ما همگی روحی زخمی و غمگین در کالبدهای خندان و آرامیم؛

خواهد دل من شربت دیدار و دگر هیچ...

لحظه‌ی‌ جان کندنِ روح از بدن را دیـده‌ای؟ بی‌ تو‌بودن‌ها‌ برایم‌ دم‌بـه‌دم‌ جان‌ کندن‌است

-

شاید فکر کنی توی مسیر زندگیت تنهاترینی؛ اما من آخر تموم مسیرهایی که میری ، با چتر خیسم منتظرت ایستادم

‹ چشمانت با قلبم چه گفتند ك این‌گونه پذیرفت؟ › 🌱'!'

عالَم همه در طوافِ عشق است، و دایره‌دارِ این طواف؛ حسـین(ع) است... (به جا مونده از جشن)

یه دیالوگ تو سریال خاتون بود که میگفت:📽 زن ها تا لحظه ی آخر میجنگن ولی وقتی یه چیزی براشون تموم میشه دیگه تموم شده..!🍃

‌جای گلایه نیست اما ما شب را به دلتنگی کسانی بیداریم؛ که جز ما، همه‌چیز را دوست داشتند.

از تمام دارایی دنیا هیچ نمیخواهم، فقط بگذار این دوستت دارم همیشه مال من باشد.

‏«فکر می‌کنم معنی دوست داشتن همین باشد؛ تو را ترک نکنند، حتی وقتی که خودت هم پشت خودت نماندی.»

اگر عشق نصیب آدم های شجاع میشود ، بگذار من ترسو ترینُ بی عرضه ترین باشم. این شجاعت به هلاکت بعدش نمی ارزد. طعمه‌ی دهان کسی شدن برای شیرینیِ مزاجش خوش نیست، اقلکا برای کسی که غرور را بر شور ترجیح میدهد.