بعضی قاب‌ها و بعضی تصاویر هیچگاه تکرار شدنی نیستند، انگار در این قاب جای گرفتند تا در کنار همدیگر خاطره بازی و خاطره سازی کنند و در گذر روزگار یکی یکی عرصه را ترک کنند و فقط خاطره‌ای از آنها بماند. در این سال‌ها قاب‌های بسیاری دیدم، تصاویری که در آن خیلی‌ها بودند و هیچ وقت فکر نمی‌کردم روزی برسد که همه صاحبان آن تصاویر خود قابی بر دیوار باشند و جز یادگاری از روزهای که گذشته و رفته‌اند نبوده و نیستند...
اما بعضی قاب‌ها بر دل و در دل جای می‌گیرند و بر دیوار قلب ما برای همیشه می‌مانند تو گویی انگار به اندازه تمام تاریخ این آب و خاک این قلب جای اب‌های بی تکراری را دارد که یکی یکی یادگار می‌مانند و مشخص نیست که قاب بعدی از آن کیست. تصاویر بسیاری در قاب‌های سیاه و سفید و رنگی در قاب‌های کم جمعیت و پرجمعیت ده‌ام آب‌هایی که گاهی اوقات ده‌ها نفر رشید و استوار در آن ایستادند و همه یکی پس از دیگری برای بلند آوازه شدن نام ایران برای ما خاطره شدند....
این هم یکی از آن قاب‌ها است و چه کسی باور می‌کند و چه کسی می‌تواند انتظار داشته باشد که بازی روزگار چگونه رقم خواهد خورد و سرنوشت ما را به کدامین مسیر خواهد برد.
https://eitaa.com/joinchat/4065525765Cf82fc3d475
