و زندگی در کتابی دیگر به پایان رسید؛ 03:30

زندگی از اونجایی ترسناک میشه که ، ترست از تنهایی میریزه .

‌ ‌ «وِی آمدنت عقده گشای دلِ تنگم.» ‌- حسین منزوی

شیرینی است، در پیِ هر تلخی‌ام ز صبر...(:

«قطره‌ای قصدِ نشان دادن دریا دارد...» گریه‌هام می‌خوان من و غرق کنن؛

من یه شب مُردم. صُب پاشدم، صبونمو خوردم، رفتم پیِ زندگیم...

خجالتو اونی باید بکشه که میبینه طرفش داغونه ولی بازم به سرد بودنش ادامه میده،آفرین شما یه مغروری . . .

کاش میتونستم داد بزنم، دارم خفه میشم بخدا بغض داره خفه‌م میکنه ؛

چرا نمیفهمی من انتظار و دوست ندارم و الان در درجه ی بالایی از نگرانی قرار دارم؟

درگیر کردن افراد جدید برای فراموش کردن افراد قدیمی خودخواهانه‌ترین کار دنیاست.

میدونی ؟ همیشه از جایگزین بودن بدم میاد دست خودم نیست وقتی میبینم منو فقط برای موقع هایی که آدم های موردعلاقت نیستن، میخوای و تو منو فقط برای این میخوای که نبود اونا رو حس نکنی گرچه میدونم من نمیتونم برات جای اونا رو پر کنم میدونی چرا؟ چون من اگه میتونستم جای اونا برو برات پر کنم و مثل اونا برات ارزش داشته باشم هیچوقت فرد جایگزین زندگیت نمیشدم ... من از اینکه جایگزین افرادِ تو زندگیت باشم متنفرم؛ پس لطفا یا منو وابسته خودت نکن یا مثل همه ی آدمای زندگیت یه جای مخصوص تو قلبت برام نگه دار'❤️‍🩹 #خودنوشت #کپی‌ممنوعِ!

👆