🔹امام رضا علیه السلام:
▪️هر که روز #عاشورا روز سوگواری و اندوه و گریه اش باشد،خداوند عزّوجلّ روز قیامت را روز شادی و سرور او قرار دهد
📚میزان الحکمه جلد7 صفحه 410
🏴 فرا رسیدن عاشورای حسینی تسلیت باد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞ارزش انسان کمتر از بهشت نیست
📣 آیت الله العظمی مظاهری
🆔 @almazaheri
⬇️ *عصر عاشورا بخوانید* ⬇️
*زیارت ناحیه مقدسه،*
یکی از زیارات مشهور امام حسین(ع) است.
*این زیارت در روز عاشورا و غیر آن خوانده می شود* و به اصطلاح، از زیارات مطلقه است.
این زیارات، آموزه هایی از عشق، معرفت، سوز، حماسه و توسل زائر به شمار می رود که در عین مرثیه بودنش مسؤلیت آفرین و حرکت ساز است.
این زیارت، از امام زمان(ع) صادر شده است و صحنه کربلا و حادثه بزرگ عاشورا را به زیباترین وجه در مقابل چشمان اشکبار و قلب داغدار شخص زائر مجسم می نماید و او را در متن واقعه عاشورا قرار می دهد.
و آنگاه که سراسر وجود انسان را سرشار از عشق و معرفت کرد، جانش را با تولّی و تبری مأنوس می سازد و سلام بر حسین و یارانش، و بیزاری از یزید و یزیدیان تاریخ را ورد قلب و زبانش می نماید.
*اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد*
5.57M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
وای من از عاشورا... زمین و آسمون غمگینه...
*آخرین خطبه امام حسین(ع) در روز عاشورا* /
*مرا در دو راهی شمشیر و ذلت قرار دادهاند*
*امام حسین(ع) در آخرین خطبه خود خطاب به سپاه دشمن گفت: مرا در بین دو راهی شمشیر و ذلت قرار دادهاند ... هیهات ... دامنهای پاک مادران ما و مغزهای باغیرت و نفوس با شرافت پدران ما روا نمیدارند که اطاعت افراد لئیم و پست را مقدم بداریم.*
*خوارزمی در "مقتل الحسین(ع)" مینویسد؛ در روز عاشورا عمر بن سعد سپاه خود را براى جنگ با امام حسین(علیه السلام) آراست و پرچمها را در جاى خود برافراشت و امام نیز سپاه خود را به میمنه و میسره و قلب، نظام بخشید. سپاه ابن سعد از هر طرف بر امام حسین(علیه السلام) احاطه کردند و حلقه محاصره را بر آن حضرت و یارانش تنگ ساختند.*
*امام(علیه السلام) از میان لشکر خویش بیرون آمد و در برابر صفوف دشمن قرار گرفت و از آنان خواست تا سکوت کنند و به سخنان وی گوش فرا دهند؛ ولی آن ها همچنان سر و صدا و هلهله مینمودند که حسین بن علی(علیهما السلام ) به آنها فرمود: "وای بر شما! چرا ساکت نمىشوید تا سخنان مرا گوش کنید؟! من شما را به راه راست دعوت مىکنم. هر کس از من پیروی کند،*
*خوشبخت و سعادتمند است و هر کس عصیان و مخالفت ورزد، از هلاکشدگان است و همه شما سرکشی هستید و با دستور من مخالفت میکنید که به گفتارم گوش فرا نمیدهید. آری! در اثر هدایای حرامی که به دست شما رسیده (جوایزى که براى کشتن من گرفتید) و در اثر غذاهای حرام و لقمههای غیرمشروعی که شکمهای شما از آنها انباشته شده، خدا این چنین بر دلهای شما مهر زده است. وای بر شما! آیا ساکت نمی شوید؟"*
*چون سخن امام(ع) بدین جا رسید، لشکریان عمرسعد یکدیگر را سرزنش کرده و گفتند: گوش فرا دهید! و همدیگر را وادار به استماع سخنان آن حضرت نمودند. چون سکوت بر صفوف دشمن حاکم گردید، امام(ع) در ادامه سخنانش چنین فرمود: "ای مردم! هلاکت و اندوه همیشگى بر شما باد! که با اشتیاق فراوان ما را به یاری خود خواندید و آن گاه که به فریاد شما جواب مثبت دادیم و به سرعت به سوی شما شتافتیم،*
*شمشیرى را که براى دفاع از ما به دست گرفته بودید به روى ما کشیدید و آتش فتنهای را که دشمن مشترک برافروخته بود، علیه ما شعلهور ساختید. به حمایت و پشتیبانی دشمنانتان و علیه پیشوایانتان به پا خاستید؛ بدون این که این دشمنان قدم عدل و دادی به نفع شما بردارند یا امید خیری از آنان داشته باشید؛ به جز اندک مال حرام و زندگى پستى که بدان طمع دارید.*
*قدری آرام! وای بر شما! که روی از ما برتافتید و از یاری ما سرباز زدید بدون این که خطایی از ما سرزده باشد یا رأی و عقیده نادرستی از ما مشاهده کرده باشید.*
*بلیه ها و رسواییها دامنگیرتان باد! چرا در آن وقتیکه شمشیرها در غلاف بود، و نفوس آرام، و رأیها هنوز در قتال مستحکم نگردیده بود؛ ما را رها ننمودید؟! بلکه مانند سیل ملخ بسوی فتنه گسیل شدید! و مانند پروانه در فتنه به هم ریختید!*
*رویتان سیاه! شمایید همان طاغوتهاى این امّت و از تهماندگان احزاب فاسد که قرآن را پشت سرانداختهاید. از دماغ شیطان درافتادهاید و از گروه جنایتکاران و تحریفکنندگان کتاب و خاموشکنندگان سنن میباشید که فرزندان پیامبران را میکشید و نسل اوصیا را از بین میبرید. شمایید ملحقکنندگان ناپاکان به صاحبانِ نسبهاى پاک و آزاردهندگان مؤمنان و فریادرسان رهبران استهزاگر که قرآن را پاره پاره کردند.*
*شما اکنون به ابن حرب (معاویه) و پیروانش اتکا و اعتماد نموده و دست از یاری ما برمیدارید؟! آرى به خدا سوگند! که این پیمانشکنى خوى دیرینه شماست و ریشههاى وجود شما بر آن استوار گشته و شاخههاى شما از آن رشد یافته و دلهاى شما بر آن روییده و سینههاى شما با آن پوشیده است.*
*شما به آن میوه نامبارکی میمانید که در گلوی باغبان رنجدیدهاش گیر کند و در کام سارق ستمگرش شیرین و لذت بخش باشد.*
*لعنت خدا بر پیمانشکنان! که پیمان خویش را پس از تأکید و محکم ساختن آن میشکنند و شما خدا را بر پیمانهای خود کفیل و ضامن قرار داده بودید و به خدا سوگند! که همان پیمانشکنان هستید.*
*آگاه باشید که این فرومایه (ابن زیاد) و فرزند فرومایه، مرا در بین دو راهی شمشیر و ذلت قرار داده است و هیهات که ما به زیر بار ذلت برویم؛ زیرا خدا و پیامبرش و مؤمنان از این که ما ذلت را بپذیریم، ابا دارند و دامنهای پاک مادران ما و مغزهای باغیرت و نفوس با شرافت پدران ما روا نمیدارند که اطاعت افراد لئیم و پست را بر قتلگاه کرام و نیکمنشان مقدم بداریم.*
*آگاه باشید که من وظیفه نصحیت و موعظه خود را انجام دادم و آگاه باشید که من با این گروه کم و با قلت یاران و پشت کردن کمک دهندگان، بر جهاد آمادهام.*
*و در این حال حضرت خطبه خود را به ابیات فَرْوه بْن مُسَیک مُرادی اتّصال داده و به چند بیت از آن بدین منوال تمثّل نمود:*
*"اگر ما بر دشمن پیروز گردیم، در