#شهیدهمت به روایت همسرش5
#قسمت_نود_و_چهارم
نمی گذاشتند ببینمش.غریبی هم می کردم توی شهرضا و خانواده اش،تا این که راضی شدند ببردندم پیشش.با چه مصیبتی هم.که برویم سپاه،برویم فلان سردخانه،برویم توی سالنی پراز درهای کشویی بسته،برویم جلو یکی از آنها بایستیم،😒یکیش را باز کنند،کشو را هم آرام آرام آرام بکشند عقب و تو #ابراهیم را ببینی،که #ابراهیم همیشگی نیست،که ان چشم های همیشه قشنگش نیست،😔که خنده اش نیست،که اصلاً سری در کار نیست.😭همیشه شوخی می کردم می گفتم اگر بدون ما بروی می آیم گوش هایت را می برم می گذارم کف دستت.☝️خیلی ازش بدم آمد.بش گفتم تو مریضی ماها را نمی توانستی ببینی، #ابراهیم.چطور دلت آمد بیاییم اینجا چشم هات را نبینیم،😔خنده هات را نبینیم،سروصورت همیشه خاکیت را نبینیم،حرفهات را نشنویم؟😢جوراب هاش را که دیدم جیغ زدم.خودم براش خریده بودم.آنقدر گریه کردم که دیگر خودم را نمی فهمیدم😭.اصلاً یک حال عجیبی داشتم.همه هم بودند دیدند. دیدند دارم دنبال پاهام می گردم.حتی گفتم پاهام کو؟چرا دیگر نمی توانم راه بروم؟باورتان نمی شود؟احساس می کردم دیگر پا ندارم.به چه درد می خورد اگر هم داشتم،اگر هم می داشتم...😔💔
راوی:همسرشهید
#محمدابراهیم‌همت
#ادامه_دارد...
@kheiybar
غلط کردم که گناه کردم‼️
#روایتگری_حاج_حسین_یکتا🎤
وقتی سنگی رو میندازی داخل دریا مثل #دل_بستن به دنیاست، ولی وقتی میخوای سنگ رو از ته دریا در بیاری مثل #دل_کندن از دنیاست.☝️
بچه‌ها! یه جوری زندگی کنید که دمِ آخری به غلط کردن نیفتید.😞 من توی جبهه وقتی شب عملیات تیر خوردم و لحظات آخرم رو داشتم میدیدم، چنان دست و پا میزدم که زمین از جون کندنِ من مثل چاله شده بود😢 و اونجا فقط یه چیزی به خدا میگفتم؛ از ته دلم فریاد میزدم که: خدایا غلط کردم که گناه کردم!💔😭
@kheiybar
اَز اِبراهیم‌همت تا خُدا❤
❣ #قرار_شبانه 🌸ختم صلوات به نیابت از ✨شهید محمد ابراهیم همت✨ هدیه به {حضرت علی ع،حضرت فاطمه‌الزه
جمع کل صلوات
🌸13,543🌸
قبول باشه از همگی حاجت‌روا بشید ان‌شاءالله💐
#شهیدهمت به روایت همسرش5
#قسمت_نودوپنجم
به من گفتند مادرش نگران دست #ابراهیم بوده.همان که توی والفجر چهار ناخنش پریده بود.میگفتند میگفته میخواهم ببینم جاش خوب شده یا نه.🙁من هم آن ناخن یادم بود.نگاهش نکردم. یعنی جرأت نکردم.یعنی نمیخواستم ببینمش تا مطمئن شوم خود #ابراهیم ست.میخواستم خودم را گول بزنم که جنازه سر ندارد😔 و می تواند #ابراهیم نباشد و میتوانم باز منتظر باشم،اما نمیشد.خودش بود.آن روزها زده بود به سرم.هرکسی مرا میدید میفهمید حال عادی ندارم.خودم هم فکر نمیکردم زنده بمانم.یقین داشتم تا چهلمش زنده نمیمانم.🙁قسمش میدادم،التماسش میکردم،به سر خودم میزدم که مرا هم با خودش ببرد.و وقتی میدیدم هنوز زنده ام میگفتم من هم برات آبرو نمیگذارم که بی من رفتی،بی‌معرفت.😢دو سه بار غش کردم،آن هم من،که هرگز فکرش را نمیکردم تو سیستم بدنم غش کردن معنا داشته باشد.بارها شد که به من گفتند این چه فرمانده لشکریست که هیچ وقت زخمی نمیشود؟☹️برای خودم هم سؤال شده بود.یکبار رک و راست بش گفتم من نمیدانم جواب این ها را چی باید بدهم، #ابراهیم.گفت چرا؟گفتم چون خودم هم برام سؤال ست،یک سؤال بزرگ،که تو چرا هیچ وقت زخمی نمیشوی؟😕یا میخندید،یا میرفت سربه سر بچه ها میگذاشت.یا حرف تو حرف می آورد،یا خودش را سرگم کاری میکرد تا من یادم برود یا اصلاً بگذرم.تا آن شب که مصطفی به دنیا آمد و رازش را بم گفت.گفت پیش خدا،کنار خانه اش،ازش چند چیز خواستم.☝️اول تو را بعد دوتا پسر از تو تا خونم باقی بماند.بعد هم اینکه زخمی و اسیر نشوم اگر قرارست بروم.آخرش هم اینکه نباشم توی مملکتی که امامش توش نفس نکشد همین هم شد💔
@kheiybar