🌻#امام_حسین در جمع اصحاب فرمودند: ای مردم، خداوند بندگان را نیافرید  مگر برای اینکه او را بشناسند  هنگامیکه او را شناختند #عبادتش  کنند  وقتی او را عبادت کردند به برکت این  عبادت، از عبادت غیر او بی نیاز شوند 🔸مردی پرسید: #شناخت_خدا چیست؟ 🌻حضرت فرمودند: این است که اهل هر زمانی امامی را  که باید از او فرمان ببرند، بشناسند 📚بحارالانوار، ج23 ، ص 83 🍀🌺🍀🌸🍀 https://eitaa.com/ketabkhani1

※ مجموعه داستان #همه_نمی‌رسند ۱ | ماجرای کسانی که به عاشورا نرسیدند، شاید شبیه ما | روز اول | عُبَیْدُالله بْن حُرّ جُعْفی ※ عبیدالله ابتدا در کوفه ساکن بود؛ اما پس از قتل عثمان به شام نزد معاویه رفت و پس از چندی دوباره به کوفه بازگشت. او پس از شهادت امام حسین(ع)، از عدم پذیرش دعوت امام پشیمان شد. در قیام مختار ابتدا به قیام‌کنندگان پیوست؛ اما پس از مدتی از صف یاران مختار جدا شد و جزء سپاهیان مصعب بن زبیر در مقابل مختار قرار گرفت. ✘ پس از مرگ معاویه در سال ۶۰ هجری و تصمیم امام حسین(ع) برای آمدن به کوفه، عبیدالله از کوفه بیرون آمد تا با امام مواجه نشود. اما در نزدیکی کربلا با وی مواجه شد. نقل است که امام حسین(ع) وقتی به منزلگاهی به نام قصر بنی مقاتل یا به روایتی «قطقطانیه» در چند فرسخی کربلا رسید، خیمه‌ای دید و پرسید که آن از کیست؟ گفتند از آن عبیدالله بن حر جعفی. امام(ع) کسی را نزد او فرستاد، تا او را به یاری اردوی امام(ع) دعوت کند، ولی او بهانه آورد و گفت: «من از کوفه بیرون نیامدم مگر از ترس اینکه حسین(ع) به آنجا آید و من نتوانم یاریش کنم.» فرستاده امام بازگشت و پاسخ عبیدالله را به امام(ع) رساند. پس از آن امام حسین(ع) خود نیز به خیمه عبیدالله رفت و نشست و خدا را سپاس گفت، و گفت: «ای مرد، در گذشته خطا بسیار کردی و خداوند تو را به اعمالت مؤاخذه می‌کند، آیا نمی‌خواهی در این ساعت سوی او بازگردی و مرا یاری کنی تا جد من روز قیامت، نزد خدا شفیع تو باشد؟» گفت: «یابن رسول الله، اگر به یاری تو آیم، همان اول کار، پیش روی تو کشته می‌شوم، و نفس من به مرگ راضی نیست، ولی این اسب مرا بگیر، به خدا قسم تاکنون هیچ سواری با آن در طلب چیزی نرفته مگر اینکه به آن رسیده و هیچکس در طلب من نیامده مگر اینکه از او سبقت گرفته و نجات یافته‌ام.» ✘ امام (ع) از او روی برگرداند و فرمود: «نه حاجت به تو دارم و نه به اسب تو.» و سپس این آیه از سوره کهف را خواند: «و ما کنت متخذ المضلین عضدا؛ ما گمراهان را به یاری خود نمی‌طلبیم.» اما از اینجا بگریز و برو! نه با ما باش و نه بر ما! زیرا اگر کسی صدای استغاثه ما را بشنود و اجابت نکند، خداوند او را به رو در آتش جهنم می‌اندازد و هلاک می‌شود. ــــــــــــــــــ  پ. ن  : داشتم به خودم فکر می‌کردم: از روزی که فهمیدم باری بر زمین هست، که باید بروم و بلندش کنم که یقیناً جمعیتی را به امامشان می‌رساند، تا روزی که این تصمیم عملی شود، یکسال طول کشید و من مصمم بودم که عملی نشود ! یکسال من " عُبَیْدُالله بْن حُرّ جُعْفی " بودم، و این بار بزرگ، کم و بیش بر زمین ماند، تا ... امروز می‌فهمم رحم خدا را و منّت امام را، که نگفت برو، احتیاجی به تو و خودکارت ندارم! ※ چشمانش را بست و ۳۶۵ روز بعد راهم داد! #استاد_محمد_شجاعی

※ مجموعه داستان #همه_نمی‌رسند ۲ |ماجرای کسانی که به عاشورا نرسیدند، شاید شبیه ما | روز دوم | عبدالله بن مطیع پرده اول : ※ وقتی امام(علیه‌السّلام) به عبدالله رسید، او امام خواست از آب چاهش نوشیده، دعایی کند تا چاه، آبدار شود. امام نیز خواسته او را اجابت کرد. آن گاه عبدالله از امام پرسید: قصد کجا را دارید؟ امام فرمود: در حال حاضر به مکه می‌روم. عبدالله گفت: خداوند برایت خیر قرار دهد. اما من نیز رای و نظری دارم که دلم میخواهد برای شما بازگو کنم. امام فرمود: نظر تو چیست؟ عبدالله گفت: پس از ورود به مکه وقتی خواستی از آنجا به شهر دیگری بروی، به کوفه نزدیک نشو، زیرا کوفه شهری شوم و محنت زاست. در کوفه پدرت کشته و برادرت تنها رها شد، و ضربه مهلکی بر او وارد شد. از مکه جدا نشو؛ زیرا شما سرور و آقای عرب هستید و به خدا قسم اگر کشته شوید خاندان شما نیز هلاک می‌شوند. پرده دوم: امام از جاده اصلی به سوی مکه متوجه شد... و در راه از کنار عبدالله بن مطیع که در ملک خود و کنار چاه آبش اقامت کرده بود، گذر کرد و در آنجا فرود آمد. عبدالله به امام حسین علیه‌السّلام گفت: ‌ای اباعبدالله؛ خدا بعد از تو آب گوارایی را برای ما ننوشانَد؛ به کجا میروی؟ امام (علیه‌السّلام) گفت: به سوی عراق، عبدالله گفت: سبحان الله چرا؟ ایشان پاسخ داد: معاویه مرده و بیش از یک بارشتر، نامه از مردم عراق برای من آمده است. عبدالله گفت: یا اباعبدالله! این کار را انجام نده، به خدا سوگند آنان حرمت پدرت را حفظ نکردند؛ در حالی که بهتر از تو بود؛ پس چگونه حرمت تو را حفظ خواهند کرد؟ به خدا سوگند اگر تو کشته شوی بعد از تو حرمتی باقی نخواهد ماند. هنگامی که امام به مکه رسید این آیه را تلاوت کرد: ولما توجه تلقاء مدین قال عسی ربی ان یهدینی سواء السبیل«و چون (موسی پس از خروج از مصر) رو به سوی مدین نهاد، گفت : باشد که پروردگارم مرا به راه راست راهنمایی کند». ـــــــــــــــــــــــ پ. ن : ※ عبدالله بن مطیع دوبار امام را در مسیر دید ! و دوبار فقط او بود که امام را نصیحت می‌کرد! گویی او امام بود و حسین علیه‌السلام مأموم. ازسویی عبدالله انگار، بالاتر از چاهِ آبش همّی نداشت! و دغدغه‌ای بالاتر از پر آب شدنش! داشتم با خودم فکر می‌کردم، آدم امام را هم که به چشم ببیند، باز از پنجره‌ی فهم خودش می‌بیند، از پنجره‌ی آرزوها و دغدغه‌هایش. دارم یکی یکی ورق می‌زنم روزهایی را که حالِ خوش دعایی دست داد و من همه چیز خواستم جز همراهیِ امام را ! همان " فمعکم معکم، لا مع غیرکم " را ! همان " فقط تو و دیگر هیچ " را! ✘ من قطعاً اگر به چشم سر هم امام را می‌دیدم، همان را می‌خواستم که پادشاهِ قلب و ذهنم بود. چقدر "عبدالله بن مطیع"هایی در درون من جریان دارد و نمی‌شناختمش! #استاد_محمد_شجاعی

🌹#تدبر در قرآن شماره ۸۵: «سؤال از صفحۀ هشتاد و پنج قرآن کریم» ❇️#سئوال کدام گزینه صحیح نیست ؟ «ﻛﺴﺎﻧﻲ‌ ﻛﻪ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺍی ﺧﻮﺩﻧﻤﺎﻳﻲ ﺍﻧﻔﺎﻕ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ ......» الف- ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ندﺍﺭﻧﺪ. ب - ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ندﺍﺭﻧﺪ. ج- کارشان جهت تشویق دیگران به انفاق است. د- ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻫﻤﻨﺸﻴﻦ ﺍﻳﻦ افراد(ﺭﻳﺎﻛﺎﺭ) اﺳﺖ. 🌼تدبر کنندگان عزیز لطفا پاسخ خودتان را به همراه نام و نام خانوادگی، حداکثر تا ساعت ۱۲ ظهر به پی وی بنده ارسال نمائید .👇👇 @Ya_Shfaatolhossin 🍃🌺🍃🍃🌺🍃🌺🍃 #آزمون #تدبرکنندگان #جزء_پنجم

💠پرسش: 🛑 #اولین -شهید_قیام حسینی مسلم بن عقیل است یا سلیمان بن رزین؟؟ 🛑لطفاً زندگی‌نامه سلیمان بن رزین را که روز عاشورا در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، بیان نمایید. 🔰🔰🔰پاسخ اجمالی🔰🔰🔰 🔸#سلیمان_بن_رزین، یکی از غلامان امام حسین(ع) و یکی از شهدای کربلا بود. وی یکی از شهیدانی است که در دفاع از امام و مولای خود جان خویش را فدا نمود. 📙بر اساس گزارش برخی منابع متأخر، مادر سلیمان کبشه نام داشت و کنیزی بود که امام حسین(ع) او را با هزار درهم خرید. 🔺کبشه در خانه‌ی «ام‌اسحاق بنت طلحه بن عبدالله» همسر امام حسین(ع)، خدمت می‌کرد. او سپس با ابو رزین ازدواج نمود که ثمره‌ی ازدواج آنها فرزندی به نام سلیمان شد، که در خدمت امام حسین(ع) بود. 🟢در جریان قیام #امام_حسین(ع)، حضرتشان نامه‌ای به یزید بن مسعود نهشلى،[3] مالک بن مسمع بکری، احنف بن قیس، منذر بن جارود، مسعود بن عمرو، قیس بن هیثم و عمرو بن عبیدالله بن معمر که از بزرگان بصره به شمار می‌آمدند نگاشت ▫️آن‌را توسط سلیمان بن رزین برای آنها فرستاد. 🔻به دلیل اختناق حاکم بر آن سرزمین، چند نفر از این افراد، رسیدن نامه‌ای از سوی امام(ع) را کتمان کرده و با هیچ‌کس سخنی در مورد آن به میان نیاوردند، 🔺 اما یکی از آنان به نام منذر بن جارود ترسید که این نامه دسیسه‌‌ای از جانب عبیدالله بن زیاد باشد، و از طرفى بحریّه دختر منذر، همسر عبیداللَّه بود (و ابن زیاد داماد او به شمار می‌آمد)؛[4] 🔴 از این‌رو سلیمان که نامه‌‌رسان امام بود را دستگیر کرد و به ابن زیاد تحویل داد. در پی این اقدام خائنانه، عبیدالله نیز سلیمان را به شهادت رساند.[5] 💎بر این اساس، سلیمان بن رزین در راه قیام امام حسین(ع) و قبل از روز عاشورا و اولین شهید در این مسیر در شهر بصره به شهادت رسید. 🟢سپردن مأموریت رساندن نامه به سران بصره را می‌توان دلیلی بر اعتماد امام(ع) نسبت به این غلام و جایگاه بالای او نزد آن‌حضرت(ع) دانست. 🔻در زیارت‌نامه شهدا، نام قاتل او، سلیمان بن عوف حضرمی اعلام شده و بر او نفرین فرستاده شد: «السَّلَامُ‏ عَلَى‏ سُلَیمَانَ‏ مَوْلَى‏ الْحُسَینِ‏ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ سُلَیمَانَ بْنَ عَوْفٍ الْحَضْرَمِی».[6] 📚 منابع: [1]. شیخ مفید، الاختصاص، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، محرمی زرندی، محمود، ص 83، قم، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، چاپ اول، 1413ق. [2]. مامقانی، عبدالله‏، تنقیح المقال فی علم الرجال‏، محقق، مامقانی، محی‏الدین و مامقانی، محمدرضا، ج 33، ص 282، قم، موسسة آل البیت(ع) لإحیاء التراث‏، چاپ اول، 1431ق. [3]. سید بن طاوس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ترجمه، فهری، سید احمد، ص 38، تهران، جهان، چاپ اول، 1348ش. [4]. همان، ص 44. [5]. طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 5، ص 357 – 358، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. [6]. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده، آخوندی، محمد، ج 2، ص 575، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1367ش. ┈┈••✾•✨‌🌺⁩✨•✾••┈┈•~~~ 🌤أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج🌤*

🗣بیانات مرحوم حضرت آیت اللَّه‏ خوشوقت ره

⚫️آداب عزاداری اباعبدالله الحسین⚫️ 🔘 1- سیاهپوشی :  از نظر فقهی پوشیدن لباس سیاه مکروه است ولی در عزاداری امام حسین (علیه السلام ) و ائمه معصومین (علیهم السلام ) استثناء شده است زیرا این کار نشانه حزن و اندوه و نمودار شعائر و حماسه ها است . 🔘2- تسلیت گویی : اصل تسلیت گفتن در شرایط مصیبت و اندوهی که بر کسی وارد شده در اسلام مستحب است. پیامبر اکرم (ص) : هرکس مصیبت دیده ای را تسلیت گوید ، پاداشی همانند او دارد. (سفینةالبحار، ج2، ص188 ) - این سنت در بین شیعیان رایج است و  با  جمله « اَعظَمَ اللهُ اُجُورَکُم » همدیگر را تسلیت می دهند. - امام باقر (ع ) : وقتی شیعیان به هم می رسند در مصیبت ابا عبدالله (ع )این جمله را تکرار نمایند : « اَعظَمَ اللهُ اُجُورَنا بمُصابنا بالحُسَین (ع ) وَ جَعَلَنا وَ اِیاکُم مِنَ الطالبینَ بثاره مع وَلیهِ الاِمام المَهدی مِن الِ مُحَمَدٍ علیهمُ السَلامُ.» خداوند اجر ما را به سوگواری و عزاداری بر امام حسین (علیه السلام ) بیفزاید و ما و شما را از خونخواهان او همراه با ولی خود امام مهدی از آل محمد (علیهم السلام ) قرار بدهد . (مستدرک الوسایل،ج2،ص216) 🔘3- تعطیلی کار در روز عاشورا : امام صادق (ع ) : کسی که روز عاشورا را تعطیل کند ، یعنی عقب کسب و کارش نرود و به کوری چشم بنی امیه که روز عاشورا را متبرک می دانستند، اگر کسی برای معیشت روزانه اش هم فعالیتی نکند، خداوند حوائج دنیا و آخرتش را بر آورد و کسی که روز عاشورا روز حزن و اندوه او باشد، در عوض فردای قیامت که برای همه روز هول و ترس است برای او روز شادی خواهد بود.(امالی شیخ صدوق ، ص129) 🔘4- زیارت و زیارت خوانی :  علقمة بن حضرمی از امام باقر (ع ) در خواست نمود که مرا دعایی تعلیم بفرما که از راه نزدیک یا دور و از خانه ام در این روز (روز عاشورا ) بخوانم . امام فرمودند : ای علقمه ! هرگاه خواستی (دعا بخوانی ) دو رکعت نماز بخوان بعد از آن این زیارت (عاشورا ) را بخوان .پس اگر تو این زیارت را بخوانی ، دعا کرده ای به آنچه که ، ملائکه برای زائر حسین (ع ) دعا می کنند و خداوند صد هزار هزار درجه برای تو بنویسد و مثل کسی هستی که با حسین (ع ) شهید شده باشد تا مشارکت کنی ایشان را در درجات ایشان و شناخته نشوی مگر در جمله شهیدانی که شهید شده اند با آن حضرت و نوشته شود برای تو ثواب زیارت هر پیغمبری و رسولی و ثواب زیارت هر که زیارت کرده حسین (ع) را از روزی که شهید شده است . (مصباح المتهجد ، ص714) اگر می توانید زیارت عاشورای معروفه را با صد لعن و صد سلام بخوانید و اگر وقت ندارید برای صد لعن  و  صد سلام ،  زیارت عاشورای غیر معروفه را که در اجر و ثواب با زیارت معروفه یکسان است ، هر روز بخوانید. (هر دو زیارت در مفاتیح الجنان هست.) 🔘5 - تباکی و گریستن : در حدیث قدسی آمده که خداوند به حضرت موسی (ع) فرموند : ای موسی ! هر یک از بندگانم در زمان شهادت فرزند مصطفی (ص) (روز عاشورا) گریه کند یا حالت گریه به خود بگیرد و بر مصیبت سبط پیامبر(ص) تعزیت گوید همواره در بهشت خواهد بود(مستدرک سفینه البحار، ج7، ص235) 🔘6- برگزاری مجالس عزاداری : امام صادق (ع) می فرماید : مجلس گرفتن شما را من دوست می دارم . در مجالس خود « امر ما را » زنده بدارید . خداوند رحمت کند کسی که امر ما را زنده بدارد (وسایل الشیعه، ج10، ص235) 🔘7 – نماز جماعت ظهر عاشورا : سید الشهداء و یاران با وفای او همه کشته راه نماز شدند.از این رو در زیار ت مطلقه امام حسین خطاب به امام می گوییم : اشهد انک قد اقمت الصلاة و اتیت الزکاة و امرت بالمعروف و نهیت عن المنکر .  🔘8 – تحمل اندکی سختی : بايد مقدارى از لذائذ زندگى را كه از خوردن و نوشيدن و حتّى خوابيدن و گفتن بدست مى‏آيد ترك نموده ( مگر آن كه لازم باشد ) و ديدار با برادران دينى را ترك كرده و آن روز را روز گريه و اندوه خود قرار دهد.و مانند كسى باشند كه پدر يا فرزند خود را از دست داده است‏ . - امام صادق (ع)  : در روز (عاشورا) از کارهای لذتبخش دوری شود و آداب و سنن سوگواری بر پا گردد و تا زوال خورشید از خوردن و آشامیدن خودداری شود و بعد از آن همان غذایی خورده شود که سوگوارن می خورند. (میزان الحکمه ، ج8 ، ص3783) 🔘9- رعايت اخلاص: عزاداری را بخاطر رسم و عادت انجام نداده و سعى كنيم اين كارها را با نيتى خالص و براى رضاى خدا انجام داده و در خلوص خود نيز صادق باشيم. زيرا كار كوچكى كه با نيت خالصانه و صادقانه همراه باشد بهتر از كارهاى زيادى است كه خلوص و صداقت در آن نباشد ، حتى اگر چندين هزار برابر باشد.

ناگفته هایی از حقایق عاشورا نویسنده: آیت الله سید علی میلانی

#استاد_انصاریان 👈 حساب یاران حسین(ع) در قیامت ▫️ روایت دارد وقتی که قیامت می‌شود، خدا به ابی‌عبدالله(ع) می‌گوید حساب همه‌ی بندگان با خود من است اما حساب یاران تو با خودت است؛ من کاری به یاران و شهدای تو ندارم. ▫️ هرکس به یک شکلی به تو وصل بوده؛ یکی با گریه، یکی با کفش جفت کردن، یکی با چایی درست کردن، یکی با خدمت کردن و با پیاده رفتن[به کربلا]، حساب همه اینها با خودت است. حسین(ع) هم که همه‌ی شما می‌دانید خیلی کریم است.