#روایت عَن الإمام العسکریّ علیه‌السّلام: " نَحنُ کَهفٌ لِمَنِ التَجَأَ إلَینا " ما پناهگاهى هستیم براى کسى که به ما پناه آورَد. 📚مناقب ابن شهرآشوب: 4 / 435 @khadem_allhosein

#اسعدالله_ایامکم حدیث ۹ربیع @khadem_allhosein

«بسم الله الرحمن الرحیم»» روایت عظیم الشّأن فضیلت روز نهم ربیع (1) : مرحوم سید بن طاوس(رحمة الله علیه) در کتاب زوائدالفواید فرموده است : روایت شده از (2) محمد بن ابی‌علاء همدانی و یحیی بن محمد بن جریح بغدادی که گفتند : (در روز نهم ربیع الاول)(3) ما در مورد پسر خطاب (دومی (لعنة الله علیه)) نزاع کردیم و حال او بر ما مشتبه شد ، ولی به جواب صحیح نرسیدیم، لذا (برای رسیدن به جواب صحیح) تصمیم گرفتیم که در شهر قم(4) به نزد احمد بن اسحاق قمی برویم که از خواص اصحاب امام هادی (و امام حسن عسکری - علیهما السلام)بود و به خدمت حضرت صاحب‌الامر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز رسیده بود. وقتی درب خانه وی را کوبیدیم، دختر عراقیه‌ای بیرون آمد، سراغ احمد بن اسحاق را از او گرفتیم. گفت: او مشغول اعمال عید است و همانا که امروز، روز عید است. گفتیم: سبحان الله، اعیاد نزد شیعه چهار روز باشند: عید فطر، عید قربان، عید غدیر و روز جمعه. دختر گفت: احمد بن اسحاق از امام هادی (علیه السلام) روایت می‌کند امروز، روز عید است و بهترین عیدها نزد اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)و نزد شیعیانشان می‌باشد.(5) گفتیم : اجازه بگیر تا به نزد احمد بن اسحاق بیاییم، چون که دختر او را خبر کرد ، بیرون آمد درحالی که لُنگی بسته و عبائی بر خود پیچیده بود و بوی مُشک از او ساطع بود. گفتیم: این چه حالت است که در تو مشاهده می‌کنیم؟ گفت: الآن از غسل عید فارغ شدم. گفتیم: مگر امروز عید است؟ و آن روز نهم ربیع الاول بود. گفت: بله و ما را به داخل خانه خود برد و بر روی کرسی نشانید و چنین گفت: در مثل این روز (نهم ربیع الاول) که شما به نزد من آمده‌اید با جمعی از برادران خود تصمیم گرفتیم به حضور مولایم امام هادی (علیه السلام) در سامراء مشرّف شویم. چون اجازه گرفتیم و به خدمت آن حضرت رسیدیم، دیدیم آن حضرت مجلس خود را آراسته و مجمره در پیش خود گذاشته است و به دست مبارک خود عود در آن مجمره می‌اندازد و مجلس خود را مزیّن گردانیده است و بر غلامان و خدمتگزاران خود جامه های فاخر پوشانیده است. عرض کردیم: یابن رسول الله! پدران و مادران ما فدای شما باد. آیا امروز شادمانی تازه‌ای برای اهل بیت (علیهم السلام) رخ داده است؟ حضرت فرمودند: به راستی کدام روز حرمتش از این روز نزد اهل بیت عظیم‌تر است؟(6) به درستی که خبر داد مرا پدرم (امام جواد - علیه السلام) : که «حذیفة بن یمان» در روز نهم ربیع الاول به محضر جدّم رسول خدا (صلی الله علیه وآله) مشرّف گردید. حذیفه گوید: حضرت امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) را دیدم که با رسول خدا (صلی الله علیه وآله) غذا میل می‌فرمودند و آن حضرت به روی آنها تبسّم می‌نمود و به امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) می‌فرمود: بخورید! گوارا باد از برای شما برکت و سعادت این روز، به درستی که این روز، روزی است که حق تعالی در این روز دشمن خود و دشمن جدّ شما را هلاک می‌گرداند و در این روز دعای مادر شما(7) را مستجاب می‌فرماید. بخورید (و شاد باشید) که قطعاً این روز، روزی است که خداوند متعال در آن اعمال محبّان و شیعیان شما را قبول می‌فرماید. بخورید! که در این روز صدق گفته خداوند ظاهر می‌گردد که فرمود : (فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا) (8) بخورید (و مسرور باشید) که قطعاً این روز، روزی است که در آن شوکت دشمن جدّ شما شکسته می‌شود. بخورید که این روز، روزی است که در آن فرعون زمان اهل بیت من و ستم کننده بر آنها و غصب کننده حقّشان هلاک می‌شود. بخورید که این روز، روزی است که خدای تعالی اعمال دشمنان شما را همانند ذرّات در هوا نابود می‌گرداند. حذیفه گوید که: من عرض کردم: یا رسول الله! آیا در میان امّت شما کسی هست که (جرأت کند) این حرمتها را بشکند؟ رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) فرمودند: ای‌حذیفه! بتی از مُنافقان بر آنها سر کرده خواهد شد و در میان امّتم ادعای ریاست خواهد کرد و مردم را به سوی خود دعوت خواهد کرد و تازیانه ظلم و ستم را بر دوش خود کشیده و مردم را از راه خدا منع خواهد کرد، کتاب خدا را تحریف خواهد نمود(9) و سنّت مرا تغییر خواهد داد و میراث فرزند مرا متصرّف خواهد شد،(10) خود را پیشوای مردم خواهد خواند و بر امام زمانش پس از من (علی بن ابی‌طالب - علیه السلام) گردن کشی خواهد کرد و اموال خدا را به ناحقّ و حرام به چنگ خواهد گرفت در غیر طاعت خدا صرف خواهد کردو من و برادر من و وزیر من علی(علیه السلام)را به دروغ گویی متّهم خواهد کرد و دختر مرا از حقّش محروم خواهد ساخت، پس دخترم او را نفرین خواهد کرد وحقّ تعالی نفرین او را در این روز مستجاب خواهد نمود. حذیفه عرض کرد: یا رسول الله! چرا دعا نمی‌کنید که خدای تعالی او را در زمان حیات شما هلاک گرداند؟ @khadem_allhosein

رسول خدا (صلی الله علیه وآله) فرمود: ای‌حذیفه! دوست ندارم جرأت کنم بر قضای الهی و از خدا تغییر امری را طلب نمایم که در علم او گذشته است، ولیکن از خدای عزوجل درخواست نمودم که برای آن روزی که خدا او (دومی - لعنة الله علیه) را در آن روز هلاک می‌گرداند، فضیلت (بزرگی) بر سائر روزها قرار دهد تا آنکه احترام آن روز در میان دوستان و شیعیان اهل بیت من (علیهم السلام) سنّت گردد، پس خدای تعالی به من وحی فرمود که: ای محمد! در علم من گذشته است که بر تو و اهل بیتت محنت های دنیا و بلاها و ستمهای منافقان و غصب کنندگان از بندگان من وارد می‌شود. آن کسانی که تو برای آنها خیرخواهی کردی، ولی آنها به تو خیانت کردند، تو آنها را مورد عنایت و توجّه قرار دادی و آنها با تو مکر کردند و از خودشان رذالت و پستی نشان دادند، تو با آنها راست و درست بودی و آنها با تو دشمنی کردند و تو آنها را خشنود ساختی، ولی آنها تو را تکذیب کردند و تو آنها را نجات دادی، ولی آنها تو را در گرفتاری‌ها تنها گذاشتند و من سوگند یاد می‌کنم به حول و قـوّه و سلطنت خود که باز می‌کنم به روی کسی که غصب کند حق علی (علیه السلام) را که وصی توست بعد از تو، هزار درب از پست ترین مکانهای فیلوق(11) را و او و اصحاب او را در قعر جهنّم جای دهم که شیطان بر او برتری و اشراف پیدا کند و او را لعنت کند و همانا من آن منافق را در قیامت برای فرعونهایی که در زمان پیغمبران دیگر بودند و نیز برای سایر دشمنان دین در محشر عبرت گردانم و قطعاً منافقان و دوستان آنها و جمیع ظالمین را به سوی جهنّم محشور می‌کنم با دیده های کبود و چهره‌های ترش و بانهایت ذلّت و خواری و پشیمانی و ایشان را تا ابد در عذاب خود نگه دارم. ای محمد! وصی تو (امیرالمؤمنین (علیه السلام)) به منزلت تو نمی‌رسد مگر به آنچه که از بلاها بر او وارد می‌شود توسط فرعون آن عصر و غضب کننده حقّ او، همان کسی که جرأت می‌کند که با من در بیافتد و کلام مرا تغییر دهد و به من شرک آورد و مردم را از راه رضای من منع کند و (او) گوساله‌ای از برای امّت تو برپا می‌کند (یعنی ابوبکر (لعنة الله علیه)) و به من در تخت سلطنتی که مال (حجّت) من است (و او آن را غصب کرده) کفر می‌ورزد. (آگاه باشید که) همانا من امر کرده‌ام ملائکه‌ام را در هفت آسمانم که برای شیعیان و محبّان شما عید بگردانند روزی را که آن (منافق) در آن قبض می‌شود و امر کرده‌ام ایشان را که کرسی کرامت مرا در برابر بیت المعمور نصب کنند و ثنا گویند بر من و استغفار نمایند برای شیعیان و محبّان شما از فرزندان آدم و (همچنین) امر کرده‌ام ملائکه نویسندگان اعمال را که تا سه روز قلم را از جرائم مردم بردارند و ننویسند خطاهایشان را، این کرامتی است از برای تو و وصی تو (علی (علیه السلام)). ای محمد! همانا که من این روز را عید گردانیدم برای تو و اهل بیت تو و برای هرکسی که تبعیّت آنها را بکند از مؤمنان و شیعیانشان و قسم می‌خورم به عزّت و جلال و مقام و منزلتم که قطعاً من دوست می‌دارم هرکسی را که به خاطر من این روز را عید بگیرد، به او ثواب آنها که دور عرش را احاطه کرده‌اند داده می‌شود و قبول نمایم شفاعت او را نسبت به نزدیکان و محارمش و زیاد کنم مال او را اگر گشادگی دهد بر خود و عیال خود در این روز و هر سال در این روز صدها هزار نفر از موالیان و شیعیان شما را از آتش جهنّم آزاد گردانم و اعمالشان را قبول نمایم و گناهانشان را بیامرزم. حذیفه گوید: پس رسول خدا (صلی الله علیه وآله) برخواست و به خانه ام السّلمه رفت و من برگشتم در حالیکه به کفر دومی (لعنة الله علیه) یقین کرده بودم. تا آنکه بعد از (شهادت) رسول خدا (صلی الله علیه وآله) (دیدم که) ریاست طلبی کرد و کفرش را ظاهر ساخت و از دین مرتدّ گشت و به سرعت مُلکی (که حق او نبود را) غصب کرد و قرآن را تحریف کرد و خانه وحی را آتش زد و سنت هایی را ابداع کرد (بدعت ساخت) و ملّت را تغییر داد(12) و سنت ها را (به بدعت) مبدّل ساخت و شهادت امیرالمؤمنین (علیه السلام) را ردّ کرد و حضرت فاطمه (علیها السلام) را تکذیب کرد و فدک را غصب نمود و مجوس و یهود و نصاری را (از خودش) راضی کرد و نور چشم پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) را به غضب در آورد و او را راضی ننمود و تمامی سنّت های (پیامبر (صلی الله علیه وآله)) را متغیّر ساخت و نقشه کشید که امیرالمؤمنین (علیه السلام) را به شهادت برساند و ستمگری را پدیدار کرد و آنچه را که خدا حلال کرده بود، حرام کرد و آنچه را که خدا حرام کرده بود، حلال کرد و مردم را وادار ساخت که از پوست شتران سکه زر بسازند(13) و سیلی زد به صورت کسی که پاک و بی‌گناه بود و غاصبانه و ظالمانه بر منبر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) بالا رفت و بر امیرالمؤمنین (علیه السلام) افترا زد و با او دشمنی کرد و پایبند و تابع فکر احمقانه‌اش بود. @khadem_allhosein

پس پروردگار متعال دعای سرورم (حضرت زهراء) (علیها السلام) را در حقّ آن منافق مستجاب گردانید و قتل او را به دست کشنده او (حضرت ابولؤلؤ) که رحمت خدا بر او باد مُحقّق ساخت. پس من به خدمت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) رسیدم تا آن حضرت را تهنیت و مبارک باد گویم که آن منافق کشته شد و به منزلگاه انتقام و عذاب واصل گردید. (پس چون) امیرالمؤمنین (علیه السلام) (مرا دیدند) فرمودند: ای‌حذیفه! آیا به یاد داری آن روزی را که آمدی به نزد سرور من رسول خدا(صلی الله علیه وآله) و من و دو سبط اونزد او بودیم و با او غذا می‌خوردیم، پس ایشان تو را بر فضیلت این روز آگاه ساخت؟ (حذیفه گوید:) عرض کردم: بله، ای برادر رسول خدا. امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: به خدا سوگند که این روز، روزی است که خدای تعالی در آن دیده آل پیامبر را روشن گردانید و همانا که من برای این روز هفتاد و دو نام می‌دانم.   ««اسامی روز نهم ربيع الاول»» حذیفه گوید: پس عرض کردم: یا امیرالمؤمنین! دوست دارم که اسماء این روز را از شما بشنوم. پس حضرت (علیه السلام) فرمودند: ۱- «هذا يوم الاستراحة»، این روز، روز استراحت است. ۲- «ويوم تنفيس الكربة»، روز زائل شدن كرب و غم است. ۳- «ويوم الغدير الثاني»، روز غدير دوم است.(14) ۴- «ويوم تحطيط الاوزار»، روز ریختن گناهان است. ۵- «ويوم الخيرة»، روز خیر و برتری بسیار زیاد است. ۶- «ويوم رفع القلم»، روز برداشته شدن قلم است.(15) ۷- «ويوم الهدی»، روز هدایت است. ۸- «ويوم العافية»، روز عافيت است. ۹- «ويوم البركة»، روز بركت است. ۱۰- «ويوم الثارات»، روز طلب خونهای (به ناحقّ ریخته شده) است. ۱۱- «ويوم عيد الله الاكبر»، روز عيد بزرگ خدا است. ۱۲- «ويوم اجابة الدعاء»، روز مستجاب شدن دعا است.(16) ۱۳- «ويوم الموقف الاعظم»، روز موقف اعظم است. ۱۴- «ويوم التوافي»، روز وفاي به عهد است. ۱۵- «ويوم الشرط»، روز شرط است. ۱۶- «ويوم نزع السواد»، روز كندن جامه سياه است.(17) ۱۷- «ويوم ندامة الظالم»، روز ندامت ظالم است. ۱۸- «ويوم انكسار الشوكة»، روز شكسته شدن شوكت (دشمنان دین) است. ۱۹- «ويوم نفي الهموم»، روز از بین رفتن غم ‌هاست. ۲۰- «ويوم القنوع»، روز فتح و پیروزی است. ۲۱- «ويوم العرض»، روز آشکار شدن حقیقت است. ۲۲- «ویوم القدرة»، روز (تجلّی) قدرت است. ۲۳- «ويوم التصفح»، روز تأمّل و دقّت است. ۲۴- «ويوم فرح الشيعة»، روز شادی شيعه است. ۲۵- «ويوم التوبة»، روز توبه است. ۲۶- «ويوم الانابة»، روز بازگشت (به سوي خدا) است. ۲۷- «ويوم الزكاة العظمى»، روز زكات بزرگ است. ۲۸- «ويوم الفطر الثاني»، روز فطر دوم است.(18) ۲۹- «ويوم سيل النغاب»، روز اندوه ياغيان است. ۳۰- «ويوم تجرع الريق»، روز فرو بردن آب دهان (با خیال آسوده) است. ۳۱- «ويوم الرضا»، روز خشنودي (مؤمنان) است.(19) ۳۲- «ويوم عيد اهل البيت»، روز عيد اهل بيت (علیهم السلام) است. ۳۳- «ويوم ظفر بني اسرائيل»، روز پیروزی بني اسرائيل (بر فرعونیان) است. ۳۴- «ويوم قبول الاعمال»، روز مقبول شدن اعمال (شيعيان) است.(20) ۳۵- «ويوم تقديم الصدقة»، روز پيش فرستادن صدقات است. ۳۶- «ويوم الزيارة»، روز زیارت کردن است. ۳۷- «ويوم قتل المنافق»، روز قتل منافق است. ۳۸- «ويوم الوقت المعلوم»، روز وقت معلوم است. ۳۹- «ويوم سرور اهل البيت»، روز سرور اهل بيت (علیهم السلام) است. ۴۰- «ويوم الشهود»، روز حضور یافتن و گواهی دادن است. ۴۱- «ويوم القهر للعدو»، روز چیره گشتن بر دشمنان است. ۴۲- «ويوم هدم الضلالة»، روز نابود شدن (بنيان) ضلالت است. ۴۳- «ويوم التنبية»، روز آگاه شدن است. ۴۴- «ويوم التصريد»، روز خنك شدن (دلهای مؤمنان) است. ۴۵- «ويوم الشهادة»، روز شهادت دادن است. ۴۶- «ويوم التجاوز عن المؤمنين»، روز درگذشتن از (گناهان) مؤمنین است. ۴۷- «ويوم الزهرة»، روز شکوفایی (بوستان اهل ايمان) است. ۴۸- «ويوم التعريف»، روز شناساندن حقّ است. ۴۹- «ويوم الاستطابة»، روز لذّت بردن حلال و نیکو است. ۵۰- «ويوم الذهاب» روز نابود شدن (بنیان کفر و شرک و ضلالت) است. ۵۱- «ويوم التسديد»، روز پرداخت غرامت است. ۵۲- «ويوم ابتهاج المؤمن»، روز خوشحالی مؤمنان است.(21) ۵۳ «ويوم المباهلة»، روز نفرین و لعنت کردن (بر دشمنان دین) است.(22) ۵۴- «ويوم المفاخرة»، روز سر افرازی و برتری و بر خورد بالیدن است. ۵۵- «ويوم قبول الاعمال»، روز قبولی اعمال است. ۵۶- «ويوم التبجيل»، روز احترام و تکریم کردن است. ۵۷- «ويوم اذاعة السر»، روز فاش كردن رازها (مطاعن دشمنان) است. ۵۸- «ويوم النصرة»، روز ياري (مظلومان)(23) است. ۵۹- «ويوم زيادة الفتح»، روز زیاد شدن گشادگی (در روزی و رحمت) است. ۶۰- «ويوم التودد»، روز محبّت كردن (مؤمنان به یکدیگر) است. ۶۱- «ويوم المفاكهة»، روز مزاح و شوخی است.(24) ۶۲ «ويوم الوصول»، روز رسيدن (به رحمتهاي الهي) است. @khadem_allhosein

۶۳- «ويوم التزكية»، روز پاك شدن است. ۶۴- «ويوم كشف البدع»، روز آشکار شدن بدعتها است. ۶۵- «ويوم الزهد»، روز ترك وابستگی‌ها است. ۶۶- «ويوم الورع»، روز پرهیزگاری و اجتناب از گناه است. ۶۷- «ويوم الموعظة»، روز موعظه و نصيحت است. ۶۸- «ويوم العبادة»، روز عبادت است. ۶۹- «ويوم الاستسلام»، روز مطیع شدن است. ۷۰- «ويوم السلم»، روز سلامتی (دين) است. ۷۱- «ويوم النحر»، روز قربانی است.(25) ۷۲- «ويوم البقر»، روز دریده شدن است.(26) حذیفه گوید: سپس از نزد امیرالمؤمنین (علیه السلام) برخواستم و با خود گفتم: اگر از افعال خیر و آنچه که امید ثواب از آن را دارم، چیزی را درک نکنم، مگر (کسب) فضیلت این روز، این نهایت آرزوی من است. پس محمد و یحیی راویان این حدیث گفتند: چون این حدیث را از احمد بن اسحاق شنیدیم، هر یک برخواستیم و سر او را بوسیدیم و گفتیم: حمد و شکر می‌کنیم خداوندی را که برانگیخت تو را از برای ما تا فضیلت این روز را به ما برسانی پس به خانه های خود برگشتیم و این روز را عید گرفتیم.(27) پاورقی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1) - لازم به ذکر است که این روایت را حتّی کتبی که آن را ردّ کرده‌اند هم به طور کامل متذکّر نشده‌اند، از بیم آنکه مبادا مضمون جذّاب و قابل تأمّل و تبیینگر حقایق آن روی خوانندگان تأثیر مثبتی خلاف خواست آنها بگذارد و آنان به اهدافشان نرسند. 2) -  لازم به ذکر است ترجمه فوق که با دقّت فروان انجام شده است از متن عربی جلد ۳۱ کتاب «بحارالانوار» علامه مجلسی (رحمة الله علیه) بر گرفته شده که ایشان نیز روایت مذکوره را از کتاب «المحتضر» (تألیف: حسن بن سلیمان حلّی رحمة الله علیه) نقل کرده‌اند. 3) - در انتهای روایت تصریح می‌شود که روز منازعه دو راوی این روایت، روز نهم ربیع الاول بوده است و احتمالاً دلیل منازعه آنان هم این بوده که یکی معتقد به درک واصل شدن دومی (لعنة الله علیه) در نهم ربیع الاول و دیگری معتقد به رخ دادن این واقعه مبارک در ماه ذی الحجه بوده است. 4) - از دلالت اقتضاء روایت دانسته می‌شود که روایان این حدیث در « قم » حضور داشته‌اند. 5) - برخی می‌گویند: هر شیعه‌ای می‌داند که با فضیلت ترین اعیاد نزد اهل بیت (علیهم السلام)، عید غدیر خم است و عبارت «أفضل الاعیاد» در روایات در مورد عید غدیر خم وارد شده است. در پاسخ می‌گوییم: هیچ اشکالی بر این تعبیر برای روز نهم ربیع الاول وارد نیست، زیرا : از این روز تعبیر به «غدیر ثانی» شده است ( که خواهد آمد) و همین تعبیر پاسخگوی هر تعبیری که برای این روز بشود و برای عید غدیر خم هم همان تعبیر در روایات دیگر استعمال بشود، خواهد بود و با توجّه به ارتباط تنگاتنگی که بین این دو روز (هجدهم ذی‌الحجه و نهم ربیع الاول) وجود دارد، تعجّبی حاصل نمی‌شود اگر هر دوی آنها به یک اندازه در نزد اهل بیت (علیهم السلام) دارای اهمیّت باشند. 6) - اگر گفته شود چگونه ممکن این روز حرمتش از دیگر روزها در نزد اهل بیت (علیهم السلام) بیشتر باشد و حال آنکه اعیاد بسیار بزرگ دیگری در نزد شیعه وجود دارند؟! گفته می‌شود که حرمت داشتن این روز در نزد اهل بیت (علیهم السلام) نشانه ارزش این روز در نزد خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) است و ضرری بر عظمت دیگر اعیاد بزرگ اسلام وارد نمی‌آورد. و اگر گفته شود اعیاد بزرگی در اسلام هستند که مسلماً حرمتشان از این روز بیشتر است، گفته می‌شود: شما شارع دین نیستید که بخواهید تعیین بکنید چه روزی حرمتش بیشتر است و اگر دلیل و مدرکی بر این مدعی وجود دارد، آن را ارائه کنید. 7) - منظور نفرین حضرت زهراء (سلام الله علیها) درباره دومی (لعنة الله علیه) است که بعداً نقل خواهد شد. 8) - این خانه های آنها است که خالی گردیده به سبب ظلمهایشان.(سوره نمل، آیه ۵۲) 9) - در روایت عبارت «یحرف کتابه» آمده است و منظور از تحریف که در ترجمه آمده است، منحرف کردن مطالب و احکام قرآن و به اصطلاح تحریف معنوی قرآن است، نه تحریف الفاظ قرآن، کما اینکه در روایات متعدّدی به آن اشاره شده است. 10) - منظور از میراث فدک نیست، بلکه منظور آن چیزهایی که پس از شهادت پیامبر ا کرم (صلی الله علیه وآله) به حضرت زهراء (سلام الله علیها) رسیده بوده است و آن دو ملعون در صدد گرفتن همه آنها بوده‌اند و بسیاری از آنها را هم گرفتند و بحث آن مفصّل است و در اینجا مجال بیان آن نیست. 11) - «فیلوق» از «فلق» گرفته شده است و گفته شده که مکانی است در اعماق جهنّم که اهل آتش از شدّت حرارتش پناه می‌جویند. 12) - منظور این است که امّت را متغیّر ساخت و باعث شد که همگی به جز عدّه‌ای اندک مرتدّ گردند. 13) - منظور این است که مردم به حلیه گری و حرام خواری کشاند. 14) - درباره تعبیر «الغدیر الثانی» که در این روایت آمده است، بعداً مفصلاً بحث خواهد شد. @khadem_allhosein

15) - «رفع القلم» به معنای جواز گناه و یا دعوت به گناه نمی‌باشد، بلکه منظور فرصت بیشتر برای توبه است و شرح این مسئله خواهد آمد. 16) - «روز اجابت شدن دعا» را به دو صورت می‌توان تعبیر کرد و هر دو صورتش هم صحیح است. اوّل اینکه: چون دعای حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در این روز مستجاب گردیده است، این روز اینگونه نامگزاری شده است. و دوم اینکه: به خاطر اینکه این روز از حرمت بسیار بالایی در نزد خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) برخوردار است، می‌توان گفت که یکی از ایّامی است که دعا سریعتر اجابت می‌شود و فرصت بسیار مناسبی است برای شیعیان که حاجات خود از اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) و به خصوص حضرت زهراء (سلام الله علیها) تقاضا نمایند. 17) - بدون شک ماه های محرم و صفر (غیر آن دو روزی که ایّام ولادت هستند)، ماه های بسیار پر مصیبتی هستند و در این دو ماه (با احتساب یکم ربیع الاول) هفت نفر از ائمه (علیهم السلام) به شهادت رسیده‌اند و شیعیان به مصیبتی بعد از مصیبتی گرفتار گشته‌اند ولی با آغاز ماه ربیع الاول (بهار ماه های قمری) و گذشت چند روز انتقام الهی از دشمنان اهل بیت آغاز می‌گردد و از نهم ربیع الاول تا پایان این ماه همگی سرور و خوشی است برای اهل بیت (علیهم السلام) و مؤمنین و عذاب و پستی و خواری است برای دشمنان خاندان عصمت و طهارت و بسیاری از دشمنان اهل بیت، به خصوص آن ملعون هایی که در واقعه کربلا نقش مؤثری داشته‌اند، در این ماه به لطف خدا به جهنّم واصل گشته‌اند. لذا بر شیعیان لازم است که در این ماه که ماه شادی اهل بیت (علیهم السلام) است شاد بوده و لباس غمی را که دوماه بر تن داشته‌اند با لباس شادی و مسرت تعویض نمایند. مولایمان امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: شیعیان ما در زمان هایی که ما خوشال و مسروریم، آنها هم خوشحال و مسروراند و در زمان های غم و ناراحتی ما، آنها هم ناراحت و اندوهگین‌اند.(بحارالانوار، جلد ۱۰ ، صفحه ۱۱۴) 18) - شاید منظور این باشد که روزه گرفتن در این روز صحیح نیست، کما اینکه برخی از علماء به آن اشاره کرده‌اند و در قبل بیان کردیم. 19) - کلمه مرکّب «یوم الرضا» که در روایات درمورد عید غدیر خم نیز آمده است، مربوط به آیه شریفه‌ای است که در روز عید غدیر خم (۱۸ ذی‌الحجه) نازل شد که خدای تعالی می‌فرماید: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا»(سوره مائده، آیه ۳)، امروز دینتان را برای شما کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام ساختم و راضی گشتم که اسلام دین شما باشد. البتّه این در مورد عید غدیر خم است، ولیکن از آنجا که در این روز دشمن بزرگ خدا و اهل بیت به جهنّم و عذاب ابدی واصل گشته است، قطعاً پروردگار متعال هم خشنود است و می‌توان گفت منظور از «یوم الرضا» روز خوشنودی خدای تعالی است و اگر اینگونه تعبیر کنیم که منظور خوشنودی و راضی گشتن اهل بیت (علیهم السلام) و شیعیانشان است، از آنجا که خوشنودی اهل بیت (علیهم السلام) غیر از خوشنودی خدای تعالی نیست، معنای ذکر شده صدق می‌کند. 20) - پیامبر ا کرم (صلی الله علیه وآله) خطاب به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: «إن ولايتك لاتقبل إلا بالبراءة من أعدائك وأعداء الائمة من ولدك» ولایت تو پذیرفته نمی‌شود مگر با بیزاری جستن از دشمنانت و دشمنان ائمه از فرزندانت.( كنزالفوائد، صفحه ۱۸۵) با توجّه به اینکه شرط قبولی تمام اعمال ولایت اهل بیت (علیهم السلام) است و در این باب روایات بسیاری نیز وارد شده است (بحارالانوار، جلد ۲۷ ، صفحه ۱۶۶ ، باب «أنه لاتقبل الأعمال إلا بالولایة»)، وقتی ولایت پذیرفته نشد، تمامی اعمال نابود می‌شوند و ذرّه‌ای از آنها باقی نمی‌ماند و شرط قبولی ولایت نیز برائت است و به عبارت دیگر مهر قبولی تمام اعمال ولایت و مهر قبولی ولایت برائت است. فلذا وقتی که شیعیان در این روز بزرگ از دشمنان اهل بیت بیزاری می‌جویند، پذیرش ولایتشان مقبول درگاه الهی شده و در نتیجه اعمالشان نیز پذیرفته می‌شوند. 21) - از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت شده است که درباره شیعیانشان فرمودند: «یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا»(بحارالانوار، جلد ۴۴ ، صفحه ۲۸۷)، با خوشحالی ما آنها هم خوشحال می‌شوند و با حزن و ناراحتی ما آنها هم نارحت و محزون می‌شوند. لذا بر هر شیعه‌ای که خود را پیرو اهل بیت (علیهم السلام) می‌داند، لازم است به هر نحوی که در توانش هست، در ایّام شادی اهل بیت (علیهم السلام) اظهار شادی و سرور نماید و در ایّام حزن اهل بیت (علیهم السلام)، خود را محزون جلوه دهد. 22) - به یقین می‌توان گفت که این روز یکی از بهترین زمانها برای بیزاری جستن از دشمنان خاندان عصمت و طهارت است و اینکار، عملی است بسیار مورد رضایت خدای تعالی و اهل بیت (علیهم السلام)، البتّه به شرط آنکه در مکان مناسبی انجام شود و خلاف تقیّه نباشد. @khadem_allhosein

23) - در بعضی از نقل های این روایت عبارت «یوم النصرة المظلوم» آمده است. 24) - البتّه مزاح و شوخی باید در آن حدّی که در شرع مقدّس اسلام اجازه داده شده است باشد، نه بیشتر! و قطعاً انجام اعمال زشت و شنیع و محرّمات و لاابالی گری، حتّی در این روز هم قبیح و موجب غضب پروردگار مهربان است و بعضی از افراد نافهم که در این روز مرتکب اعمال زشتی می‌شوند و سوژه به دست دشمنان می‌دهند، باید در محکمه الهی به خاطر اینکه شیعه را بدنام کرده‌اند پاسخگو باشند. 25) - «یوم النحر» یکی از اسامی عید قربان است و شاید دلیل ذکر آن به عنوان یکی از اسامی روز عید نهم ربیع الاول استحباب قربانی و بهره مند کردن مؤمنین از آن در این روز باشد، کما اینکه استحباب اطعام مؤمنین در این روز نقل شده است. 26) - کلمه «بَقر» به معنای دریده شدن و پاره شدن می‌باشد و دلیل ذکر آن به عنوان یکی از اسامی روز نهم ربیع الاول این است که هنگامی که دومی (لعنة الله علیه) سند فدک را پاره کرد، حضرت فاطمه (سلام الله علیها) او را چنین نفرین فرمود که: «بقر الله بطنک کما بقرت کتابی»(الأنوار العلوية، صفحه ۲۹۳)، خداوند شکمت را پاره کند آنچنان که نامه مرا پاره کردی و سر انجام به دست یکی از بندگان برگزیده خداوند این اتّفاق مبارک در روز نهم ربیع الاول رخ داد و دومی (لعنة الله علیه) همانگونه که حضرت زهراء (سلام الله علیها) او نفرین فرموده بودند شکمش به سختی پاره گشت و همان سبب وصولش به سقر شد و به همین سبب یکی از اسامی این روز «یوم البقر» یعنی روز دریده شدن می‌باشد.(تفصیل این جریان خواهد آمد) 27) - قال الشيخ حسن: نقلته من خط الشيخ الفيه علي بن مظاهر الواسطي، بإسناد متصل، عن محمد بن العلاء الهمداني الواسطي ويحيى بن محمد بن جريح البغدادي، قالا: تنازعنا في ابن الخطاب واشتبه علينا أمره، فقصدنا جميعا أحمد بن إسحاق القمي صاحب أبي الحسن العسكري (عليه السلام) بمدينة قم، فقرعنا عليه الباب فخرجت علينا صبية عرا قية، فسئلناها عنه، فقالت: هو مشغول بعيده، فانه يوم عيد، فقلنا: سبحان الله إنما الأعياد أربعة للشيعة: الفطر، والأضحى، والغدير، والجمعة، قالت: فان أحمد ابن إسحاق يروي عن سيده أبي الحسن علي بن محمد العسكري (عليه السلام) أن هذا اليوم يوم عيد، وهو أفضل الأعياد عند أهل البيت (عليهم السلام) وعند مواليهم، قلنا: فاستأذني عليه وعرفيه مكاننا، قالا: فدخلت عليه فعرفته، فخرج علينا وهو مستور بمئزر يفوح مسكا، وهو يمسح وجهه، فأنكرنا ذلك عليه. فقال: لا عليكما فاني اغتسلت للعيد قلنا أولا: هذا يوم عيد؟ قال: نعم وكان يوم التاسع من شهر ربيع الأول، قالا: فأدخلنا داره وأجلسنا. ثم قال... الخبر.(بحارالانوار، جلد ۳۱، صفحات۱۲۰ تا ۱۲۹) و این روایت حدوداً به هشت طریق نقل شده است. (فصل الخطاب فی تاریخ قتل ابن الخطاب (لأبو الحسین الخوئینی)، صفحات ۵۵ تا ۵۹) کپی برداری از این مطلب بدون تغییر و تصرف در مطلب جایز می باشد. منبع: کتاب نهم ربیع، فضیلتها، شرافتها، صفحه ۲۹. 《بعضی از منابع ، این حدیث شریف را از احمدبن اسحاق قمی به جای امام هادی(علیه السلام) از مولا امام حسن عسکری (علیه السلام) نقل کرده‌اند . به هر حال چیزی که واضح است این است که این حدیث از یکی از حضرات عسکریین(علیهم السلام) نقل شده است . ان‌شاءالله به حق این روز مبارک ، خداوند در امر فرج امام زمانمان تعجیل فرماید . 🍃 اللهم عجل لولیک الفرج 🍃 @khadem_allhosein

#امام_رضا «سلام‌الله‌علیه» فرمودند: هر‌ کس به کسی که از ما بریده، بپیوندد؛ یا با کسی که به ما پیوسته، قطع ارتباط کند؛ یا مدح و ستایش از کسی کند که بر ما [اهل‌بیت] عیب می‌گیرد؛ یا گرامی‌ بدارد کسی را که با ما مخالفت کرده؛ از ما (= از شیعیان ما) نیست و ما از او نیستیم! 📚 صفات الشیعة (شیخ صدوق)، حدیث ۱۰ @khadem_allhosein

🔴 فضیلت انفاق در روز نهم ربیع الاول 🔵 وَ قَالَ اَلشَّيْخُ إِبْرَاهِيمُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْكَفْعَمِيُّ فِي كِتَابِ «اَلْمِصْبَاحِ»: إِنَّ صَاحِبَ كِتَابِ «مَسَارِّ اَلشِّيعَةِ» رَوَى أَنَّ مَنْ أَنْفَقَ فِي يَوْمِ اَلتَّاسِعِ مِنْ رَبِيعٍ اَلْأَوَّلِ شَيْئاً غَفَرَ اَللَّهُ تَعَالَى ذُنُوبَهُ، 🌕 و شيخ ابراهيم بن على كفعمى در كتاب مصباح گفته است كه صاحب كتاب مسار الشّيعه روايت كرده است كه هركس در روز نهم ماه ربيع الاوّل چيزى انفاق كند، حق تعالى گناهان او را بيامرزد. 📚 زاد المعاد ج ۱، ص ۲۵۷ @khadem_allhosein