یکى از شاگردان علامه طباطبائی مى گوید لحظات آخر عمر شریفشان از ایشان پرسیدم: چه کنم در نماز به یاد خدا باشم و حضور قلب داشته باشم ؟ فرمود: توجه ، مراقبه ، توجه ، مراقبه. به یاد خدا باش و خدا را فراموش نکن. (جرعه هاى حیاتبخش ، ص 351 - 350) 🔹️ از آیت الله بهجت، نقل شده که تا انسان از بیهوده گویی و بیهوده کاری اجتناب نکند، نمی تواند در نمازش خاضع باشد و حضور قلب داشته باشد. ✍ از طرفی هم وقتی که انسان در نماز نگاه و ذهنش را کنترل کند و حواسش به خدا و نماز باشد و حضور قلب داشته باشد، اثرش در کنترل نگاه و ذهن بیرون از نماز آشکار می شود. بنابراین #نماز ، هم نمایانگر واقعیت درون ماست که زندگی ما را رقم می زند و هم وسیله خوبی برای برای اصلاح و ساختن این واقعیت به شکل مطلوب است. @khodbavari

بیایید به جای آن که #نماز رو به شکل عبادت خاصی که الزامی و گاه ملال آور است، ببینیم به آن به شکل دیگری نگاه کنیم. به شکل نشستن در کنار سرچشمه امید و مهربانی و شستشوی همه رنجها و سرزنش ها و ناکامی ها و فشارهای روانی در طی روز است. مثل کودکی که وقتی آزرده و تنها می شود به آغوش مادرش پناه می برد... @khodbavari

نماز و نیایش، گفتگویی برای یادآوری یک رابطه همیشگی است، ابراز تعلق ما به خداوند و #اطمینان ما به پذیرش و پاسخ اوست: - «خدایا دوستت دارم، از من راضی باش و تمامی امورم را سرپرستی کن...» - «بنده من، هیچ وقت تنها نیستی. هیچ مشکلی وجود نداره که راه حلی برایت نداشته باشم...» #ذکر @khodbavari

#نماز به ما انرژی می دهد؟ 😍 یا یک باری بر دوش ماست که از ما انرژی می گیرد؟ 😩 یادمون باشه ماجرای نماز این بوده که «خداوند می دانست که این روح متعالی و رو به بالا، در این جسم زمینی و محدود، اذیت می شود و احساس غربت می کند...😟😔😠😬 پس رسم مناجات و #نماز را بنا نهاد تا تنهایی او را پر کند💞💗 و به او امید و انرژی بدهد.😇» اما گاهی ما نسبت به نماز (یا مقدماتش و یا کیفیت انجامش)، آنقدر سخت گیری و فشار درونی برای خودمون ایجاد می کنیم که فقط میخواهیم از دوشمون برداشته بشه و ازش فرار کنیم.😩😫 @khodbavari

🌸🍃🌸🍃 أوَّلُ ما يُنظَرُ في عَمَلِ العَبدِ في يَومِ القِيامَةِ في صَلاتِهِ، فإن قُبِلَت نُظِرَ في غَيرِها، و إن لَم تُقبَلْ لَم يُنظَرْ في عَمَلِهِ بشيءٍ در روز قيامت نخستين عملِ آدمى كه به آن رسيدگى مى شود ، نماز است ؛ اگر پذيرفته شد، به ساير اعمال رسيدگى مى شود و اگر پذيرفته نشد، به هيچ يك از اعمال ديگر او رسيدگى نمى شود. بحار الأنوار ،ج 82،ص 227،ح 53 ┈┈•✾🌿🌺🌿✾•┈┈ شاید به این دلیل که #نماز، نمایانگر واقعیت انسان و معیار روح هست. @khodbavari

بعد از اینکه با کمک #نماز، غم و نگرانی ها و فشارها رو از وجودمون کنار گذاشتیم حالا وقتشه که یک برنامه برای رسیدن به اهدافمون داشته باشیم. #برنامه، برنامه ریزی ماست برای رسیدن به هدف، «البته با توجه به امکانات و شرایطی که داریم.» @khodbavari

لزوم #برنامه ✅ «تصور و احساس درستی از زمان داشته باشیم، زمان، همواره کوتاه است : المده و ان طالت قصیره» ✅ «هیچ‌چیز برایتان آنقدر مهم نباشد که شما را درگیر کند و کوتاهی زمان را فراموش کنید: الامال حجاب الاجال» ✅ «از کوتاه بودن زمان، دچار استرسی باشید که تنها امید به خدا آن را آرام کند.» ✅ «هر کاری یک زمانی دارد، داشتن نظم در زمان با تقوا داشتن، ارتباط زیادی دارد.» ✅ «برنامه ریزی و تقسیم اوقات، باید همیشگی باشد. کارهای سبک ولی مستمر، داشته باشید.» ✅ «برنامه داشتن و رعایت آن به شکل روزانه، باعث ثبات، لذت و آرامش در زندگی می شود.» بر گرفته از کانال مدیریت زمان @khodbavari

در روایتی از پیامبر گرامی اسلام، آمده: «یَنبَغِی لِلعَاقِلِ إذا کَانَ عَاقِلَا»: سزاوار است که یک انسان عاقل اگر واقعاًعاقل باشد. «أن یَکُونَ لَهُ أربَعَ سَاعَاتٍ مِنَ اَلنَّهَارِ»: یک روز خودش را به چهار قسمت تقسیم کند: ✅ «سَاعَةٌ یُنَاجِی فِیهَا رَبَّهُ»: ساعتی برای مناجات با خدا، ✅ «وَ سَاعَةٌ یُحَاسِبُ فِیهَا نَفسَهُ»: و ساعتی برای محاسبۀ نفس ✅ «وَ سَاعَةٌ یَأتي اَهلَ العِلمِ الَّذِینَ یَنصُرُونَهُ فِی أمرِ دِینِه وَ یَنصَحُونَهُ»: ساعتی برای عالمان دینی، کسانی که او را در امر دین یاری دهند و نصیحتش کنند(در برخی روایات، به جای آن تفکر آمده است.) ✅ «وَ سَاعَةٌ یُخَلِّی بَینَ نَفسَهُ وَ لَذَّتِهَا مِن أمرِاَلدُّنیَا فِیمَا یَحِلُّ وَ یُحمَدُ»: ساعتی را هم برای لذّت بردن ازحلال های دنیا بگذارد. (در روایات دیگر آمده: ✅ «وَ ساعَةً لِأمرِاَلمَعاش»: و زمانی برای تأمین معاش، ✅ «وَساعةً لِمُعاشَرَةِ اَلإخوانِ وَاَلثِّقاتِ»: زمانی برای معاشرت با برادران و معتمدانی که عیبهایتان را به شما می شناسانند و دردل شما را دوست دارند.«وَالَّذینَ یُعَرِّفونَ عُیُوبَکُم و یَخلِصونَ لَکُم فِی اَلباطن») #برنامه @khodbavari

#برنامه برای هر یک از کارهایتان، با توجه به اهمیت آن کار نسبت به سایر کارهایی که باید انجام دهید، مدت مشخص تکرار شونده ای در نظر بگیرید ( مثلاً روزی نیم ساعت) سپس خود را به انجام آن کار در همان محدوده مقید کنید. این روش باعث می شود که نسبت به هر کار، نگاه واقع بینانه پیدا کنید و کمالگرایی خود در انجام کامل کار را مهار کنید و از هیچ یک از ابعاد لازم در زندگی خود، غافل نشوید. بعد از مدتی استمرار، در صورت لزوم میتوانید مدت های اختصاص یافته به هر کار را اصلاح کنید. @khodbavari

أَیُّمَا عَبْدٍ اطَّلَعْتُ عَلَى قَلْبِهِ فَرَأَیْتُ الْغَالِبَ عَلَیْهِ التَّمَسُّکَ بِذِکْرِی تَوَلَّیْتُ سِیَاسَتَهُ وَ کُنْتُ جَلِیسَهُ وَ مُحَادِثَهُ وَ أَنِیسَهُ»(عده الداعی/۲۴۹) #ذکر #نماز @khodbavari

🖊آیا انتخاب دیگری دارم یا این تنها انتخاب است؟ ✍️ دکتر منوچهر خادمی (روانشناس - معنادرمانگر) ‍ ✅فیلم سینمایی Mine داستان سربازی است که حین بازگشت از مأموریت در بیابانی برهوت، یکی از پاهایش روی مین می رود اما او بلافاصله متوجه می شود و پای خود را از روی مین برنمی دارد، به همین دلیل مین عمل نمی کند. بنا به دلایلی خودش نمی تواند مین را خنثی کند پس مجبور می شود چندین روز در انتظار نیروی کمکی باقی بماند. ✅اگر پا را بلند کند بلافاصله مین منفجر می شود و مرگ او حتمی خواهد بود. در عین حال خستگی بیش از حد، گرمای روز، سرمای شب، بی خوابی و ایستادنِ مدام، تشنگی و گرسنگی او را از پا درآورده است. در این حال و روز؛ او به حالتی نیمه هوشیار فرو می رود و مدام خاطرات گذشته اش را مرور می کند. ✅در طی مرور این خاطرات؛ بیننده متوجه می شود که قبل از این اتفاق، این سرباز بارها و بارها بر روی مین های دیگری رفته و آنها را منهدم کرده است. مینِ رابطه عاطفی با همسرش، مینِ دعوا و نزاع با دوستان و همکارانش، مینِ درگیری در کافه با غریبه ها و ... تا می رسد به اولین مین. ✅او بخاطر می آورد که چه کسی اولین مین را برای او کاشته است و او پایش را روی آن گذاشته و همه چیز نابود شده است. مینی که پدرش برای او کاشته است. پدری خشن، مست و بی مسئولیت که او و مادرش را دلیل بدبختی زندگی می دانسته و همیشه با رفتاری پرخاشگرانه آنها را آزار میداده است. در طول همه اتفاقات و حوادث گذشته، زمانی که پایش روی مین می رفته بلافاصله انفجار رخ می داده و همه چیز نابود می شده است. ✅اما این مین در این بیابان او را وادار می کند تا کاری را انجام دهد که قبل از این انجام نمی داده است، 《 مکث کردن》 او چندین روز مکث می کند تا نیروهای کمکی برسند و مین را خنثی کنند. مکثی طاقت فرسا و بسیار دشوار. 📌 مین در بیابان؛ استعاره ای است از مین هایی که او در روابط عاطفی، خانوادگی، اجتماعی و شغلی خودش منهدم کرده است. ✅این مکثِ چندین روزه در آن بیابان به او می آموزد که اگر فوراً و با عجله به آن حوادث و اتفاقات؛ واکنشی که پدرش به او آموخته است را نشان نمی داد، زندگی بهتری را تجربه می کرد. فیلم به ما می آموزد که این مکث آگاهانه، چیزی است که ما در این زیستن شتاب‌زده، به شدت به آن نیاز داریم. واکنش های تند و سریع و اتوماتیک به شرایط و اتفاقات؛ واکنشی ناآگاهانه از سوی فعالیت تله ها، عقده ها و سایه های شخصیتی است. ✳️ ما به رویدادهای امروزِ زندگیمان همان واکنشی را نشان میدهیم که در گذشته داشته ایم. ما به ناشناخته های امروز بر اساس شناخته های دیروز عکس العمل نشان می دهیم. مکث کردن در هنگام کنش ها و واکنش ها می تواند افقی از انتخاب های جدید را به روی ما بگشاید. ✳️ مکث کردن را امتحان کنیم ؛‌ در هنگامه یکی از رفتارها یا واکنش های‌مان، اندکی مکث کنیم و از خودمان بپرسیم: آیا این یک مین است؟ آیا این مینی از گذشته است؟ آیا این من هستم که واکنش نشان میدهم یا گذشته من است که دارد فرمان می دهد؟ آیا انتخاب دیگری دارم یا این تنها انتخاب است؟ @ertebatmoaserdini @khodbavari #حضور #آگاهی #تأمل #انتخاب #صبر #موفقیت