🔔 ⚠️ #تـــݪنگـــرامـــروز خیال نڪنیم حالا یک گناهی کردیم و بعدها توبه ای می‌کنیم و خـلاص! خیر! عاقبت‌این‌معاصی، پله‌پله سقوطمان می‌دهند تا روزی که کلاً منڪر خـدا و قرآن و قیامت شویم! مثل ثمود که آغاز هلاکت شان همین خطاهای پلکانی بود! 🌴 آیه 11 سوره شمس 🌴 🕋 كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ⚡️ترجمه: قوم ثمود از روى سرڪشى، پيامبرشان را تكذيب كردند.

‍ #سلوک_با_همسر #امتحانی_سهمگین_تر_از_زلزله 🔵زلزله که امتحان سختی نیست، نوعاً آدم ها از عهده این امتحان به خوبی برمی آیند. خداوند اگر بخواهد شما را امتحان کند،با همسرتان امتحان می کند که شبانه روز با او سرکار دارید،گاهی به خانه می آیید، همسرتان بدون مقدمه حرفی که باب میل شما نیست می زند،که اگر مراقب نباشید با یک گفتار و رفتار نامناسب در مقابل او،اندوخته های معنویتان را بر باد می دهید. 📕کتاب سلوک با همسر ص 19 📝🌸استاد آیت الله #سعادت_پرور #نکات_اخلاقی 🍃🍃🍃➖➖➖🍃🍃🍃

- احساس میڪنم تحملِ درد و غم و خطر و مصیبت در راهِ خدا مھم‌ترین واساسی‌ترین لازمہ تڪامل در این حیات است . [ #شھید‌چمران ]

‍ ▪️مسافر بودیم مسافر خانه ی خدا، بین راه یکی از منزلها ناامن بود، شبانه از منزل قبلی راه افتادیم، یک فرسخ نرفته برف گرفت، رفقا سرعتشان را زیاد کردند. من جا ماندم! همه جا تاریک، راه را هم بلد نبودم. از اسب پیاده شدم، متحیر و مضطرب، باغی به چشمم آمد ؛ باغبان جلو آمد و پرسید: کیستی؟ قصّه را گفتم. فرمود: نافله بخوان تا راه را پیدا کنی. نافله شب را خواندم. دوباره آمد و پرسید: چرا نرفتی؟ گفتم: راه را بلد نیستم. گفت: زیارت جامعه بخوان. نه آن وقت، نه بعد از آن، جامعه را حفظ نبودم، ولی خواندم، از حفظ هم خواندم!!! باز آمد و پرسید: نرفتی؟ اشکم سرازیر شد و گفتم: راه را بلد نیستم. فرمود: عاشورا بخوان! آن را هم حفظ نبودم، ولی خواندم از حفظ، با همه ی لعن ها و سلام ها و دعای علقمه. برای بار آخر هم آمد. مرا روی مرکب خودش سوار کرد. دست روی زانوی من گذاشت و فرمود: " چرا نافله نمی خوانید؟ نافله، نافله، نافله... چرا جامعه نمی خوانید؟ جامعه، جامعه، جامعه... چرا عاشورا نمی خوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا؛ " چند لحظه بعد رفقایم را نشان داد. داشتند برای نماز صبح وضو می گرفتند. از مرکب پیاده شدم. به خودم آمدم. با خودم گفتم: این آقا کیست؟ این حوالی نه فارسی زبانی پیدا می شود نه مسلمانی! همه مسیحی هستند و ترک زبان! سربرگرداندم اما دیگر کسی را ندیدم. 📚نجم الثاقب ج2 ص712. 📚مفاتیح الجنان، ذیل زیارت جامعه کبیره.

#منبر_مجازے🌿 هرڪسے بتواند..! درد اصلیِ خود را #درڪ ڪند، رنج هایش #ڪاهش خواهد یافت. درد اصلے همه #انسان‌ها، چه خوب و چه بد، دوری از #خداست. #خوب‌ها یڪ جور، #بدها یڪ جور...:) #استادپناهیان

بسم الله الرحمن الرحیم #من_زنده‌_ام 🔹قسمت هفتادو یکم دوباره پیش خواهر بهرامی و آن مجروح برگشتم. صورت و چشمهای آن مجروح پر از خون شده بود. وقتی سرش را پایین میگرفت خونریزی همراه با درد بسیار زیاد شدت میگرفت. جایی را نمی¬دید. من و خواهر بهرامی کنارش نشستیم. گفتم: امن یجیب بخوان تا دردت تسکین پیدا کنه. چرا جلو نیامدی و تلاش نکردی سوار آمبولانس شوی و با آنها به بیمارستان بروی؟ ممکن است چشمهایت را از دست بدهی. -صلاح نبود. تعجب کردم:چی؟ از اینجا ماندن که بهتر بود. اینجا جتی وسایل کمکهای اولیه هم نداریم و با فشار دست میخواهیم خونریزی را بند بیاوریم. پرسیدم: شما باهم اسیر شدید؟ گفت: من و میرظفرجویان و مجید جلال وند و عبدالله باوی با هم بودیم. به آرامی گفت: عراقی ها کجا هستند؟ -آن طرف ایستاده اند. -صدای ما را میشنوند؟ چند نفرند؟ -چرا میپرسی؟ در یک فرصت مناسب کیفم را از جیب شلوارم بیرون بکشید و آن را از بین ببرید. اگر آن را از بین ببرید راحت میشوم و درد چشمانم را تحمل می¬کنم. مگر شما را تفتیش نکردند؟مگر جیب های شما را خالی نکردند؟ شما اسلحه داری؟ نکردند؟ شما اسلحه داری؟ گفت: نه، چندتا ماشین را باهم گرفتند. چون مجروح بودم فقط دستهایم را بستند و اینجا انداختند. کفش های خواهر بهرامی، کفش های سفید تابستانی پرستاری بود که روی سطح آن سوراخ های ریزی داشت . هردویمان در یک وضعیت نشسته بودیم. پاها را جفت کرده و زانوها را در بغل گرفته بودیم. نگاه من به زمین خیره بود. به همه چیز فکر می¬کردم، به گذشته به آینده ی نامعلومی که در پیش داشتم. بی اختیار از روی زمین دانه دانه سنگریزه برمی داشتم و در سوراخ کفش های او فرو می¬کردم. تمام سطح کفش های خواهر بهرامی پر شده بود از سنگریزه. وقتی هردو کفش های او از سنگریزه پر شد یکباره گفت: راستی چی شد منو مریم معرفی کردی، آخه اسم خواهرم مریمه، من میتونم هر اسمی داشته باشم به جز مریم! -طوری نیست منم اسم خواهرم مریمه، اسم کوچیکت چیه؟ -شمسی -ولی از این به بعد تو میشی خواهرم و من تو رو مریم صدا میکنم. مریم انگار که به خواهر کوچکترش می توپد گفت: معصومه تو چه بی خیالی! میبینی که اسیر دشمن شدیم اما تو یاد بچگیات افتادی؟ دلت میخواد سنگ بازی کنی؟ تقریبا نیم ساعته داری سنگریزه توی این کفش ها فرو میکنی. متوجه نشدی این سرباز عراقی نزدیک اومد و نگاه کرد ولی چیزی نفهمید و رفت. سرم را چرخاندم. دیدم راست میگوید؛ سرباز عراقی نگاه و لوله ی تفنگش را از ما برگردانده بود. لوله ی تفنگش را از ما برگردانده بود. حالا فرصت خوبی بود. کمی به مجروح نزدیک شدم. دستم را در جیبش فرو بردم و هرچه بود دراوردم. کاغذها را خواندم؛ نامه ای مربوط به ستاد جنگ به همراه یک قران جیبی (جز سی ام قران) بود.گفتم: اینکه قرانه، اون کاغذ هم نامه ستاد جنگه. گفت: معطل نکن، کارت شناسایی ام تو جیب عقب شلوارمه. به آرامی و بدون چرخش سر، در پناه مریم با یک دست سنگریزه برمیداشتم و با دست دیگر کارت شناسایی را بیرون کشیدم. روی کارت نوشته بود دکتر هادی عظیمی، درجه: سرهنگ، پست رییس بیمارستان نیروی دریایی خرمشهر. جا خوردم: شما سرهنگ هستید؟ -آهسته تر حرف بزن! -شما دکتر هم هستید؟ -بجنبید!معطل نکنید! کارت را از بین ببرید! شما رییس بیمارستان نیروی دریایی خرمشهر هم هستید؟..... پایان قسمت هفتاد و یکم

#کلیپ این فیلم قابل توجه تمام خواهرایی که عکس خودشون رو پروفایلشون میذارن حتما حتما حتما ببینید!

‏«دشمن خیلی ضعیف‌تر و شکننده‌تر از آن است که شما فکر می‌کنید؛ فقط نباید بترسید...» ای کاش این جمله‌ی شهید محمد مهدی لطفی را بر سر درب وزارتِ امورِ خارجه نصب می‌کردند. "حاج حیدر"

‏روایت دارد آخرالزمان همه هلاک می شوند به جز کسی که برای فرج دعا کند. گویا همین دعا برای فرج یک امیدواری است و یک ارتباط روحی با صاحب دعاست و همین مرتبه ای از فرج است. ‎ #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ #این_صاحبنا "منتظر-۳۱۳

💌 #پیام_معنوی | همۀ علاقه‌ها سرابند!

🎥 اگر این کتاب به دست جوان‌ها برسد... 🌹از دست ندهید

یا الله ...

حدیث روز مردم ، بنده‌دنیایندوبہ‌ظاهردَم‌ازدین‌می‌زنند وتازمانی‌ڪہ‌زندگی‌شان‌تأمین‌شود ازآن‌دفاع‌می‌ڪنند؛ 📌امّا‌چون‌دربوتہ‌آزمایش‌قرارگیرند دیندارانْ‌اندڪ‌اند❕ امام‌حسیـن؏༻ 』

لبریزِ استجابت هر چه دعا بزودی یا سامعَ ٱلشکایا؛ رفعِ بلا بزودی کارِ جهان گره خورد عجّل علیٰ ظهورک برگرد ای امامِ مشکل گشا بزودی اللّٰھـُــم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجـْــ

•لا اِلہَ اِلّا هُوَ رَبُّ الْعَرشِ الْڪَریم• معبودی جز او نیست و او پروردگار عرش ڪریم است (: [مؤمنون ؛آیہ۱۱۶] جرعه ای از نور

🎯خلوت از دست مده! #علامه_حسن_زاده 💠برادرم به فکر خود باش و ازخویشتن غافل مباش، همواره کشیک نفس بکش و کشیک نفس کشیدن؛ کَشکی نیست! از خداوند توفیق بخواه؛ با ابنای روزگار بساز و مرد تحمّل باش؛ مرد فکر باش که فکر، لُبّ عبادت است. مناجات و راز و نیاز با دوست را قطع مکن « قُل ما یَعبَؤُ بکم ربُّی لولا دُعائُکم» خلوت را از دست مده! و به حقیقت بگو الهی آمدم تا کامروا گردی 📚تازیانه سلوک #خودسازی #کلام_بزرگان

✅ امام علی (ع): صفا و نورانیت قلب، نتیجه لقمه_حلال است. تلنگر: یاد بگیریم اتفاق های خوب هم پر رنگ نشون بدیم،نه فقط اتفاق های بد رو

•﷽• آبرومندی ما در قیامت؛ در گروِ آبروداری ما نسبت به اهل دنیاست! #استاد_شجاعی🌱

🔴 تقویت ریه و مقاوم شدن به کرونا ♻️ کار کلان ملی در برابر ابتلاء به #کرونا، ایجاد #مقاومت_بدنی_بالا و افزایش #توانایی_ریه ها در برابر این بیماری در شرایط امروزی از زبان استاد گرانقدر #حکــیم_حســین_خیـراندیش

قلم را، دفترم را دوست دارم واین طبع ترم را دوست دارم چقدر اینکه برایت، در زیارت غزل می آورم را دوست دارم یکی از این سحرها شاعرم کرد سحرهای حرم را دوست دارم سحرها در شبستان گوهرشاد نماز مادرم را دوست دارم نگینش را همین مشهد خریدم اگر انگشترم را دوست دارم میان عاشقان دل شکسته غم دور و برم را دوست دارم کنیز خواهرت هستم که گفتی کنیز خواهرم را دوست دارم به لطف  آن سه باری که می آیی جهان دیگرم را دوست دارم  شفا می خواستم اما کنارت همین که بهترم را دوست دارم وداعی نیست در رسم کریمان  سلام آخرم را دوست دارم #زهرا_بشری_موحد

مقام معظم رهبری: فرزند آوری یک مجاهدت بزرگ است

🌹🍃🕊👇👇👇 🔍 بیشتر بدانیم های مذهبی🔎 ✍شخصـے از پیامبر گرامـی(ص) پرسید: چرا از مرگــ مـی‌ترسیم؟ 🔻رسول خدا (ص) فرمود: ◽️آیا مال دارے؟ ◽️گفت: بله ◽️فرمود: آیا در راه خدا داده اے؟ ◽️گفت: نه، ◽️فرمود: به همین خاطر مـی‌ترسـی. ↩️نظیر همینــ سؤال را شخص دیگرے از امام حسن(ع) ڪرد؛ ⇦امام جواب داد: شما تمام کوشش خودتانــ را صرفــ آبادے دنیا کرده‌ اید و براے آخرتــ کار نیکے ندارید وبه همین خاطر از مرگـــ مـے ‌ترسید که از جاے آباد به جاے خرابــ منتقل شوید. «إنکُم أخرَبتُم آخِرَتَکُم وَ عَمَّرتُم دُنیاکُم فَأنتُ تَکَرَون النَّقلَهَ مِنَ العُمرانِ إلـے الخَرابِ» 📚بحارالانوار 12

بسم الله الرحمن الرحیم #من_زنده‌_ام قسمت هفتادو دوم با پریشانی گفت:خواهش میکنم فورا نابودش کنید. اما کارت با اون پوشش پلاستیکی و خشک اصلا نمیشد پاره کرد. مقاوم و شق و رق بود. هرچه مچاله اش کردم فایده نداشت. سرباز عراقی مسیر حرکتش را عوض کرده بود و به سمت من چرخید و حالا دیگر کاملا در میدان دیدش قرار گرفته بودم. فرصت از بین بردن کارت را نداشتم. فورا کارت شناسایی دکتر هادی عظیمی را همراه با قران و نامه در جیب خودم گذاشتم هادی عظیمی را همراه با قران و نامه در جیب خودم گذاشتم. تنها سرباز عراقی نبود که مراقب مان بود بلکه برادرانی هم که در گودال بودند از دور ما را کنترل میکردند. دکتر نگران این بود که در این فاصله برای ما مشکلی پیش بیاید. پشت سر هم میپرسید نابودش کردی؟ برای اینکه خیالش راحت باشد تا شاید درد چشمش کمی آرام بگیرد گفتم: تمام شد، خیالت راحت. هر بار که فاصله سرباز با ما کمتر میشد و خیره تر نگاهمان میکرد، وحشت و اضطرابم بیشتر میشد. دنبال راه چاره ای بودم که یک طوری خودم را از شر مدارک خلاص کنم. با نوک کفشم به آرامی شروع کردم به کندن زمین تا گودال کوچکی ایجاد شد و کارت شناسایی و نامه ی سرهنگ را در آن انداختم و رویش را با ته کفشم با خاک پوشاندم و با کف کفش چند ضربه ای روی آن کوبیدم. سپس از سرهنگ فاصله گرفتم و خودم را به سمت مریم سراندم. ظهر شده بود و هرکس در هر وضعیتی که بود چه مجروح و چه سالم بی وضو و با تیمم در همان بیابان مشغول نماز شد. آنها اجازه نمی¬دادند کسی ایستاده نماز بخواند و همه را می نشانند. ممکن بود در حالت ایستاده نیروهای خودی ما را ببینند و متوجه حضورمان شوند. حتی دکتر عظیمی با آن درد و خونریزی و با دست های بسته و چشم های زخمی دائما در حال نماز خواندن بود و مرتب میگفت: خواهر برایم قران بخوانید. بعثی ها به صورت تاکتیکی جاده را آزاد میکردند و به برخی از ماشین های خودی اجازه ی عبور می دادند ماشین های خودی اجازه ی عبور می دادند. ولی درست موقعی که نیروهای خودی فکر میکردند بعثی ها عقب نشینی کرده اند، مجددا وارد جاده و مسیر میشدند و بلافاصله جاده را تصرف کرده و دوباره عده ی دیگری را شکار میکردند. شیوه ظالمانه و ناجوانمردانه ای بود. با حیله گری، بهترین نیروهای رزمی، تکاور، سپاهی، ارتشی و امدادی را اسیر میگرفتند. بیشتر شبیه آدم ربایی بود تا جنگیدن و اسیر گرفتن. دلمان میخواست همگی بلند شویم و فریاد بزنیم و نیروهای خودی را از نیرنگ خبردار کنیم اما نیروهای بعثی با تجهیزات و ادوات نظامی کامل آمده بودند. بعضی از نیروها وقتی اسیر میشدند خوشحال بودند و میگفتند: یا حسین بن علی ما را طلبیدی، زائر کربلا شدیم. آقا این هفته مهمان توایم! بعضی هاشان حتی همدیگر را کربلایی صدا میزدند. نمیدانستم آنها درست فکر میکنند و ما واقعا برای یک هفته به زیارت کربلا دعوت شده ایم یا نه. پرسیدم دکتر شما که نظامی هستید، فکر می¬کنید سرنوشت جنگ چی میشه؟ چه اتفاقی برای ما می افته؟ گفت: اینها قدرت ادامه جنگ با ایران را ندارن ولی تا بخواهند این را بفهمند، ممکن است یک هفته طول بکشد اما چون شما از نیروهای هلال احمر هستید، مسئله ی شما جداست. از نظر قوانین بین المللی ژنو نمیتوانند شما را اسیر کنند و هرکدامتان میتوانید دو مجروح جنگی را با خودتان آزاد کنید. پرسیدم: این دو مجروح را خودمان انتخاب میکنیم یا آنها؟ گفت: نه انتخاب مجروح به عهده ی خودتان است. با خودم گفتم: پس کاش سید تکاور را نمی¬فرستادیم و با خودمان به ایران میبردیم. با دکتر عظیمی دو نفر میشدند، حالا دو نفر دیگر را چطور انتخاب کنیم؟ یکباره در دلم خندیدم و گفتم: اما جناب سرهنگ من یک شب از کانال تلویزیونی بصره( کانال تلویزیونی بصره را شبکه آبادان شفاف نشان میداد) دیدم که صدام چطور قرارداد رسمی الجزیره را که توافق قانونی بر سر خطوط مرزی بین دو کشور بود، پاره کرد و دستور جنگ داد. پایان قسمت هفتاد و دوم

زیارت مجازی مزار شهید حاج قاسم عزیز soleimany.ir/tour/ @khaharankhademozahra هدیه امروز ما به هم هیئتی های همراه عزیز 🌹🌹🌹🌹 ان شا الله که همیشه سلامت باشید و عاقبت بخیر

#استوری سالگرد شهادت شهید مهدی زین الدین نزدیک عملیات بود.....