══🦋══════ ✾ ✾ ✾ ❤️ #سلام_امام_زمانم❤️ 💚 #سلام_آقای_من💚 آقـا تمـامِ ایل وُ تَـبارم فدایِ #تو یک عمر گفته اَم که بمیرم برایِ #تو #قرآن بخوان کمی دلِ داوود را بِبَر رویایِ اهـلِ عـرش شده ربَّنـایِ #تو #یوسف هزار بار صدا زد که جانِ من… قـربانِ یک نگاهِ تو وُ رونَـمایِ تو #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🌹تعجیل درفرج #پنج صلوات @khademe_alzahra313

❄️🍃🌹🍃❄️ 🌹طرح ختم قران کریم🌹 #صفحه_32 به نیت سلامتی وتعجیل در فرج صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هدیه به ارواح پاک و طیبه شهدا 🌹 @khademe_alzahra313

سلاااام امروز یکشنبه متعلق به اقا #امیرالمومنین ع و خانوم #فاطمه زهرا س هست امروز غذاهای خوشمزه تونو با نیت به دو بزرگوار میتونید انجام بدید و مادران بی بی فاطمه و اقا امیرالمومنین ع 😍 با ذکر #یارحمان✨✨ @khademe_alzahra313

تو سینه زدی و عرش اللهی شد🕊 جایگاهت ما هم سینه زدیم . . .🍁 نوکری تو کجا و نوکری ما😔✋ #شهید_محمد_ابراهیم_همت #ابراهیم‌جان_یادت‌کردیم_شماهم‌در_نزد_ارباب_‌یادمون_کن😭

زندگینامه ی شهید حاج محمد ابراهیم همت 🌷🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀🌷🍀 فصل اول قسمت 9⃣ حاجی که رفت،زن برگشت به اتاق پیش بچه های خودش.😔😔 ژیلا از زیر پتو بیرون آمد.پتو و متکا را مرتب ڪرد و در گوشه ای گذاشت.😔😔😒 بعد چادرش را سر کرد و به دیوار تڪیه داد. حالا هوا روشن شده بود و آفتاب داشت آرام آرام طلوع مے ڪرد.😔😔 ژیلا چند دقیقه ای غرق در افکار خودش بود . به زندگے گذشته اش فڪر مے ڪرد. 🙄🙄🙄 به پدر ومادر و خانواده اش ڪه اصلا در دنیای دیگری بودند و به شهرش و دانشگاهش و دوستانش ڪه هر ڪدام در جایے سر در زندگی خصوصی خویش فرو ڪرده اند و از بین ان ها ژیلا انگار جنون خاص خودش را داشت و لاجرم به این جا رسیده بود که اکنون بود.😊😊☺️ ادامه ی این داستان فردا در کانال 🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹

سلام علیکم 💐 هفتمین روز از چله 🌟 پنجم 🌟 مهمان سفره شهید 🌷 حسن عشوری🌷هستیم.

شهید حسن عشوری سرباز گمنام امام زمان (عج)، نخستین شهید وزارت اطلاعات در مقابله با جریانات تکفیری است که در یک عملیات علیه جنایتکاران تکفیری در چابهار استان سیستان و بلوچستان، مدال سرخ شهادت بر سینه آویخت. حسن جان کلا توی کارها همیشه پای‌کار و خودجوش بود و به قول معروف نفر اول بود. اون روز چون خطر کار و احتمال درگیری خیلی زیاد بود، هنگام ورود به منزل تروریست ها (در چابهار) به من گفت: شما نه!!! تو متاهلی، من اول می روم... رفت که رفت... ایثار و از جان گذشتگی از شاخص ترین روحیات بندگان خالص خدا... جان فدا در ره جانانه ی عشقیم هنوز... نحوه‌ی شهادت حسن جان همه اش نشان از ارادت قلبی او به اهل بیت بود. تیر به پهلوش اصابت کرد با لب تشنه با دهان روزه مثل حضرت علی اکبر(ع) خون راه گلویش را بند اورده بود. صورتش خونی.... روزی که متعلق به مولا امیرالمومنین(ع) بود... به دور از خانواده و در غربت.... به دست دشمنان مکتب اهل بیت(ع)... آری تمام زندگی ات را در راه اهل بیت خرج کردی و چه زیبا هم پر کشیدی... راوی دوست شهید عشوری؛

خواهر شهید می گوید: 10 سال داشت که بسیجی شد. من از ایشان بزرگ‌تر بودم اما به من مشاوره می‌داد. وقتی دنبال کار یادواره شهدا و هیئت می‌رفت و از درسش عقب می‌افتاد با خودش برنامه‌ریزی می‌کرد که آن دو ساعت را با شب بیداری و هر طوری که شده جبران کند. وقتی می‌گفتم خب درست مهم‌تر است و این فعالیت‌ها را کم کن می‌گفت: ما‌ها باید در صحنه باشیم. ما باید در ادارات و دانشگاها فعال باشیم که در نبود و فقدان ما بچه‌های غیر‌ارزشی روی کار می‌آیند و این خوب نیست.   ولایت فقیه جزء اولین اولویت‌های ایشان بود. این موضوع را به من و خواهر دیگرم مرتب گوشزد می‌کرد. دومین مسئله‌ای که به ما تاکید داشتند مسئله حجاب بود. همیشه می‌گفت شهدا سرخی خونشان را به سیاهی چادر شما امانت داده‌اند پس سعی کنید امانتدار خوبی باشید.  احترام به پدر و مادر از خصوصیات بارز ایشان بود که این موضوع ما را هم تحت تاثیر قرار می‌داد. هر روز باید صدای ایشان را می‌شنیدم در ایام ماه مبارک رمضان هر شب زمان سحری با من تماس می‌گرفتند و او شب (شب 19 رمضان) تماس نگرفت، خودم تماس گرفتم دیدم گوشی‌اش خاموش است و از طریق خبرگزاری‌ها از شهادت ایشان مطلع شدم.

می‌خواهم ماجرایی را برای شما نقل کنم که شنیدن آن برای همه مفید است. شبی در عالم خواب خود را در مکانی دیدم که پشت‌دری به حالت انتظار ایستاده‌ام، پس از چند لحظه اجازه ورود به من داده شد. من نیز به داخل اتاق رفتم. ناگهان دیدم مردی بالباس عربی تمام سیه و بی‌سر درحالی‌که خون بر لباسش جاری است در برابرم ایستاده، در همین لحظه و در عالم خواب در مقابل آن مرد بی‌سر به زمین افتادم و هیچ‌گونه توانایی تکلم و حرکت نداشتم. در همین حین صدایی به گوشم رسید که چشمانت را باز کن، با زحمت بسیار فقط توانستم چشمانم را باز کنم. سپس به من ندا رسید که این مرد بی‌سر امام مظلومت حسین بن علی (ع) است. پس از چند لحظه که از آن حال خارج شدم، دیدم اباعبدالله (ع) با سر مبارک و لباس زیبایی که به تن داشتند در سمت راست من و بافاصله‌ای اندک به روی منبر نشسته‌اند و به من خیره شده‌اند و درحالی‌که لبخندی نیز به لب داشتند در عالم خواب به خود نهیبی زدم و گفتم که اگر این فرصت را زا دست بدهی عمرت سراسر تباه‌شده است. با هر مشقت و سختی که بود کشان‌کشان خود را به اولین پله منبر امام حسین (ع) رساندم و پله اول منبر ایشان را به دست گرفتم ، وجود نازنین اباعبدالله (ع) درحالی‌که با تبسم به من نگاه می‌کرد از من پرسیدند: چه می‌خواهی؟ عرض کردم مولا جان فقط می‌خواهم که برات شهادت مرا امضاء کنید. با همان لبخندی که بر لبان مبارکشان نقش بسته بود، سر مبارک خود را به حالت رضایت تکان دادند.