فرازی از وصیت نامه شهید طلبه امیرعباس شکوه السادات 😇محل پرواز اروند 👇👇👇👇

«اي معبود من، من پست تر و کوچک تر از آن هستم که مقام والاي شهادت را که انبيا و اوصيا از تو آرزو مي کردند به من بدهي ولي از تو مي خواهم که اين مقام عظمي را به من هم عنايت فرمايي و مرا در جوار ملکوتي خود جاي دهي و گناهانم را که موجب شرمساري ام در درگاه با عظمت توست عفو نمايي و تا قبل از شهادت به من و ديگر برادرانم توفيق دهي که اعمال خود را هر چه بيشتر در جهت تو خالص نماييم...»اي امت هميشه در صحنه حزب ا... از شما تقاضا دارم که همواره پشتيبان اسلام و امام و انقلاب باشيد و با هوشياري تمام آفات اين انقلاب را شناخته و در جهت از بين بردن آن ها نهايت تلاش و کوشش خود را بنماييد و از ادامه دهندگان راهم باشيد.»

🕯 #مناجات پایانی شب🌙 💕از نوکرتان آبروداری کنید وقتی که همه را روسیاه وشرمسار میکند معاصی شان! مناجات با خدا (زیبا) 🎤حاج مهدی #سلحشور

🔦 #هدایتها #225 #هود 📖 🌴اگر میخواهی مبلّغ دین باشی و خادم قرآن، دلت فقط به دست خدا باشد! واز مردم هیچ چشمداشت مالی نداشته باش! مثل تمام انبیاء و مبلغان دینی؛👈 «وَیَا قَوْمِ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مَالًا» 🌴در مملکت قرآنی، هرگز نباید گذاشت سرمایه داران🏡🚘 و گردن کلفت ها، نورچشمی و صاحب رانت باشند و درمقابل، مستضعفین و مساکین، درحاشیه و محروم از خدمات شوند⛔ 👈«مَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِينَ ءَامَنُواْ»👉ملاک تمام مسؤولان در جذب یا طرد نیرو، باید ایمان باشد نه حزب گرایی و آقازادگی! 🌴اگر ذائقه مسؤولان مملکت به سمت حزب گرایی و باندبازی و طرد نیروهای مؤمن منحرف شد، خدا هم خالی میکند پشت شان را! تمام زمین و آسمان را هم بگردند، کسی بجای خدا نمی تواند یاری شان دهد تا مشکلات مملکت را حل کنند!👈مَنْ یَنْصُرُنِي مِنَ اللهِ إِنْ طَرَدْتُّهُم» 🌴زود حساب کتاب مان را با خدا صاف کرده و خودمان را پاک کنیم که فردای ظهور، اگر خدا نخواهد، نصیحت ها و نفس مسیحایی امام زمان هم تکان مان نمی دهد! 👈 «وَلَا یَنْفَعُکُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدتُّ أَنْ أَنصَحَ لَكُمْ إِن كَانَ اللَّـهُ يُرِيدُ أَن يُغْوِيَكُمْ» 🌴مالک و پروردگار ما خداست و بخواهیم یا نخواهیم، ما را روزی به حضورش میبرند جهت حساب و کتاب👈«هُوَ رَبُّكُمْ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» 🌴همه وظیفه دارند، از فتنه گران و مجرمین، فاصله بگیرند و بر علیه شان 📝بیانیه دهند، حتی اگر فرزند و دوست باشند! 👈«أَنَاْ بَرِى ءٌ مِّمَّا تُجْرِمُونَ» 🌴دینداری و کار برای خدا،هرچند در میان نیش وکنایه های مردم و انواع مشکلات است، ولی همین که میدانیم پیش چشم خدا هستیم و دارد نگاهمان میکند، 💖دلمان حسابی گرم میشود و مطمئن!👈«بِأَعْيُنِنَا» 🌴هیچکس حق پادرمیانی و وساطت برای مجرمان و محکومین راندارد⛔، حتی شما آیت الله و مسؤول محترم!👈«لَا تُخَطِبْنِى فِى الَّذِينَ ظَلَمُواْ»

سلام بر عاشقان و دوستداران سیره و راه شهدا✋احمد مکیان هستم خوشحالم قراره دقاقیقی مهمون‌دلای شهدایتون بشم ☺️

سال ۷۴ماهشهر استان خوزستان در خانواده مذهبی و‌انقلابی به دنیا اومدم☺️و بعد مدتی به ابادان برای زندگی رفتیم پدرم روحانی بودن و بسیجی👌 ورزشکار بودم💪و علاقه به حفظ قران خداروشکر قران تونستم‌حفظ کنم و حافظ قران بشم 😍بعد مدتی با تشویق پدر عزیزم تصمیم گرفتم طلبه بشم راهی قم 🚶و شاگرد مدرسه امام رضا (ع) قم شدم فعالیتهامو‌ هم تو بسیج شهر قم بیشتر کردم و‌با رفقای مدافع حرم آشنا شدم سال ۹۴نوبت منم شدو لباس دامادی به تن کردم تو‌سن ۲۰سالگی😍بعد مدتی اشنایی بارفقاتصمیم گرفتم راهی سوریه بشم و با پدرم مسله رفتن مطرح کردم پدرم کاملا موافق بودن😊 ‌ ‌

اما گفتن اجازه مادر با خودت😢که مادرم بلاخره راضی شدن ✌️اما مشکل اینجا بود چون بسیجی بودم قبول نمیکردن و اولویت باسپاه بود خلاصه یکی از دوستان گفتن از مشهد شاید بتونم برم

راهی مشهدو‌زیارت اقا امام رضا(ع) شدم و از طریق تیپ فاطمیون ثبت نام کردم و با دلاورمردان گمنام فاطمیون راهی سوریه شدم✌️💪

یه روز با مادرم رفته بودیم گلزاربهشت معصومه قم قطعه ۳۱☺️دوتا قبر خالی بود به مامانم نشون دادم گفتم یکی از اینا برای من یکیم برای رفیقم 😊منو اینجا قطعه شهدای فاطمیون کنار همرزمانم دفن کنید 😇 داخل وصیت نامم هم نوشتم که منو غریبانه دفن کنید و روی سنگ مزارم چیزی ننویسید اکه خوستید چیزی بنویسید فقط بنویسد پر کاهی تقدیم به پیشگاه حق تعالی😍چون از روی پر نور شهدای گمنام خجالت میکشم قبر من مشخص و تشیع ام با احترام باشه اما نوگلای پرپر شده روی دشتها و‌کوهها بی غسل و کفن بمونن یا زیر تانکه ها له بشن😭

خلاصه منم به ارزوم رسیدم و‌شربت شیرین شهادت نصیب منم شد و‌سن ۲۱سالگی با اصابت موشک از پهلو مجروح شدم‌و‌بعد ۵روز در بیمارستان سوریه اسمونی شدم😇دقیقا ۹۵/۳/۱۸بود ✌️

فرازی از وصیت نامم👇

“بسم رب الشهدا والصدیقین” دل نوشته ای به رسم وصیت نامه… خدایا ما با تو پیمان بسته بودیم که تا پایان راه برویم وبرپیمان خویش استوار مانده ایم . خدایا! های هوی بهشت را میبینم ، چه غوغایی ! حسین علیه السلام به پیشواز یارانش آمده است ، چه صحنه ای ! فرشتگان ندا می دهند که هم رزمان ابراهیم ،همراهان موسی ،هم دستان عیسی ، هم کیشان محمد علیه صلوات ا… ، همسنگران علی علیه السلام وهم فکران حسین علیه السلام و هم گامان خمینی و خامنه ای از سنگر کربلا آمده اند چه شکوهی ! چرا ماباید همیشه شاهد شهادت وعروج برادری باشیم وحسرت بخوریم که چرا ما از این قافله عقب مانده ایم ؟ چرا فقط ما باید زیر تابوت آشنا را بگیریم و دیگران زیر تابوت ما را نگیرند ، آخر صبر و تحمل تا کی ؟ ماهم دوست داریم شهید بشویم و مشمول آیه ی کریمه <ولا تحسبن الذین قتلوا…> باشیم ماهم دوست داریم سرمان در دامان سرورمان حسین بن علی علیه السلام قرار بگیرد ودوست داریم از دست حضرت ش آب بنوشیم . پس حال که این سعادت در خانه مارا کوبیده است سراسیمه به طرفش می شتابیم و خود را از جام شهادت سیراب می کنیم و جهان و این دنیا را باتمام مظاهر فریبنده اش ترک می کنیم به حقیقت وذات دنیا که همان آخرت است میرسیم . ای کاش پرداشتم و میتوانستم بار دیگر خانواده ام را خصوصا مادر و همسرم را ببینم ولی نه خدایا ! چون این هجرت و جدایی در راه توست با جان و دل آن را خریدارم در حالی مینویسم که امیدی به شهادت ندارم مگر به فضل و کرم خداوند متعال زیرا بنده ی نافرمان بردار درگاه خداوند بوده ام که اگر بخواهم خود را از شهدا و شاهدان حقانیت خداوند تبارک وتعالی بدانم ، دچار جرم دیگری شده ام.. ‌