هرصبح بہ رسم نوڪرے از ما تورا سلام اے مانده در میان قائله تنها،تو را سلام ما هرچہ خوب و بد، بہ درِخانہ‌ے توییم از نوڪران مُنتظر، آقا تو را ســلام #السلام علیک یا سیدی و مولای #العجل...العجل...العجل

#فضیلت_صلوات👆 #ذکر_روز_جمعه_۱۰۰ صلوات #به نیت تعجیل در فرج مولای مُنتَظَر

🔷زندگیمون رو یه جوری تنظیم کنیم که، مبادا امام زمان.عج. رو اذیت کنیم. 🔷غلام اگر خطا کند، اربابش شرمنده می شود. 🎤 استاد پناهیان 👌

💞تقدیم به آقا صاحب‌الزمان(عج) ✨عجل علی ظهورک (تعجیل کن در ظهورت) 🎤 حسن سعادت

خیر الامور هر روزم نگاه های توست روز مرا به نگاهی بخیر کن. #سلام بهترینم....🌹

🎞 #کلیپ ⭕️ توصیه استاد #رائفی_پور برای ایجاد محبت و یاری امام زمان (عج)

🔴⚪️🔵 روایتی بسیار زیبا و شنیدنی👌 یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام به نام یونس بن یعقوب روایت می کند: همراه چندی از اصحاب در محضر حضرتش بودیم.امام علیه السلام به هشام بن حکم فرمودند: ماجرای مباحثه ات با عمرو بن عبید را تعریف کن. هشام می گوید: یابن رسول الله(صل الله علیه و آله و سلم) ، فدایتان گردم.هیبت و جلال شما به من اجازهٔ صحبت نمی دهد و زبانم در مقابل شما گویا نیست. امام علیه السلام فرمودند: هر چه از شما می خواهم انجام دهید. هشام گفت: باخبر شدم که عمرو بن عبید مجلس درس و بحثی در مسجد بصره تشکیل داده و گروهی به مجلس او حاضر شده و سؤالاتی از او می نمایند. تحمل این وضع برایم دشوار بود؛ لذا برای ملاقات و بحث با او به بصره رفتم... دو زانو در برابر او نشستم و سپس گفتم: ای مرد عالم، من شخص غریبی هستم، اجازه می دهید از شما چند سؤال بپرسم؟ گفت: بپرس. گفتم: آیا چشم داری؟ گفت: پسر جان، این چه سوالی است؟! چیزی که خودت می بینی چرا از آن سوال می نمایی؟ گفتم: سوالات من از این قبیل است. گفت: پسر جان، سوال بنما گر چه احمقانه است. باز پرسیدم: آیا چشم داری؟ گفت: آری. گفتم: با چشم خود چه کار می کنی؟ گفت: با چشم خود رنگ ها و اشیاء و افراد را ا می بینم. گفتم: آیا بینی داری؟ گفت: بلی، بینی دارم. گفتم: با آن چه کاری انجام می دهی؟ گفت: بوها را تشخیص می دهم. گفتم: آیا دهان داری؟ گفت: بلی. گفتم: با آن چه می کنی؟ گفت: مزه ها را با آن تشخیص می دهم. گفتگوی هشام و عمرو ادامه می یابد تا آنجا که هشام می پرسد: آیا قلب هم داری؟ گفت: بلی. گفتم: با آن چه کاری انجام می دهی؟ گفت: هر چه را که با اعضاء و حواس خود احساس می کنم به وسیله قلب است که تشخیص می دهم. گفتم: آیا این اعضاء و جوارح می توانند از قلب بی نیاز باشند؟ گفت: نه. گفتم: چگونه با این نیروها باز محتاج به قلب هستی در حالی که همهٔ آنها صحیح و سالمند؟ گفت: پسرم، هنگامی که اعضاء و حواس من در احساس خود تردید داشته باشند به قلب رجوع می کنند تا به یقین قطعی برسند و تردیدی برایشان نماند. گفتم: پس خداوند قلب را برای رفع شک و تردیدِ هر یک از حواس قرار داده است. گفت: بلی، چنین است.... گفتم: خداوندی که نیروها و حواس تو را به خود وا نگذاشته بلکه برایشان امام و سرپرستی گمارده است که ادراکشان را تصحیح نماید و شکّشان را رفع کند، چطور ممکن است جامعه بشری و اهل ایمان را به خود وا گذارد و در مواضع شک و تردید و اختلاف، امامی تعیین ننموده که با رجوع به او شک و اختلاف از میانشان برود؟! سخن که به اینجا رسید عمرو بن عبید سکوت کرد و هیچ نگفت... راوی می گوید: امام صادق علیه السلام از شنیدن سخنان هشام تبسمی کردند و فرمودند: ای هشام، این حقایق را از کجا آموختی؟ هشام گفت: ناخودآگاه بر زبانم جاری شد. امام علیه السلام فرمودند: به خدا سوگند این حقایق در صحف ابراهیم و موسی علیه اسلام آمده است. 📚 کلید فرج، ص ۱۱