آخ نمیدونید چه استادیه😭 با یک و نود قد و صد کیلو وزن ، میگه که من نقطه‌ی شکستم جاییکه بچهام (دانشجوها) باهام قهر کنن😭

یکی از دانشجوها به این روند اعتراض کرد و ناراحت شد استاد دنبال اینکه باهاش آشتی کنه😭

کاش منم وقتی قهر میکردم یکی انقد پیگیر بود

با من از حواس‌‌پرت بودن صحبت نکن من چاقو رو گذاشتم روی انگشتم تا در مربا رو باز کنم=))))))

جدی اگه یه لحظه دردم نمی‌اومد انگشتم قطع میشد

داشتم شیرقهوه درست میکردم، همزمان درمورد چایی صحبت میکردیم. بعد که درستش کردم دیدم دونه های چای کله مورچه یکی یکی داره میاد بالا :)))))

«می‌خواهم بشتابم به بیابان‌هایِ فراموشی رَها از هر چیزی...»

هیچ آپشنی نیست حالت رو خوب کنه خدا نمی‌رسه این‌بار به موقع "

منِ عزیز کاش بدونم چرا انقدر مضطربی ، چیزی شده؟ چیزی میخواد بشه؟ خب چرا همچین میکنی با من🫠

میتونم صدای تپش‌های قلبم رو بشنوم

«چشمانَت را از دلتنگی به آغوش می‌کشم، و تو روبرویِ من هستی اما میانِ من و تو مسیریست طولانی.»

=)