انقدر گرمه و برقا میره از لحاظ روحی نیاز دارم "سنگِ کف رودخونه" باشم و آب خنک از روم رد شه

یکم دیگه باید برم امتحان بدم درحالی که توی ذهنم داره پلی میشه:

کم‌کم دارم به قدت افکار ایمان میارم و حقیقتا میترسم که دوباره فکر کنم و برام پیش بیاد

بخوام مثال بزنم ، مثل همین امروز که داشتم از غلط‌گیر استفاده میکردم و توی ذهنم میگفتم اگه این غلط‌گیر بترکه باید چیکار کنم؟ که در کسری از ثانیه این اتفاق افتاد و من بُهت زده به برگه و دستای غلط‌گیریم نگاه میکردم قدرت فکر و افکار رو دست کم نگیرید عزیزانم

من اصلا از بزرگسالی لذت نمی‌برم خدایا منو برگردون

ما بی تو خسته‌ایم تو بی ما چگونه‌ای؟

یه شبی هم هست به اسم شبِ غم برای همه‌ی غم‌هات و دردات که توی سینه هست گریه می‌کنی..

هیچوقت توی یه جمع مزخرف نبودی که شارژ گوشیت رو به پایانه و باید تحمل کنی که عاشقی یادت بره

می‌خوام برگردم خونه ، برم زیر پتو گریه کنم

کجایی 😔

جدیدا با کسی احساس راحتی نمیکنم و انگار یه خط نامرئی دورم کشیده شده پس مهم نیست کجام ، من فقط تنهایی می‌خوام