🍁 🌼"داستانی واقعی و تکان دهنده از یک پزشک!" ✍توی بیمارستان فیروز آبادی دستیار دکتر مظفری بودم. روزی از روزها دکتر مظفری ناغافل صدایم کرد اتاق عمل و پیرمردی را نشان ‌دادن که باید پایش را بعلت عفونت می‌بریدیم. دکتر گفت که این بار من نظارت می‌کنم و شما عمل می‌کنید. به مچ پای بیمار اشاره کردم که یعنی از اینجا قطع کنم و دکتر گفت: «برو بالاتر!» بالای مچ را نشان دادم و دکتر گفت: «برو بالاتر!» بالای زانو را نشان دادم و دکتر گفت: «برو بالاتر!!!» تا اینکه وقتی به بالای ران رسیدم دکتر گفت که از اینجا ببر. عفونت از این جا بالاتر نرفته! لحن و عبارت «برو بالاتر» خاطره بسیار تلخی را در من زنده می‌كرد خیلی تلخ. دوران کودکی همزمان با اشغال ایران توسط متفقین در محله پامنار زندگی می‌کردیم. قحطی شده بود و گندم نایاب بود و نانوایی‌ها تعطیل. مردم ایران و تهران بشدت عذاب و گرسنگی می‌کشیدند که داستانش را همه می‌دانند. عده‌ای هم بودند که به هر قیمتی بود ارزاق‌شان را تهیه می‌کردند و عده‌ای از خدا بی‌خبر هم بودند که با احتکار از گرسنگی مردم سودجویی می‌کردند. شبی پدرم دستم را گرفت تا در خانه همسایه‌مان که دلال بود و گندم و جو می‌فروخت برویم و کمی از او گندم یا جو بخریم تا از گرسنگی نمیریم! پدرم هر قیمتی که می‌گفت همسایه دلال ما با لحن خاصی می‌گفت: «برو بالاتر...» «برو بالاتر...!!!» بعد از به هوش آمدن پیرمرد برای دیدنش رفتم. چقدر آشنا بود. وقتی از حال و روزش پرسیدم گفت: «بچه پامنار بودم.‌ گندم و جو می‌فروختم. خیلی سال پیش. قبل از اینکه در شاه عبدالعظیم ساکن بشم...» دیگر تحمل بقیه صحبت‌هایش را نداشتم. خود را به حیاط بیمارستان رساندم. من باور داشتم که «از مکافات عمل غافل مشو، گندم از گندم بروید جو ز جو»؛ اما به هیچ وجه انتظار نداشتم که چنین مکافاتی را به چشمم ببینم. 💠 @khamse5 💠

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 #فضائل_الخمسه_الطیبه 💎مفضل می گوید: روزی خدمت امام صادق علیه السلام رسیدم، به من فرمود: ای مفضل، آیا محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام را به حقیقت معرفت شناخته‌ای؟ عرض کردم به من بشناسان. فرمود: اینکه بدانی ایشان می‌دانند هر آنچه را که خداوند خلق کرده، و آن‌ها نشانه تقوا و خزانه‌دار آسمان‌ها و زمین و کوه‎ها و ریگ‌ها و دریاها هستند، و آن‌ها می‌دانند چه تعداد در آسمان فرشته و ستاره است و وزن کوه‌ها و اندازه آب دریاها و رودها و چشمه‌ها را می‌دانند، پس کسی که به حقیقت معرفت آن‌ها را بشناسد در درجات عالی مؤمن خواهد بود.. مفضل گوید: این مطلب را دانستم و به آن ایمان آوردم. امام علیه السلام فرمود: آری ای مفضل، آری ای گرامی، آری ای نعمت داده شده، ای نیکو، پاک شدی و بهشت برای تو و برای هر مؤمنی که به این مطلب ایمان دارد. 📖فضائل عترت طاهره، ج۲، ص۶۳۷ 📖بحار الأنوار، ج‏۲۶، ص۱۱۶، ح۲۲ @khamse5

🌴مونده روی زمین،پیکر تو رها😭 🎤 #نریمان_پناهی ⏯ #شور روضه ای #شب‌جمعه‌هوایت‌نکنم‌میمیرم 🆔 @khamse5

♥️اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج♥️: 📝 #مناجات_در_دل_شب پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند ـ جلّ جلاله ـ به دنيا وحى فرمود : آن را كه خدمت تو كند به رنج افكن و آن كس را كه تو را دور افكند خدمت كن. و بنده هرگاه در دل شبِ تار با پروردگار خويش خلوت گزيند و با او به راز و نياز پردازد، خداوند روشنايى را در دل او استوار گرداند، به طورى كه هرگاه بگويد : اى آقاى من! آن ربّ جليل ـ جلّ جلاله ـ ندايش دهد : لبّيك، بنده من! از من بخواه تا عطايت كنم و به من توكّل كن تا كار سازيت كنم آنگاه خداوند ـ جلّ جلاله ـ به فرشتگان گويد: اى فرشتگان من! بنگريد به اين بنده من كه در دل شبِ تار با من خلوت كرده است، در حالى كه هرزگان به كارهاى بيهوده سرگرمند و غافلان خفته اند. گواه باشيد كه من او را آمرزيدم. رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ اللّه َ جلّ جلالُهُ أوحى إلَى الدُّنيا : أتعِبي مَن خَدَمَكِ و اخدُمي مَن رَفَضَكِ ، و إنّ العَبدَ إذا تَخَلّى بسَيِّدِهِ في جَوفِ هذا اللَّيلِ المُظلِمِ و ناجاهُ أثبَتَ اللّه ُ النُّورَ في قَلبِهِ ، فإذا قالَ : يا رَبِّ ! ناداهُ الجَليلُ جلّ جلالُهُ : لَبَّيكَ عَبدي سَلْني اُعطِكَ ، و تَوَكَّلْ علَيَّ أكفِكَ ثُمّ يَقولُ جلّ جلالُهُ للمَلائكَةِ : مَلائكَتي ، انظُروا إلى عَبدي قَد تَخَلّى بِي في جَوفِ هذا اللَّيلِ المُظلِمِ ، و البَطّالونَ لاهُونَ ، و الغافِلونَ يَنامونَ ، اشهَدوا أنّي قَد غَفَرتُ لَهُ . 📚مشكاة الأنوار : 450 / 1509 . ♥️اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج♥️ @khamse5

نکته بسیار مهم وعالی نسبت به #لعن دشمنان اهلبیت و#امام زمان وتاثیر لعن وتبری بر تعجیل #فرج حضرت ولی عصر لطفا تا آخر گوش کنید #اللهم_العن_ظالمی_آل_محمد #اللهم_العن_اعدا_مهدی_آل_محمد @valiyeasr313

#فضائل_الخمسه_الطیبه #نعمت 🍀🍁 نعمتی که ازآن سوال می شود! 💎[تفسیر فرات بن إبراهیم] مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ مُعَنْعَناً عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (صلوات الله علیهما) فَقَدَّمَ إِلَیْنَا طَعَاماً مَا أَکَلْتُ طَعَاماً مِثْلَهُ قَطُّ فَقَالَ لِی یَا سَدِیرُ کَیْفَ رَأَیْتَ طَعَامَنَا هَذَا قُلْتُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا أَکَلْتُ مِثْلَهُ قَطُّ وَ لَا أَظُنُّ أَنِّی آکُلُ أَبَداً مِثْلَهُ ثُمَّ إِنَّ عَیْنِی تَغَرْغَرَتْ فَبَکَیْتُ فَقَالَ یَا سَدِیرُ مَا یُبْکِیکَ قُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ذَکَرْتُ آیَةً فِی کِتَابِ اللَّهِ قَالَ وَ مَا هِیَ قُلْتُ قَوْلُ اللَّهِ فِی کِتَابِهِ ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ فَخِفْتُ أَنْ یَکُونَ هَذَا الطَّعَامُ الَّذِی یَسْأَلُنَا اللَّهُ عَنْهُ فَضَحِکَ حَتَّی بَدَتْ نَوَاجِذُهُ ثُمَّ قَالَ یَا سَدِیرُ لَا تُسْأَلُ عَنْ طَعَامٍ طَیِّبٍ وَ لَا ثَوْبٍ لَیِّنٍ وَ لَا رَائِحَةٍ طَیِّبَةٍ بَلْ لَنَا خُلِقَ وَ لَهُ خُلِقْنَا وَ لْنَعْمَلْ فِیهِ بِالطَّاعَةِ وَ قُلْتُ لَهُ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا النَّعِیمُ قَالَ لِی حُبُّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ عِتْرَتِهِ (صلوات الله علیهم) یَسْأَلُهُمُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ کَیْفَ کَانَ شُکْرُکُمْ لِی حِینَ أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ بِحُبِّ عَلِیٍّ وَ عِتْرَتِهِ. 🔹حنان بن سدیر می گوید: خدمت حضرت صادق علیه السلام بودم، غذا آوردند خوردم، اما تا آن وقت غذایی مثل آن نخورده بودم. به من فرمود: سدیر غذای ما چگونه بود؟ عرض کردم پدر و مادرم فدایت ای پسر رسول خدا، مانند این غذا تاکنون نخورده بودم و خیال نمی­کنم بعد از این هم ابدا نصیبم گردد؛ در این موقع اشک اطراف چشمم را فرا گرفت و شروع به گریه کردم. فرمود: ای سدیر! چه چیز تو را گریاند؟ عرض کردم، ای پسر رسول خدا به یاد یک آیه در کتاب خدا افتادم. فرمود: کدام آیه؟ گفتم: «ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِیمِ» ترسیدم که همین غذا باشد که خداوند ما را از آن بازخواست می کند. پس امام چنان خندید که دندانهایش آشکار شد. آنگاه فرمود: ای سدیر، هرگز از غذای خوب و لباس نرم و بوی خوش از شما بازخواست نخواهند کرد، اینها برای ما خلق شده است و ما برای آن خلق شده ایم و ما مأموریم که با استفاده از اینها فرمان بردار خدا باشیم. به حضرت عرض کردم: پدر و مادرم فدایت پسر رسول خدا پس نعیم چیست؟ به من فرمود: حب امیر المؤمنین علی بن ابی طالب و خاندانش (صلوات الله علیهم) خداوند روز قیامت از آنها بازخواست خواهد کرد که چگونه سپاس نعمتی که بر شما ارزانی داشتم، از حب علی و عترتش، به جا آوردید. 📖بحارالانوار، ج۲۴ ص۵۸ ح۳۲ @khamse5