✅پرسش: چرا #تاسوعا بنام #حضرت_ابوالفضل(ع) نامیده می شود؟ 🌸☘️☘️☘️☘️☘️🌸 🌺پاسخ: 🔰نامگذاري روز تاسوعا به نام حضرت عباس (ع) منشاء روايي ندارد. 👈 اين نام گذاري به عرف وسنت مردم بر مي گردد ، يعني اينکه مردم جهت احترام به ابوالفضل )ع)، از روز تاسوعا به عنوان روز حضرت عباس ياد مي کنند . 👈در اين روز بيشتر ازحضرت تجليل مي شود تا شخصيت وبهترمورد توجه قرار گيرد، البته اين احترام به نقش عباس (ع) درکربلا ومقام او برمي گردد. 👈🏻 در حادثه كربلا، سمت پرچمدارى سپاه حسين«ع»و سقايى خيمه هاى اطفال و اهل بيت امام را داشت و در ركاب برادر،غير ازتهيه آب،نگهبانى خيمه ها و امور مربوط به آسايش و امنيت خاندان حسين«ع»نير برعهده او بود و تا زنده بود،دودمان امامت،آسايش و امنيت داشتند. 👈🏻عباس،مظهر ايثار و وفادارى و گذشت بود.وقتی وارد فرات شد،با آنكه تشنه بود، اما بخاطر تشنگى برادرش حسين«ع»آب نخورد شهادت عباس،براى امام حسين بسيار ناگوار و شكننده بود.جمله پر سوز امام،وقتی كه به بالين عباس رسيد،اين بود:«الآن انكسر ظهرى و قلت حيلتى و شمت بى عدوى».(1) نشان از ناراحتي حضرت از شهادت وي دارد حضرت عباس (ع) مقام بلند دارد.تعابير بلندى كه درزيارتنامه اوست،گوياى همين مطلب مي باشد. 👈🏻 در زيارت ناحيه مقدسه نيز امام زمان (ع) ازشخصيت ايشان تجليل نمود (2) 👈🏻امام سجاد(ع) فرمود:" عمويم عباس حقيقتاً ايثار و جانبازي نمود و جانش را فداي برادر نمود تا آنجا كه دستهايش قطع شد." (3) 👈🏻امام صادق(ع) فرمود: شهادت مي دهم كه تو براي خدا و رسولش و برادرت خير خواهي نمودي، پس تو چه نيكو برادر فداكار بودي." (4) پي نوشت ها : 1.جواد محدثي فر هنگ عاشورا ، قم، نشر معروف ، 1378،چاپ چهارم، 293 2. جواد محدثي ، همان 3. بحارالانوار، ج44، ص 298، 3 .جواد محدثي، همان 4.مفاتيح الجنان ، زيارتنامه حضرت عباس (ع) 🌺 ☘️🌺 🌺☘️🌺☘️🌺☘️

🌳🌷🌴🌺🌿 🌷🌴🌺🌿 🌴🌺🌿 🌺🌿 🌿 🌳 مرگ در نهج البلاغه - 34 ☘️ از فرارسیدن ناگهانی مرگ بترسید 🌱 فبَادِرُوا الْعَمَلَ وَ خَافُوا بَغْتَةَ الْأَجَلِ (خطبه 114) 🌴 به كارهاى شايسته بپردازيد و از فرا رسيدن ناگهانی مرگ بترسيد 🌿 🌺🌿 🌴🌺🌿 🌷🌴🌺🌿 🌳🌷🌴🌺🌿 🌹🌳🌷🌴🌺🌿

🕊زیارت نامہ شهــــــــــدا🕊 اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ،اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ ، اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ ، اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیمُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیعَبدِ اللهِ ، بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم ، وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم ، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا ، فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم .♥️ #السلام‌_علیڪ_‌یاانصار_رسول‌الله🦋

📚گزیده ای از کتاب ؛ #حماسه_حسینی 🛑 #حادثه_کربلا، تجسم عملی اسلام «قسمت پنجم » ✍️حادثه کربلا ، یک صحنه آن نمایش اخلاق اسلامی است. بطور مختصر سه ارزش اخلاقی مروت، ایثار و وفا را که در این حادثه وجود داشته اند، مروت، مفهوم خاصی دارد و غیر از شجاعت است. گو اینکه معنایش مردانگی است ولی مفهوم خاصی دارد. ملای رومی از همه بهتر آن را مجسم کرده است، آنجا که داستان داستان مبارزه علی علیه السلام و عمرو بن عبدود را نقل می کند علی علیه السلام روی سینه عمرو می نشیند و او روی صورت حضرت آب دهان می‌اندازند، بعد حضرت از جا حرکت می کند و می رود و بعد می آید . اینجاست که ملای رومی شروع می‌کند به مدیحه‌سرایی و یک شعرش که راجع به علی علیه السلام چنین است: در شجاعت شیر ربانیستی/در مروت خود که داند کیستی در شجاعت، تو شیر خدا هستی در مروت کسی نمی تواند تو را توصیف بکند که چقد جوانمرد و آقا هستی. مروت این است که انسان به دشمن خودش هم محبت بورزد . حافظ می گوید: آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است/ با دوستان مروت با دشمنان مدارا ولی فرمان اسلام از این بالاتر است، اگر نزدیکتر می شد به اسلام چنین می گفت: با دوستان مروت، با دشمنان هم مروت و مردانگی. اینکه اباعبدالله در وقتی که دشمنش تشنه است، به او آب می‌دهد، معنایش مروت است. این بالاتر از شجاعت است همان طور که علی علیه السلام این کار را کرد. صبح عاشورا بود، اول کسی که دوید به طرف خیمه‌های حسین بن علی علیه السلام تا ببینند اوضاع از چه قرار است، شمربن ذی الجوشن بود. وقتی از پشت خیمه ها آمد دید خیمه ها را جمع کرده و خندقی هم کنده اند و خار جمع کرده و آتش زده اند. خیلی ناراحت شد که از پشت نمی شود حمله کرد، شروع کرد به فحاشی. یکی از اصحاب گفت آقا! اجازه بدهید همینجا( یک تیر) حرامش کنم, فرمود: نه. گفت آقا من او را می‌شناسم که چه جنس کثیفی دارد ،چقدر فاسق و فاجر است. فرمود می‌دانم ولی ما هرگز شروع به جنگ نمی کنیم ، ولو اینکه به نفع ما باشد. این دستور اسلام بود . اباعبدالله هم چنین ه کرد . در تمام روز عاشورا، مقید بود که جنگ را، آنها که به ظاهر مسلمان و گوینده شهادتین بودند شروع کنند. گفت بگذارید آنها شروع بکنند، ما هرگز شروع نمی کنیم. ایثار ، یکی دیگر از عناصر اخلاقی موجود در این حادثه، ایثار است . چه نمایشگاه ایثاری بوده است کربلا ! شما ببینید آیا برای ایثار ، تجسمی بهتر از داستان جناب ابوالفضل عباس علیه السلام می توان پیدا کرد؟ ایثار یکی از باشکوه ترین تجلیات عاطفی روح انسان است. چرا سوره هل اتی نازل می شود که در آن می فرماید: و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا، انما نطعمکم لوجه الله لا ترید منکم جزاء ولا شکورا برای ارج نهادن به ایثار. تجلی دادن این عاطفه انسانی و اسلامی، یکی از وظایف حادثه کربلا بوده است و گویی این نقش به عهده ابوالفضل العباس گذاشته شده بود. ابوالفضل العباس بعد از آنکه چهار هزار مامور شریعه فرات را دریده است ،وارد آن شده و اسب را داخل آب برده به طوری که آب زیر شکم اسب رسیده و ابوالفضل می تواند بدون اینکه پیاده شود, مشکش را پر از آب بکند، همینکه مشک را پر از آب کرد، با دستش مقداری آب برداشت و آورد جلوی دهانش که بنوشد، دیگران از دور ناظر بودند، آنها همین قدر گفته اند ما دیدیم که ننوشید و آب را ریخت. ابتدا کسی نفهمید که چرا چنین کاری کرد. تاریخ می گوید: فذکر العطش الحسین علیه السلام یادش افتاد که برادرش تشنه است، گفت شایسته نیست حسین در خیمه تشنه باشد و من آب بنوشم . حالا تاریخ از کجا می گوید؟ از اشعار ابوالفضل ، چون وقتی که بیرون آمد، شروع کرد به رجز خواندن، از رجزش فهمیدند که چرا ابوالفضل تشنه آب نخورد، رجزش این بود : یا نفس من بعد الحسین هونی / فبعده لاکنت ان تکونی خودش با خودش حرف می‌زند ,خودش را مخاطب قرار داده می گوید : ای نفس عباس می خواهم بعد از حسین زنده نمانی، تو می خواهی آب بخوری و زنده بمانی؟ عباس ! حسین در خیمه اش تشنه است و تو میخواهی آب گوارا بنوشی؟ به خدا قسم ، رسم نوکری آقایی، رسم برادری ،رسم امام داشتن ،رسم وفاداری چنین نیست. همه اش سراسر وفا بود. مردی است به نام عمرو بن قرضه بن کعب انصاری که از اولاد انصار مدینه است. او از آن کسانی است که ظاهراً در وقت نماز اباعبدالله بوده و خودش را سپر اباعبدالله کرده بود . انقدر تیر به بدن این مرد خورد که دیگر افتاد . لحظات آخرش را طی می‌کرد ،اباعبدالله خودشان را رساندند به بالینش ، تازه شک می کند درباره خودش که به وظیفه خود عمل کرده یا خیر ، می گوید: اوفیت یا اباعبدالله ؟ آیا من توانستم وفا بکنم یا نه؟. «ادامه دارد.....» 🍀🌺🍀🌸🍀 https://eitaa.com/ketabkhani1

امشبی را شَهِ دین در حرمش مهمان است، مَکُن ای صبح طلوع! عصـر فـردا بَـدَنَ‍ـش زیر سُم اسبان است، مَکُن ای صبح طلوع ...! #شب_عاشورا #امام_حسین🖤 #مناسبتی 👇https://eitaa.com/joinchat/1250427166C377e9b9ad1

📚گزیده ای از کتاب؛ #منظومه_عاشورا 🛑 #اهداف_قیام_عاشورا: «قسمت دهم» ✔️ اهداف چند لایه قیام امام حسین علیه السلام: 🖋برای تبیین« نظریه هدفمندی چندلایه» با اعتقاد و باور به اینکه امام حسین علیه السلام از شهادت خویش آگاه بود. ولی شهادت را مقصد می دانست نه مقصود ، هدفمندی حادثه عاشورا را در دو لایه میشود توضیح داد: 🔸لایه اول: در این لایه مسئله هدف از حادثه عاشورا از نگاه امام حسین علیه السلام و بر اساس مبانی کلی امامت تحلیل میشود. امام در سخنان ،خطابه ها و نامه های خود برای رفتار خویش اهدافی را بیان می دارد. برخی از این اهداف در مرحله امتناع از بیعت با یزید بازگو می شود برخی در مرحله حرکت از مدینه به سمت مکه و برخی در مرحله حرکت از مکه به سوی کوفه. در بخش نخست، امام فسق یزید و استحقاق بیشتر خود برای حکومت را مطرح می کند و در بخش دوم، اصلاح امت، احیاءسنت، امر بمعروف و نهی از منکر، مبارزه با سلطان ستمگر و عزت و آزادگی را مطرح می سازد. جز این سخنان، تحلیل شئون امامت نیز اعمال و رفتاری را که امام حسین علیه السلام در پیش گرفته، اقتضا میکند. امام برای تبیین دین و حفظ آن از نابودی و تحریف، اجرای دین و الگو بودن حائز مقام امامت شده بود و این شئون می بایست بر رفتار و گفتار و اندیشه ایشان سایه میافکند، و چگونه حادثه‌ای به این بزرگی را میتوان جدا از این اهداف تحلیل کرد. دستاوردهای این لایه از هدف حادثه عاشورا، سست شدن بنیاد حکومت بنی امیه، نابودی حکومت یزید، پایه قیام های انتقام جویانه و آگاهی مردم در آن برهه از تاریخ است که البته در فاصله زمانی نسبتاً کوتاهی اتفاق افتاد . ✔️لایه دیگر : در این لایه ،هدف از حادثه عاشورا از منظر خداوند متعال، پیامبر خدا و اولیاء دین منظور می گردد. در اینجا دیگر هدف به یک برهه از تاریخ محدود نمی‌شود؛ بلکه جاودانه ساختن مشعل آزادیخواهی ، مبارزه با ستم ، بروز کرامت انسانی و آگاهی بخشی منظور است. در اینجا میان امام حسین علیه السلام و نهاد انسانها در طول تاریخ رابطه‌ ای عاطفی برقرار می شود . در این خصوص راز و رمز احکام ویژه ای که در مجموعه تعالیم شیعه بیان شد از جمله: حلیت خوردن تربت امام حسین علیه السلام برای استشفا، استحباب سجده بر تربت امام حسین علیه السلام، استحباب زیارت اربعین و..... نشان می دهد که علاوه بر اهدافی که امام از قیام خود داشته است، خداوند و اولیاء وی نیز اهدافی را از این قیام منظور داشته اند. این، همان چیزی است که از آن به اهداف چند لایه قیام امام حسین علیه السلام تعبیر می گردد. بنابراین دستاوردهای قیام، دیگر به بخشی از این تاریخ محدود نمی گردد، چنانکه برای پیروان یک آیین نیز نخواهد بود. الگو قرار گرفتن برای قیامهای شیعه در طول تاریخ( نظیر انقلاب اسلامی ایران ) و نیز سرمشق واقع شدن برای آزادیخواهان جهان (همچون گاندی) از دستاوردهای این قیام است. 🍀🌺🌸🍀 https://eitaa.com/ketabkhani1