🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و چهلم خطبه ۱۸۹ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت44 4⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت44 ( 4 ) 🔹 ویژگی های بهترین بندگان 🔸 ۲. عمل برای روز حساب امیرالمؤمنین (علیه السلام) در قسمت دوم حکمت ۴۴ می فرمایند : «وَ عَمِلَ لِلْحِسَابِ » ؛ " یعنی خوشا به سعادت کسی که برای روز حساب الهی کار کند ". درباره عمل و عمل برای روز حساب چند دسته مطلب از نهج البلاغه تقدیم می شود. 🔻دسته اول : مباحث کلی مولا علی (علیه السلام) در توصیه به عمل و عمل صالح است. 🔻یکی در خطبه ۴۲ که می فرمایند : « إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ » " امروز که دنیاست روز عمل است و روز حسابرسی نیست و فردا که قیامت است روز حسابرسی است و روز عمل نیست. " درخطبه ۷۶ می فرمایند : « رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً عَمِلَ صَالِحاً » ؛ " رحمت خدا بر کسی که عمل صالح انجام می دهد." در حکمت ۳۶۶ می فرمایند: «فَمَنْ عَلِمَ عَمِلَ » ؛ "کسی که دانا بشود عمل می کند." کنایه از اینکه انسان باید به علمش عمل کند . 🔻در خطبه ۱۲۰ می فرمایند: «إعْمَلُوا لِيَوْمٍ تُذْخَرُ لَهُ الذَّخَائِرُ » " برای آن روزی کار کنید که ذخائر حقیقی برای آن روز جمع آوری می شود. " 🔻 در خطبه ۱۹۶ می فرمایند : «عِبَادَ اللَّهِ، الْآنَ فَاعْلَمُوا » ؛ " ای بندگان خدا امروز و الان عمل کنید. " که چه ویژگی دارد الان ؟ « وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ وَ الْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ وَ الْأَعْضَاءُ لَدْنَةٌ » " در این روزی که زبان ها هنوز آزاد است و بدن ها صحیح است و اعضا و جوارح سالم اند و کار می کنند عمل کنید. " 🔻و در نامه ۵۳ می نویسند: « فَلْيَكُنْ اَحَبُّ الذَّخائِرِ اِلَيْكَ ذَخيرَةَ الْعَمَلِ الصّالِحِ » " باید بهترین ذخیره ها پیش تو ، محبوب ترینشان ، آن ذخیره عمل صالحت باشد. " ودر حکمت ۱۱۳ هم می فرمایند: « لَا تِجَارَةَ كَالْعَمَلِ الصَّالِحِ » ؛ " هیچ تجارتی سود مند تر از عمل صالح نیست. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌳شجره آشوب« قسمت صد و سی و نهم» 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻ابوموسی اشعری عبدالله بن قیس اشعری معروف به ابوموسی اشعری از اصحاب رسول خدا، اهل یمن بود. ما در اینجا قصد ارائه زندگی نامه او را نداریم و فقط به بخش های مهم زندگانی سیاسی وی که با هدف ما از نگارش این کتاب، تناسب دارد اشاره می کنیم. ذیلا به این موارد نگاهی می اندازیم تا خواننده محترم به خوبی درک کند چرا در زمان حکمیت- که پیش از این اشاره کردیم- اشعث بن قیس و طرفداران او که با معاویه در ارتباط بودند، به شدت اصرار داشتند تا ابوموسی انتخاب شود. 🔻 موضع ابوموسی در طول زندگی وی، به خوبی نشانگر شخصیتی است که در زمین بنی امیه بازی می کند و همین موضوع نیز مشکلاتی را در سر راه امیرالمومنین به وجود دارد. او نه تنها با امام، سر مخالفت و ناسازگاری داشت، بلکه پسرش ابوبرده نیز از دشمنان اهل بیت بود. 🔻ارتباط او با بنی امیه، زمینه هایی را به وجود آورد که امام علیرغم تلاش های گسترده برای اصلاحات زیرساختی و ریشه ای، نتواند بر غده سرطانی بنی امیه که منشا همه فسادها و استکبار آن عصر بود پیروز شود. 🔻1.ابوموسی از افرادی بود که در شب عقبه و در بازگشت از جنگ تبوک، به همراه چندین نفر دیگر از جمله طلحه، قصد ترور پیامبر را داشت. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و چهل و یکم •┈┈••••✾🌿🌹🌿✾••••┈┈• 📜 #خطبه188 (در سفارش به تقوا) 1⃣ سفارش به پرهیزکاری ♦️ ای مردم! شما را به پرهيزکاری و شکر فراوان در برابر نعمت ها و عطاهای الهی و احسانی که به شما رسيده سفارش می کنم. چه نعمت هايی که به شما اختصاص داده و رحمت هايی که برای شما فراهم فرمود. شما عيب های خود را آشکار کرديد و او پوشاند، خود را در معرض کيفر او قرار داديد و او به شما مهلت داد. 2⃣ ارزش یاد مرگ ♦️ مردم! شما را به يادآوری مرگ سفارش می کنم. از مرگ کمتر غفلت کنيد. چگونه مرگ را فراموش می کنيد در حالی که او شما را فراموش نمی کند؟ و چگونه طمع می ورزيد در حالی که به شما مهلت نمی دهد؟ مرگ گذشتگان برای عبرت شما کافی است. آنها را به گورشان حمل کردند، بی آنکه بر مرکبی سوار باشند، آنان را در قبر فرود آوردند بی آنکه خود فرود آيند. چنان از ياد رفتند گويا از آبادکنندگان دنيا نبودند و آخرت همواره خانه شان بود. آنچه را وطن خود می دانستند از آن رميدند و در آنجا که از آن می رميدند، آرام گرفتند و از چيزهايی که با آنها مشغول بودند جدا شدند و آنجا را که سرانجامشان بود ضايع کردند. اکنون نه قدرت دارند از اعمال زشت خود دوری کنند و نه می توانند عمل نيکی بر نيکی های خود بيفزايند. به دنيايی اُنس گرفتند که مغرورشان کرد، چون به آن اطمينان داشتند سرانجام مغلوبشان کرد. 3⃣ ضرورت شتاب در نیکی ها ♦️ خدا شما را رحمت کند، پس بشتابيد به سوی آباد کردن خانه هايی که شما را به آبادانی آن فرمان دادند و تشويقتان کرده، به سوی آن دعوت کرده اند و با صبر و استقامت بر عبادت، نعمت های خدا را بر خود تمام گردانيد و از عصيان و نافرمانی کناره گيريد، که فردا به امروز نزديک است. وه! چگونه ساعت ها در روز و روزها در ماه و ماهها در سال و سال ها در عمر آدمی شتابان می گذرد؟! •┈┈••••✾🌿🌹🌿✾••••┈┈• 📜 #خطبه187 (در بيان پيشامدها) 1⃣ خبر از حوادث آینده ♦️ آگاه باشيد، آنان که پدر و مادرم فدايشان باد، از کسانی هستند که در آسمان ها معروف و در زمين گمنامند. آگاه باشيد، در آينده پشت کردن روزگارِ خوش و قطع شدن پيوندها و روی کار آمدن خردسالان را انتظار کشيد و اين روزگاری است که ضربات شمشير بر مؤمن، آسان تر از يافتن مال حلال است. روزگاری که پاداش گيرنده از دهنده بيشتر است و آن روزگاری که بی نوشيدن شراب مست می شويد. با فراوانی نعمت ها، بدون اجبار سوگند می خوريد و نه از روی ناچاری دروغ می گوييد و آن روزگاری است که بلاها شما را می گزد، چونان گزيدن و زخم کردن دوش شتران از پالان، آه! آن رنج و اندوه چقدر طولانی و اميد گشايش چقدر دور است. 2⃣ ضرورت اطاعت از رهبری ♦️ای مردم! مهار بار سنگين گناهان را رها کنيد و امام خود را تنها مگذاريد، که در آينده خود را سرزنش می کنيد. خود را در آتش فتنه ای که پيشاپيش افروخته ايد نيفکنيد، راه خود گيريد و از راهی که به سوی فتنه ها کشانده می شود دوری کنيد. به جانم سوگند که مؤمن در شعله آن فتنه ها نابود شود، امّا مدّعيان دروغين اسلام در امان خواهند بود. همانا من در ميان شما چونان چراغ درخشنده در تاريکی هستم که هرکس به آن روی می آورد، از نورش بهره مند می گردد. ای مردم! سخنان مرا بشنويد و به خوبی حفظ کنيد، گوش دل خود را باز کنيد تا گفته های مرا بفهميد. •┈┈••••✾🌿🌹🌿✾••••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و چهل و یکم خطبه ۱۸۸ تا خطبه ۱۸۷ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت44 5⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت44 ( 5 ) 🔹 ویژگی های بهترین بندگان 🔸۲. عمل برای روز حساب 🔰 دسته دوم از مباحث پیرامون عمل برای روز حساب، ناظر به ارزش و اهمیت و درک ضرورت عمل صالح هستند. امام علی (علیه السلام)، در نامه ۴۰ می نویسند : «وَ اعْلَمْ أَنَّ حِسَابَ اللَّهِ أَعْظَمُ مِنْ حِسَابِ النَّاسِ» ؛ "بدان که حسابرسی خدا بزرگ تر از حسابرسی مردم است." نمونه ای از این بزرگ تر بودن، در خطبه ۸۲ است که فرمودند : «فِی حَلاَلِهَا حِسَابٌ، وَ فِی حَرَامِهَا عِقَابٌ» ؛ "حلال دنیا در قیامت حساب و کتاب دارد و در حرامش عقاب است." 🔻نکته دیگر در اهمیت عمل این است که مولا در حکمت ۲۲۷، عمل را رکن سوم ایمان معرفی کردند و فرمودند : «الْإِيمَانُ مَعْرِفَةٌ بِالْقَلْبِ وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْكَانِ » ؛ " ایمان عبارت است از شناخت قلبی و اقرار با زبان و عمل با اعضاء و جوارح" 🔻برای درک ضرورت عمل صالح هم خود مولا علی (علیه السلام) در خطبه ۱۱۶ اینگونه می فرمایند: « لَوْ تَعْلَمُونَ مَا أَعْلَمُ مِمَّا طُوِيَ عَنْكُمْ غَيْبُهُ إذاً لَخَرَجْتُمْ إِلَى الصُّعُدَاتِ تَبْكُونَ عَلَى أَعْمَالِكُمْ » ؛ " اگر آنچه را که من می دانم شما هم می دانستید، از چیزهایی که غیب و ملکوتش از شما پنهان شده، از خانه هایتان به سمت بیابان ها خارج می شدید، درحالیکه بر اعمالتان اشک می ریختید." 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌳شجره آشوب« قسمت صد و چهلم » 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻2. وی در زمان خلیفه دوم، در فتوحات نقش داشت و توانست مناطق اصطخر، اهواز، تستر و شوش‏ در ایران فتح کند. در برخی منابع، از وی به عنوان فاتح بعضی نواحی اصفهان و ری نیز یاد شده است. همچنین در زمان خلیفه دوم، استاندار وی در بصره و استاندار عثمان در کوفه بود. در زمان خلیفه دوم، ابوموسی، زیاد بن ابیه، چهره ای که بعدها معاویه او را برادر خود خواند و در شیعه کشی از سرآمدان بود را به سمت نویسندگی خود انتخاب کرد. در زمان خلیفه سوم نیز وی از فقها محسوب می شد و اهل فتوا بود. 🔻3. او در زمان امام علی علیه السلام، در کوفه بود. ابتدای امر، مالک اشتر از امام خواست او را در سمت استانداری کوفه ابقا کند. در برخی منابع آمده است مردم کوفه برای امام علی (ع) با ابوموسی اشعری بیعت کردند. اما در زمان جنگ جمل و خروج طلحه و زبیر، ابوموسی اشعری به علت اینکه نیروهای کوفه را برای جنگ بسیج نکرد و در این امر از امام، تخلف کرد، از استانداری کوفه عزل شد. او مردم کوفه را به شرکت نکردن در جمل تشویق می کرد و آن را فتنه می دانست. نکته جالبی که طبری به آن اشاره کرده اینکه ابوموسی در زمانی که امام به خلافت رسیده بود، همچنان به مردم می گفت بیعت عثمان در گردن من و شماست. 🔻او این حرف را در حالی می زد که زمان مطرح شدن نامش به عنوان گزینه مورد نظر حکمیت، می گفت که پیشوایی غیر از امام علی ندارد. در نفاق او همین بس که زمان بهره برداری سیاسی به نفع حزب بنی امیه، برای اینکه همچنان چهره نفوذی خود را پنهان کند، خویش را تابع امام علی می دانست ولی در زمانی که قصد خلع امام از خلافت را داشت، خود را متعهد به عثمان معرفی کرد. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و چهل و دوم ┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه186: (در اصول کافی ج١، ص١٣١ آمده است، که این سخنرانی در شهر کوفه ایراد شد و پیرامون توحید و خدا شناسی است که اصول آن در هیچ خطبه ای یافت نمی شود.) 1⃣ شناساندن صحيح خداوند سبحان ♦️کسی که کيفيّتی برای خدا قائل شد، يگانگی او را انکار کرده و آن کس که همانندی برای او قرار داد، به حقيقت خدا نرسيده است. کسی که خدا را به چيزی تشبيه کرد، به مقصد نرسيد. آن کس که به او اشاره کند يا در وَهم آورد، خدا را بی نياز ندانسته است. هرچه که ذاتش شناخته شده باشد، آفريده است و آنچه در هستی به ديگری متّکی باشد، دارای آفريننده است. سازنده ای غير محتاج به ابزار، اندازه گيرنده ای بی نياز از فکر و انديشه و بی نياز از ياری ديگران است. با زمان ها همراه نبوده و از ابزار و وسايل کمک نگرفته است. هستی او برتر از زمان و وجود او بر نيستی مقدّم است و ازليّت او را آغازی نيست. با پديد آوردن حواس، روشن می شود که حواسّی ندارد و با آفرينش اشياء متضاد، ثابت می شود که دارای ضدّی نيست و با هماهنگ کردن اشياء دانسته می شود که همانندی ندارد. خدايی که روشنی را با تاريکی، آشکار را با نهان، خشکی را با تری، گرمی را با سردی، ضدّ هم قرار داد و عناصر متضاد را با هم ترکيب و هماهنگ کرد و بين موجودات ضدّهم، وحدت ايجاد کرد، آنها را که با هم دور بودند نزديک کرد و بين آنها که با هم نزديک بودند فاصله انداخت. خدايی که حدّی ندارد و با شماره محاسبه نمی گردد، که همانا ابزار و آلات، دليل محدود بودن خويشند و به همانند خود اشاره می شوند. اينکه می گوييم موجودات از فلان زمان پديد آمده اند، پس قديم نمی توانند باشند و حادثند؛ و اين که می گوييم حتماً پديد آمدند، اَزَلی بودن آنها رد می شود؛ و اينکه می گوييم اگر چنين بودند کامل می شدند، پس در تمام جهات کامل نيستند. خدا با خلق پديده ها در برابر عقل ها جلوه کرد و از مشاهده چشم ها برتر و والاتر است و حرکت و سکون در او راه ندارد، زيرا او خود حرکت و سکون را آفريد، چگونه ممکن است آنچه را که خود آفريده در او اثر بگذارد؟ يا خود از پديده های خويش اثر پذيرد؟ اگر چنين شود، ذاتش چون ديگر پديده ها تغيير می کند و اصل وجودش تجزيه می پذيرد و ديگر اَزَلی نمی تواند باشد و هنگامی که (به فرض محال) آغازی برای او تصوّر شود، پس سرآمدی نيز خواهد داشت و اين آغاز و انجام، دليل روشن نقص و نقصان و ضعف دليل مخلوق بودن و نياز به خالقی ديگر داشتن است. پس نمی تواند آفريدگار همه هستی باشد و از صفات پروردگار که هيچ چيز در او مؤثر نيست و نابودی و تغيير و پنهان شدن در او راه ندارد خارج شود. 2⃣ والاتر از صفات پديده ها ♦️خدا فرزندی ندارد تا فرزند ديگری باشد و زاده نشده تا محدود به حدودی گردد و برتر است از آن که پسرانی داشته باشد و منزّه است که با زنانی ازدواج کند. انديشه ها به او نمی رسند تا اندازه ای برای خدا تصوّر کنند و فکرهای تيزبين نمی توانند او را درک کنند، تا صورتی از او تصوّر نمايند. حواس از احساس کردن او عاجز و دست ها از لمس کردن او ناتوان است و تغيير و دگرگونی در او راه ندارد و گذشت زمان تأثيری در او نمی گذارد. گذران روز و شب او را سال خورده نسازد و روشنايی و تاريکی در او اثر ندارد. خدا با هيچ يک از اجزاء و جوارح و اعضاء و اندام و نه با عَرَضی از اَعراض و نه با دگرگونی ها و تجزيه، وصف نمی گردد. برای او اندازه و نهايتی وجود ندارد و نيستی و سرآمدی نخواهد داشت؛ چيزی او را در خود نمی گنجاند که بالا و پايينش ببرد و نه چيزی او را حمل می کند که کج يا راست نگه دارد؛ نه در درون اشياء قرار دارد و نه بيرون آن، حرف می زند نه با زبان و کام و دهان، می شنود نه با سوراخ های گوش و اعضاء شنوايی، سخن می گويد نه با به کار گرفتن الفاظ در بيان، حفظ می کند نه با رنج به خاطر سپردن، می خواهد نه با به کارگيری انديشه، دوست دارد و خشنود می شود نه از راه دلسوزی، دشمن می دارد و به خشم می آيد نه از روی رنج و نگرانی. به هرچه اراده کند، می فرمايد باش، پديد می آيد نه با صوتی که در گوش ها نشيند و نه فريادی که شنيده شود؛ بلکه سخن خدای سبحان همان کاری است که ايجاد می کند. ┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و چهل و دوم خطبه ۱۸۶ بند ۱و ۲ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت44 6⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت44 ( 6 ) 🔹 ویژگی های بهترین بندگان 🔰 دسته سوم از مباحث پیرامون عمل صالح و عمل برای روز حساب آثار عمل صالح است. 🔻مولا علی (علیه السلام) آثاری را در نهج البلاغه بر عمل و عمل صالح مترتّب می کنند. 🔻یکی در خطبه ۲۸ است ، فرمودند : « فَمَنْ عَمِلَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ وَ لَمْ يَضْرُرْهُ أَجَلُهُ » ؛ " هرکس در روزگاری که مهلت دارد، هنوز اجل و مرگش نرسیده ، عمل انجام بدهد عملش سود میدهد و هیچ ضرری از مرگ و اجل نخواهد دید." 🔻در حکمت ۴۲۳ می فرمایند : « مَنْ عَمِلَ لِدِينِهِ، كَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ » " کسی که برای دینش کار میکند خدا امر دنیایش را کفایت میکند." پس اثر دوم این است که امورات دنیوی انسانی که اهل عمل صالح است کفایت می شود از طـرف خدا. 🔻در خطبه ۲۳۰ مولا علی (علیه السلام) اثر عمل صالح را این می داند که بالا می رود و توبه نفع می دهد و دعا در درگاه خدا شنیده می شود. « اعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ يُرْفَعُ وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ وَ الدُّعَاءُ يُسْمَعُ » 🔻در خطبه ۱۸۳ مولا علی (علیه السلام) عمل صالح را سبب همسایگی خدا می داند: «فَبَادِرُوا بِأَعْمَالِكُمْ تَكُونُوا مَعَ جِيرَانِ اللَّهِ فِي دَارِهِ » " مبادرت به اعمال صالح بکنید تا از همراه همسایگان خدا در خانه او باشید." 🔻در خطبه ۲۳ هم مولا علی (علیه السلام) عمل صالح را کشت و در واقع حرث آخرت می دانند. « إن الْعَمَلَ الصَّالِحَ حَرْثُ الْآخِرَةِ » ؛ " عمل صالح آن کشاورزی و کاشت و زراعتی است که در آخرت ثمر و نتیجه خواهد داد. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌳شجره آشوب« قسمت صد و چهل و یکم» 📌بررسی نفوذی های بنی امیه در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 🔻ارتباط ابوموسی با بنی امیه گزارش های تاریخی زیر به خوبی پرده از ارتباط دیرین ابوموسی با بنی امیه و خصوصا معاویه بر می دارد. در نهایت به خوبی میتوان پی برد چرا وی در ماجرای حکمیت، بر ضد امام علی (ع) رأی می دهد و تلاش کرد تا ایشان را از خلافت عزل کند. او هیچ گاه تمایل بر انتخاب امام علی (ع) نداشت. 🔻1.معاویه که در غدیر خم به انتخاب امام علی، اعتراض کرد به مغیره و ابوموسی تکیه داده بود؛ در نتیجه معلوم است وی از زمان رسول خدا، ارتباطات صمیمی خود را با معاویه داشت. 🔻2. پیش از اینکه ماجرای حکمیت شروع شود، عتبه بن ابوسفیان، برادر معاویه، گفت که ابوموسی بهترین گزینه برای حکمیت از طرف سپاه امام علی است. (سند در بحث اشعث) سوال ما اینجاست آیا این پیشنهاد اتفاقی است؟ یا اینکه دلالت بر همان رابطه قدیمی او با معاویه می کند؟ 🔻3. ابوموسی در زمانی که به حکمیت دعوت شد، در شام سکونت داشت و در آنجا به کنج عزلت خزیده بود. چرا شام؟ او در زمانی که از سمت استانداری کوفه توسط امام عزل شد، نمی توانست در همان کوفه که مقر شیعیان حضرت بود بماند؟ چرا او به سرزمینی رفت که محل دشمنان و مبغضان اهل بیت بود و به عبارت بهتر سرزمین کفر را برای عبادت و عزلت انتخاب کرد؟ 🔻 آیا حزب بنی امیه، از قبل برنامه ای برای او داشتند؟ آیا او به دعوت معاویه به آن سرزمین رفته ؟ یک گزارش تاریخی نشان می دهد او بعد از ماجرای حکمیت و خیانت به امام علی، رسما از سوی معاویه، دعوت نامه ای برای سکونت در شام دریافت کرد. در این گزارش آمده است: « زمانى كه ابو موسى در مكه بود معاويه براى وى نامه‏اى نوشت. آنانى كه تو را ناخشنود كرده‏اند من نيز آنان را ناخشنود دارم. به شام بيا، من از على براى تو بهتر هستم. و السلام» 🔻نه تنها او، بلکه ابوبرده پسرش نیز ساکن شام (منطقه کفر) بود؛ او از کسانی بود که دست قاتل عمار را می بوسید.همو جزو شهادت دهندگان دروغ علیه حجر بن عدی و از مسببان شهادت این صحابی بزرگ به دستور معاویه است. 📚 کتاب شجره آشوب 💬 نویسندگان: آقایان یوسفی و آقامیری ↩️ ادامه دارد... https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee

🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و چهل و سوم ┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه186 3⃣ شناخت قدرت پروردگار ♦️ پيش از او چيزی وجود نداشته وگرنه خدای ديگری می بود. نمی شود گفت: خدا نبود و پديد آمد که در آن صورت صفات پديده ها را پيدا می کند و نمی شود گفت: بين خدا و پديده ها جدايی است و خدا بر پديده ها برتری دارد تا سازنده و ساخته شده، همانند تصوّر شوند و خالق و پديد آمده به يکديگر تشبيه گردند. مخلوقات را بدون استفاده از طرح و الگوی ديگران آفريد و در آفرينش پديده ها از هيچ کسی ياری نگرفت. زمين را آفريد و آن را برپا نگهداشت، بدون آن که مشغولش سازد و در حرکت و بی قراری، آن را نظم و اعتدال بخشيد و بدون ستونی آن را به پاداشت و بدون استوانه ها بالايش برد و از کجی و فرو ريختن نگهداشت و از سقوط و در هم شکافتن حفظ کرد. ميخ های زمين را محکم و کوه های آن را استوار و چشمه هايش را جاری و درّه ها را ايجاد کرد. آنچه بنا کرده به سُستی نگراييد و آنچه را توانا کرد ناتوان نشد. خدا با بزرگی و قدرت بر آفريده ها حاکم است و با علم و آگاهی از باطن و درونشان باخبر است و با جلال و عزّت خود از همه برتر و بالاتر است. چيزی از فرمان او سرپيچی نمی کند و چيزی قدرت مخالفت با او را ندارد، تا بر او پيروز گردد و شتابنده ای از او توان گريختن ندارد که بر او پيشی گيرد و به سرمايه داری نياز ندارد تا او را روزی دهد. همه در برابر او فروتنند و در برابر عظمت او ذليل و خوارند. از قدرت و حکومت او به سوی ديگری نمی توان گريخت که از سود و زيانش در امان ماند. همتايی ندارد تا با او برابری کند، و او را همانندی نيست که شبيه او باشد. اوست نابودکننده پديده ها پس از آفرينش، که گويا موجودی نبود. 4⃣ معاد و آفرينش دوباره پديده ها ♦️نابودی جهان پس از پديد آمدن، شگفت آورتر از آفرينش آغازين آن نيست. چگونه محال است در صورتی که اگر همه جانداران جهان، از پرندگان و چهارپايان، آنچه در آغل است و آنچه در بيابان سرگرم چراست، از تمام نژادها و جنس ها، درس نخوانده و انسان های زيرک، گرد هم آيند تا پشّه ای را بيافرينند، توان پديد آوردن آن را ندارند، و راه پيدايش آن را نمی شناسند، که عقل هايشان سرگردان و در شناخت آن حيران می مانند و نيروی آنها سُست و به پايان می رسد و رانده و درمانده باز می گردند، آنگاه اعتراف به شکست می کنند و اقرار دارند که نمی توانند پشّه ای بيافرينند و از نابود ساختنش ناتوانند!. همانا پس از نابودی جهان، تنها خدای سبحان باقی می ماند، تنهایِ تنها که چيزی با او نيست، آن گونه که قبل از آفرينش جهان چيزی با او نبود، نه زمانی و نه مکانی، بی وقت و بی زمان. در آن هنگام مهلت ها به سر آيد، سال ها و ساعت ها سپری شود و چيزی جز خدای يگانه قهّار باقی نمی ماند که بازگشت همه چيز به سوی اوست. پديده ها، چنان که در آغاز آفريده شدن قدرتی نداشتند، به هنگام نابودی نيز قدرت مخالفتی ندارند، زيرا اگر می توانستند پايدار می ماندند. آفرينش چيزی برای خدا رنج آور نبوده و در آفرينش موجودات دچار فرسودگی و ناتوانی نشده است. موجودات را برای استحکام حکومتش نيافريده و برای ترس از کمبود و نقصان پديد نياورده است. آفرينش مخلوقات نه برای ياری خواستن در برابر همتايی بود که ممکن است بر او غلبه يابد و نه برای پرهيز از دشمنی بود که به او هجوم آورد و نه برای طولانی شدن دوران حکومت و نه برای پيروز شدن بر شريک و همتايی مخالف و نه برای رفع تنهايی. سپس، همه موجودات را نابود می کند، نه برای خستگی ازاداره آنها و نه برای آسايش و استراحت و نه به خاطر رنج و سنگينی که برای او داشتند و نه برای طولانی شدن ملال آور زندگيشان، بلکه خداوند با لطف خود موجودات را اداره می فرمايد و با فرمان خود همه را برپا می دارد و با قدرت خود همه را استوار می کند. سپس بدون آن که نيازی داشته باشد، بار ديگر همه را باز می گرداند، نه برای اينکه از آنها کمکی بگيرد و نه برای رهاشدن از تنهايی تا با آنها مأنوس شود ونه آن که تجربه ای به دست آورد و نه برای آن که از فقر و نياز به توانگری رسد و يا از ذلّت و خواری به عزّت و قدرت راه يابد. ┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄ https://eitaa.com/joinchat/2483486973Cfd85ad48ee