eitaa logo
خزینة الجواهر
1.1هزار دنبال‌کننده
31.4هزار عکس
29.2هزار ویدیو
35.1هزار فایل
منبعی از محتوای ناب تبلیغی مناسبتی ارتباط باخادم كانال @a1nemati پستهای مفیدتان را به ما ارسال کنید
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 امام (ع) ◀️نام: محمدبن علی(ع) ◀️لقب: و ◀️پدر: امام رضا(ع) ◀️مادر: و امام (ع) او را نامید. ◀️کنیه: ابوجعفر ثانی؛ ◀️تولد: ۱۹۵قمری؛ ◀️آغاز : سال ۲۰۳ قمری در ۷سالگی؛ ◀️طول عمر: ۲۵ سال؛ ◀️توسط و دوبار به احضار گردید؛ ◀️سال شهادت: ۲۲۰ قمری به دستور و اقدام همسرش ام فضل؛ ◀️در سن ۲۰ سالگی او را مجبور به با دخترش کرد؛ 📍لذا سن ۹ سالگی برای ازدواج امام با ام فضل درست نیست. ◀️دلیل پذیرش امامت امام جواد(ع) در سن ۷سالگی، استدلال به حضرت و بن مریم در کودکی است. ◀️امام (ع) در خود، همه مخالفان از جمله یحیی بن اکثم را شکست داد، ◀️شاگردان: علی بن مهزیار ، یونس و.... 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌زیست نامه امام رضا(ع) ⬅️علی بن موسی مشهور به امام رضا(ع) فرزند امام کاظم است. ⬅️مادر ایشان تُكْتَم یا و مشهور به أُمُ ‏الْبَنِين است. ⬅️نَجْمَة زنی عاقل، دیندار و اهل عبادت و ذکر بود و امام (ع) او را نامید. ⬅️امام رضا(ع) در یازده ذیقعده سال 148 هجری در شهر به دنیا آمد و در گوش ایشان اذان و اقامه خوانده شد. ⬅️طبق گزارش شیخ مفید(م413ق): «امام (ع) تنها فرزند ایشان است.» ⬅️امام رضا(ع) بسیار شبیه به رسول الله(ص) بود. ⬅️امام رضا(ع) بر اساس پدر در سال 183 هجری و در سن 35 سالگی به امامت امت رسید. ⬅️ امام را مسموم کرد. آن حضرت در آخر ماه صفر سال 203 هجری و در سن 55 سالگی به دست مأمون به رسید. 👇👇 🌻 @ahlebait110
هدایت شده از خزینة الجواهر
📌 امام (ع) ◀️نام: محمدبن علی(ع) ◀️لقب: و ◀️پدر: امام رضا(ع) ◀️مادر: و امام (ع) او را نامید. ◀️کنیه: ابوجعفر ثانی؛ ◀️تولد: ۱۹۵قمری؛ ◀️آغاز : سال ۲۰۳ قمری در ۷سالگی؛ ◀️طول عمر: ۲۵ سال؛ ◀️توسط و دوبار به احضار گردید؛ ◀️سال شهادت: ۲۲۰ قمری به دستور و اقدام همسرش ام فضل؛ ◀️در سن ۲۰ سالگی او را مجبور به با دخترش کرد؛ 📍لذا سن ۹ سالگی برای ازدواج امام با ام فضل درست نیست. ◀️دلیل پذیرش امامت امام جواد(ع) در سن ۷سالگی، استدلال به حضرت و بن مریم در کودکی است. ◀️امام (ع) در خود، همه مخالفان از جمله یحیی بن اکثم را شکست داد، ◀️شاگردان: علی بن مهزیار ، یونس و.... 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌 امام (ع) ◀️نام: محمدبن علی(ع) ◀️لقب: و ◀️پدر: امام رضا(ع) ◀️مادر: و امام (ع) او را نامید. ◀️کنیه: ابوجعفر ثانی؛ ◀️تولد: ۱۹۵قمری؛ ◀️آغاز : سال ۲۰۳ قمری در ۷سالگی؛ ◀️طول عمر: ۲۵ سال؛ ◀️توسط و دوبار به احضار گردید؛ ◀️سال شهادت: ۲۲۰ قمری به دستور و اقدام همسرش ام فضل؛ ◀️در سن ۲۰ سالگی او را مجبور به با دخترش کرد؛ 📍لذا سن ۹ سالگی برای ازدواج امام با ام فضل درست نیست. ◀️دلیل پذیرش امامت امام جواد(ع) در سن ۷سالگی، استدلال به حضرت و بن مریم در کودکی است. ◀️امام (ع) در خود، همه مخالفان از جمله یحیی بن اکثم را شکست داد، ◀️شاگردان: علی بن مهزیار ، یونس و.... 👇👇 🌻 @ahlebait110
📌کنیۀ امام (ع)؛ ابوالحسن یا ؟ می‌دانیم که کنیۀ امام (ع)، «ابوالحسن» بوده است. در گزارشی از علی بن یقطین نقل شده که امام کاظم(ع) دربارۀ علی بن موسی(ع) فرمود: «نحلتُه کنیتي: کنیۀ خویش را به او دادم» 📚کلینی، الکافي، ج1، ص311، 313؛ 📚شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا، ج1، ص21، 22. مطابق این نقل، خود امام کاظم(ع) کنیۀ «ابوالحسن» را برای امام رضا (ع) برگزیده بوده است. در کتب امامیه کنیۀ فراوان برای امام رضا(ع) به کار رفته، تا جایی که در عیون أخبار الرضا بیش از 200 مرتبه این کنیه در اسناد و متون گزارش‌های متفاوت برای امام رضا (ع) به کار رفته است (البته بسیاری از منابع عیون، عامّی است). در منابع عامه نیز بسیار کنیۀ «ابوالحسن» برای امام رضا (ع) به کار رفته است؛ از جمله: «‌علي ‌بن ‌موسى الرضا... ‌أبو ‌الحسن من سادات أهل البيت وعقلائهم وجلة الهاشميين ونبلائهم» 📚ابت حبان، الثقات، ج8، ص456. «فقال: يا غلام، أحضر أبا الحسن علي بن موسى» 📚الفرج بعد الشدة، ج4، ص227)، «أما رضا، فهو ‌علي ‌بن ‌موسى بن جعفر بن محمد العلوي الحسيني ‌أبو ‌الحسن الرضا» (المؤتلف والمختلف للدارقطني، ج2، ص1115) در این میان، در گزارشی گفته شده که کنیۀ امام رضا(ع)، «ابوبکر» بوده است: قال أبو الفرج: حدثني ‌الحسن ‌بن ‌علي ‌الخفاف، قال: حدثنا عيسى بن مهران، قال: حدثنا أبو الصلت الهروي، قال: سألني المأمون يوما عن مسألة فقلت: قال فيها أبو بكر كذا وكذا. فقال: من أبو بكر؟ أبو بكرنا أو أبو بكر العامة؟. قلت: أبو بكرنا. قال عيسى: قلت لأبي الصلت: من أبو بكركم؟ فقال: علي بن موسى الرضا، كان يكنى بها 📚ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص453-454 اصفهانی نقل می‌کند از حسن بن علی خفاف از عیسی بن مهران از ابوالصلت هروی که گفت: روزی از من دربارۀ مسئله‌ای پرسش کرد. گفتم: ابوبکر چنین و چنان می‌گوید. گفت: ابوبکر کیست؟ ابوبکرِ ما یا ابوبکرِ عامّه/عموم؟ گفتم: ابوبکرِ ما. عیسی [بن مهران] گفت: به گفتم: ابوبکرِ شما کیست؟ گفت: علی بن موسی ؛ کنیه‌اش چنین بود. می‌دانیم که امام رضا (ع) فرزندی به نام «بکر» نداشته و نام «علی» هم با کنیۀ «ابوالحسن» تناسب دارد، نه «ابوبکر». حال سؤال پیش می‌آید که پس چرا در این گزارش کنیۀ «ابوبکر» برای امام رضا (ع) به کار نرفته است. با توجه به اینکه ظاهراً تنها در این گزارش این کنیه برای امام استفاده شده و با توجه به اینکه در خود گزارش به ابوبکر بن ابی‌قحافة (أبوبکر العامة) اشاره شده، ممکن است این گزارش در این صدد باشد که کنیۀ امام رضا (ع) را مطابق با شهرت خلیفۀ نخست بداند و فضایی تقریبی ایجاد کند. در خصوص این نقل باید به چند نکته توجه کرد: ظاهراً این متن شکل گرفته تا این کنیه را نشان دهد و هدف دیگری ندارد: «فقال: من أبو بکر؟... قلت لأبي الصلت: من أبو بکرکم؟». اینکه یک گزارش صرفاً در راستای بیان یک کنیه باشد، امر غریبی است. معمولاً نام و کنیۀ افراد، مشهور است و در ضمن گزارش‌ها و گفتگوها و مدخل افراد در کتب آن‌ها را می‌توان یافت، اما دربارۀ شخصیتی به شهرت امام رضا (ع) توقّع نمی‌رود که گزارشی باشد که فقط تمام هویت و هدفش بیان این باشد که ایشان فلان کنیه را داشت. قابل توجه است که برای کنیۀ «ابوالحسن» گزارشی یافت نمی‌شود که تمام مطلبی که آن گزارش متکفّل بیانِ آن است، همین باشد که امام رضا (ع) مکنّی به «ابوالحسن» بوده است. حتی نقلی که بالاتر از علی بن یقطین گذشت هم درصدد بیان وصایت امام رضا (ع) بود و به صرف بیان این کنیه بسنده نکرد. این نکته نشان می‌دهد که کنیۀ «ابوالحسن» برای امام رضا (ع) از پیش مسلَّم بوده و نیازمند اثبات نبوده، برخلاف کنیۀ «ابوبکر». @Al_Meerath
ادامه ۲. در پایان این گزارش آمده است: «کان یکنَّی بها». یعنی کنیۀ «ابوبکر» برای امام رضا (ع) صرفاً یک کنیۀ خاص نبوده که میان ابوالصلت و مأمون به کار رود. بلکه کنیۀ شایعی برای ایشان بوده است. با وجود چنین ادعایی، توقع می‌رود که اثری از این کنیه در دیگر نقل‌ها باقی بماند؛ حال آنکه مسئول گزارش خود مفروض گرفته که این کنیه برای حضرت شناخته‌شده نیست: «قلت لأبي الصلت: من أبو بکرکم؟». در دیگر آثار کهن هم اثری از کاربرد این کنیه برای امام رضا (ع) یافت نشد. 3. در سند این گزارش، عیسی بن مهران واقع شده که خود خصم بوده؛ چنانکه خطیب بغدادی گفته است: كان عيسى بن مهران المستعطف من شياطين ومردتهم، ووقع إليَّ كتابٌ من تصنيفه في الطعن على الصحابة وتضليلهم وإكفارهم وتفسيقهم، فوالله لقد قف شعري عند نظري فيه... ودلني ذلك على عمى بصيرة واضعه ، وخبث سريرة جامعه، وخيبة سعي طالبه، واحتقاب وزر كاتبه فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ 📚خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج12، ص495-496 بر این اساس انتساب این گزارش توسط حسن بن علی خفاف به عیسی بن مهران می‌تواند سویۀ جدلی داشته باشد؛ بدین صورت که ادعا شود که فلان رافضی که خود شدید اللحن بود نسبت به صحابه، نقل کرده که امام الرافضة کنیه‌اش مطابق با شهرت خلیفۀ نخست بوده است. 4. حسن بن علی خفّاف که راوی این گزارش است و آن را به عیسی بن مهران منسوب کرده، خود گزارشی دیگر از ابوالصلت هروی دربارۀ امام رضا (ع) نقل می‌کند که فضای تصنّعی آن آشکار است و در راستای تقریب میان امام رضا (ع) و مأمون عباسی برساخته شده است: أخبرنا أبو الفرج قال: حدثنا الحسن بن علي الخفاف، قال: حدثنا أبو الصلت الهروي، قال: دخل المأمون إلى الرضا يعوده فوجده يجود بنفسه فبكى وقال: أعزز عليّ يا أخي بأن أعيش ليومك، وقد كان في بقائك أمل، وأغلظ عليّ من ذلك وأشد أن الناس يقولون: إني سقيتك سما، وأنا إلى الله من ذلك بريء. فقال له الرضا: صدقت يا أمير المؤمنين، أنت والله بريء... 📚ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص460 در این نقل آمده که از اینکه امام رضا(ع) در حالت احتضار بودند، بی‌تابی می‌کرد و به امام گفت که بر او سخت است که مردم می‌گویند که او به ایشان سم داده و امام هم تأیید کردند که او به ایشان سم نداده است! این نقل فضایی ساختگی دارد؛ اگر مأمون واقعاً امام را کرده باشد، دیگر ابراز این سخن توسط او نزد امام و تأیید امام وجهی ندارد و طبیعتاً مأمون باید از چنین اتهامی سخن نگوید تا عامل انتشار آن نشود. اگر هم مأمون امام را مسموم نکرده باز تعبیر «صدقت یا أمیر المؤمنین» طبیعی نیست و امام و مأمون که خود می‌دانند که چنین اتفاقی از اساس نیافتاده و بحث بر سر این اتفاق و تصدیق‌شدن مأمون توسط امام بی‌وجه است. همچنین اصل اتهام مسموم‌شدن (درست یا غلط) طبیعتاً باید بعد از درگذشت امام شروع به انتشار پیدا کند؛ لذا واکشن مأمون و امام به این اتهام خیلی تصنّعی است. در نهایت با توجه به اینکه این گزارش تمام هویت و هدفش در خدمت اثبات کنیه‌ای برای امام رضا (ع) است که در منابع دیگر شناخته‌شده نیست و خود این گزارش از طرفی ناشناختگی آن را مفروض می‌گیرد و از طرف دیگر از شیوع آن می‌گوید و با توجه به اینکه انتساب این نقل به عیسی بن مهران می‌تواند سویۀ جدلی داشته باشد و در راستای تقریب بین اهل بیت (ع) و خلفاء باشد و با توجه به اینکه حسن بن علی خفاف که راوی این گزارش است خود نقل تصنّعی دیگری در راستای تقریب بین امام رضا (ع) و مأمون دارد، نمی‌توان به این گزارش اعتماد کرد و احتمال وجود کنیۀ «ابوبکر»‌ در کنار کنیۀ «ابوالحسن» را برای امام رضا (ع) مطرح کرد. @Al_Meerath