هر کسی تو زندگیش یه آرزوهایی داره یه سری دلخوشی داره یه سری سبک و روش و منشی واسِ خودش داره

ماهام همینجوریم البته ماها دوس داریم آرزوهامون، خواسته هامون، دلخوشیامون، دلنگرانیامون، گریه هامون، خنده هامون و ... همه ش در خونه بچه های فاطمه باشه😔

ماه و هفته و روزا رو میشماریم که یه محرّمی بیاد، یه تاسوعا عاشورایی بیاد یه روز شهادتی برسه یه شب قدر و شب شهادتی بیاد و پی بهونه بگردیم که برا مظلومیت علی و اولاد علی چشامونو خیس اشک کنیم...

چه شبی بهتر از امشب که هم شب قدرِ و هم شب شهادت مولای غریب کوفه😔

گمونم خدا اینجور موقه ها همه رو درهم میخره سوا نمیکنه خوب و بد نمیکنه کسی هم در خونه علی وانمیسه که جلو آدم بدا و گنه کارا و خطا کارا و روسیاها رو بگیره و نذاره بیان زیر سایه ی محبتش بشینن...😔

مام از قدیم ندیم یاد گرفتیم که دست خالی در خونه خدا نریم بهمون یاد دادن که دستمونو بذاریم تو دست امیر المومنین و اهل بیت پیغمبر و از آبروی اونا مایه بذاریم که خدا ماهارم قبولمون کنه!

😭😭🏴

اگه نباشن که بیچاره ایم😔

اگه نباشن که آواره ایم بی پناه و بی سرپناهیم دربدریم...

هیئت نباشد اگر ، آواره می شوم "ارباب" نباشد اگر، بیچاره می شوم

امشب بریم در خونه امیرالمومنین بلکه خدا به حرمت حالِ بستر نشینِ امشبِ کوفه دست مارم بگیره

بلکه خدا به خاطر دل مضطرب دخترش زینب یه نگاهی هم به ماها بندازه😔