یه موضوع خیلی خیلی مهم رو میخواستم مطرح کنم این عرضی که دارم براساس هزاران ساعت کار میدانی هستش اول این دو تا روایت رو خوب بخونید تا بگم داستان چیه👇

امام على عليه السلام :   مَن كَرُمَت علَيهِ نَفسُهُ لَم يُهِنْها بالمَعصيَةِ هر كه براى نفس (شخصيت) خود احترام قائل باشد، آن را با معصيت خوار نمى‌گرداند.

امام على عليه السلام : مَنْ كَرُمَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ، هَانَتْ عَلَيْهِ شَهَوَاتُهُ هر كه براى نفس (شخصيت) خود احترام قائل باشد، شهواتش در برابرش خوار خواهند بود.  

یعنی ما هر چقدر دقیقتر بتونیم ابعاد وجودی خودمون رو، علایق فطری و توانمندی‌هامون رو، گرایش‌ ذاتی خودمون رو بهتر و دقیق‌تر بشناسیم👇 👈اون موقع میتونیم استعدادهای برتر خودمون رو شناسایی و شکوفا کنیم 👈اون موقع میتونیم رسالت و ماموریتمون رو تو این دنیا کشف کنیم

حالا نتیجه : کسی که رسالت خودش رو تو این عالم پیدا میکنه👇 هویت پیدا می‌کنه شخصیت پیدا میکنه جایگاه پیدا می‌کنه ✅ هر روز از زشتی‌ها، پستی‌ها، گناهان، رذائل اخلاقی و شهوات نفسانی دور و دورتر میشه ....

این نکته که گفتم چقدر می ارزه.... حالا هی بجای اینکه روی #خودشناسی آدمها کار کنی بیا روی حجاب و نماز و ... کار کن!!! قطعا کسی که خودش رو خوب بشناسه به صورت ذاتی به سمت خوبی‌ها و تکالیف گرایش پیدا می‌کنه

امام على عليه السلام :  مَن عَرَفَ نَفسَهُ فقَدِ انتَهى إلى غايَةِ كُلِّ مَعرِفَةٍ و عِلمٍ هر كه خود را شناخت، به نهايت هر شناخت و دانايى رسيد

امام على عليه السلام : مَن عَرَفَ نَفسَهُ عَرَفَ رَبَّهُ . هر كه خود را شناخت، پروردگارش را شناخت.

📜 خود را فراموش نکن! ✏️ آن‌هايى مى‌سوزند كه خودشان را فراموش كرده‌اند و دنيا را پناه گرفته‌اند و ناچار در اين پناه نمى‌گنجند و در اين پوست تنگ، احساس فشار مى‌كنند؛ كه بايد نوك بزنند و پوست بشكافند و از رشد مستمرّ خود شكايت نكنند و از شكسته‌شدنِ پوسته نرنجند... اگر بتوانى در ميان رنج‌ها و زير بارش بى‌امان ماتم، نشانه‌هاى محبّت را بشناسى و بتوانى زيبايى و هماهنگى اين تازيانه‌هاى درد را احساس كنى؛ آن‌وقت در ميان اين همه رنج، موج‌هاى مهربان سرور و ابتهاج و انس را مى‌بينى كه در سرتاسر سينه‌ى آگاه تو سر برداشته‌اند.. و من حيفم مى‌آيد كه از اين سرور و ابتهاج محروم بمانى و بخواهى با تكيه بر نعمت‌ها و امكانات زندگى و يا با تكيه بر تلاش و پشتكار خودت و يا با تكيه بر خيال‌ها و رؤياهايى كه عاقبت اسير پوچى و بن‌بست مى‌شوند، به خوشنودى برسى و زندگى شاداب و سرشارى بسازى؛ چون خودپرستى و دنياپرستى، هيچ‌گاه به آرامش وسرشارى دست نمى‌دهد. 📄 برشی از کتاب 📚 نامه‌های بلوغ  

امروز یه داستان جدیدی داشتیم باید میرفتم امداد جلسه بعد جلسه روزی شد بریم مشهد ان‌شاءالله 😍

۱۰:۵۲ ساعت تا مشهد ان‌شاءالله