یه حرفی بزنم ، ما از روزِ اول زندگی تا اخرین روز زندگیمون ؛ کلبِ حضرت رقیه و درگاهِ محترمشونیم ؛ هرکس اعتقادِ خودشو داره ؛ ما اعتقادمونُ از دستِ مردم الان نگرفتیم که با حرفاشون تغییر بدیم ، من تا عمر دارم کلب این دیارم ؛ ممنون میشم اگه نمیتونید تحمل کنید تشریف ببرید .

آرمان مشترک داشتن موجب دلگرمی و اطمینان خاطر ِ اما خب ، برای آنچه اعتقاد دارید ایستادگی کنید حتی اگر هزینه‌اش تنها ایستادن باشد ..

( بابا ) دریافتش از حسینی زندگی کردن را برایم خلاصه می‌کند توی عبارت شخصیت محبوبش : پاک باش و خدمت‌گزار . - کتاب رهیده .

در بعض کُتُب مسطور است که چون حضرت زینب سلام الله علیها متولّد شد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، متوّجه به حجره‌ی طاهره گردید ؛ در آن وقت حضرت حسین سلام الله علیه به استقبالِ پدر شتافت و عرض کرد : « ای پدرِ بزرگوار؛ همانا خداوند کردگار، خواهری به من عطا فرموده . » امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از شنیدن این سخن، بی‌اختیار اشک از دیده‌های مبارک به رخسار همایونش جاری گردید . چون حسین سلام الله علیه این حال را از پدرِ بزرگوار مشاهده نمود، افسرده خاطر گشت چه آمد پدر را بشارت دهد، بشارت مبدّل به‌ مصیبت گردید و سببِ حُزن و اندوهِ پدر شده، دل مبارکش به درد آمد و اشک از دیده‌ی مبارکش بر رخسارش جاری گشت و عرض کرد : «بابا ؛ فدایت شوم من، شما را بشارت آوردم، شما گریه می‌کنید! سبب چیست و این گریستن بر کیست ؟! » حضرت امیرالمؤمنین حسینش را در برگرفت و نوازش نمود فرمود : « نور دیده، زود باشـد که سرّ این گریستن، آشکار و اثرش نمودار شود .. »، در این جا اشاره به واقعه‌ی کربلا می‌فرماید . - کتاب خصائص زینبیه از مرحوم جزایری، ص۱۹ .

ما رو دوباره داغدار کردن ؛ اما دریغ از اینکه جنس ما طوریه که خاك بشیم، جوونه میزنیم . " بکشید ما را .. "

برای پذیرش ِحق یک، باید از نفستون بزنید دو، از غرورتون بیاید پایین .

مخلص بشوید، می‌خرند .

انقلاب رو به حرکته، این انقلاب فتح قطعی داره ؛ مهم اینجاست که ما در فرایند رسیدن به قله چه نقشی داریم ؟ نقشمون رو درست ایفا می‌کنیم ؟ این مسئولیت ِمبارکی که بر گردن ِ ماهاست صرفا برای اینه که خودمون رو در بندگی ِخداوند ثابت کنیم که آیا برای اسلام مفید واقع میشیم یا خیر . چه ما باشیم چه نباشیم در نهایت حزب الله فاتحه ؛ لکن اگر بودیم به سفینة النجاة میرسیم !

یادمه میگفت نبین بقیه کجان، ببین خودت کجای کاری ؟ چون وقتی بقیه رو میبینی فقط افق دیدت تا همون‌جاست و فراتر رو نمی‌بینی . . ولی وقتی ببینی خودت کجایی و چقدر راه مونده، حساب کار دستت میاد، متوجه میشی چقدر باید کیفیت بدی یا چه اندازه سرعت رو بالا ببری .

ولی ابالفضل ؛ به همون چشمای سرمه کشیده‌‌ قسم، به همون دست ِمقطع قسم، به اون مشك ِشرمنده قسم، حرم نیازم . حتی ته ِبساطمم چیزی نیست اما میدونم در آستان ِخوب کسی رو زدم، کسی که گنهکار هم تو دم و دستگاهش محترم میشه ..

مسلم تو این زمونه بالامنبری زیاد داریم ؛ چیزی که کم پیدا میشه حضور کف ِ صحنه‌ست .

شهدا راهنمای راه هستند و دنبال کردن ِرد پای آنان ما را به طریقه حضرت دوست متصل می‌کند .. رفاقت ِبا شهید و همنشینی با او تاثیر گذار بر روح و جان ِآدمی‌ست ؛ وقتی خودتان را رفیق شهید بدانید، شهید رفاقت خود را از شما دریغ نخواهد کرد بلکه دست شما را خواهد گرفت تا از ظلمات نفس رها شوید .