستان، زودتر بیا تحویلش بگیر!» صدایش را نمی‌شنیدم اما حدس می‌زدم چه کسی پشت این تماس برای به چنگ آوردنم نرخ تعیین می‌کند و به چند دقیقه نکشید که خودش را رساند. 💠 پیکرم را در زمین فشار می‌دادم بلکه این سنگ‌ها پناهم دهند و پناهی نبود که دوباره شانه‌ام را با تمام قدرت کشید و تن بی‌توانم را با یک تکان از جا کَند. با فشار دستش شانه‌ام را هل می‌داد تا جلو بیفتم، می‌دیدم دهان‌شان از بریدن سرم آب افتاده و باید ابتدا زبانم را به صلّابه می‌کشیدند که عجالتاً خنجرهایشان غلاف بود. 💠 پاشنه درِ پشت بام مقداری از سطح زمین بالاتر بود و طوری هلم می‌دادند که چشمم ندید، پایم به لبه پاشنه پیچید و با تمام قامتم روی سنگ راه‌پله زمین خوردم. احساس کردم تمام استخوان‌هایم در هم شکست و دیگر ذکری جز نام #حضرت_زینب (علیهاالسلام) به لب‌هایم نمی‌آمد که حضرت را با نفس‌هایم صدا می‌زدم و می‌دیدم خون دهانم روی زمین خط انداخته است. 💠 دلم می‌خواست خودم از جا بلند شوم و امانم نمی‌دادند که از پشت پیراهنم را کشیدند و بلندم کردند. شانه‌ام را #وحشیانه فشار می‌دادند تا زودتر پایین روم، برای دیدن هر پله به چشمانم التماس می‌کردم و باز پایم برای رفتن به حجله ابوجعده پیش نمی‌رفت که از پیچ پله دیدم روی مبل کنار اتاق نشسته و با موبایلش با کسی حرف می‌زند. مسیر حمله به سمت #حرم را بررسی می‌کردند و تا نگاهش به من افتاد، چشمانش مثل دو چاه از آتش شعله کشید و از جا بلند شد. 💠 کریه‌تر از آن شب نگاهم می‌کرد و به گمانم در همین یک سال به‌قدری #خون خورده بود که صورتش از پشت همان ریش و سبیل خاکستری مثل سگ شده بود. تماسش را قطع کرد و انگار برای جویدن حنجره‌ام آماده می‌شد که دندان‌هایش را به هم می‌سایید و با نعره‌ای سرم خراب شد :«پس از #وهابی‌های افغانستانی؟!» 💠 جریان خون به زحمت خودش را در رگ‌هایم می‌کشاند، قلبم از تپش ایستاده و نفسم بی‌صدا در سینه مانده بود و او طوری عربده کشید که روح از بدنم رفت :«یا حرف می‌زنی یا همینجا ریز ریزت می‌کنم!» و همان #تهدیدش برای کشتن دل من کافی بود که چاقوی کوچکی را از جیب شلوارش بیرون کشید، هنوز چند پله مانده بود تا به قتلگاهم برسم و او از همانجا با تیزی زبان جهنمی‌اش جانم را گرفت :«آخرین جایی که می‌برّم زبونته! کاری باهات می‌کنم به حرف بیای!» 💠 قلبم از وحشت به خودش می‌پیچید و آن‌ها از پشت هلم می‌دادند تا زودتر حرکت کنم که شلیک #گلوله پرده گوشم را پاره کرد و پیشانی ابوجعده را از هم شکافت. از شدت وحشت رمقی به قدم‌هایم نمانده و با همان ضربی که به کتفم خورده بود، از پله آخر روی زمین افتادم. حس می‌کردم زمین زیر تنم می‌لرزد و انگار عده‌ای می‌دویدند که کسی روی کمرم خیمه زد و زیر پیکرش پنهانم کرد. 💠 رگبار گلوله خانه را پُر کرده و دست و بازویی تلاش می‌کرد سر و صورتم را بپوشاند، تکان‌های قفسه سینه‌اش را روی شانه‌ام حس می‌کردم و می‌شنیدم با هر تکان زیر لب ناله می‌زند :«#یا_حسین!» که دلم از سوز صدای مظلومش آتش گرفت. گرمای بدنش روی کمرم هر لحظه بیشتر می‌شد، پیراهنم از پشت خیس و داغ شده و دیگر ناله‌ای هم نمی‌زد که فقط خس‌خس نفس‌هایش را پشت گوشم می‌شنیدم. 💠 بین برزخی از #مرگ و زندگی، از هیاهوی اطرافم جز داد و بیدادی مبهم و تیراندازی بی‌وقفه، چیزی نمی‌فهمیدم که گلوله باران تمام شد. صورتم در فرش اتاق فرو رفته بود، چیزی نمی‌دیدم و تنها بوی #خون و باروت مشامم را می‌سوزاند که زمزمه مصطفی در گوشم نشست و با یک تکان، کمرم سبک شد. 💠 گردنم از شدت درد به سختی تکان می‌خورد، به‌زحمت سرم را چرخاندم و پیکر پاره‌پاره‌اش دلم را زیر و رو کرد. ابوالفضل روی دستان مصطفی از نفس افتاده بود، از تمام بدنش خون می‌چکید و پاهایش را روی زمین از شدت درد تکان می‌داد... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد 📚 @ketabkhanehmodafean